Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

De nieuwste Boekentips

Genieten

5 mei

 

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een boekenupdate heb geplaatst. Sommige mensen hebben in deze tijd van ‘intelligente lockdown’ veel tijd om te lezen, maar voor mij geldt dat niet! Van daarvóór heb ik echter nog wel wat liggen wat ik graag met je wil delen. Bovenstaande boekenmand kreeg ik toen ik begin februari thuis kwam uit het ziekenhuis na een operatie. Vriendinnen hadden deze mand gevuld met boeken uit hun eigen boekenkast, die ik mocht lenen. En dat werd gewaardeerd, want eindelijk had ik tijd om te lezen! Hopelijk krijgen we richting de zomer weer wat meer vrije uurtjes en avonden waarin geen manden vol strijk en stapels computerwerk liggen te wachten. Daarom hierbij een lijstje met door mij gelezen boeken.

 

Susie

Susie

In Susie, van auteur Ray Rhodes, maken we kennis met de vrouw van Charles H. Spurgeon. In de schaduw van haar bekende man stond zij en ze was veel ziek. Jarenlang lag ze vooral op bed. Voor mij niet voor te stellen! Toch kreeg ook Susannah een taak in Gods Koninkrijk. Ze steunde haar man in zijn bediening. Ze richtte een boekenfonds op voor arme predikanten die geen geld hadden om boeken te kopen. En ze schreef veel bemoedigende brieven door het hele land. Hoewel het boek niet zo heel sprankelend geschreven is, vind ik het leven van Susie een bijzonder voorbeeld van de vele manieren waarop de Heere Zijn kinderen wil gebruiken in Zijn dienst. Zelfs vanuit haar slaapkamer kon deze vrouw een getrouwe dienares zijn! Van Susannah Spurgeon verschenen ook boekjes met prachtige overdenkingen bij de Bijbel: Een tafel in de wildernis en De woestijn zal bloeien. In Susie leren we vanuit brieven en dagboekfragmenten zowel Susannah als haar man Charles en hun werk kennen. Dit boek laat zien hoe een leven dichtbij de Heere, ondanks moeilijke omstandigheden kan overvloeien naar anderen er omheen. Een bijzonder getuigenis!

 

Legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar

In Legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar beschrijft de Duitse Margarete Kühnapfel haar aangrijpende levensverhaal, vooral de periode tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als predikant van de Bekennende Kirche werd haar man opgepakt en gedeporteerd. Eenmaal werd hij vrij gelaten, maar niet lang daarna werd hij opnieuw gearresteerd. Kort daarna overleden hun beide jonge zoontjes. Margarethe neemt in eerste instantie het werk van haar man in de gemeente over. Vele ontzaglijke ontberingen maakt zij mee. De strijd om haar stad, de inval van de Russen, gevangenschap en verkrachting, deportatie, dwangarbeid, armoede, honger. Als kerkelijk werker is zij degene die de talloze doden moet begraven en de rouwenden terzijde probeert te staan. De ergste momenten raakt ze slechts aan. Nergens wordt haar verslag sensationeel of al te gruwelijk. Toch kruipt het verhaal onder je huid. En misschien wel juist, omdat ze in alle ellende en ontberingen telkens weer haar hoop op de Heere stelt.

Als ze tenslotte na het einde van de oorlog worden vrij gelaten, ontdekt ze al snel dat ze nergens echt welkom is. Een echte thuiskeer is alleen mogelijk naar Hem Die mens geworden is onder ons en voor ons heeft geleden, Die Zich aan het kruishout liet nagelen, om de muur van zonde tussen ons en de Vader te slechten en om de weg voor ons vrij te maken om naar huis te keren. Es ist das Kreuz auf Golgotha Heimat für Heimatlose! (…) Dit verslag heb ik willen schrijven tot lof van Zijn heerlijkheid. En ik druk de lezer nog eenmaal op het hart om niet stil te blijven staan bij schuld en slechtheid, bij lijden en gruwelijke ervaringen, maar de glans van Zijn licht te zien stralen door al het donker heen dat ik in dit boek heb geschetst.

