Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

De Boze Mama: Drie Hulpmiddelen om je Emoties de Baas te worden

Moederschap & Vrouw zijn· Opvoeding

8 okt

In de buurt van mijn ouderlijk huis was een moeder die soms schreeuwde tegen haar kinderen. Mijn moeder deed dat niet. Ze was echt wel eens boos, maar een schreeuwende moeder vond ik een vreemd fenomeen. Wie doet dat nu tegen zijn eigen kinderen?

Nu ik zelf moeder ben van een jong gezin denk ik wel eens beschaamd terug aan die boze moeder. Want soms schreeuw ik ook. Onbeheerst boos kan ik worden. Niet elke dag, gelukkig. En ik ben dat natuurlijk ook nooit van plan. Ik denk niet ‘s morgens als ik wakker wordt: laat ik vandaag eens flink uit mijn slof schieten tegen de kinderen. Maar het gebeurt wel. Dat geeft me een heel naar gevoel. En ik vraag me soms af: Hoe erg is het? Kan ik me er niet gewoon bij neerleggen dat ik soms ontzettend kwaad wordt en het daarna weer goedmaak? Wat zou ik anders kunnen doen?

Om te beginnen maar eens de vraag aan jou. Ik waardeer het als je hem eerlijk beantwoordt. Hoewel ik natuurlijk het risico loop dat ik toch ongeveer de enige wel-eens-vreselijk-boze-moeder blijk te zijn. Maar dan weet ik dat ook weer.

This poll is no longer accepting votes

Ben jij wel eens onbeheerst boos op je kinderen?
303 votes · 303 answers
Antwoord insturenResults

Redenen voor boosheid

Het is behoorlijk verootmoedigend dat ik in oktober 2017 ook eens over boosheid schreef, en dat ik het nu weer doe. We hadden toen een preek gehoord over de boosheid van de Heere Jezus ten opzichte van de Farizeeërs, waarover je leest in Markus 3: 5. Voor mij was het een eye-opener dat Matthew Henry in zijn verklaring bij deze tekst schrijft: Er is maar één reden om boos te zijn zonder zonde te doen en dat is boosheid om de zonde.

Wat de reden voor mijn boosheid is? Dat kan van alles zijn. Bijvoorbeeld als de kinderen (weer) ruzie maken. Als ze een bende maken van de enige ruimte die ik flink had opgeruimd vandaag. Als ze in mijn ogen te veel zeuren over snoepjes, koekjes of schermtijd. Als mijn peuter geen háp wil eten van de maaltijd die ik heb klaargemaakt. Kortom: heel vaak ben ik niet boos om de zonde die mijn kinderen doen, maar omdat er iets gebeurt dat ik vervelend of lastig vind.

Veiligheid en boosheid

Eén van de belangrijkste basisbehoeften van elk mens, en zeker van een kind, is veiligheid. Jim and Lynne Jackson, oprichters van de Amerikaanse opvoedorganisatie Connected Families zeggen daarover: ‘Veiligheid is het gevoel van kinderen dat jij als ouder te vertrouwen bent: enerzijds als meelevende gids en anderzijds als krachtige beschermer van wat God het beste voor hen vindt’. Met andere woorden: een veilige moeder is een moeder die te vertrouwen is op gezellige momenten, maar ook op momenten dat kinderen zich misdragen.

Ik vind het mooi dat ze het begrip ‘te vertrouwen zijn’ gebruiken. Het laat zien dat je niet altijd lief hoeft te zijn als moeder. Je hoeft verkeerd gedrag niet toe te dekken met de mantel der liefde. Je mag duidelijk zijn, dat moet zelfs. Maar in het onvoorspelbare van plotselinge woede zit onveiligheid. Iemand die ineens heel erg kwaad kan worden is niet te vertrouwen, vinden wij ook. Daarom is het zo mooi als we als moeder te vertrouwen zijn. Ook als kinderen iets doen wat niet goed is, iets opbiechten wat verkeerd gegaan is, zich vreselijk misdragen, of gewoon voortdurend een beetje ’emmeren’. Als we te vertrouwen zijn, dan leren we onze eigen emoties zo in de hand te houden dat we onze kinderen niet kwetsen, maar hen iets kunnen leren. Want kinderen kunnen pas echt leren als ze zich veilig voelen.

Wat gebeurt er met een kind als mama onbeheerst boos wordt?

Emoties zijn besmettelijk. Als je op een begrafenis bent van de moeder van een collega, kun je zomaar mee gaan huilen terwijl je de persoon niet eens gekend hebt. Als iemand schaterlacht, moet je wel mee lachen. En als je iemand glimlachend aanspreekt, kijkt hij al snel vriendelijk terug. Dit is een prachtige functie van onze hersenen die ons bijvoorbeeld helpt om de hechting met onze kinderen stevig en sterk te laten worden. Maar andersom werkt het ook: als mama boos wordt op haar kinderen, wekt dat boosheid op bij hen. En dat maakt mama’s boosheid weer erger. Dat effect kan de opvoedingssituatie zomaar laten ontsporen in wederzijds geschreeuw. Een kalm gezicht, een kalme toon en kalme lichaamshouding zijn óók besmettelijk richting een kind dat boos is.

