‘Mama, hoe kan het dat Lilly’s lied zulke beelden oproept? Is dat magie?’ Nia lachte. ‘Magie, wat is dat eigenlijk? Als je een jong poesje vraagt hoe een bij kan
Stel, er komt een naam op de voorkant van je huis. Welke naam zou je dan kiezen? Een tijdje geleden had ik het hierover met mijn moeder. Ik moest er
De vermoeidheid; ik lees ik in je ogen zie het aan je houding, iets gebogen. En toch, je bent er weer, staat klaar zoals elke dag bereid om te geven,
Onze kinderen worden ouder. Twaalf, elf, tieners, pubers. De tijd dat dingen opgelost waren met kusjes op een knie, pleisters of een potje olvarit, is voorbij. En dat is goed.
Pas geleden las ik een post van een vrouw die schreef dat ze haar man graag onderdanig wil zijn en hem wil eren en volgen in haar huwelijk. ‘Wat mooi’,
Daar zit ik dan, met mijn Bijbel op schoot. Dochterlief in bed, een kopje thee erbij. Ik weet hoe belangrijk het is om elke dag te leven bij het Woord
SLIEDRECHT. Elise Pater-Mauritz, initiatiefnemer van het platform Elke Dag Nieuw, presenteert zaterdag het christelijke tienermeidenmagazine Liv. Het magazine richt zich op meiden van 12 tot en met 16 jaar binnen
Het fondant plakt, de helft blijft in het vormpje zitten. Nog een keer proberen dan maar. Ik zie vanuit mijn ooghoeken hoe onze oudste dochter met opperste concentratie uitgedrukte bloemen
Lang heb ik het gevoel gehad dat ik net zo oud was als zij. De kinderen van mijn zussen, de jongeren uit de kerk. Zo’n jaar of 25. Als ze
Ik zie mezelf nog zitten in het hoekje van de trap. “Mama huilen?” Een half uur daarvoor had ik peuter en baby, zorgvuldig uitgekiend, tegelijk in bed gestopt. Ik voelde
De oudste was een kleuter, onze tweede dochter nog maar een peuter. Het was rond Pasen en ik maakte met hen een eenvoudig knutselwerkje, waarop drie kruisen te zien waren
Pakkende quotes, ik houd ervan. Van die mooie, korte zinnen die inspirerend zijn en die je op het juiste moment kunnen stimuleren. Vroeger schreef ik ze in mijn agenda, Tegenwoordig