Margarethe Kühnapfel verloor alles, maar mocht toch roemen in Hem. Kortom: zeer het lezen waard!

 

Land van Stilte en Engelenbrood

Land van stilte

In Land van Stilte bedenkt schrijfster Tessa Afshar een levensverhaal voor de onbekende vrouw in de zo bekende Bijbelse geschiedenis: de bloedvloeiende vrouw. Veracht, bedreigd en uitgesloten is Elianna, en niet alleen vanwege haar ziekte. Als ze zich laat overhalen om na de talloze behandelingen van heel veel artsen naar de Rabbi te gaan die zieken geneest, verandert haar leven totaal.

Engelenbrood

In Engelenbrood komen we Elianna opnieuw zijdelings tegen. De hoofdpersoon in dit boek is echter Lydia, de bekende purperverkoopster. In het boek komt ze pas na veel moeilijke ervaringen in Filippi terecht, waar ze een succesvolle zakenvrouw wordt. En dan komt ze op een zondagochtend Paulus tegen.

Tessa Afshar (een christelijke schrijfster die als moslima opgroeide in Iran) heeft een prachtige schrijfstijl en aandacht voor details. Ik geniet van de manier waarop ze straten, purperen stoffen, ambacht, bloemenvelden en culturele gebruiken beschrijft. De boeken boeiden mij van het begin tot het eind. Maar ergens wrijft het ook. De auteur veroorlooft zich heel veel vrijheid in het bedenken van de levensverhalen van personen die we in de Bijbel tegenkomen. De manier waarop ze de karakters van Paulus en Barnabas beschrijft bijvoorbeeld, is heel expliciet. Dat vindt ik wat onprettig, omdat het de manier waarop ik de Bijbelse geschiedenis ga lezen beïnvloedt. Bij de Bijbels-historische romans van Lynn Austin heb ik er veel minder moeite mee, en dat komt denk ik doordat zij de karakters van personen die we uit de Bijbel kennen, minder uitwerkt. Ze volgt meer de Bijbeltekst.

 

Een zeker man had een vijgenboom

Een zeker man had een vijgenboom

Eén van de beste Nederlandse romans van de laatste tijd, als je het mij vraagt. Monica Nieuwenhuijse weet in Een zeker man had een vijgenboom een indringend contrast te schetsen tussen het leven van een reformatorische christen in Nederland en een vervolgde christen in Nigeria. De auteur houdt mij als lezer een confronterende spiegel voor. Wie ben ik als christen? Wat is mijn leven waard voor de Heere en voor de mensen om me heen? Het is een boek dat schuurt. Soms bijna iets té, waardoor het op het randje af iets karikaturaals krijgt, wat ongetwijfeld niet de bedoeling van de auteur is geweest. Ik las het in één adem uit. Het is zo’n boek dat je weglegt, waarna je een paar dagen nodig hebt om het te laten bezinken. Een absolute aanrader.

 

Het dwaze van God

We blijven in het thema ‘de vervolgde kerk’, met dit prachtige boek. Auteur Nik Ripken werkte als zendeling in Somalië, waar hij moedeloos werd van de uitzichtloze situatie. Oorlog en honger zorgden voor dood en verderf. Elke hulp leek tevergeefs. Er waren slechts enkele christenen in het Islamitische land, en zij werden vermoord. De auteur vroeg zich af: ‘Waar is God in Somalië?’ Na het verlies van hun zestienjarige zoon en hun terugkeer naar Amerika besloten ze te gaan onderzoeken hoe Gods werk zichtbaar wordt in de vervolgde kerk wereldwijd. Ripken reisde naar de voormalige Sovjet-Unie, naar China, naar het Midden-Oosten en naar vele andere landen waar christenen vervolgd werden of nog altijd worden vervolgd. Hij luisterde naar hun verhalen en schreef ze op. Keer op keer zijn het getuigenissen van Gods trouw in de moeilijkste omstandigheden. Keer op keer blijkt dat de Heere Zijn Kerk niet alleen laat. En tenslotte blijft de vraag over: Hoe komt het dat ons christen-zijn op zo weinig weerstand stuit? Kan het zijn dat satan ons met rust laat omdat hij geen gevaar in ons ziet? Het zijn confronterende vragen, die mij, naast de vele hoopvolle verhalen, zijn bij gebleven van dit boek.

