Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Blog
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Boeken
    • Elke Dag Nieuw
    • Ik loof U
    • Bijbelleesboekjes voor kinderen
    • Elke Dag Nieuw agenda 2022
  • Toerusting
    • Zwangerschapscursus
    • Moedergroepen
    • De Elke Dag Nieuw Koffietafel
  • Webshop
    • Cadeaus
    • Boeken
    • Digitale producten
  •  

Over porno in je huwelijk & hoop voor de toekomst (Deel 1)

Huwelijk

9 nov

Het is een kwetsbaar onderwerp waar veel vrouwen in hun huwelijk mee te maken krijgen. Erover praten is vaak niet makkelijk. Wij vonden twee vrouwen bereid om hun verhaal te delen, en samen met hen schreven wij het voor jou op. Hieronder het eerste verhaal.

´Ik moet je iets vertellen´. Mijn man kijkt me onzeker aan. De buitendeur die nog open stond, vanwege het warme zomerweer, sluit hij. Hij gaat tegenover me zitten. Hij aarzelt, zoekt naar woorden. En gooit het dan eruit: ´Ik kijk wel eens porno´.  

Alsof hij een bom op tafel heeft gelegd. En alsof hij de poten onder de stoel vandaan heeft gezaagd. Ik kan het niet geloven. Ja, ik weet wel dat dit in veel huwelijken speelt. En ik kan me ook best voorstellen dat de verleidingen overal op de loer liggen. Ik geloof de cijfers die zeggen dat dit probleem veel groter is dan wij in eerste instantie denken. Maar ik kan niet geloven dat hij dit nu zegt. We hebben het er regelmatig over gehad en elkaar recht in de ogen gekeken. Wij hebben een band van vertrouwen, zijn open en eerlijk over alles. Wij hebben echt een goed huwelijk. Ik heb het hem wel eens recht op de man af gevraagd. Maar nee, hij deed zulke dingen niet. En nu. Alsnog. Wonderlijk genoeg daalt er een rust over me heen. Ik mag in eerste instantie hem zien als medemens. En dus als medezondaar. Ik voel de liefde van God, om ook deze zonden te willen vergeven. En dat ik geen haar beter ben. 

Maar de dagen erna zijn moeilijk. Als een golf stromen de emoties over me heen. Woede, teleurstelling, onzekerheid, angst en intens verdriet. Alles wat ik dacht dat we hadden begint te wankelen. Is dit het enige waarover hij gelogen heeft? En in hoeverre zit hij erin vast? Ik stop het weg. Ik krijg van hem een lieve brief met oprechte woorden van spijt. Ik vergeef. We gaan verder. 

Wrijving

Hoe naïef. Het leven van alledag vraagt al genoeg. Over een paar maanden wordt ons derde kindje geboren. Daar richt ik me op. Wel ben ik erg moe, futloos en somber. Maar er gaat nog geen lampje branden. We gaan weer door. En we denken het nog goed te hebben ook. We praten wel, maar het onderwerp ‘porno’ komt niet in de gesprekken voor. Ik check wel zijn telefoon en dat mag ook. En heel soms vraag ik ernaar, maar wonderlijk genoeg is de bekentenis voldoende geweest en is hij volledig gestopt. 

Een jaar later. Mijn energie is nog niet wat het geweest is, maar dat is natuurlijk ook niet vreemd, wanneer je een baby van een half jaar oud hebt en daarnaast de zorg voor nog twee kinderen. Dat ik steeds somberder wordt, trekt wel een wissel op ons huwelijk. Ik moet daar wat aan doen, vindt hij. 

Die zomer komt hij verslagen thuis na een gemeenteavond over seksualiteit. Hij is niet gestopt met kijken. Hij is ´gewoon´ doorgegaan. We gaan het nu anders aanpakken. Meer erover praten, samen bidden, het bespreekbaar houden en die telefoon mag ik blijven checken. Het lijkt goed te gaan. Beschadigd vertrouwen, wordt langzaam weer hersteld. Toch is er steeds wrijving tussen ons. En ik kan er de vinger niet op leggen. Dingen groeien scheef. Er is verwijdering. Er zijn wel goede gesprekken. Maar mijn somberheid heeft zijn weerslag op het hele gezin. En ik wijt het aan mezelf. Was ik maar anders, vrolijker, energieker. 

