Hoe houden we het deze winter warm? Het is een vraag die best heel wat mensen bezighoudt. En allerlei maatregelen worden getroffen. Extra warme kleding aantrekken, je huis goed isoleren, thermostaat een aantal graden lager, sloffen voor de kids. Want we willen het zo warm mogelijk hebben, met zo min mogelijk energieverbruik. En dat is een hele uitdaging.
Winter in je huwelijk
Het is fijn wanneer het warm is. Een aangename temperatuur, daarbij gedijen we allemaal. Hier moest ik aan denken toen we laatst de trouwdienst van onze broer en schoonzus meemaakten. De dominee nam de bekende tekst uit Prediker 4 als uitgangspunt: ´een drievoudig snoer wordt niet haast verbroken.´ (Prediker 4:12b) In de verzen daarvoor worden redenen genoemd, waarom twee beter zijn dan één. Het gaat onder andere over samenwerken, het elkaar overeind helpen wanneer er één gevallen is. En dan gaat het over warmte. ´Ook indien twee tezamen liggen, zo hebben zij warmte; maar hoe zou één alleen warm worden?´
Bij de uitleg werd me duidelijk dat het hier gaat over de manier waarop men vroeger in Israël sliep. Omdat de nachten erg koud konden zijn en er natuurlijk geen sprake was van centrale verwarming, sliep een gezin samen een één bed. Alle gezinsleden lagen tegen elkaar aan, en hielden elkaar met lichaamswarmte op temperatuur. Nu zal het hopelijk in onze huizen deze winter niet zo koud worden, dan je echt met het hele gezin in een bed moet gaan liggen. Het gaat hier natuurlijk vooral om het beeld. Je hebt elkaar nodig, vooral als man en vrouw in je huwelijk.
Tips voor warmte
Naast dat je elkaar vast ook ´s nachts letterlijk warm houdt, kun je het ook meer figuurlijk invullen. Zorg je er ook voor dat de ander het niet koud krijgt in jullie huwelijk? Er kunnen van die ´koude´ periodes zijn. Wintertijden. Soms zomaar onverwachts. Een crisis, een moeilijke situatie waar je beiden anders op reageert en je de afstand voelt ontstaan. Of geleidelijk, zoals de winterkou toch langzaam maar zeker ook een keer ons land nadert. Je leeft een beetje langs elkaar heen, hebt niet zoveel tijd voor elkaar en je voelt de kou optrekken. En opeens voel je je alleen, niet gezien, mis je de warmte. Sta je in de kou. Wat doe je om dat te voorkomen? Of om het vuurtje weer te laten branden? Die vraag stelde ik aan een paar vrouwen in mijn omgeving en ik heb met plezier de antwoorden gelezen en vond vooral veel herkenning. Ik deel ze graag met jullie.
- Lees samen Gods Woord. Hierin ligt toch als het goed is de basis van jullie huwelijk. God heeft samengevoegd. En wat is het dan goed en fijn als je Hem ook samen mag zoeken. Voor en met elkaar kunt bidden. Een boek over het huwelijk samen lezen, kan ook heel verbindend zijn. Zoek het hoe dan ook in het Woord, zoek de omgang met de Heere. Je staat samen sterk, twee is beter dan één zegt Prediker. Maar nog beter en sterker is dat drievoudige snoer. In het boekje 101 bemoedigingen voor moeders staat zo mooi: ´Een huwelijk met enkel twee zondaren is erg kwetsbaar, hoezeer je je ook voorneemt er iets van te maken. Maar samen met God sta je sterk. Samen met Hem kun je standhouden in het verbond dat je met elkaar gesloten hebt.´ Wat een zegen zal het zijn voor onze gezinnen en onze omgeving wanneer hiervan iets zichtbaar mag zijn in onze huwelijken. Dan wordt het huwelijk een getuigenis.
- Geef elkaar de ruimte. Zorg ervoor dat je ook je ´eigen dingen´ hebt. Je hoeft niet alles altijd samen te doen. Het is ook fijn om jezelf soms even los van elkaar dingen te doen, elkaar dus de ruimte te geven om op te laden zodat je daarna juist weer meer energie en interesse in elkaar hebt. Dus even lekker een avondje bijkletsen met een vriendin, een uitje met zussen of wat dan ook. En daarna natuurlijk je man de ruimte geven om ook een avond weg te gaan of iets anders te ondernemen.
- Intimiteit en seksualiteit. Als er iets verbindend werkt, dan is het wel de seksuele gemeenschap die je als man en vrouw mag hebben binnen het huwelijk. Als je jezelf letterlijk en figuurlijk helemaal aan elkaar mag geven. Ook hier weer een citaat uit ´101 bemoedigingen voor moeders´: ´Het huwelijk is de innigste verbinding die er mogelijk is tussen twee mensen, een man en een vrouw. (..) Iedereen kan voor je man koken, iedereen kan hem bemoedigen, maar één ding kan alleen jij als vrouw hem geven en dat is seks. Die intimiteit in lichamelijke en emotionele eenheid die is voorbehouden aan het huwelijk. (..) Seksualiteit, genieten van elkaars lichaam is iets waardoor hechting plaatsvindt. Maar er zijn vrouwen die daar niet altijd zin in hebben. Ze zeggen: ´Ik doe het wel, maar ik ben er soms zelf niet bij.´ Of ze hebben vele uitvluchten. Dat is jammer, want daardoor stagneert de eenwording tussen jou en je man. ´ Onze ‘goedwilligheid’ met betrekking tot seksualiteit is ook een Bijbelse opdracht. Je leest erover in 1 Korinthe 7: 3-5. ‘De man zal aan zijn vrouw de schuldige goedwilligheid betalen, en desgelijks ook de vrouw aan de man. De vrouw heeft de macht niet over haar lichaam, maar de man; en desgelijks ook de man heeft de macht niet over zijn eigen lichaam maar de vrouw. Onttrekt u elkander niet, tenwij met beider toestemming voor een tijd, opdat gij u tot vasten en bidden moogt verledigen; en komt wederom bijeen, opdat u de satan niet verzoeke, omdat gij ulieden niet kunt onthouden.´
- Maak tijd vrij om samen iets te ondernemen. Of dat nu gaat om een avondje lang dineren (kan ook thuis als je jonge kids hebt en deze op bed liggen), wandelen, naar een concert, wat dan ook bij jullie past. Het hoeft zeker niet duur te zijn. Een wandeling langs het strand of in het bos kan ook al heel romantisch zijn. Dus denk eens terug aan jullie verkeringstijd, regel oppas en plan een ouderwetse date;-) Dit is natuurlijk niets nieuws hè, maar weet je nog wanneer je dit voor het laatst hebt gedaan? En met welke frequentie je dit deed in je verkeringstijd? Misschien hoog tijd om het weer op te pakken!