 

Ik houd je vast

Ik houd je vast

Annette Bakker vertelt in Ik houd je vast over de geboorte van hun tweede kind, 12 weken voor de uitgerekende datum. In het ziekenhuis werd hen als ouders verteld hoe belangrijk vasthouden en aanraken is voor te vroeg geboren baby’s. Maar niet alleen voor hen, maar voor alle kinderen is het letterlijk van levensbelang om vastgehouden en gekoesterd te worden.

Heb je een pittige peuter? Ben je moe van het moederen? Heb je het te druk en zie je je kind voor je gevoel vooral in het voorbijgaan?Pak dan dit makkelijk te lezen boekje erbij. Van alles wat je je kind zou willen geven in zijn leven, is aanraking één van de belangrijkste. En eigenlijk is het zo eenvoudig! Voor mij was het weer even een herinnering om de tijd te nemen om te gaan zitten met de kleuter, weer eens wél in bed te kruipen bij het schoolkind enz.

 

Gebed van een zieke

Gebed van een zieke

Blaise Pascal was een geniaal denker en groot wiskundige. Maar hij was ook een ootmoedig christen die de grenzen van de rede benadrukte. Hij had een zwakke gezondheid die die hem soms het werken onmogelijk maakte. In Gebed van een zieke staan gebeden die hij bad en opschreef. We kijken Pascal daardoor in het hart. Tijdens mijn ziekte en het herstel na mijn operatie begin dit jaar, maar juist ook in deze tijd waarin veel mensen ziek zijn of bang zijn voor ziekte, vond ik in dit boekje veel bemoedigingen en veel onderwijs. Bijvoorbeeld door dit stukje:

Neem dan de droefheid van me weg, Heere, die de eigenliefde me zou kunnen geven over mijn eigen smart, en over e dingen van de wereld die niet lopen zoals mijn hart het begeert, vanuit de wensen van mijn hart die niet gericht zijn op Uw eer; maar schep in mij een droefheid die gelijkvormig is aan de Uwe. (…) Dat ik voortaan slechts gezondheid en leven wens om ze te gebruiken en te beëindigen voor U, met U en in U. Ik vraag niet om gezondheid, om ziekte, om leven, om dood; maar dat U beschikt over mijn gezondheid en over mijn ziekte, over mijn leven en over mijn dood, tot Uw eer, tot mijn heil en tot nut van de Kerk en Uw heiligen, waarvan ik deel uitmaak. 

 

De koninklijke weg

De Koninklijke Weg

De koninklijke weg deed mij denken aan Bunyan’s christenreis. Het beschrijft de tocht van Gullovin met zijn vader en zoon naar het paleis in de koningsstad. Onderweg wordt er van alle kanten aan de reisgenoten getrokken. In namen en gebeurtenissen liggen veel herkenbare situaties uit het geestelijk leven, en steeds zijn er geestelijke lessen. Het boek leest als een spannend verhaal. Ik wil het graag nog eens lezen, omdat ik denk dat er bij een tweede of derde keer weer nieuwe dingen zullen oplichten. Ontroerend zijn de woorden van de Koningszoon op de laatste bladzijde, als ze aan zijn hand de stad van verwondering binnen gaan: ‘Gullovin, mijn vader gaat je een nieuwe naam geven. Gullovin kan echt niet meer. Geloven heeft immers plaatsgemaakt voor aanschouwen?’ Een boek dat verlangen opwekt om Gods weg te gaan.