Onze hersens zijn zo gemaakt dat er bij gevaar een reactie op gang komt die ons helpt onszelf te beschermen. Dat wordt de vecht-of-vluchtreactie genoemd. Ons lichaam maakt grote hoeveelheden adrenaline aan, de bloeddruk en hartslag gaan omhoog, spieren worden gespannen en zintuigen staan op scherp. Dat gebeurt er als iemand flink boos op je wordt. Je lichaam maakt zich letterlijk klaar om te vechten of te vluchten. Luisteren naar wat een ander te zeggen heeft? Uitgebreide woordenschat gebruiken? Probleem oplossend vermogen inzetten? Inlevingsvermogen in de ander? Daar is allemaal geen ruimte voor. De stresshormonen van onze kinderen zorgen ervoor dat we helemaal geen vat meer op hen hebben als we flink uit de slof schieten.

Hoe dan?

‘Goed, ik ben overtuigd’, denk je nu misschien. ‘Wóest zijn op mijn kinderen, flink kwaad worden, of hevig uit mijn slof schieten moet ik zien te voorkomen. Want mijn emoties zijn besmettelijk en mijn boosheid roept een vecht-of-vluchtreactie op bij mijn kinderen waardoor ze helemaal niet meer rustig kunnen denken. Bovendien kan ik mijn kinderen flink kwetsen met mijn boze woorden. Maar hoé moet ik het dan anders doen? Het overkomt me gewoon’. De Jacksons hebben daar drie belangrijke woorden voor: Langzaam, Laag en Luisteren (in het Engels klinkt dat beter: Slow, Low and Listen). Als je in een situatie zit waarin je je boosheid voelt aankomen, of waarvan je weet dat je snel boos kan worden als het nog even doorgaat, kun je proberen die drie tools te gebruiken:

  • Langzaam betekent letterlijk langzaam praten in plaats van je snelle, hevige stemgebruik dat raakt aan kwaadheid. Het kan ook helpen om bewust langzaam te ademen, of een pauze in te lassen voor je antwoord geeft. Je kent het wel: even tot 10 tellen. Langzaam zijn geeft je ook de tijd voor een gebed: ‘Heere, help me alstublieft’. Of: ‘Heere, wilt U me laten zien wat hier de mogelijkheid is om mijn kinderen iets te leren over U?’
  • Laag heeft betrekking op je lichaamshouding. Als je kinderen jonger zijn dan 12 is de kans groot dat ze minder lang zijn dan jij. Als we boos zijn hebben we de neiging hoog boven kinderen uit te torenen en heftige hand- of armbewegingen te maken. Als je wil voorkomen dat je erg boos wordt, kan het helpen om je lichaamshouding laag te laten zijn. Als ik wil dat onze kinderen zich veilig voelen, moet ik niet intimiderend overkomen door mijn lichaamshouding. Ga door je knieën. Hurk voor je kind neer. Ga samen op de bank zitten of desnoods op de grond of trek je kind op schoot. De kans dat je dan onbeheerst boos wordt is een stuk kleiner.
  • Luisteren is een woord dat voor zich spreekt, maar soms best moeilijk in de praktijk te brengen is. Want wat wil ik doen als ik zie dat mijn kinderen ongehoorzaam zijn? Praten! Schreeuwen misschien wel! Maar wat zou het goed zijn als we beginnen met luisteren, door een vraag te stellen. Op een kalme toon: ‘hmm, wat is hier aan de hand’? Of bij ruzie: ‘hebben jullie misschien hulp nodig om het op te lossen’? Luisteren betekent ook bidden om hulp en wijsheid en die hulp en wijsheid ook werkelijk van de Heere verwachten.

Deze manier van omgaan met ongewenst gedrag doet mij denken aan Gods handleiding voor omgaan met boosheid, waarover we lezen in Jakobus 1: 19 en 20: Zo dan, mijn geliefde broeders, een iegelijk mens zij ras om te horen, traag om te spreken, traag tot toorn; Want de toorn des mans werkt Gods gerechtigheid niet. Misschien moet ik die tekst maar eens op mijn prikbord hangen. Want lees ik het hier niet? Wees langzaam, luister.

Langzaam, laag en luisteren: ik wil wel proberen. Zal het in één keer goed gaan? Ik ben bang van niet. Maar elke keer dat we het verkeerd aanpakken en dat te laat bemerken kunnen we het opnieuw doen. Zeg het gewoon tegen je kinderen: ‘Sorry, dat ging niet goed. Kunnen we het even opnieuw doen’? En reageer dan wél door langzaam, laag en luisterend te zijn.

