Salomo wist het al: ‘Er is een tijd om te wenen en er is een tijd om te lachen,’ Pred. 3:4. Er worden in ons leven heel wat tranen gehuild. Als we wisten hoeveel mensen alleen al in Nederland op dit ogenblik huilen van verdriet of van pijn, dan zouden we daar vast van schrikken. En dat zou dan nog alleen maar in Nederland zijn. Laat staan hóeveel mensen op de wereld op dit moment huilen? Vrouwen huilen gemiddeld 16 maanden van hun leven (berekend tot een leeftijd van 78 jaar), dat is omgerekend zo’n 12.000 uur. Hoeveel zakdoeken zullen er nodig zijn om deze tranen te kunnen opvangen? Ik raak de tel kwijt.

Terugblikken

Ja, wie zal de tranen tellen, die het afgelopen jaar gehuild zijn door jou als moeder.

Ik denk aan de tranen van…

… hen die treuren over iemand die hen zeer lief was, die hen door de dood werd ontnomen…
… hen die ontredderd zijn geweest doordat in hun dichtbije omgeving iemand een ernstige ziekte of ongeluk kreeg…
… hen die zich dit jaar eenzaam en verdrietig hebben gevoeld…
… hen die zorgen hadden (misschien lichamelijk, psychisch, financieel) …
… hen die een ‘rugzak’ meesjouwen van psychische en emotionele verwaarlozing…
… hen die huwelijksproblemen kregen of misschien wel gescheiden zijn…
… hen die een (onzichtbaar) kruis met zich mee moesten torsen…
… hen die met een kind (waarvan ze zoveel houden) met hun handen in het haar zaten…
… hen die een miskraam of vroeggeboorte hebben gekregen…
… hen waarbij een kind de kerk vaarwel zei…
… hen die berouw hebben gekregen over hun verknoeide, zondige leven…
… hen die verdriet hebben over hun zonden en tekorten in gedachten, woorden en daden.

En zo zouden we door kunnen gaan. Overal waar mensen zijn, worden tranen gehuild.

Moedertranen

Rachel was een wenende moeder. Bittere tranen worden door haar geschreid. Er worden pogingen ondernomen om haar te troosten. Maar ‘zij weigert zich te laten troosten,’ (Jer. 31:15). Zij is letterlijk ontroostbaar. Wat is er met haar aan de hand? Zij is haar kinderen kwijt. Ze zijn van haar losgescheurd. Jeremia heeft het hier over ‘dichterlijke beeldspraak’. Maar Jeremia mag ook een troostrijke boodschap brengen: ‘Stil maar, Rachel, houd maar op met huilen, droog je tranen. Want zó luidt Gods belofte: Je kinderen zullen éénmaal weer terugkomen uit het land van de vijand. Ze zullen weer hun eigen land bewonen. Er is verwachting voor de toekomst. Er is hoop voor het nageslacht.’ Heel Jeremia 31 spreekt hierover. Hoe is dit mogelijk? God houdt door alles heen vast aan Zijn verbond.

Wij zingen bij iedere doopdienst: ‘God zal Zijn waarheid nimmer krenken, maar eeuwig Zijn verbond gedenken,’ (Psalm 105:5). Dit gaat veel dieper dan een zakdoek voor onze menselijke tranen. Misschien heb je zelf op dit moment grote zorgen om een van je kinderen. Of verlang je zo dat je kinderen de Heere mogen kennen en dienen. Stort je tranen over hen uit. Verloren zonen en dochters zullen ook in Hem geloven. ‘Zo zegt de HEERE…’ ‘Zijn Woord wordt altoos trouw volbracht, tot in het duizendste geslacht.’ Dit geldt ook eind 2022.

Christus’ tranen

Ook bij Christus zien wij tranen in zijn leven. Tranen toen Zijn vriend Lazarus was overleden. Dit waren tranen van verdriet. Maar Jezus weende ook van bewogenheid. Omdat de inwoners van Jeruzalem zich niet wilden bekeren. Hij weent hier alsof er een dode valt te betreuren. In een verklaring vond ik dat het woord dat de evangelist Lukas hier gebruikt wijst op een heftig, geëmotioneerd huilen. Het is niet alleen te zien aan Hem, maar ook te horen. Met bewogenheid roept Hij tot het volk. ‘Kom tot inkeer, tot bekering. Bedenk wat tot uw vrede dient’.

Dat is een buigen voor deze Koning en een onvoorwaardelijke overgave aan Hem. Dat brengt een vrede die alle verstand te boven gaat. Wat doen deze tranen van Christus bij jou? Verbreekt het je hart en hoor je daarin Zijn stem en zie je Zijn liefde die gericht is op je behoud? Als de Heilige Geest gaat overtuigen van zonden dan krijg je een verbroken hart en een verslagen geest. Dan krijg je tranen van verdriet over je zonden, maar ook tranen van verwondering over zoveel zondaarsliefde. Zalig zijn die treuren; want zij zullen vertroost worden (Matth. 5:4). Alleen vanwege het volbrachte Middelaarswerk van deze wenende Christus.

Zijn zakdoek

Gods Woord staat vol met geschiedenissen van mensen die door moeilijke en mooie tijden heen gingen. Op de eerste bladzijden tot op de laatste bladzijden van God Woord wordt er gesproken over gevoelens die door mensen of door Christus Zelf ervaren worden. Gods Woord leert de waarde van emoties. Dat laat zien dat wij deze niet hoeven weg te stoppen, maar dat er volledig ruimte voor mag zijn. God heeft niet voor niets een traanbuis in het oog geschapen. Als er tranen komen, laat ze dan maar gaan. In het oude Oosten huilden de mensen bijvoorbeeld luidkeels als er iemand overleden was. Er werden zelfs klaagvrouwen ingehuurd die met tranen en gezang de rouw tot uitdrukking brachten. Wij in het Westen vinden dat snel overdreven en proberen onze emoties in te houden. Maar daarmee kan je een normale en noodzakelijke uiting van verdriet onderdrukken. Ik kwam de volgende prachtige uitspraak tegen: ‘Tranen zijn als Gods voertuigen om verdriet af te voeren.’

De Heere weet waarover jij dit afgelopen jaar allemaal hebt moeten huilen. Elke traan herinnert ons er weer aan, dat we leven in een wereld die door de zonde gebroken is. Hier op aarde worden onze tranen nog niet weggenomen. Zij zullen er blijven tot de laatste snik. Maar wat een bijzondere belofte en een teder beeld aan het einde van Gods Woord. Daar staat geschreven dat de Heere Zelf de tranen van verdriet van de ogen van Zijn kinderen afwist. Alle tranen die er in het leven geweest zijn, heeft de Heere bewaard en wist Hij van de wangen. De troost en de vreugde zouden zonder die afgewiste tranen niet zo groot zijn geweest.

Mag jij al een moeder Israëls zijn die uitziet naar deze grote dag dat God al je tranen zal drogen? Voor altijd. Dan zal geen zakdoek meer nodig zijn. ‘Omdat Hij Zijn zakdoek gereed heeft om het aangezicht der treurigen Sions af te drogen’ (uitspraak van Rutherford).