 

De eerste krokus en Mosterzaad

De eerste krokus

Wat een prachtig boek is De eerste krokus! Als op een rijke plantage baby Elisabeth wordt geboren, wordt slavin Mattie weggehaald bij haar eigen baby om het meisje te voeden en te verzorgen. Mattie is ondanks het verdriet om haar kind als een moeder voor Lisbeth. Het grote onrecht van slavernij, waarbij mensen heersen over mensen, komt in dit boek heel dichtbij. Toch is het geen gruwelijk en hopeloos boek. Het is een boek waarin hoop, moed en de strijd tegen onrecht jaloersmakend zijn. Voor slavin Mattie is het gebed haar levenslijn en ook dat maakt dit boek echt het lezen waard.

 

Mosterdzaad

Mosterdzaad is het vervolg op ‘de eerste krokus’. Elisabeth is zelf moeder geworden, maar haar leven blijft dat van Mattie kruisen. De Hoewel ze beiden de plantage zijn ontvlucht, keren ze in dit boek terug. De slavernij is afgeschaft, maar voor voormalige slaven is het allerminst veilig in de omgeving waarin ze met hun gezinnen terecht komen. In dit boek zitten meer toevalligheden dan in het eerste deel, maar toch is het wat mij betreft nergens storend. Wat mij bijblijft uit dit boek is hoe belangrijk het is om je geschiedenis (als volk, als familie) niet te vergeten, en daar in dankbaarheid naar te handelen.

 

Ik heb nog wel een aantal boeken gelezen, maar die waren óf minder aan te raden, óf ik heb ze nog niet uit, óf ik ben ze alweer vergeten. Daarnaast las ik een aantal boeken die ik hier al eerder langs liet komen, opnieuw.

Welke boekentips heb jij? En ben jij ook iemand die boeken meerdere keren kan lezen?

Dit blogartikel werd geschreven door Elise. Je leest hier meer over haar.

 

Meer lezen:

  • Het geheim van een perfect schone toiletpotHet geheim van een perfect schone toiletpot
  • Zo rust mama ook uit in de zomervakantie!Zo rust mama ook uit in de zomervakantie!
  • Mama dumpt de smartphone!Mama dumpt de smartphone!
  • Loslaten wat wij niet geven kunnenLoslaten wat wij niet geven kunnen
  • Over Lijstjes en het LevenOver Lijstjes en het Leven

9 Reacties

« Eerste Hulp bij Overprikkeling 
Moeder in Coronatijd »

Reacties

  1. Tonny zegt

    3 februari 2021 om 21:58

    Wat een mooie boeken zijn er weer uitgekomen. Omdat ik in de bibliotheek werk, kan ik ze kopen en lezen. Zodat ook mijn lezers ervan kunnen genieten.

    Beantwoorden
  2. Carine zegt

    10 juli 2020 om 20:25

    Een zeker man had een vijgenboom…..
    Is echt een spiegel. Zet je echt aan het denken. Leest ook makkelijk.
    Ik heb gelijk wat andere titels die ik hierboven zag staan gereserveerd bij de bieb.
    Bedankt voor het delen. Groetjes Carine

    Beantwoorden
  3. Annette Bakker zegt

    11 mei 2020 om 16:45

    Ha Elise,
    Wat leuk dat je mijn boek ‘Ik houd je vast’ hebt gelezen! ‘Van alles wat je je kind zou willen geven is aanraking één van de belangrijkste’. Precies dat. Het is onmisbaar voor een kindje om goed aan jou als moeder (en vader!) te kunnen hechten. En aanraking blijft een levenslange behoefte, hoe fijn om daar als ouder in te voorzien. Fijn om te lezen dat mijn boek bijdraagt aan een stukje bewustwording hiervan. En ik hoop dat je ook die diepere laag in mijn boek hebt gevonden. ‘Ik houd je vast’ als belofte van onze Hemelse Vader. Ik bid alle moeders hier toe dat de ‘Eeuwige armen’ van God jouw drijfveer zal zijn om door jouw armen heen iets van Zijn onvoorwaardelijke liefde door te geven aan je kinderen.

