Elke moeder heeft van die momenten.
Je voelt je de wanhoop nabij vanwege de voortdurende driftbuien van je peuter.
Je bent uitgeput van de doorwaakte nacht met je baby, om omdat je wakker lag vanwege de zorgen om je tiener.
Je kind is steeds maar moe en ziek en de arts heeft verder onderzoek ingezet.
Je ziet je kind worstelen met vragen (of met zichzelf) en voelt je machteloos.
Je zou huis is een rommel en je komt er maar niet doorheen.
Of misschien zijn er helemaal geen grote zorgen in je leven, maar worstel je je toch een beetje door de dagen heen.

Het zijn momenten die veel van ons vragen en die ons een beetje moedeloos kunnen maken.

Als je ‘s morgens wakker wordt, zie je al op tegen de dag. Of je begint vol goede moed, maar hebt binnen een uur tijd twee omgevallen bekers opgedweild, je koffie over je kleding gemorst, een aanvaring met je tiener gehad en een brooddoos vergeten mee te geven naar school. Je besteedt ruim een half uur aan het zoeken naar een verloren knuffel en worstelt je door stapels was en vaat heen.

Hoe langer je moeder bent, hoe milder je wordt. Maar ook ervaren mama’s kunnen van die dagen hebben dat de moed hen in de schoenen zakt. Je valt jezelf tegen en je vindt het moeilijk het nut te zien van jouw moeder-zijn.

Snelle oplossingen

Het is verleidelijk om in korte termijnoplossingen te denken in het moederschap.

Wanneer de dagelijkse uitdagingen van het runnen van een huis en het opvoeden van kinderen ons overweldigen, denken we dat wat we vooral een extra kast, een goed idee of een nieuwe manier nodig hebben – en dan komt alles goed. Natuurlijk kunnen we veel praktische dingen van elkaar leren. Boeken met handige tips en adviezen kunnen heel nuttig zijn. En extra kastruimte of eens flink opruimen kan een hoop gemoedsrust opleveren voor het hele gezin.

Maar vaak gaan deze oplossingen voorbij aan onze echte behoefte. Mama’s, wij hebben hoop nodig. Echte hoop, geloof en vrede vinden we bij het open graf, bij de opgestane Christus.

Spurgeon zei eens tegen moeders:

“U dient God net zo goed door voor uw kinderen te zorgen, ze op te voeden in Godsvreze, voor uw huis te zorgen en van uw gezin een kerk voor God te maken, als wanneer u geroepen was om een leger te leiden in de strijd voor de Heere der heirscharen.”

Misschien bemoedigt jou dat: ons werk als moeder is van waarde!
Misschien ontmoedigt jou dat: hoe zou ik al die dingen moeten doen?

Weet je, het is Pasen geweest. Je hoeft niet in eigen kracht te gaan. Ons werk hoeft niet aan torenhoge standaarden te voldoen. Onze kracht is hoe dan ook te weinig om onze taak als moeder goed genoeg te doen. Maar als we doen wat we kunnen in Christus’ kracht, dan is het meer dan genoeg.

Onbeperkte kracht

Ik denk dat we Christus’ kracht vaak onderschatten. We weten dat onze kracht beperkt is, en denken dat Zijn kracht ‘gewoon een beetje meer’ is. Misschien geloof je heel diep van binnen niet dat Hij je helpen kan. Dat Hij voor je zorgt in je dagelijkse problemen of geestelijke vragen. Je zegt het niet hardop, maar eigenlijk heb je het gevoel dat je het uiteindelijk zelf uit moet zoeken. Dat herken ik!

Maar elke keer weer mogen, móeten we het zeggen tegen onszelf: Zijn kracht is onbeperkt.

Hij hielp een bruidspaar uit de brand door water in wijn te veranderen.
Hij voedde meer dan vijfduizend mensen met enkele broodjes en vissen.
Onveranderlijke natuurkrachten staan ten dienste van Hem: Hij liep over het water en voer op naar de hemel.

Hoe zou Zijn kracht én gewilligheid onvoldoende zijn voor ons? Paulus zegt het zo:

Wat zullen wij dan tot deze dingen zeggen? Zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken? (Rom. 8: 31, 32)

Wie gestorven en opgestaan is met Christus, mag leven met de hoop van de opstanding: God gaf Zijn eigen Zoon voor ons over en Christus is niet dood gebleven, maar Hij leeft en is Koning over hemel, aarde en ons leven. Geen ziekte, doorwaakte nachten, omgevallen bekers, driftige peuters, geen zonde en gebrek in mijn moederschap, kan mij scheiden van Zijn liefde!

Opstandingskracht

Is deze Christus nog niet je Liefste geworden? Leef je nog voor jezelf, zonder deze hoop van Christus’ opstanding?
Of twijfel je er zo aan of je gestorven en opgestaan bent met Hem, en deze hoop er ook voor jou is?

De wind bedaarde en de golven kalmeerden door Zijn stem.
De lamme huppelde, de dove hoorde, de stomme zong, omdat Hij het wilde.
“Kom eruit, Lazarus!”, riep Hij en meteen werd de dode Lazarus levend.

Ja meer nog, Hij overwon Zijn eigen dood en graf.

Met het gemak waarmee jij een grasspriet plukt, verbrak Hij de banden van de dood.
Met meer kracht dan Simson had, toen hij de poorten van Gad de heuvels opdroeg, wentelde Hij de steen van het graf.

Met Zijn onmetelijke opstandingskracht maakt Hij doden levend.
Omdat Hij leeft, is er hoop. Ook voor jou.
Hij roept naar jou, mama, vandaag én naar je kinderen: Wendt U naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde! (Jesaja 45:22).