Wat denk jij? Zou het jou kunnen helpen in situaties waarin je gemakkelijk (erg) boos wordt?

–

Dit blogartikel werd geschreven door Elise. Meer over Elise lees je hier.

Meer lezen:

  • Ben je boos, pluk een roos?Ben je boos, pluk een roos?
  • Doe het volgende ding dat je doen moet (de mama die zich zwak voelt)Doe het volgende ding dat je doen moet (de mama die zich zwak voelt)
  • Zegen uit gebrokenheid: een zichtbare herinneringZegen uit gebrokenheid: een zichtbare herinnering
  • Mama’s: onze kinderen lijken op ons!Mama’s: onze kinderen lijken op ons!
  • Wat een rommel!Wat een rommel!

25 Reacties

« Dat Halve Uurtje: de Stille Tijd van een Mama
Over Gebroken Moeders en Zegen uit Kwetsbaarheid »

Reacties

  1. Janke zegt

    23 oktober 2019 om 18:49

    Wat een herkenbaar verhaal! Ik ben het zeker met je eens hoeveel invloed het heeft op je kind.
    Confronterend en mooi boek om te lezen is het boek: leer je kind omgaan met boosheid van Ross Campbell. Dan kom je er ook wel achter hoe belangrijk het is om er wel echt wat mee te doen.
    Dankjewel om een kijkje te nemen zo dichtbij!

    Beantwoorden
  2. Adriana zegt

    12 oktober 2019 om 09:46

    Moedig Elise , om je zo kwetsbaar op te stellen !
    Gezien de vele reactie s op dit artikel leeft dit onderwerp blijkbaar bij veel moeders ( zo ook bij mij!)
    Ik volg je al een lange tijd ( heb je boek gelezen ) en verbaas me hoe jij telkens weer op een eerlijke , en vooral bijbelse manier onderwerpen aan durft te snijden die gevoelig liggen of vaak niet uitgesproken durven worden .
    Daar is behoefte aan !
    Het is helpend om te beseffen dat een stukje imperfectie je niet altijd een schuldgevoel op hoeft te leveren .
    Er staat niet voor niets dat kinderen ook geduld met de zwakheden en gebreken van de ouders moeten hebben .
    Maar dit mag tegelijkertijd nooit een excuus zijn .
    Veel van je artikelen ( als ik het zo inschat ) zijn gebaseerd op de categorie baby/ peuter/ kleuter
    Zelf heb ik inmiddels ook al te maken met pubers/ jong volwassenen
    Dan speelt er weer andere problematiek .
    Ook daar zou een helpende hand en verhelderende blik fijn zijn .
    Panelleden met de categorie pubers / jongvolwassenen een idee??
    Hartelijke groet ,
    .

    Beantwoorden
  3. Nelleke V zegt

    10 oktober 2019 om 18:54

    Mooi blog. Goed ook om zo ‘aan de slag’ te gaan. Je zoekt toch manieren om minder (vaak) boos te zijn tegen je kinderen. Omdat de Heere Jezus ook zachtmoedig was. Niet zacht, maar zachtmoedig. Wat ik wel altijd vindt wringen is de ‘maakbaarheid’ van zoiets. Wáár zit dan de grens met afhankelijkheid? Wanneer doe je dit in afhankelijkheid, het wordt zo snel een ‘hoge lat’ die we wel eens even kunnen bereiken. Zoals Tedd Tripp ook schrijft: kijk uit dat je kinderen niet gaan denken dat ze door ‘nog harder werken’ de hoge eis van God naar perfectie wel kunnen bereiken. Dan heb je geen genade meer nodig.

    Maar: het is zeker ook heus een helpende manier denk ik!

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      11 oktober 2019 om 11:44

      Ha Nelleke,
      Het is een terechte vraag die je stelt. Maar… geldt dat eigenlijk niet voor alle dingen in ons leven, dat de Heere enerzijds vraagt om het goede te doen, en dat we tegelijk merken dat we dat niet kúnnen en helemaal afhankelijk zijn van Hem? Ik denk dat je hier geen tegenstelling van moet maken, maar dat handvatten, leermomenten, en theorieën mag gebruiken in afhankelijkheid van de Heere. Ik begrijp wel je aarzeling. Maar ik denk dat het gevaar eerder schuilt in het gevoel het wel zelf te kunnen (of je daar nu handvatten bij gebruikt of niet) waar we allemaal zo snel vatbaar voor zijn. We hebben een afhankelijk hart nodig… en dat is nu juist zo moeilijk voor mensen die hun autonomie zo belangrijk vinden. Terwijl bij de Heere álles te vinden is.
      Groet!