    Beantwoorden
  4. Corrie zegt

    6 mei 2020 om 21:01

    Dag Eliese, een kamer vol lichtjes van Melanie Dobson. Een boek met 2 verhaallijnen. Aangrijpend geschreven. Hoe in de tweede wereldoorlog Joodse kinderen weg gesmokkeld werden ui t de Hollandsche Schouwburg. De schrijfster heeft veel onderzoek gedaan in Nederland om dit boek te kunnen schrijven. Opdat wij niet vergeten!!!!!!!

    Beantwoorden
  5. Ella zegt

    6 mei 2020 om 12:34

    Ik zocht Allah, maar vond Jezus, door Nabeel Qureshi.
    Waar gebeurd: een zeer betrokken jonge moslim probeert koste wat het kost aan de Islam vast te blijven houden,
    maar alle vermeende zekerheden daarin ontvallen hem stuk voor stuk en hij wordt christen. Zijn levensverhaal is door hemzelf beschreven.
    De moeite waard!

    Beantwoorden
  6. Linda zegt

    5 mei 2020 om 21:36

    Ik heb Het meisje dat verdween van Els Florijn net gelezen, in twee dagen 🙂 Vlotvgeschreven oorlogsverhaal vanuit het perspectief van een pubermeisje. Ook zeer aan te raden voor je puberkinderen!

    Beantwoorden
  7. Joh zegt

    5 mei 2020 om 21:13

    Ben nu bezig in ‘Het schooltje van Auswchwitz’ van Mario Escobar, erg indrukwekkend.

    Beantwoorden
    • Carine zegt

      10 juli 2020 om 20:22

      Heel indrukwekkend boek.

      Beantwoorden
  8. Willemieke zegt

    5 mei 2020 om 20:32

    Het medaillon, van Cathy Gohlke, is heel erg mooi. Het is een aangrijpend verhaal over de oorlog en de nasleep ervan. Wanneer alles verloren lijkt, opent God onverwachte wegen. De moeite waard!

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de M Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de Moeskruid Bijbelstudies over het boek Openbaring.

De achterliggende maanden hebben we met de Moeskruid Bijbelleesgroep het boek Genesis gelezen. We deden er heel lang over (zo'n zeven maanden!) en wat was er veel te leren! Nu is Genesis uit en starten we binnenkort met het boek Openbaring.

Van het begin van de tijd, naar het einde ervan. In Genesis lazen we hoe alles goed was en verbroken werd. In Openbaring zullen we lezen over de gebrokenheid van de wereld, waarin de Heere alle dingen nieuw gaat maken. In de tijd waarin we leven is de Openbaring aan Johannes heel relevant maar ook heel troostvol. Wij zien er naar uit om in dit Bijbelboek de diepte in te gaan.

Ik was altijd een beetje bang voor dit Bijbelboek. Want: zo onbegrijpelijk. Best onheilspellend ook. En er is zoveel verschil van mening over. Wie ben ik dan om te denken dat ik het wel begrijpen kan?

Maar deze tekst spreekt boekdelen. Zalig is hij die deze profetie leest, en zijn zij die het horen en bewaren. Wat bijzonder, vind je niet? Laten we Openbaring dus niet links laten liggen! Dit Bijbelboek is geschreven om gelezen en geloofd te worden. 

De Heere Jezus openbaart Zich hier aan Johannes en ook aan ons. We zien Hem in Openbaring als het Lam van God, als Koning, als Rechter, als Bruidegom. Er is zoveel over Hem en over ons (eeuwige) leven te leren in Openbaring!

Zou je willen meedoen met de Bijbelleesgroep? Dan is het nu het goede moment om in te stromen. Je krijgt dan elke dag een paar vragen bij een Bijbel gedeelte die je helpen zelf zoekend de Bijbel te lezen. 
Je kunt (gratis) meedoen via e-mail of via de app. Aanmelden kan via de link in de bio.

