Jij en je hart
In de tuin staan papavers, het soort is de grotere versie van de klaproos. Lichtgroene stengels met een kartelig blad en een buigend kopje, tot hij opengaat en het kopje
Onze oudste zoon wordt bijna tien. Een tiener dus. Het was toch gisteren dat hij als klein minimensje in ons leven kwam? Zomaar opeens zijn het van die besefmomenten. Een
Soms zou je willen wegrennen. Of onder de dekens kruipen. Of je vingers in je oren steken om de herrie niet te hoeven aanhoren. Of de deur op slot doen
Afgelopen donderdag was de Elke Dag Nieuw ontmoetingsavond in Middelharnis, de eerste van de serie van drie. En daar werd het al een beetje Pinksterfeest, toen we aan het einde
Daar zit ik dan. In het zand. Zonnebril op, neus in het zonnetje en naast mij… taartjes! Ik heb een feestelijk gevoel. Jarig zijn maar dan op het strand. Iets
Je kent hem wel: de wip. De meeste speeltuinen hebben er één. De bedoeling is dat er aan allebei de kanten iemand op het stoeltje gaat zitten. Als de één
Tom (4 jaar) wist al een hele tijd dat zijn moeder erg ziek was. Ze moest vaak naar het ziekenhuis. Ze werd kaal. Ze kon hem niet meer naar school
Het is stil in de klas. Je hoort alleen af en toe wat geritsel van een pagina die wordt omgeslagen en het zachte krassen van stiften op papier. Gebogen hoofden,
Af en toe komt er gewoon niets uit mijn handen. Ik kan me daar dan behoorlijk schuldig over voelen. Ik ben best vaak opgewekt, maar sommige dagen loop ik voor
We zaten even buiten. Het kon. De zon liet zich voor het eerst sinds dagen zien en het was gelijk zo lekker warm, dat we uit de wind zo koffie
Het was op woensdagmiddag, een paar weken terug. De dames hadden nieuwe schoenen nodig en vanwege de uitverkoop leek het mij een gunstig moment om onze slag te slaan. En
Het viel me ineens op. Misschien kwam het, omdat ik net een keer met een boek zat. Onze dochter van zeven jaar kwam elke twee minuten zo’n beetje aan mij
