Het fondant plakt, de helft blijft in het vormpje zitten. Nog een keer proberen dan maar. Ik zie vanuit mijn ooghoeken hoe onze oudste dochter met opperste concentratie uitgedrukte bloemen
Lang heb ik het gevoel gehad dat ik net zo oud was als zij. De kinderen van mijn zussen, de jongeren uit de kerk. Zo’n jaar of 25. Als ze
Ik zie mezelf nog zitten in het hoekje van de trap. “Mama huilen?” Een half uur daarvoor had ik peuter en baby, zorgvuldig uitgekiend, tegelijk in bed gestopt. Ik voelde
De oudste was een kleuter, onze tweede dochter nog maar een peuter. Het was rond Pasen en ik maakte met hen een eenvoudig knutselwerkje, waarop drie kruisen te zien waren
Pakkende quotes, ik houd ervan. Van die mooie, korte zinnen die inspirerend zijn en die je op het juiste moment kunnen stimuleren. Vroeger schreef ik ze in mijn agenda, Tegenwoordig
Je hoort het vaak genoeg: je zult eerst voor jezelf moeten zorgen, voordat je voor een ander kunt zorgen. Dat geldt óók en zéker voor moeders, al denken we soms
Moe stapte ik van de week mijn bed uit. De dag was nog maar net begonnen, maar ik had het gevoel dat ik nog een hele nacht zou kunnen slapen.
Uren zou ik er naar staren, verrukt en voldaan! Alsof het een topstuk was uit de collectie van een kunstmuseum. Ik zou op zoek gaan naar details, hoekjes bekijken
Matthew Henry zei het zo mooi: dat onze gezinnen kerkjes binnen de kerk moeten zijn. Hij zei ook dat het spreken over de Heere en het onderwijzen uit Zijn Woord
We waren bezig met een grote opruimklus; de zolder. Al langere tijd was het een plek waar we spullen neerzetten, en nog meer spullen neerzetten. En op een gegeven moment
Een tijdje terug was ik niet zo fit en ik had niet goed geslapen. Het lukte me niet om blij te zijn en de kinderen maakten voortdurend ruzie, wat mij
Het snijdt als een koude wind door haar heen… Alleen… Maar waarom? Waarom komt er niemand om haar te helpen? Ze kan de eenzaamheid niet langer dragen. In haar kamertje
