Ga naar de inhoud

Respecteren kun je leren, ook in de puberteit!

Volgens mij ben ik een pubermoeder. Het voelt eigenlijk wel als een upgrade. Ik ben gestegen op de opvoed-ervarings-ladder. Praat met mij over bevallingen, luiers en slapeloze nachten. Ik weet er álles van. Eerste schooldag, spellend lezen en doorstroomtoets. Ik ben er doorhéén gegaan. Alhoewel, op een Nederlands-met-Ecuadoraans-gemengde manier. Dus ook weer niet helemaal doorsnee. Maar goed, officieel is de basisschool voor twee kinderen afgerond. En ook al zou dat formeel nog niet zo zijn, dan wijzen alle symptomen erop dat er een nieuwe fase in huize Dekker is aangebroken.

Leuke fase

Nu moet ik opletten. Mijn schoonzus wees me er namelijk op dat ik “op zo’n manier over pubers moet praten, dat ze wel het gevoel hebben in een leuke fase terecht te zijn gekomen”. Geef nu toe, dat is af en toe wel écht balanceren. Sowieso heel goed nadenken over hoe je iets zegt. Ik neig er toe om hen het tegenovergestelde te vragen om zo het beoogde te bereiken. Een voorbeeld? “Wil je vanavond naar dat feest die slobberpyjama aandoen?” Reactie: “Mam, dat kán echt niet. Zo ga je niet naar een feest. Ik heb nog die leuke jurk die oma meebracht. Ik denk dat ik die aan doe.” Goed, iets overtrokken, maar mijn doel is bereikt.

Een ander kenmerkend iets zijn de sterke stemmingswisselingen. Zoiets als ‘Himmelhoch jauchzend, Zum Tode betrübt’ (Johann Wolfgang von Goethe). Maar desalniettemin zeker serieus te nemen. Toch zit hier wel een beetje mijn worsteling.

Ik wéét dat in de puberjaren de hormonen alles uit balans brengen. Dat het kind ruimte nodig heeft om te ontdekken wie hij of zij is. Dat een veilige thuissituaties onmisbaar is om te kunnen experimenteren. Ik wil daar aan de ene kant echt ruimte voor geven. Maar als ik me probeer voor te stellen dat mijn buurvrouw op dezelfde toon iets tegen mij zegt als dat puberkind af en toe doet, dan denk ik écht dat ik uit het gesprek zou stappen. Want die leuke, grappige peuter van toen, kan nu regelmatig een vlijmscherpe tong hebben. Of die zachtaardige, lieve kleuter van tien jaar geleden slaat met enige regelmaat een deur achter zich dicht.

Wat accepteer je (niet)?

Daarbij komt dat ik me afvraag hoe correct het is om grote monden te accepteren. Als kindlief weet dat het thuis door de vingers gezien wordt, leert hij/zij dan om het op school niet tegen de leraar te doen? En zou het vijfde gebod een uitzondering maken voor pubers? Eert uw vader en uw moeder, behalve in de pubertijd. Want dan zijn er zoveel onzekerheden in je leven. Zoiets?

Pubers mogen experimenteren. Maar aan ons als ouders de opdracht om dit te begeleiden. Een bekend pedagoog stelt dat regels niet gehouden moeten worden uit angst voor de consequenties. Hij pleit ervoor om de gedachte achter de regel uit te leggen. “Ik vind het niet fijn dat je zo een grote mond tegen mij hebt. De Heere heeft jou aan mij gegeven. Ik mag je opvoeden voor Hem. En in het vijfde gebod zegt Hij dat jij respectvol moet praten tegen degenen die over je gesteld zijn.”

Een bezinning op dit thema heeft bij ons de volgende praktische uitwerking gebracht:

  • Heb je een grote mond, dan ga je naar je kamer.
  • Je schrijft in tien regels op waarom je denkt dat deze grote mond niet goed was.
  • Na een half uur kun je terug komen.
  • En bied je je excuses aan.

Het is een illusie om te denken dat daarmee alle communicatie soepel verloopt. Maar wel hopen en bidden we dat het regelmatig herhalen van de gedachte achter de regel, een blijvende Bijbelse overtuiging bij onze kinderen zal uitwerken.

Beeld: @likeclaystudio

Annelien Dekker

Annelien Dekker is getrouwd met Christian en moeder van vijf kinderen (2010, 2011, 2013, 2020 en 2022). Ze zijn als gezin door ZGG uitgezonden naar Ecuador, waar ze wonen en werken in Portoviejo. Lees verder

Reacties

2 gedachten over “Respecteren kun je leren, ook in de puberteit!”

  1. Dank voor het artikel! Wij hebben nog geen kinderen in de puberleeftijd, maar wel vaak pittig gedrag. Het principe van ‘verbindend gezag’ helpt ons enorm: ik ben je ouder en ik blijf je ouder en ik verzet me tegen dit gedrag. En juist in de puberleeftijd is het belangrijk om aanwezig te zijn en te blijven in het leven van je kind, ook als je puber probeert zoveel mogelijk uit de buurt te blijven.
    Boekentip: het boek ‘nieuwe autoriteit voor ouders’ van Haim Omer is enorm helpend voor ons, echt een aanrader!

  2. Wat herkenbaar. En leuk geschreven;-). Humor helpt ook in de pubertijd… de vraag hoe en òf je steeds reageert op de grote monden is hier ook wel een dilemma. Als de maat vol is hier ook even naar boven. En later praten. Met de opdracht om te schrijven zou hier extra vuurwerk geven ben ik bang. Maar toch wel een goede om nog eens over na te denken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Verder lezen

Je gaat naar de webshop