Jij en je hart
Het is stil in de klas. Je hoort alleen af en toe wat geritsel van een pagina die wordt omgeslagen en het zachte krassen van stiften op papier. Gebogen hoofden,
Af en toe komt er gewoon niets uit mijn handen. Ik kan me daar dan behoorlijk schuldig over voelen. Ik ben best vaak opgewekt, maar sommige dagen loop ik voor
We zaten even buiten. Het kon. De zon liet zich voor het eerst sinds dagen zien en het was gelijk zo lekker warm, dat we uit de wind zo koffie
Het was op woensdagmiddag, een paar weken terug. De dames hadden nieuwe schoenen nodig en vanwege de uitverkoop leek het mij een gunstig moment om onze slag te slaan. En
Het viel me ineens op. Misschien kwam het, omdat ik net een keer met een boek zat. Onze dochter van zeven jaar kwam elke twee minuten zo’n beetje aan mij
Ik ben een kind van deze tijd. Op maandag stap ik in de sneltrein van de werkweek met als tussenstation het weekend. Alles gaat gejaagd. Het liefst doe ik alles
We zijn met verlof in Nederland. Voor de tweede keer in de afgelopen vijf jaar mogen we weer een poosje aanschuiven. Naast de verplichte onderdelen van presenteren, bijscholen en medische
Salomo wist het al: ‘Er is een tijd om te wenen en er is een tijd om te lachen,’ Pred. 3:4. Er worden in ons leven heel wat tranen gehuild.
Het begint kouder te worden, toen ik vanmorgen de ramen open zwiepte voor de dagelijkse frisse lucht rook ik de winter. Kou, nat blad en een vleugje van de houtkachel
Ik sla nog een bladzijde in mijn agenda om, daar is het: woensdag 9 maart. Een dag met een klein krabbeltje wat mij laat zien dat het een vrije dag
Het gaat in veel gezinnen denk ik hetzelfde; er is altijd wat te doen. Er is altijd wel een kind dat vraagt om zorg en aandacht, er is altijd wel
“Why love, if losing hurts so much? I have no answers anymore: only the life I have lived. Twice in that life I’ve been given the choice: as a boy