Gebroken

De derde keer ontdek ik dat hij de geschiedenis van de internetbrowser wel gewist heeft, maar de geschiedenis van Youtube niet. En dat is confronterend, schokkend. Ik houd zijn telefoon in mijn trillende handen als hij thuiskomt. Ik voel me zo kapot. Gebroken. En diep gekwetst. Niet zozeer vanwege de zonde en het verleiding die te sterk bleek te zijn. Maar door het bedrog. Rechtstreeks, midden in mijn gezicht. Ik weet niet hoe ik verder kan en of ik nog verder kan. Het enige verschil is, dat ik dit keer niet een verslagen maar een gebroken man voor me zie. Een man die dit keer schuld bekent en bereidheid toont om er wat aan te gaan doen.

En ik? Ik ga hulp zoeken. Ik weet dat hij het nodig heeft, maar ik wil ook iemand die hierin meedenkt en mij laat zien wie ik mag zijn in dit alles. En wat een inzicht geeft dat. Ja, ik weet dat hij daar in die stoel hoort te zitten. En dat hij wat moet doen aan de oorzaak waarom hij is gaan kijken. Maar ik kan hem niet dwingen. Wat ik wel kan doen is afstand nemen, of in elk geval dingen in het juiste perspectief leren te zien. En dat lukt. Eindelijk zie ik in waar mijn somberheid vandaan komt. Geschonden vertrouwen. En ik leer wat ´van mij´ is en wat ik bij hem moet laten. Ik ontdek waar mijn grenzen liggen en ook dat ik die mag stellen. Lange tijd heb ik mijn verlangens ondergeschikt gemaakt aan die van hem. En daarmee juist het tegenovergestelde bereikt van wat ik daarmee beoogde. 

Herstel

En nu, een jaar later zien we en merken we dat er herstel is. Mijn man leeft mee en denkt mee over de gesprekken die ik heb bij de therapeut. En langzaamaan komt het besef bij hem, dat er werk te doen is. Ik forceer het nu niet, dat gaat niet helpen. Maar ik heb goede hoop. Juist omdat dit keer de verandering zichtbaar is, in alle facetten van ons huwelijk. Er is zelfverloochening, ook van zijn kant. De worstelingen worden gedeeld en zonden zijn oprecht beleden. Ja, er is herstel mogelijk. De weg is niet gemakkelijk. Voor mij is het ook een eenzame weg. Op sommige momenten rouw ik nog steeds. Om de verloren jaren. Om de pijn die er nog zit. De rafelranden van ons huwelijk. Soms komt het opeens in alle hevigheid op me af. En bijna wekelijks kijk ik hem weer lang in de ogen en vraag het: ´Hoe gaat het?´ Dan voel ik me zo kwetsbaar. Hij ook. En daar vinden we elkaar dan weer. Beiden gebroken mensen. Maar ook mensen die elkaar weer vinden. We leren meer dan ooit. Wat Bijbelse liefde is, hoe zelfverloochening er in de praktijk uitziet. Wat vertrouwen betekent. En juist tegen de achtergrond van alles wat geweest is, schittert de trouw van de Heere des te meer. Hij is de Getrouwe. Hij laat niet los. Er is hoop en toekomstperspectief, van Boven vandaan. De weg is niet altijd makkelijk, maar we weten Wie voor ons uitgaat. 

Hopelijk herken je niets in dit verhaal. Wees dan maar heel dankbaar. Maar wanneer je het wel herkent en misschien nu met een brok in je keel je afvraagt wat te doen, dan heb je mogelijk iets aan het volgende: 

Wat je beter niet kunt doen: 

  • Het goedpraten. Wanneer je net ontdekt hebt dat je man porno kijkt, zou je het als het ware kunnen verbloemen door het goed te praten. Alsof het daardoor wel meevalt. Daarmee doe je jezelf, maar ook de betekenis van jullie huwelijk tekort. Porno is schadelijk voor je man, jullie relatie en voor jou!
  • Jezelf de schuld geven. Een van de eerste vragen die bij je op zou kunnen komen is: Ligt het aan mij? Het kan je ontzettend onzeker maken over je uiterlijk, de manier waarop je je man al dan niet tegemoet komt. Maar stop daarmee. De oorzaak van het porno kijken ligt niet bij jou. 
  • Jezelf als zijn redder opwerpen. Jij bent niet verantwoordelijk voor het porno kijken van je man. Je bent er niet verantwoordelijk voor dat dat hij daarmee stopt. Hij is zelf verantwoordelijk voor de keuzes die hij maakt. Jij bent niet zijn redder, moeder of therapeut. Hij zal zelf aan de slag moeten op een oplossing voor zijn problemen te zoeken. 
  • Je eigen grenzen overschrijden. Misschien denk je wel dat het je man zal helpen in zijn strijd tegen porno wanneer je hem op seksueel gebied in alles tegemoet komt.  Dat is niet waar. Het zal leiden tot nog meer pijn bij jezelf en het gedrag van je man in stand houden. 
  • Wegvluchten. Het kan verleidelijk zijn om weg te vluchten in alcohol, drugs, eten en alles wat jou helpt om de realiteit even niet te onder ogen te zien en je angst en pijn te verdoven. Uiteindelijk zal de pijn alleen maar groter worden. 