      Beantwoorden
      • Nelleke zegt

        13 oktober 2019 om 19:48

        Bedankt joh, voor je antwoord! Dat leert mij ook veel. In afhankelijkheid..
        Vindt het altijd lastig. Ik leer erg veel van handvatten en kan er ook erg enthousiast over zijn. En teveel van verwachten! Voor mijn idee staat het dan een soort ‘schuldbelijden’ in de weg. Of leven van genade ofzo. Het lijkt alsof je met die handvatten dan ‘zelf’ het wel even in orde maakt. In plaats van dat ik genade moet ontvangen om iets zachtmoedigers te doen dan ik eigenlijk wilde.
        Hartelijke groet!

        Beantwoorden
  4. Jo zegt

    10 oktober 2019 om 16:42

    Eens met Jose, dit soort thema´s zijn goed, begrijp me niet verkeerd. Maar ik merk dat veel moeders hierdoor ook verstijven en in een soort ik-doe-het-niet-goed-modus. Als je merkt dat je elke dag staat te schreeuwen is enige zelfreflectie niet onnodig. Maar ja, we zijn nou eenmaal mensen, die ons geduld wel eens verliezen. Is dat zo erg? Lopen onze kinderen daar schade van op? Kinderen leren daar ook gewone menselijke emoties van. In mijn ouderlijk huis werden emoties soms vermeden, ook niet perse wenselijk. Je doet je dan anders voor dan je je voelt. Kinderen mogen best merken dat de maat vol is en dat dat iets met je doet. Gelukkig kunnen we op elk moment van de dag weer besluiten het anders aan te pakken. Succes moeders! Geduld komt van God, en niet uit ons zelf.

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      11 oktober 2019 om 11:50

      Ha Jo,
      Het laatste dat ik wil is die ik-doe-het-niet-goed modus versterken, als het gevoel op IK blijft liggen. Maar met die wetenschap ‘ik doe het niet goed’ mogen we naar de Heere gaan en Hem onze zonde belijden. Want ja, ik denk wel dat onbeheerste boosheid (vaak) zonde is en ik denk ook dat dat inderdaad iets met kinderen kan doen. Volwassen leren omgaan met je eigen emoties is wat anders dan emoties vermijden. Maar het is en blijft best ingewikkeld, vind ik ook. Wat is het dan goed dat we mogen weten: de Heere is mij een Helper!
      Groetjes!

      Beantwoorden
  5. Annemarie zegt

    10 oktober 2019 om 11:45

    Fijn en mooi stukje! Zelf heb ik ervaren als er inderdaad meer stress is en vermoeidheod de kans ook veel groter is om te gaan schreeuwen. Zie nu achteraf na mijn burnout dat ik dat inderdaad te veel deed. Gelukkig nu veel minder( bijna nooit) voor mij is het nu ook een bewustwording om een stapje rustiger aan te doen!
    Bovenal dat stukje eerlijkheid naar de kinderen toe vind ik persoonlijk heel belangrijk!
    Bedankt voor je openheid!

    Beantwoorden
  6. Janneke zegt

    10 oktober 2019 om 10:32

    Zou een van de grootste redenen van (onbeheerste) boosheid geen stress zijn? Ik zie het zo vaak om mij heen, op de fiets van en naar school, in de supermarkt, dat er boos wordt gedaan tegen kinderen, doordat de moeders gestresst zijn…
    En gebrek aan duidelijkheid/ consequent zijn. Als je op vaste tijden drinkt met wat lekkers erbij, als je vaste tijden hanteert voor schermtijd, dan wordt er ook minder gezeurd en hoef je als moeder ook minder te mopperen. Die rust, reinheid, regelmaat van vroeger zijn zo gek nog niet;)

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      11 oktober 2019 om 11:54

      Stress en zeker ook vermoeidheid (gebroken nachten…) spelen echt een belangrijke rol denk ik, Janneke. En de hele dag je kinderen om je heen hebben, veel prikkels, weinig tijd voor jezelf hebben, zijn allemaal oorzaken die kunnen meespelen in (veel) boze uitbarstingen. Maar het is ook een stukje karakter. De ene moeder is sneller boos dan de ander, ook al zouden alle omstandigheden hetzelfde zijn. En ook consequent zijn gaat de ene moeder veel meer ‘natuurlijk’ af dan de ander. Dat rust en duidelijkheid goed doen geloof ik zeker! Maar het zal niet in elk gezin op dezelfde manier werken.
      Groetjes!

      Beantwoorden
  7. José zegt

    9 oktober 2019 om 20:15

    Dank allereerst voor je kwetsbaarheid! Goed voorbeeld
    Ik ben het helemaal eens met de inhoud, alleen ook hierin moeten we als ouders niet doorschieten in het perfect willen doen. Voor kinderen is het goed om te leren dat wij ook mens zijn en is een keer (onterecht) uit je slof kunt schieten. Als je hierna maar wel eerlijk je excuses aanbiedt en uitleg geeft dat je bijv veel aan je hoofd had maar het alsnog niet goed was hoe je reageerde en vraag of het weer goed is tussen jou en je kind. Zo leert een kind ook omgaan met eigen imperfectie
    Verder past hierbij de methodiek ‘geweldloos verzet’ echt een aanrader!

