Wij hadden laatst een gesprekje met onze oudste, een kleuter van vijf. Ze was nog even uit haar bed gekomen en genoot van haar momentje even helemaal alleen met ons.
Zo! Met een zucht klap ik mijn agenda dicht. Manlief doet om me heen de lampen al uit. De dag is voorbij. Tevreden denk ik aan alle afgekruiste taken die
‘Hoe lang nog?’ Wie heeft dit geen enkele keer verzucht de afgelopen tijd? Wij, Nederlanders, die gewend zijn om ons eigen leven zelf te bepalen, moeten opeens zoveel ‘dringende adviezen’
Hoi Marieke, wat leuk om een keer samen te schrijven. Hoe kwamen we ook al weer op dat idee? En op het onderwerp? Hoi Corma! Wat leuk dit, alsof ik
Het is nog niet zolang geleden dat ik een oude man van 86 hoorde zeggen dat zijn huwelijk een stukje hemel op aarde was. Bijna 60 jaar waren ze getrouwd.
Donkere avonden, korte dagen. De bomen geven mooie kleuren. De avondzon kleurt de lucht roze en paars. Een web vol dauwdruppeltjes doet je verwonderd stilstaan. Het is weer herfst. Het
Wat een weer! Het is donker en nat en de regen komt met bakken uit de lucht. De bomen laten hun prachtige blad vallen. De steeds naaktere takken lijken het
Mam, mogen we morgen naar de kerk?’ Het is een vraag waarover we vorig jaar om deze tijd onze wenkbrauwen gefronst zouden hebben. We vonden het heel gewoon om elke
Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! Daarom zult u de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw
Daar sta ik weer. Al zwaaiend tot hij mij niet meer ziet. Mijn zoontje gaat bij een vriend spelen. En hier in huize Janse is het vast ritueel: Altijd even
Met krachtige vleugelslag vliegt de donkere schaduw hoog boven de aarde. Nu eens vliegt hij boven de dikke grijze wolken die deze herfst boven Nederland hangen. Dan weer duikt hij
Gij hebt mijn gans gestel doorgrond, Zelfs voor mijn eerste levensstond. Ik ben verbazend voortgebracht. Op ’t nagaan van Uw wondre macht, Sla ik verrukt het ook oog naar boven: