Nog 3 dagen en dan word ik 28. Tijd voor een reflectie op de afgelopen tien jaar. Hoewel ik voor mijn 18e bijvoorbeeld al wel Chinees had geleerd, had ik er geen idee van welke levenslessen er nog zouden komen. Zo leerde ik sindsdien:
- De was doen. Tja… Hoewel ik dankzij mijn schoonmaakbaantje wel wat kon wat poetsen betreft, had ik nog nooit, echt nog nooit, een was gedaan op mijn 18e. En dat, lieve mede-mama’s, is een leven dat ik mij nu niet meer kan voorstellen :-).
- Koken. Zelfde verhaal. Pas na mijn huwelijk leerde ik hoe lang aardappels moesten koken en moest bij elk nieuw gerecht met mama-lief getelefoneerd worden om te vragen hoe ik dát nu weer moest maken. Omdat mijn kersverse husband al wat kookervaring had opgedaan in zijn studentenhuis vond ik dat ik niet kon achterblijven en leerde ik mezelf met behulp van moeder, internet en een enkel goed maar simpel kookboek hoe je koken moet.
- Te leven in het NU en niet te verlangen naar vroeger of naar later. Waar ik als 18-jarige niet kon wachten om het leven verder te ontdekken, wilde ik een poosje geleden soms graag – rewind- terug naar het onbezorgde leven van pré-kinderen en zelfs pré-huwelijk. Toch is NU het moment dat ons gegeven wordt en we worden geroepen om ons daarin te verblijden (1 Thess. 5: 16). En wat heb ik ongelooflijk veel gekregen om me in te verblijden!
- Dat het leven niet altijd gaat zoals je verwacht. Sommige van mijn dromen en verwachtingen kwamen uit, van vele anderen moest ik gemerkt of ongemerkt afscheid nemen. Toch geloof ik dat de Heere beide gebruikte om me te vormen (en dat doet Hij elke dag opnieuw!)
- Hoe je hart kan breken, maar dat het ook kan genezen – door te bidden, kwetsbaar te durven zijn en te vergeven. En dat hetgeen dat je terug krijgt mooier kan zijn dan dat wat je verloor.
- Dat vrienden komen en vrienden gaan, en er ook vrienden zijn die er altijd zullen zijn, wat er ook gebeurt. Met sommige van de vriendinnen die op mijn 18e heel belangrijk waren heb ik niet echt contact meer. Anderen bleven en ook al spreek ik sommigen niet vaak, áls we bij elkaar zijn is het net alsof er geen tijd voorbij gegaan is. En er kwamen veel dierbare vriendschappen bij. Ik leerde ook dat dit is hoe het gaat en dat dat goed is.
- Mijn beste vriend kennen, met wie ik ook nog trouwde.
- Dat vrouw van- en mama van- zijn op de leeftijd van 28 stukken moeilijker én prachtiger is dan studeren en reizen op mijn 18e.
- Dat niemand zich zal herinneren wat ik deed op mijn 18e, maar dat de invloed die ik nu elke dag heb op onze 3 kleintjes van levenslange waarde is voor hen. Sterker: Elke dag die ik doorbreng met onze kinderen is een dag voor de eeuwigheid.
- Deze ellendige riep, en de HEERE hoorde; en Hij verloste haar uit al haar benauwdheden (Ps. 34:7).
Geef een antwoord