 

Maar wat dan wel? 

  • Durf te voelen. Durf oog te hebben voor de gevolgen die het pornogebruik voor je heeft en voor de gevoelens en vragen die je hebt. Stop het niet weg, maar maak er ruimte voor. Zorg goed voor jezelf en bedenk wat en wie jou nu het beste kan helpen. 
  • Neem iemand in vertrouwen. Het is niet verstandig om je verhaal met iedereen te gaan delen. Maar het is wel heel goed om in deze periode iemand naast je te hebben staan die als een buddy voor je kan zijn. Iemand die naar je kan luisteren, je kan bemoedigen en met je wil bidden. Kies iemand die dicht bij de Heere leeft. En die jou ook een spiegel durft voor te houden. Denk ook na over het inschakelen van professionele hulp. 
  • Kijk naar je man met genade. Dit is niet eenvoudig. Je hebt zojuist ontdekt dat je man je heeft bedrogen. Op het moment kan het lijken dat niets aan hem nog goed is. Maar dat is niet waar. Ook jouw man heeft nog steeds hele goede eigenschappen. Hij heeft verkeerde keuzes gemaakt, maar is nog steeds een waardevol mens. En besef dat jij evenals hij een zondaar bent. Beiden moeten jullie leven van genade. 
  • Vestig je hoop op God. Dat is niet tevergeefs! Mannen kunnen stoppen met porno kijken en relaties kunnen herstellen, ook wanneer er veel beschadigds is. Je mag daar absoluut op hopen en naar uitzien. Pornoverslaving in je huwelijk is absoluut een grote crisis, maar wel één die ervoor kan zorgen dat dingen grondig aangepakt kunnen worden; je relatie kan zelfs beter worden dan daarvoor. Maar het is geen eenvoudige weg. Het is daarom belangrijk om je hoop niet op je man of op jezelf te stellen, maar op de Heere. Zijn beloftes zijn waar. Hij is erbij, Hij wil je troosten, kracht geven. Zoek Hem dagelijks, lees Zijn Woord en vraag Hem om inzicht, kracht en moed voor elke nieuwe dag. 

 

Bron voor do´s en dont´s: Zijn lust en mijn leven, voor vrouwen die een relatie hebben met een man die porno- of seksverslaafd is – Anita van Beem 

 

De naam van de vrouw die in dit artikel haar verhaal deelt is bij Elke Dag Nieuw bekend.

 

 

Meer lezen:

  • Als er storm komt in je huwelijkAls er storm komt in je huwelijk
  • Over porno in je huwelijk & hoop voor de toekomst (Deel 2)Over porno in je huwelijk & hoop voor de toekomst (Deel 2)
  • Durf kwetsbaar te zijn!Durf kwetsbaar te zijn!
  • We sjouwen wat mee…We sjouwen wat mee…
  • Wat het Vangen van Vossen met je Huwelijk te Maken HeeftWat het Vangen van Vossen met je Huwelijk te Maken Heeft

4 Reacties

« Dankdag 2021 in het gezin
Over porno in je huwelijk & hoop voor de toekomst (Deel 2) »

Reacties

  1. Anoniem zegt

    15 november 2021 om 09:05

    Helaas herkenbaar. Maar nu weer heftig na het lezen van deze blog. Pijn komt er weer boven. De tips zijn duidelijk maar ook confronterend omdat ik me wel schuldig heb gevoeld. En nog steeds. We praten er niet meer over en ik durf er niet eens meer naar te vragen. God is wel mn enige vaste Hoop geweest in die tijd. En nog steeds.

    Beantwoorden
    • Anita zegt

      16 november 2021 om 11:10

      Beste anoniem, wat verdrietig dat het bovenstaande verhaal herkenbaar voor je is. En extra pijnlijk dat jullie er niet over kunnen praten en dat je bang bent om ernaar te vragen. Veel vrouwen voelen zich schuldig als hun man porno kijkt of seksverslaafd is. Ze denken (of horen hun man zeggen) dat zij de oorzaak zijn. Als jij maar dunner, gewilliger, liever etc zou zijn, dan zou hij geen porno hoeven kijken, denk je (of zegt of impliceert hij). En als je denkt dat jij de oorzaak bent, dan denk je vaak ook dat jij de oplossing bent. Dat er dus iets moet zijn wat jij kunt doen om ervoor te zorgen dat het stopt. Misschien in jouw geval wel door te zwijgen over wat je pijn doet of bang maakt. Daarmee maak je jezelf in feite verantwoordelijk voor iets waar híj hoofdverantwoordelijk voor is.
      Het kan echt helpend zijn om hier eens met iemand over te praten, je verhaal kwijt te kunnen, je angst te bespreken en dat schuldgevoel eens onder de loep te nemen. Je bent van harte welkom om dat bij ons te doen; op ons forum bijvoorbeeld of in een gesprek met één van onze medewerkers. Op onze website http://www.kostbaarvaatwerk.nl vind je verschillende mogelijkheden voor hulp en contact. Hartelijke groet, Anita

      Beantwoorden
  2. Anoniem zegt

    13 november 2021 om 21:11

    Heel hartelijk dank voor het plaatsen van dit artikel! Helaas, ook in ons huwelijk heeft dit plaats gevonden met verstrekkende gevolgen op allerlei gebieden.
    Door het lezen van bovenstaande scheuren er weer wonden open, maar dat het weer bevestigd wordt dat ik niet de enige ben geeft ook weer ‘troost’.
    Wat ik wil benadrukken is de tip die beschreven staat: neem iemand in vertrouwen! Lang heb ik alles zelf meegetorst, geprobeerd op te lossen en vooral verzwegen voor de buitenwereld. Maar dat kan de last nog veel zwaarder maken. Ga er over in gesprek met iemand die je vertrouwd, maar breng het vooral bij de Heere!

    Beantwoorden
  3. Maaike zegt

    9 november 2021 om 12:52

    Wat een goed en moeilijk en kwetsbaar artikel. Ik zou wel een staande ovatie willen geven.
    Ik bid dat de Heere tot Zijn doel ermee komt.

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

De Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag

Zwanger?

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Op Instagram:

Wij verhuisden afgelopen week. Alle spullen hebbe Wij verhuisden afgelopen week. 
Alle spullen hebben een plek, alle dozen zijn al uitgepakt. 
Er moeten nog wat lampen opgehangen worden en de jassen liggen in een wasmand bij gebrek aan kapstok. 
En hoewel we maar zo'n 800 meter verderop gingen, moeten we allemaal nog een beetje onze draai vinden. 
We zijn allemaal moe en hebben korte lontjes.
We vergeten steeds waar we de theepot en de waterkan zijn opgeborgen en nergens zijn de sandalen te vinden.
Als ik 's nachts naar een roepend kind moet, stoot ik steeds mijn tenen tegen mijn bureaustoel en mijn hoofd tegen de lamp, die hier een andere plek blijken te hebben dan in ons vorige huis.
Maar we genieten ook ieder van onze eigen dingen. 
En we hebben nog steeds een beetje het gevoel dat we op vakantie zijn. 
Dat is absoluut een voordeel van verhuizen 😉.
In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag N In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag Nieuw live bijeenkomsten... Wij hadden dat graag het volgende jaar opnieuw willen doen, maar toen kwam de tijd dat grote bijeenkomsten niet meer mogelijk waren. 

De laatste tijd heb ik vaak gedacht aan de woorden van Johannes, uit zijn tweede zendbrief, en daarover gebeden. 

Ik heb veel aan ulieden te schrijven, doch ik heb niet gewild door papier en inkt; maar ik hoop tot ulieden te komen, en mond tot mond met u te spreken, opdat onze blijdschap volkomen moge zijn (2 Johannes 1:12).

En de Heere geeft dat die mogelijkheid er nu weer is, om elkaar te ontmoeten en 'van mond tot mond met elkaar te spreken'. Ik zie uit naar een dag vol vreugde met veel moeders bij elkaar, om samen te zingen en de wil van de Heere te zoeken voor ons leven. 

Op D.V. 25 juni is er de Elke Dag Nieuw ontmoetingsdag met een Bijbelse boodschap, leerzame workshops, prachtige muziek van ensemble Parlando en veel samenzang, en lekkere lunch én veel ruimte voor ontmoeting. 

Ook een fijne en bemoedigende dag weg?
Lees snel alle informatie via de link in de bio. 

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwontmoetingsdag
#roepingenverwachtingvoormoeders
Een nieuwe fase, een geschenk. Vandaag kregen we Een nieuwe fase, een geschenk. 
Vandaag kregen we de sleutel van ons nieuwe huis. 

Wij zien ernaar uit dat dit een plek zal zijn om samen de Heere te mogen dienen en om onze deur open te hebben voor anderen.
Het was veel van dit, de afgelopen dagen. Wij ver Het was veel van dit, de afgelopen dagen. 
Wij verwonderden ons erover hoe enorm de kwetsbaarheid van je kind je raken kan.
Die fletse oogjes, halve slokjes, krachteloze armpjes. We wilden wel de hele dag onze armen om haar heen slaan, haar koesteren. En dat wilde zij ook. Als mama maar in de buurt was, dan was alles goed. 

Nu knapt ze weer wat op. Ze denkt dat ze weer van alles kan ondernemen. Ik moet haar uitleggen waarom ze nog niet bij haar vriendje kan spelen. Nu toch maar even met een bellenblaas naar buiten, het zonnetje in. Dat doet iedereen goed, toch?

Op www.elkedagnieuw.nl verscheen een nieuw blogartikel vandaag, met de titel 'God van generaties', geschreven door blogschrijfster Corma. Zij ziet haar dochter ontwikkelen en haar oma achteruit gaan. Maar de Heere is trouw, door de generaties heen. Ze neemt je mee door de Psalmen die daarvan getuigen. 

En Save the Date: op D.V. 25 juni hopen wij veel jonge moeders te zien op de Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag. Binnenkort meer info, maar denk alvast aan: Bemoediging vanuit Gods Woord, Bijbelstudie, veel zingen, mooie muziek, workshops & ontmoeting! Binnenkort hoop ik je meer informatie te kunnen geven over het thema en de invulling van de dag. 

Nou, dit was een verhaaltje van van alles en nog wat. Tot later!
Er wordt wat afgebeden deze dagen. Voor de situat Er wordt wat afgebeden deze dagen. 
Voor de situatie in de wereld, maar ook voor al die zorgen en vragen, voor ziekte en pijn in je eigen leven en het leven van je naasten. 

Helpt bidden wel? Hoort God wel? Waarom zie je vaak zo weinig 'resultaat' op je gebed?

En hoe komt het dat je altijd maar het gevoel hebt dat je het helemaal niet goed kan? Dat je gedachten voortdurend afdwalen? 

Over dat laatste schreef Guido Gezelle zo'n 150 jaar geleden zo treffend herkenbaar: 

Gij bad op enen berg alleen,
en… Jesu, ik en vind er geen
waar ‘k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet!
o Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!

Via de link in de bio vind je een artikel bij biddag. Morgen in ons deel van het land, maar ook als dat bij jou niet is kan je nooit teveel lezen over het gebed. 

Want iemand zei zo treffend: het gebed is de adem van de ziel. Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn ziel zou wel meer zuurstof kunnen gebruiken. 

#elkedagnieuw
#moeskruid
#stilletijdvoorvrouwenvandaag
Vakantie. De zon op m'n gezicht. Mijn vier liefjes Vakantie.
De zon op m'n gezicht.
Mijn vier liefjes op één plaatje.
Zoveel zegeningen.

Gisteren waren wij voor het eerst in bijna twee jaar weer met de hele gemeente in de kerk. Wij zongen: 

't Is trouw, al wat Hij ooit beval;
Het staat op recht en waarheid pal,
Als op onwrikb're steunpilaren;
Hij is het, Die verlossing zond
Aan al Zijn volk, Hij zal 't verbond
Met hen in eeuwigheid bewaren.

