Je hebt een gezin met 5 kinderen en dan worden er 7 Chinese kinderen op je pad geplaatst. Drie van hen hebben een handicap waardoor ze veel zorg nodig hebben. Graag stel ik je voor aan dit bijzondere gezin dat steeds weer Gods stem gehoorzaamde en 7 kinderen door adoptie in hun gezin opnamen.
Bezwaren
Ons huis is te klein, het past niet in de auto, we kunnen niet goed genoeg zorgen voor een kind met zo’n handicap… Al die bezwaren hadden Doug en Amanda Hostetler ook. Ze zagen echter steeds weer hoe de Heere voorzag. Elk kind bloeide op nadat het uit het weeshuis in hun gezin kwam en ontwikkelde zich razendsnel. “In een weeshuis hebben kinderen geen eigen identiteit, ze ontwikkelen geen persoonlijkheid. Na de adoptie zagen we elk kind transformeren tot een persoonlijkheid zoals hij bedoeld was”, zegt Amanda.
Docu
In de docu “An Adoption Story” vertellen Doug en Amanda hun verhaal. Prachtige beelden van dit bijzondere gezin, de kinderen en bovenal het getuigenis over de trouw van de Heere, die ook in dit gezin elke dag nieuw is.
Inspirerend
Vorig jaar hebben wij deze kinderen leren kennen toen we op een conferentie in Thailand leiding gaven het kinderprogramma. De manier waarop de broertjes en zusjes met elkaar om gingen was bijzonder. De liefde en blijdschap die ze allemaal uitstraalden heel inspirerend. Hoewel ze natuurlijk een gewoon gezin zijn waar ook wel eens iets mis gaat en waar ook wel eens ruzie is.
Ontroerend en inspirerend! Als ik hoor en zie hoe belangrijk het voor deze kinderen was om uit de instelling in een gezin geplaatst te worden kan ik niet anders dan me afvragen of dat ook een roeping voor ons gezin zou kunnen zijn. Want waarom zien wij ze zo weinig? Gezinnen die, naast hun eigen kinderen, plaats hebben voor een adoptiekind? Een kind zonder ouders dat opgroeit zonder de geborgenheid van een familie?
Maar het geld dan?
Een adoptie kost al snel tussen de 12.000 en 18.000 euro. Dat valt voor veel gezinnen toch niet op te brengen? En hoe kan zo’n gezin dat maal 7 hebben gedaan, in een paar jaar tijd?
De Hostetlers wonen in China en zijn Amerikanen. In Amerika is het veel gebruikelijker dan hier dat er een stichting wordt opgericht waarmee fondsenwerving wordt gedaan t.b.v. adoptie door een bepaald gezin. Het idee is dat het gezin de tijd, energie, liefde, etc. investeert en ánderen het geld ervoor bij elkaar brengen. Een mooi idee! Hier in Nederland heb ik daar nog nooit van gehoord. Ik ken wel gezinnen die ruimte in hun hart én huis zouden hebben voor een adoptiekind, maar er geen financiële mogelijkheden voor hebben. Ik zou best eens willen uitzoeken of een dergelijke stichting ook in Nederland kan worden opgericht. Is er iemand die wil helpen?
Roeping
Omdat Doug en Amanda Hostetler niet alle kinderen van de wereld kunnen adopteren, willen ze meer bekendheid geven aan deze kwetsbare kinderen in instellingen, die zelf geen stem hebben en door de wereld niet gehoord worden. Voor hen is adoptie een combinatie van verlangen en opdracht: hun roeping. En als God roept worden onmogelijkheden mogelijk. Vertrouwen wij daar niet vaak veel te weinig op?
Hoi, insprirerend gezin! Maar ik ben wel benieuwd waarom je in nederland aan de gang wilt met een stichting om adoptie te bekostigen. Er zijn nog zo ontzettend veel gezinnen nodig voor pleegzorg.
Hoi Rieneke,
Je hebt helemaal gelijk wat pleegzorg betreft hoor! Ik zou de eerste zijn om iedereen te stimuleren pleeggezin te worden :-). Alleen, vooral kinderen met een handicap uit landen waar de zorg vaak tekortschiet, hebben óók behoefte aan een liefdevol thuis en een toekomst. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Mijn zus werkt in zo’n land met zulke kinderen die heel, heel graag geadopteerd willen worden, maar waar dat soms gewoon niet lukt. Dat maakt waarschijnlijk dat ik me ook betrokken voel bij adoptie.