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      10 oktober 2019 om 09:14

      Enerzijds ben ik het met je eens, José! Doorschieten is nooit goed. Maar is het echt goed voor kinderen om van hun moeder te leren dat mensen uit hun slof kunnen schieten? Missen ze iets als je als moeder niet onbeheerst boos bent? Waag ik te betwijfelen! Van onze kinderen willen we ook graag dat ze leren om iets niet meer te doen, in plaats van alleen elke keer weer sorry zeggen. Toch? Ik weet dat de praktijk weerbarstig is, zowel voor onszelf als voor onze kinderen, maar dat mag ons dan elke keer weer bij de Heere God brengen. Daarin voelen we onze afhankelijkheid van Hem!
      Groet! Elise

      Beantwoorden
    • Gerda zegt

      10 oktober 2019 om 12:42

      Ik begrijp je gevoel wel José. Ik ben ook wel eens onbeheerst boos. Toch heb ik vaak het voorbeeld van mn vader voor ogen. Hij schiet/schoot bijna nooit onbeheerst uit zn slof. Zo wil ik ook zijn voor mn kinderen. Zonder dat ik daarbij de illusie heb dat het perfect wordt. En als ik soms toch eens op dat punt kom, dan ga ik daarna keihard onderuit en weet ik weer; het is toch ook genade. En inderdaad, ik heb geleerd dat stress en vermoeidheid een grote trigger zijn. Daar moet en kan ik aan werken. En ik merk ook dat je inderdaad jezelf daarin kunt trainen. Net zoals je kinderen dat probeert te leren. Wat ik vooral wil aangeven is dat een goed voorbeeld je juist kan helpen om ook zo te worden. Verder vind ik dit stukje ook ontzettend eerlijk en herkenbaar.

      Beantwoorden
  8. Janneke zegt

    9 oktober 2019 om 19:40

    Dankjewel voor je eerlijkheid! Ik wordt soms zo ‘moe’ van mezelf als ik voor de zoveelste keer uit mijn slof schiet: een gevoel van falen als moeder, want zo wil ik het niet!
    Bedankt voor je langzaam-laag-luisteren tip en toepasselijke bijbeltekst erbij.

    Morgen weer een nieuwe kans..

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      10 oktober 2019 om 09:15

      Ja… morgen weer een nieuwe kans. Dat vind ik zo mooi. Onze taken als moeder zijn soms elke dag hetzelfde. Maar dat maakt ook dat we elke dag weer een nieuwe kans krijgen. Omdat Zijn trouw elke dag nieuw is!

      Beantwoorden
  9. Anne zegt

    9 oktober 2019 om 05:52

    Ik vind je wel zo eerlijk hè! Dat waardeer ik enorm in je.
    Tot mijn schaamte schreeuw ik ook, en wat voel je je daar toch schuldig over!

    Bedankt voor je openhartige blog!

    Beantwoorden
    • Herma zegt

      9 oktober 2019 om 20:19

      Dankjewel. Op zulke momenten vind ik het ook zo moeilijk om de rust te vinden om ‘t in Gods hand te leggen! Ik denk dat deze tips mij wel kunnen helpen.
      Nu zeggen mn jongens: ‘ja, u zegt wel sorry, maar u doet t later toch weer’. Ik hoop ze op een dag kunnen opmerken dat er toch iets veranderd is.

      Beantwoorden
      • Elke dag Nieuw zegt

        10 oktober 2019 om 09:16

        Ai, dat voel je wel even, Herma, als je kinderen dat zeggen! We blijven onze zonden en gebreken houden, maar we mogen wel met Gods hulp proberen daartegen te strijden. Veel zegen gewenst!

        Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      10 oktober 2019 om 09:24

      Dankje, Anne. Ik hoop gewoon dat het anderen een beetje helpt om even achter onze voordeur te kijken. Daar is het niet perfect. Helaas! Maar laten we er met z’n allen niet moedeloos bij worden, maar in afhankelijk van de Heere elke dag weer ons inzetten voor ons gezin, in dienst van Hem. Met het gebed om Zijn zegen!

      Beantwoorden
  10. Janneke zegt

    8 oktober 2019 om 19:10

    Dankjewel. Hier ga ik proberen mee aan de slag te gaan. Wat fijn zo’n eerlijk artikel.

    Beantwoorden
  11. Jacolien zegt

    8 oktober 2019 om 13:57

    Mooi stukje. Bedankt voor de nieuwe inzichten. Ik ben een aanstaande moeder en nieuw op deze website. Ik vind veel leerstof in de artikelen waar ik dankbaar voor ben.

