In de tuin staan papavers, het soort is de grotere versie van de klaproos. Lichtgroene stengels met een kartelig blad en een buigend kopje, tot hij opengaat en het kopje omhoog gaat. De dunne roze-rode bladeren vormen een kom en in het hart zoemen de bijen. Prachtig gezicht.

De vreugde is van korte duur. De bloem is kwetsbaar en al snel liggen de blaadjes van de bloem te vergaan. Wat rest is een dichte, holle bol met een kroontje op de steel. Het vergeelt en sterft af.

Dan gebeurt er iets wonderlijks. Dwars door de dood van de schoonheid heen, ontstaat er nieuw leven. Het kroontje scheurt los van de bol, maar blijft toch verbonden door de zaadlijsten aan de binnenkant van de bol. Er ontstaat hierdoor een rand met gaatjes erin, waardoor het zaad uit de bol kan. Pas volgend jaar zal blijken hoeveel van die honderden zaadjes wortel schieten, groeien en bloeien. Wonderlijk.

Lezen in de vakantie
Wie gebruikt de zomerperiode niet om eens lekker weg te duiken in een boek? Lezen kan een heerlijk ontspannende bezigheid zijn. Door even in een andere wereld te duiken vermindert je stress, vergroot je jouw vocabulaire en inlevingsvermogen en wordt het geheugen versterkt, las ik ergens. Hier verslinden de kinderen ook boeken, dus zijn er wel eens hele stille momenten in huis.
Maar misschien is er te weinig rust om je heen om te lezen of houdt je kind er niet van; laat de zomer nu een uitgelezen moment zijn om te genieten van een ander boek; de schepping.

Het kennen van God
“Wij kennen Hem door twee middelen. Ten eerste door de schepping, onderhouding, en regering der gehele wereld; overmits deze voor onze ogen is als een schoon boek, in hetwelk alle schepselen, grote en kleine, gelijk als letteren zijn, die ons de onzienlijke dingen Gods geven te aanschouwen, namelijk Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid, als de apostel Paulus zegt, Rom 1:20; welke dingen alle genoegzaam zijn om de mensen te overtuigen, en hun alle onschuld te benemen.” (NGB artikel 2)

Al het geschapene als letters, zoals bijvoorbeeld die papaverbol. We zien daarin “de onzienlijke dingen van God, Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid.” Wie kan het ooit bedenken én zo maken?! Zien we het nog, tijdens een ritje op de fiets in de berm of wanneer we wandelen of ergens spelen en uitrusten? Zien we dat de lucht geen moment hetzelfde is, dat de kleur van het licht op de dag verandert, dat de mieren ijverig de buit binnenhalen en de vruchten groeien en rijpen? Horen we de vogels, ruiken we de rozen, verwonderen we ons over de kleuren en vormen en vele andere wonderen om ons heen? En zien we God hierin?

Samen verwonderen
Nadat ik me in mijn eentje had verwonderd over de papaverbollen, vertelde ik het de kinderen. We hebben gekeken en de bollen uitgeplozen en een papaverbloemblad gedroogd. We hebben gelachen om de bijen die van links naar rechts dansten in de bloemen. Het zag er een beetje ongeorganiseerd uit, maar we wisten uit een boekje wat die bijen voor wonderlijks aan het doen waren.

Zeker voor doeners is het fijn om op deze manier te ‘lezen’. Niet alleen om te kijken en bezig te zijn in de natuur, maar ook om eens informatie op te zoeken over wat je ziet. De verwondering wordt er alleen maar groter van.
Ook is het leuk om bewust te zoeken naar sporen bijvoorbeeld, of bepaalde schelpen. Wat heeft onze Schepper alles mooi gemaakt!
Naast de vele momenten dat we onderwijzen ‘van bovenaf’ of ‘in theorie’ is dit verwonderen een mooie gelegenheid om goed te spreken over God. Hoe vaak liggen er ook levenslessen in de schepping! De Heere Jezus gebruikte ook vaak voorbeelden uit de natuur om iets uit te leggen.

Onschuld benomen
Wanneer we ons verwonderen, dan kunnen we niet meer om de grote Schepper heen. Het beneemt ons de onschuld. Het aangehaalde vers in de Nederlandse geloofsbelijdenis wordt gevolgd door vers 21. Is het zo dat we weten van God, van Wie Hij is en wat Hij doet… en dat we Hem niet verheerlijken en danken?

De natuur is een schoon boek. We kunnen er heerlijk ontspannen en ons over verwonderen. Ook door de kleine kinderen is dit ‘boek’ goed te lezen.
Er is nog een boek, lezen we in de geloofsbelijdenis: “Ten tweede geeft Hij Zichzelven ons nog klaarder en volkomener te kennen door Zijn heilig en Goddelijk Woord, te weten, zoveel als ons van node is in dit leven, tot Zijn eer en de zaligheid der Zijnen.”

Vergeet je niet tijd te maken om deze twee boeken te lezen, de komende weken?