#moeskruidbijbelleesgroep 
#moeskruid 
#moeskruidmethode
*Het is zo'n dag* Maandagochtend half 11. Het aa *Het is zo'n dag*

Maandagochtend half 11. 
Het aantal taken in mijn hoofd is langer dan op mijn lijst past. 
Alleen taak 1 is gedaan. 
En dat was er niet een om vrolijk van te worden. Twee vervolgafspraken én een verwijzing naar de kaakchirurg. 
Bij punt 2 beginnen de problemen. 
De wasmachine blijkt stuk. 
Was in een plas vies water. 
De peuter besluit voor de derde dag op rij al haar eigenwijsheid met driftbuien gepaard te laten gaan. 
Zo'n dag is het hier. 
Het is ook een dag met nieuwe genade. 
Een dag met zegeningen. 
En een dag om te oefenen in omhoog kijken, in plaats van naar beneden. 
Want echt, het is makkelijker om medelijden met mezelf te hebben. 
Om te mopperen en te klagen. 
Maar in mijn agenda staat niet alleen een niet-aflatende lijst met taken. Maar ook een tekst bij deze week:
'Zijt niet traag in het benaarstigen (= je inzetten). Zijt vurig van geest. Dient de Heere'.
En bij volgende week het vervolg: 'Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.' (Romeinen 12).

Ik ben zo blij dat Elisabeth Elliot in 'de hand van de Wever' zelfs de kapotte wasmachine noemt als vorm van 'klein lijden'. Want echt, het stelt niets voor bij het grote lijden van deze wereld. Maar het vraagt van mij wél om omhoog te zien. Juist in de kleine dingen vergeet ik dat zo makkelijk. 

Verblijdt u in de hoop. 
Dient de Heere. 

Het is zo'n dag. 

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in ons leven niet te kunnen knuffelen heb ik één ding uitgevonden het afgelopen jaar dat écht leuk is om te doen. Cadeautjes sturen! 

En dan niet bestellen bij die dikke blauwe man, maar bij de boekhandel of bloemenzaak in de woonplaats van de ontvanger. Dat maakt geven op meer manieren fijn! 

Nu coronamoeheid toeslaat is het fijn om cadeautjes te geven met een hoopvolle boodschap. Bijvoorbeeld deze mooie houten ketting met Bijbeltekt uit de Elke Dag Nieuw webshop. 

Helaas kunnen verschillende van onze cadeauartikelen (de handzeep van het vrouwenproject in Jordanië bijvoorbeeld) momenteel niet geleverd worden. Maar deze mooie kettingen zijn er wel! Ook vind je mooie kraamcadeautjes in de webshop.

Dus is er iets te vieren, wil je iemand een hart onder de riem steken of zomaar laten weten dat je aan haar denkt?

Vul het adres van de ontvanger in en een persoonlijke boodschap voor op het kaartje. Voor 1 euro pakken we je cadeutje in. Verrassingseffect verzekerd... En je steunt er nog goede doelen mee ook!

Je vindt de link in de webshop. 

#elkedagnieuw 
#cadeaumeteenplus
Dit is zo'n prachtig boek. Of prachtig... misschie Dit is zo'n prachtig boek.
Of prachtig... misschien is dat het goede woord niet. 
Indrukwekkend, denk ik.
En leerzaam. 
En bemoedigend. 
Doorleefd. 
Je merkt aan alles dat Elizabeth Elliot in dit boek over het lijden niet bedénkt hoe het zit, maar het zelf heeft ervaren. 

Eén van de vele din ge n die Elizabeth zegt (en waarvan je meteen denkt: ja, dat klopt!) is dit: 'Vreugde is niet te vinden in de afwezigheid van lijden, maar in de aanwezigheid van God'.

Ik kijk er enorm naar uit om dinsdagavond met Christine Stam - van Gent in gesprek te gaan over dit boek en de auteur. 
Ik denk dat deze laatste aflevering van de Elke Dag Nieuw Koffietafel er één wordt om niet te vergeten. 