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      10 oktober 2019 om 09:17

      Ha Jacolien, wat mooi dat je je eerste kindje mag verwachten! Ik wens je van harte Gods zegen toe, in het mooie beroep dat mama heet!

      Beantwoorden
  12. Fleur zegt

    8 oktober 2019 om 09:37

    Een leerzaam stukje. Vaak denk je dat je de enige bent die hier mee worstelt. Ik wil niet boos worden maar het gebeurd gewoon. Nadien voel je je erg schuldig. We gaan het proberen;-)

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      10 oktober 2019 om 09:18

      Tja, en als je denkt dat je de enige bent, dan praat je er ook niet graag met anderen over. Terwijl een stukje openheid nu juist zo kan helpen, om elkaar te steunen en van elkaar te leren. Vandaar de poll. Je ziet het, je bent niet alleen! Groet, Elise

      Beantwoorden
  13. Rianne zegt

    8 oktober 2019 om 08:28

    Dankjewel!
    Dit blogartikel kunnen we hier wel gebruiken

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Christus als hovenier Zij dacht dat het de hovenie Christus als hovenier
Zij dacht dat het de hovenier was (Johannes 20:15)

Eén Rembrandt kende als kind ik goed:
de Christus met de grote hoed
wandelend in de ochtendstond.
En, naar erbij geschreven stond:
Hij was de hovenier.

En nòg laat ik mijn tranen gaan
als in de gaarde ik Hem zie staan,
en – wat terzijde – in stille schrik
die éne, zij die dacht als ik:
Het was de hovenier.

O kinderdroom van groen en goud –
géén die ontnam wat ik behoud.
De laatste hoven naderen schier
en ijler wordt de ochtend hier.

Hij is de hovenier.

Ida Gerhardt (1905-1997)

'Raak Mij niet aan' sprak Jezus tegen Maria Magdalena. Waarom mocht zij dat niet? De discipelen mochten Hem immers wel aanraken. Ds. W.H. Velema schrijft dat het betekent: 'Houd Mij niet vast'. Maria Magdalena wilde de Heere Jezus vasthouden, Hem niet meer loslaten. 'Zij grijpt Jezus aan om Hem nu verder bij zich te houden. Ze wil wat gebeurd is zo snel mogelijk vergeten. Maar Jezus verbiedt haar om te doen alsof er niets is gebeurd. Er is juist heel veel gebeurd. Er is een voortgang, terwijl Maria terug wil naar het oude. Haar grijpende handen weerhouden Jezus in Zijn hemelvaart.'

Willen wij ook niet vaak terug naar hoe het was? Terug naar de situatie van januari 2020? Terug naar volle kerken, volle woonkamers,  schijnbare zekerheden? Maar is dat wel wat de opgestane Levensvorst voor heeft met ons? Moeten we onze kinderen niet voorbereiden op wat komen gaat, in plaats van terugverlangen naar wat geweest is?

Hij is de Hovenier die de harten van mensenkinderen bewerkt. Hij weet volmaakt wat wij nodig hebben. Deze Hovenier is ook de Koning der Koningen, de Priester die Zijn eigen leven offerde en de Profeet die woorden van leven spreekt. 

We kunnen ons leven en dat van ons gezin met een gerust hart aan Hem toevertrouwen. 

De laatste hoven naderen schier
en ijler wordt de ochtend hier.

Hij is de Hovenier.

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Goede Vrijdag. God gaf het liefste dat Hij had: Z Goede Vrijdag. 
God gaf het liefste dat Hij had: Zijn eigen Zoon. 

Jezus Christus was gewillig om tot in het allerdiepste lijden te gaan. Hij gaf Zijn leven om te betalen voor de zonden van ieder die in Hem gelooft. 

In Hem hebben wij de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de zonden (Kolossenden 1:14). 

Wat een onvoorstelbaar wonder. Ik heb er verder eigenlijk geen woorden voor. 

Ik wens je een Goede Vrijdag!

PS Voor alle vragen: het is gewoon acrylverf. Dat gaat er goed af met een natte doek en een verfkrabber. En voor work in progress: even swipen.

#elkedagnieuw
'Kijk mama, lente! Kijk mama, lente!!' Onze Kaleb 'Kijk mama, lente! Kijk mama, lente!!' Onze Kaleb van bijna 5 kon zich gistermorgen maar net rechtop houden op zijn fiets terwijl hij zijn enthousiaste uitroepen vergezelde van brede armgebaren. Ik keek in de richting waarin hij 'de lente' aanwees. En ja, de lente is er onmiskenbaar. Twee bloesembomen voor het huis van onze buren zijn uitgebarsten in wolken witte bloemetjes. Als je er langs fietst hoor je een luid gezoem van de vele insecten die zich eraan laven. Dit is wat ons betreft hoe je de lente kunt zien en horen. 