Er werd gepreekt over de vijf wijze en de vijf dwaze meisjes. Wat een beschamende gedachte dat ze alle tien in slaap gevallen waren. Wat hebben de afgelopen twee jaar met ons gedaan? Zijn wij wakker geweest, wachtend en verlangend naar de komst van de Bruidegom? Heb ik er met mijn kinderen en anderen over gepraat: "Joh, je hebt olie nodig, want je lamp gaat uit!" 

Vanuit een schuilkelder in Tsernihiv, Oekraïne kreeg ik het volgende bericht doorgestuurd: 

"In onze kelder zijn er verder geen gelovigen. Maar gisteren hebben allen gebeden!!!!
Men luisterde naar wat wij vertelden over God en hadden zelfs vragen
Het is voor ons ook tijd om het goede nieuws te delen. En God geve dat ze zich tot Christus wenden ... ik wil niet dat ze dit doen door een soort verdriet, maar ook in vredestijd standvastig zullen blijven."

Laten we blijven bidden voor deze broeders en zusters die waken! Wij horen veel berichten van mensen die niet zwelgen in hun angst, maar vooral de mogelijkheden aangrijpen om te mogen getuigen van de Heere Jezus.

Laten we bidden én een voorbeeld aan hen nemen. Nu is de tijd (Esther 4:14).

#elkedagnieuw
Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en leg Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en legde mijn hand op haar krullebol om zoals elke avond voor haar te bidden. Het raakt me. Ons peutertje zo veilig in haar bedje, zonder zorgen. Hoe zouden moeders in Oekraïne vanavond hun kinderen in bed leggen? Als in een dag tijd je wereld zo veranderd is en je op geen enkele manier meer in staat bent je gezin te beschermen? En moeders in Rusland? Want gewone mensen in Rusland staan vandaag ook niet te juichen. Die zien met lede ogen aan wat er gebeurt en waaronder zij alleen maar (meer) te lijden zullen krijgen. 

Vandaag had ik een bezwaard hart. En vandaag mocht dat er zijn. Maar morgen mag dat weer minder zijn. Wij hoeven geen lasten te dragen die te zwaar voor ons zijn, want we hebben een machtig wapen. Het gebed. 

Ik betrap mezelf wel eens op de gedachte: "we kunnen alleen maar voor hen bidden". Maar wat denken we wel niet? Dat onze daden meer zin zouden hebben dan onze gebeden? Is onze God niet vele malen machtiger dan alle legers van deze wereld bij elkaar?

Poetin denkt zijn rijk te bouwen, maar de Heere bouwt Zijn Koninkrijk op deze aarde, dwars door alles heen. Eenmaal zal dat zichtbaar worden. En tot die tijd mogen wij al onze zorgen en die van deze wereld aan Zijn voeten leggen. En daar laten.

Bid je mee? Swipe voor concrete gebedspunten om met je gezin te bidden. Mogelijk vul ik ze de komende dagen nog aan in de stories. 

Ik ben opgegroeid met warme banden met Russische christenen. Jaarlijks bezochten wij de Friedenstimme dag waar we hoorden over het werk van God in onherbergzame gebieden. Meer dan eens waren wij op bezoek bij Russische baptistengemeenten in Duitsland. Wat telkens opviel was het eenvoudige, diepe geloof in een God Die 
hoort en een volkomen overgave aan Hem. Om jaloers op te worden! Laten we bidden om bescherming voor onze broeders en zusters in Oekraïne en Rusland, maar ook om openingen voor hen om getuige te zijn in hun omgeving, juist in deze omstandigheden. Dat is wat velen van hen het liefste doen. 

Eenmaal komt er een nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar vrede en gerechtigheid wonen zal. Maranatha!

#bidvooroekraïne 
#prayforukraine 
#prayforrussia
#bidvoorrusland
Wat een stormachtig weer deze week! Net als wij Wat een stormachtig weer deze week! 

Net als wij mensen, zoeken de meeste vogels voor de storm begint een veilig heenkomen. Zo niet de adelaar. Om de storm uit de weg te gaan gaat hij erbóven vliegen. Een les voor ons. Het hoofd en hart omhoog, als de stormen van het leven komen.

In de Bijbel lezen we ook over de adelaar. Bijvoorbeeld in Jesaja 40: 

"De jongen zullen moede en mat worden, en de jongelingen zullen gewisselijk vallen; Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden; zij zullen lopen, en niet moede worden; zij zullen wandelen, en niet mat worden."

En onze dominee preekte afgelopen zondag over Deuteronomium 32, waarin de vergelijking met deze vogel gemaakt wordt om uit te leggen hoe de Heere zorgt voor Zijn volk:

"Gelijk een arend zijn nest opwekt, over zijn jongen zweeft, zijn vleugelen uitbreidt, ze neemt en ze draagt op zijn vlerken."

Ja, zo is onze God en nog veel groter. Sterk en trouw en altijd zo vol zorg. Hij wekt Zelf het nest op, Hij zorgt ervoor dat mensen naar Hem gaan verlangen en zoeken. En Hij laat hen nooit vallen.

Ik heb veel over dit beeld nagedacht in de afgelopen week. Morgenochtend zal ik geopereerd worden. Ruim een week al kan ik nauwelijks iets beginnen voor ons gezin. Maar de Heere zorgt! Hij geeft steeds weer nieuwe moed en rust. Hij geeft ons mensen om ons heen die voor ons gezin zorgen, eten koken, meeleven. 

En terwijl ik dit schreef, een beetje zoekend naar woorden, hoorde ik onze oudste dochter een lied spelen op de piano. "Hoe gaat dat lied?" vroeg ik haar. En ze las het voor: 

Verberg mij nu,
onder Uw vleugels Heer.
Houd mij vast,
in Uw sterke hand.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God.

Vind rust mijn ziel,
in God alleen.
Ken Zijn kracht,
vertrouw Hem en wees stil.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God

-
Hoe jouw 'storm' er ook uit ziet deze week, vlieg omhoog als de adelaar! Zie omhoog tot God. Zijn vleugels zijn sterk om te dragen.
Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de dynamiek op kamer 56 te observeren. En als je wel ziek bent is het bij vlagen afwisselend vermakelijk en vermoeiend.

Een dame van 76. 
Een vrouw van begin 40, moeder van 2 peuters.
Een man van rond de 50.
En ik. 

De gesprekken gaan over zeer alledaagse onderwerpen. 
Het weer.
Welk eten van de menukaart goed smaakt.
Hoe lang het duurt voor het komt.
Hoeveel eetlust men heeft. 
Of er sprake is van misselijkheid en hoeveel en wanneer precies.
De nachtrust van alle aanwezigen wordt weer eens geanalyseerd. 
Ik prijs voor de derde keer mijn oordopjes aan.
Dat die vooral goed van pas kwamen omdat de overbuurvrouw een luidruchtige snurker bleek, dat zei ik er maar niet bij. 
De peutermoeder zag het vanmorgen 'nog helemaal niet glimmen'  maar loopt nu in ganzenpas de kamer op en neer. Dan mag ze straks tóch naar huis.
Want, daarover is iedereen het roerend eens, thuis is toch de beste plek om beter te worden.

Dan vertelt de dame, die er als eerste was opgenomen, dat er in haar eerste nacht een patiënt overleed. 
Op mijn plek. 
96 was ze, dus dat is een mooie leeftijd. 
Maar wel naar dat haar familie er niet bij was. 
De kleinzoon was 's avonds wel geweest maar nietsvermoedend weggegaan.

'Dat lijkt me voor u ook wel confronterend om mee te maken' zeg ik. 
'Ach', zegt de dame. 'Ik vond het voor haarzelf zo zielig. 

'Het hangt ervan af wat haar bestemming was', zucht ik. Als ze naar de Heere Jezus mocht gaan dan is dat het beste wat je je wensen kunt op je 96e'. 

De kamer valt even stil. De peutermoeder knikt: 'inderdaad'.

De anderen doen er het zwijgen toe. Mijn ogen vallen alweer dicht. 

Ik denk aan die mevrouw van 96. 
Ik ken haar niet, maar dat ze in dit bed lag geeft een vreemd gevoel van verbondenheid. 
Zij is niet meer hier. 
Wij vier wel. Deze drie mensen en ik. Schepselen onder de zon. 
In de hand van de Schepper.

We geloven allemaal ergens in, zei ds. Vergunst gisteravond. In het weer. In het eten. In nachtrust. Ook ik kan dat best belangrijk vinden op een moment als dit. Maar de wetenschap dat de Heere regeert en Zelfs Zijn eigen Zoon wilde geven voor mensen zoals wij zet kamer 56 in een ander licht.

.
Volgen op Instagram
Dit foutbericht is alleen zichtbaar voor de WordPress admins
Er is een probleem met je Instagram feed.
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2022 · Refined theme by Restored 316