- Spreek elkaars liefdestaal. Je weet waarschijnlijk heel goed waar je de ander blij mee maakt. Dat zit hem niet eens in een kadootje (hoewel dat natuurlijk ook altijd mag), maar ook in het klaarmaken van zijn lievelingseten, iets lekkers wat je bij de boodschappen meeneemt, een opgeruimd huis, een klus die je als verrassing al voor hem hebt gedaan. Maar als de liefdestaal tijd een aandacht is, kan het ook betekenen dat je oprecht geïnteresseerd luistert naar de verhalen die hij heeft over werk/politiek/kerk en noem maar op. Een briefje in zijn broodtrommel, werkt ook bijna altijd. Ook erg leuk als je weet dat hij samen met zijn collega´s luncht;-)
- Laat merken dat je elkaar op de eerste plaats hebt staan. De kinderen komen, hoe lief je ze ook hebt, op de tweede plaats. Bovendien hebben zij vaak al de hele dag jouw aandacht gehad. Dus bij thuiskomst is de aandacht voor hem. Kan hij zijn verhaal doen en moeten de kinderen even wachten. Maar ook in het maken van afspraken kun je laten merken dat de ander op nummer 1 staat en niet bijvoorbeeld je moeder. Dus overleg je ook samen over de agenda.
Bovenstaande is een samenvatting van manieren om het vuurtje brandend te houden, Wat verder nog aan de orde kwam en toch ook leuk is om mee te geven:
- Humor, dat helpt soms relativeren en neemt spanning weg.
- Doelen stellen voor een bepaalde periode. Dus echt tijd nemen om te evalueren en plannen op te stellen.
- Onderonsjes, in gezelschap even die blik van herkenning. Of wanneer je iets bij de kinderen ziet wat herkenning geeft, even dat oogcontact.
- Samen een klus klaren; het opruimen van de zolder, een kast in elkaar zetten, of voor de eerste keer kamperen.
- Laat de ander in zijn waarde. Het doel van je huwelijk is niet om de ander te veranderen, maar om zelf te veranderen zodat de ander tot zijn doel kan komen.
Het was alsof ik zelf even een mini-huwelijkscursus kreeg. Geen hele nieuwe dingen of wat ik nog niet wist. En dat is voor jou wellicht ook zo. Maar toch spoort het me aan om er weer voor te gaan. Om de belangrijkste verbinding die ik in dit leven heb gekregen de hoogste prioriteit te geven. Maar dat kan ik niet alleen. Een huwelijk is iets van samen. En dat brengt me nog op het laatste punt. Want juist toen ik deze blog moest schrijven, had ik het een ´beetje koud´. En hoe mooi ik bovenstaande adviezen ook vond, ik kon er niet zo in meekomen. Allemaal echt ontzettend waardevol en waar, maar je kunt ook iets ontspannends samen doen, zonder dat daar die echte verbinding is. Je kunt kadootjes geven, zonder dat het vuurtje brandt. Je kunt zelfs samen Bijbel lezen, uit gewoonte, zonder daarin dichter bij elkaar te komen. En daarom nog een laatste punt.
- Durf kwetsbaar te zijn. Ik bedoel daarmee dat we echt helemaal eerlijk naar elkaar toe moeten durven zijn. Zeggen wat er in je hart leeft. Maar ook aangeven wat je niet lukt, waarin je faalt, waarin je juist de ander zo nodig hebt. Durf schuld te belijden. En dat vind ik niet altijd even makkelijk. Om oprecht sorry te zeggen, zonder daarin alsnog een verwijt te maken. Zonder in de slachtofferrol te kruipen van ´ik zeg wel sorry, maar ik kon er eigenlijk ook niets aan doen.´ Maar alleen via die weg kan er ruimte komen voor vergeving en verbinding. Weer die armen om je heen. Maar ook ruimte om samen op de knieën te gaan en vergeving te vinden bij die Ene. Dan kijk je elkaar echt in het hart en door Gods genade, mag je ook samen kijken in het Vaderhart. Dan is er die echte verbinding. Met elkaar en met de Heere. Een drievoudig snoer wordt niet haast verbroken.
Ik wens je een warme winter toe!
PS. Misschien lees je dit artikel met verdriet, om wat je verloren hebt in je huwelijk. Om wat er niet meer is. Weet dat ons hart ook naar jou uitgaat. Ben je een alleenstaande moeder en zou je graag in contact willen komen met anderen die ook in deze situatie zitten? Stuur ons gerust een mailtje.