Wil je erbij zijn? Je kunt meekijken en je vragen stellen (je bent zelf niet in beeld). Aanmelden kan via de link in de bio (€4,95). Tag ook even mensen van wie je denkt dat ze dit graag willen meemaken!
Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Zie jij er naar uit, naar deze lijdensweken? Of zou je het liever willen overslaan, en meteen doorgaan naar het Paasfeest, omdat je de lijdenstijd maar droevig vindt? Als je zoon of dochter vraagt waarom we eigenlijk zó lang voor het Paasfeest al over het lijden van de Heere Jezus nadenken, heb je dan een antwoord?

Voel je diep van binnen weerstand tegen het kruis van Christus?
Of zie je er heerlijkheid in?

Je leer er meer over in het blogartikel van deze week. Link in de bio!
*Het kruis in ons hart* Vandaag hebben we nog een *Het kruis in ons hart*

Vandaag hebben we nog een dagje ijzelvrij. 
Hoewel ik het echt gezellig vind om de kinderen nog een dagje om me heen te hebben (en die haasje-repje-eet-nou-toch-eens-door-ochtenroutine kan missen als kiespijn) vind ik het soms wel moeilijk dat er zo weinig tijd is om een gedachte af te maken. Soms is er gewoon veel dat me bezighoudt. Bij jou misschien ook wel. Als je de hele dag nodig bent en je voortdurend 'Mama!' hoort roepen, is er weinig tijd om na te denken. 

Waar ik dan over nadenk bijvoorbeeld? Afgelopen vrijdagnacht overleed ds. J. Driessen, mijn 'oom Jaap'. Ik zocht mijn aantekeningen terug van de laatste preek die ik van hem hoorde. Dit voorbeeld raakte me opnieuw:

"Toen men in de Middeleeuwen de kruisvaarten maakte naar Jeruzalem, werd op de schouders van al die kruisvaarders een kruisteken bevestigd. Het was voor hen een bewijs dat Jeruzalem het doel van de tocht was. Zo hecht de Heere in zekere zin ook nu nog Zijn volk een kruis op de schouder. Nee, dieper nog: dikwijls hecht Hij het kruis in hun hárt. Het is voor hen een bewijs dat ze op weg zijn naar het Jeruzalem dat boven is. Want die met Christus leren sterven aan zichzelf, die zullen ook met Hem leven. Hij zal hen leiden door Zijn raad en daarna zal Hij hen in heerlijkheid opnemen. Om Hem eeuwig te danken voor de weg die Hij met hen ging."

Voor hem is dat werkelijkheid geworden. 
Na een stervend leven wacht leven na het sterven! Is dat ook jouw en mijn leven? Leren kruisdragen, achter de Heere Jezus aan? Niet meer wereldgelijkvormig, maar de vorm van het kruis in ons hart?

Wat ben ik vaak gericht op mezelf, op mijn belang, mijn comfort, mijn eer. Wat zit ik vaak vast aan de aarde en ben ik druk met dingen die voorbij gaan. Elke avond moet ik dat weer belijden en bidden:
O Zoon, maak mij Uw beeld gelijk! 

Paulus beschrijft het zo jaloersmakend:
Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven (Galaten 2:20).

Ik wens je een goede week!

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Heb je kookinspiratie nodig? Of een momentje stils Heb je kookinspiratie nodig?
Of een momentje stilstaan met een Bijbelse boodschap? 
Onze @marieke.ritmeester legde haar Bijbel en menuplanning naast elkaar en deelt een lekker makkelijk recept.
En... in de reacties doen lezers dat ook!

Je leest het via de link in de bio.