Wat een troostvolle ervaring dat wát er ook gebeurt in Nederland en in de wereld waarin we leven, het tóch weer lente wordt. Gods trouwe zorg is zichtbaar in de natuur. Hij geeft nieuw leven, waar wij dat niet verdiend hebben. Veel meer nog: Hij gaf Zijn eigen Zoon. 

We leven in de 'stille week'. De week waarin we Christus' lijden en sterven gedenken. God gaf Zijn enige Zoon, het Liefste dat Hij had. Christus wilde Zijn leven offeren voor... vijanden. Steeds opnieuw loopt mijn verstand daarbij tegen al haar grenzen aan. Alleen verootmoediging én verwondering blijft over.

#elkedagnieuw 
#stilleweek
#lente
Zie je die gefocuste houding? Die verwachtingsvoll Zie je die gefocuste houding?
Die verwachtingsvolle gezichtjes?
(Vraag me even niet wat Fébe daar met een waterpistool doet, dat weet ik namelijk niet 😉)

Tijdens het kindermoment gisteren met het gezin van onze vrienden @prachtplek deed ik een proefje bij de Bijbeltekst 'Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternis en overgezet heeft in het Koninkrijk van de Zoon Zijner liefde'. 

Er staat een brandend kaarsje in een laagje limonade. Als ik het glas op het kaarsje zet, dooft het vuur en wordt de limonade langs het glas omhoog getrokken. Een indrukwekkend gezicht. En een bijzondere manier om het te laten zien: het Licht der wereld liet Zich doven om zondaren uit de duisternis te trekken. 

Dit proefje én nog een andere las ik bij Jantine, die ze uitlegt in het blogartikel van deze week op Elke Dag Nieuw. Je komt er via de link in de bio. 

Ze schrijft ook: 'als ik als moeder geen aandacht besteed aan de betekenis van Goede Vrijdag, gaat het aan onze jonge kinderen die dag voorbij. De avonddienst is te laat voor hen, dus blijft het bij een extra vrije dag.' Dat is waar. Nog meer dan anders voel ik de behoefte om onze kinderen deze week aan de hand te nemen. Niet het nieuws te volgen, maar de lijdensweg van Jezus, Zijn dood en opstanding te gedenken. 

Daarom zal ik (net als vorige week) wat minder aanwezig zijn op insta deze week. Omdat onze kinderen me nodig hebben, om ons samen te verwonderen, te verootmoedigen én te verheugen. 

We maakten evenals vorige jaren een Paastuitje op tafel en willen ook weer een raamschildering maken. En met al die activiteiten zijn er mogelijkheden om samen te praten over het kruis, om te zingen:

Lam Gods, dat zo onschuldig,
zo moedig en geduldig,
aan 't schand'lijk kruishout lijdt,
verdienen niet mijn zonden,
die striemen en die wonden?
Ja 'k weet, dat Gij onschuldig zijt.

O Godslam, nooit volprezen,
leer mij de zonde vrezen,
waarvoor Gij stierf aan 't kruis!
Deel mij uw zaal'ge vrede,
ja, deel m' Uw hemel mede
en leid mij eens in 't Vaderhuis.

Hoe leef jij met jonge kinderen toe naar Goede Vrijdag en Pasen?
Corma schrijft niet alleen blogartikelen voor Elke Corma schrijft niet alleen blogartikelen voor Elke Dag Nieuw, maar is ook leerkracht van groep 7. Daar gaf ze weer 'de mooiste les van het jaar'. Ze schrijft over seksuele opvoeding in het onderwijs en thuis en geeft jou als moeder tips hoe je dit kunt doen. Voor mij was het weer een fijne reminder. Want hoewel er bij ons geen taboe op rust, schiet het er toch wel eens bij in. En heb ik het belang van herhaling ontdekt. Een mooi en leerzaam blogartikel dus! 

De link naar het blogartikel vind je in de bio.

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Vind je dit geen prachtig plaatje? Het werd gemaak Vind je dit geen prachtig plaatje? Het werd gemaakt door @mint.and.sage voor... een nieuw boek! Al een paar jaar groeit er (het idee voor) een boek over zwangerschap en geboorte vanuit Bijbels perspectief. Samen met mijn zus Ellen en een aantal gastauteurs zie ik het steeds meer vorm krijgen! 

Als zwangere vrouw heb je behoefte aan informatie. Zeker als je je eerste kindje verwacht, maar ook bij latere zwangerschappen zijn er veel vragen: Wat kan ik verwachten? Waar moet ik me op voorbereiden? Wat moet ik kopen? Wanneer vertellen we het aan de familie? En aan mijn werkgever? Hoe gaat het met de andere kinderen?

Misschien ben je net als wij geneigd om bij elke vraag meteen je telefoon te ontgrendelen en de vraag in Google in te tikken. Of haal je een dikke stapel boeken bij de bibliotheek, zodat je zeker weet dat je je zwangerschap en bevalling goed hebt voorbereid. Het is tenslotte een grote verantwoordelijkheid, de zorg voor een kindje! Maar luisteren we ook naar Gods stem? De Heere Jezus zegt: 
Daarom zijt niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen; want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft. Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden (Mattheüs 6:31-33). 

