‘Onze hulp en onze enige verwachting is in de Naam van de HEERE, Die hemel en aarde geschapen heeft, Die trouwe houdt, Die eeuwig leeft en Die nooit zal laten
Door het glas kijk ik naar het kindje. Wat is het mooi. De weerloosheid van een pasgeborene straalt er vanaf. Gitzwarte haartjes, bruin huidje. Handjes met perfect gevormde nageltjes. Mijn
Ken jij dat verlangen? ‘Maar aangaande mij en mijn huis, we zullen de Heere dienen’ (Jozua 24:15). Ooit kocht ik in de plaatselijke boekhandel een bordje met die tekst erop.
Haar huis is altijd zo netjes. Zij is altijd zo spontaan en opgewekt. Wat een werk doet zij allemaal voor de kerk! En zij, is zo ontzettend getalenteerd.’ Zomaar wat
We weten dat het belangrijk is maar veel van ons, jonge moeders, worstelen ermee. Dagelijks Bijbel lezen. Als je eenmaal tijd gemaakt hebt sla je je Bijbel open maar dan
Vanuit mijn tandartsstoel zie ik hoe de lucht zich steeds donkerder kleurt. Toch verrast het me als ik een kwartier later de eerste spetters voel. Een regenbui in de tropen
Terwijl ik me klaar maak om weg te gaan vraagt een van mijn kinderen: ‘Mam, wat gaat u vanavond eigenlijk doen?’ ‘Ik ga vanavond naar een avond waar ik hoop
Ieder jaar raakt het me meer, de verhalen van de Tweede Wereldoorlog. In de maand mei, rondom dodenherdenking en Bevrijdingsdag, kun je er niet omheen. Het komt op allerlei manieren
Met moederdag in aantocht een ode aan het moederschap deze week. Niet aan moeders, of aan mij als moeder. We weten immers maar al te goed dat we vaak helemaal
Het was al laat. Het was een van de zeldzame avonden dat ik niet al sliep voordat manlief in bed gestapt was. Deze avond was ik ook niet al lezend
Ook dit jaar werd het Goede Vrijdag en Pasen. Genade en geduld van een grote God die neerziet op deze aarde. Wij mochten gedenken, vieren, verlangen. Gods Zoon werd mens,
De zon stond stralend aan de hemel toen we het parkeerterrein bij ‘la Boca’ opreden. Het was nog vroeg, maar toch al heerlijk warm. Een paar uur later zou het