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Zaterdagavond* Op zaterdag gaan wij er vaak wel *Zaterdagavond*

Op zaterdag gaan wij er vaak wel even op uit. 
Naar het bos, of de hei. 
Vandaag niet. 
Vandaag ruimde ik elke kamer op. Trok de stofzuiger door het hele huis. Had voor het eerst in zes weken weer een stofdoek in handen. En werkte drie manden schone was weg. 
Ik voel de vrijheid. En kijk ernaar uit.
Om volgende week onder schooltijd op mijn gemak boekjes te lezen met Fébe. En al die andere dingen te doen die de afgelopen weken niet lukten. En daarom nam ik vandaag een voorsprong. Maar we maakten ook taartjes voor de vogels voor de komende dagen. En cake voor onszelf. We zongen en puzzelden en mopperden.
Kortom, het was gewoon. 
En wat is gewoon bijzonder!
Ja, ik heb geen idee hoe ik het maandagochtend klaar moet spelen om voor half 9 met vier gekapte en geklede kinderen op het schoolplein te staan. Met sneeuw en al. 
Maar vooral ben ik dankbaar. 
Voor wat de Heere gaf in de afgelopen weken, waar ik in december nog zó tegenop zag.
Hij was erbij en gaf wat nodig was. Meer nog: het was zo fijn dat we het jammer vinden dat het voorbij is. 
Maar we mogen pnieuw volgen, onze kinderen weer een beetje loslaten en ook de komende week weer met blijdschap ons werk gaan doen. 
Maar eerst is het zondag. Ik wens je een gezegende dag! 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Februari Wat een geluiden om ons heen. Oorverdove Februari

Wat een geluiden om ons heen. Oorverdovend. Persconferenties, beschouwingen over persconferenties, gelekt nieuws vóór persconferenties, bevestigingen van gelekt nieuws, beschouwingen óver gelekt nieuws. Cijfers, maatregelen, grafieken, golven, als-dan scenario’s, (mogelijke) versoepelingen, demonstraties en beschouwingen over dat alles… 

Ben ik de enige die heel erg moe wordt van mijn eigen neiging om het nieuws op de voet te volgen?
Waarom is het toch zo verleidelijk om ‘even nieuws te lezen’? 
Waarom wil ik zo graag voortdurend weten wat er in de wereld om me heen gebeurt? Waarom zou het erg zijn om iets te missen? 
Is er niet een God in de hemel Die alle dingen leidt en bestuurt? Volvoert Hij niet Zijn plan? 
Ik hoef er alleen maar te zijn, op de plaats die Hij me heeft gegeven om daar te doen wat Hij van mij vraagt. Wat er ook gebeurt.

Al die vragen doen me denken aan Jesaja 40, waar ook veel vragen staan (vers 12-15). Vragen die mij mijn plek wijzen. Vragen die me weer even laten zien dat de actualiteit niet bepaald wordt in het Catshuis of de Tweede Kamer, door het kabinet of het OMT:

“Wie heeft de wateren met de holte van zijn hand opgemeten, of van de hemel met een span de maat genomen, of het stof van de aarde met een maatbeker gevat, of de bergen gewogen in een waag, of de heuvels op een weegschaal? 
Wie heeft de Geest van de HEERE gepeild en wie heeft Hem als Zijn raadsman onderwezen?
Zie, de volken worden beschouwd als een druppel aan een emmer, als een stofje op de weegschaal. Zie, Hij heft de eilanden op als fijn stof.”

Wat zal de maand februari ons brengen? Wat gaat het nieuws bepalen? Ik heb geen idee. 
Aan de Elke Dag Nieuw Koffietafel (link in de bio) ga ik elke dinsdagavond in gesprek over een thema dat ons als vrouwen en moeders raakt. Het is geen praatprogramma over de actualiteit, maar een goed gesprek waarin we ons oog omhoog richten. Wat de omstandigheden ook zijn. 

Omdat we het weten (ook uit Jesaja 40): Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat voor eeuwig.

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwkoffietafel
#roepingenverwachtingvoormoeders
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316

Elke Dag Nieuw verzamelt cookies. We gaan vertrouwelijk om met uw gegevens. Als u op Akkoord klikt geeft u daarmee aan dat u hiermee instemt.Akkoord