Zoek eerst het Koninkrijk van God! Wat je leest op internet, op forums, in groepen op sociale media en in de meeste boeken over zwangerschap en geboorte, zal je daar niet bij helpen. Het stilt (tijdelijk) je honger naar zekerheid, maar het voedt niet je hart. Niet alleen je lichaam heeft zorg nodig tijdens de zwangerschap. Je hart ook. 

Dit boek is geschreven met de bedoeling om te luisteren naar Gods Woord. Om te ontdekken wat de Heere zegt over je ongeboren kindje, over moeder worden, over je roeping als moeder, over de vragen die je kunt hebben tijdens de zwangerschap, over je zorgen, over vertrouwen. Het boek gaat over geestelijke vragen, die te maken hebben met je hart. Maar ook over praktische zaken. Ook in praktische dingen wil de Heere Jezus Koning zijn en wil Hij ons leren om Zijn wil te zoeken.
Dit leuke meisje is onze Sophia (8). Ze staat op d Dit leuke meisje is onze Sophia (8).
Ze staat op de omslag van het nieuwste Bijbelleesboekje: het Johannes Evangelie.

Deze Bijbelleesboekjes helpen kinderen om zelf de Bijbel te lezen en te (leren) begrijpen. Er zijn al veel kinderen die de Bijbelleesboekjes dagelijks gebruiken en uitzien naar elk nieuw deeltje. Dat is er dus nu!

En weet je wat mooi is: over het Johannes Evangelie hebben we ook een Moeskruid Bijbelstudieboekje voor jou als mama. Zo kun je samen lezen in hetzelfde Bijbelboek (behalve als je al met ons meeleest in Openbaring natuurlijk...) Het setje van 2 is ook mooi om cadeau te doen aan een mama en haar dochter / zoon.

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Onze @marieke.ritmeester begon een moestuintje en Onze @marieke.ritmeester begon een moestuintje en ontdekte overeenkomsten tussen zaaien in de tuin en zaaien in de levens van haar kinderen. 
Morgen is het Biddag! 

Dan spruit de trouw uit d' aarde blij omhoog;
Gerechtigheid ziet neer van 's hemels boog;
Dan zal de HEER ons 't goede weer doen zien;
Dan zal ons 't land zijn volle garven biên;
Gerechtigheid gaat voor Zijn aangezicht,
Hij zet z' alom, waar Hij Zijn treden richt.

Je leest het blogartikel via de link in de bio. 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de M Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de Moeskruid Bijbelstudies over het boek Openbaring.

De achterliggende maanden hebben we met de Moeskruid Bijbelleesgroep het boek Genesis gelezen. We deden er heel lang over (zo'n zeven maanden!) en wat was er veel te leren! Nu is Genesis uit en starten we binnenkort met het boek Openbaring.

Van het begin van de tijd, naar het einde ervan. In Genesis lazen we hoe alles goed was en verbroken werd. In Openbaring zullen we lezen over de gebrokenheid van de wereld, waarin de Heere alle dingen nieuw gaat maken. In de tijd waarin we leven is de Openbaring aan Johannes heel relevant maar ook heel troostvol. Wij zien er naar uit om in dit Bijbelboek de diepte in te gaan.

Ik was altijd een beetje bang voor dit Bijbelboek. Want: zo onbegrijpelijk. Best onheilspellend ook. En er is zoveel verschil van mening over. Wie ben ik dan om te denken dat ik het wel begrijpen kan?

Maar deze tekst spreekt boekdelen. Zalig is hij die deze profetie leest, en zijn zij die het horen en bewaren. Wat bijzonder, vind je niet? Laten we Openbaring dus niet links laten liggen! Dit Bijbelboek is geschreven om gelezen en geloofd te worden. 

De Heere Jezus openbaart Zich hier aan Johannes en ook aan ons. We zien Hem in Openbaring als het Lam van God, als Koning, als Rechter, als Bruidegom. Er is zoveel over Hem en over ons (eeuwige) leven te leren in Openbaring!

Zou je willen meedoen met de Bijbelleesgroep? Dan is het nu het goede moment om in te stromen. Je krijgt dan elke dag een paar vragen bij een Bijbel gedeelte die je helpen zelf zoekend de Bijbel te lezen. 
Je kunt (gratis) meedoen via e-mail of via de app. Aanmelden kan via de link in de bio.

#moeskruidbijbelleesgroep 
#moeskruid 
#moeskruidmethode
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316

Elke Dag Nieuw verzamelt cookies. We gaan vertrouwelijk om met uw gegevens. Als u op Akkoord klikt geeft u daarmee aan dat u hiermee instemt.Akkoord