Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Nee Zeggen is Ook een Optie

Gezin & Geloof· Moederschap & Vrouw zijn

15 dec

Wij hadden laatst een gesprekje met onze oudste, een kleuter van vijf. Ze was nog even uit haar bed gekomen en genoot van haar momentje even helemaal alleen met ons. We vroegen haar: ´Waar zouden papa en mama jou mee kunnen helpen?´ Ze moest een tijdje nadenken. ´Ik kan soms niet zo goed kiezen´, kwam het antwoord. Heel herkenbaar. Ze doelde op het planbord op school, waarbij er gekozen mag worden uit verschillende hoeken. Maar ook thuis herkennen we het wel. En niet alleen bij haar, ook bij mama. 

Moeite met kiezen

Of eigenlijk zit het niet zozeer in het kiezen, maar in het dragen van de consequenties van die keuze. Want kiezen betekent ja of nee zeggen. En wanneer je ja tegen het een zegt, betekent dat automatisch een nee tegen het ander. En dat vind ik nu lastig. Want ik ben niet zo heel goed in nee zeggen. En dan bedoel ik vooral tegen die dingen die in mijn optiek goed en belangrijk zijn. En dat kan heel prettig klinken. Mensen zeggen het ook wel eens van zichzelf als een soort ‘goede eigenschap’. En in de meeste kerkelijke gemeentes zijn ze blij met deze mensen. Maar is het echt een goede eigenschap?

Ik ontdek dat ik niet de enige ben die hier moeite mee heeft. Als ik even google, vind ik tal van websites, trainingen en boeken over dit onderwerp. In onze maatschappij is het blijkbaar nodig om duidelijke grenzen te leren stellen, voordat je overweldigd wordt door alle taken en verantwoordelijkheden die je op je bord hebt liggen. Tegelijkertijd wringt dit bij mij ook. Want nee leren zeggen, klinkt me ook heel hedonistisch in de oren. Past helemaal bij de ik-gerichte maatschappij, waarin we geloven in het creëren van een perfecte wereld, waarvan ik het middelpunt ben. 

Tegenhang 

Misschien willen we onbewust een tegenhang bieden tegen deze mentaliteit en stellen we onszelf als het ware altijd beschikbaar voor gezin, school en kerk. Is dat hoe we denken dat het hoort? Een ander dienen door onszelf weg te cijferen? Maar, wat is dan het ware dienen? En klopt het dan wel dat we daar soms zo uitgeput van kunnen raken dat er weinig blijdschap in dat dienen meer te vinden is? Wat betekent het dan in de praktijk om de Heere lief te hebben boven alles en onze naaste als onszelf? 

Ik probeer antwoorden te vinden op deze vragen.  Ik hoor een psycholoog vertellen dat juist in christelijk Nederland veel mensen moeite hebben met nee zeggen. De verklaring hiervoor ligt in de hoge idealen die we hebben. We denken non-stop beschikbaar te moeten zijn, altijd een dienende houding te moeten hebben en het beste de Heere te eren door steeds maar voor Hem te ´rennen´. Er komt geen einde aan onze to-do-lijst. En het woord ´rust´ is er niet op te vinden. Doet je dit ook aan iemand uit de Bijbel denken? Haar zus koos een beter deel. Maar sinds dat verhaal in de Bijbel staat hebben die echte Martha´s ook nog ´stille tijd´ op hun to-do-lijstje gezet. 

Laatst sprak ik iemand die hiermee vastgelopen was. Hij zei: ‘Ik moet leren dat ik pas een ander kan liefhebben, als ik mezelf liefheb.’ Is dat niet wat we van jongs af aan gehoord hebben? Gij zult liefhebben den Heere uw God met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. En het tweede aan dit gelijk is; Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven (Matth.22:37-39). We horen het, maar wat leren we in de praktijk? Is het misschien vaak in de praktijk: Gij zult uw naaste liefhebben, waarbij we het laatste gedeelte vergeten?

Jezelf dienen

Misschien ren je wel de benen onder je lijf vandaan. Geef je al je tijd en talenten aan goede zaken. Ben je 100% beschikbaar voor je man, gezin en doe je ook nog wat mooie taken in de gemeente en de buurt. Maar ben je dan ook echt aan het liefhebben? Is het zo dat we wellicht, evengoed als dat gebeurt op social media, een ‘perfect mom’ willen zijn? En dan niet de moeder die altijd in de nieuwste mode loopt en wiens huis eruit ziet alsof het uit een woonmagazine komt. Maar de ´perfecte christelijke moeder´. Een moeder die haar kinderen op het rechte pad weet te houden, kerkelijk meelevend is, betrokken op de wereld in nood en ook oog heeft voor de naaste in de eigen straat. Een moeder die ook nog altijd gezond kookt, de allermooiste verjaardagstaarten bakt, de leukste feestjes organiseert met prachtige traktaties en een schoon huis heeft. Graag ook nog wat milieubewust en bezig met duurzaamheid. O ja en dan natuurlijk niet te vergeten een hele fijne (schoon)dochter, zus en vriendin is, die nooit een verjaardag of ander bijzonder moment vergeet en liefdevol en gastvrij iedereen in huis ontvangt die maar aanbelt. 

Lukt het jou? Nou, mij dus niet. En soms moet je daar door schade en schande een beetje achter komen. En heb je wat lessen nodig om te ontdekken dat je op die manier eigenlijk helemaal niemand aan het dienen bent, behalve jezelf. Een pijnlijke ontdekking, maar wel een nodige om weer te mogen zien op dat wat waarde heeft. Want wie denk ik te dienen door zoveel van mezelf te vragen? Mijn kinderen? Gaan zij mij later bedanken dat ik hun dekbedovertrek altijd netjes gestreken heb (ja echt!) en dat ik zo betrokken was op de kerkelijk gemeente? Wat herinner jij je van je jeugd? Die momenten waarbij je ouders er gewoon voor je ´waren´, toch?  Mijn energie is beperkt en als ik ja zeg tegen het een, dan zeg ik als vanzelf nee tegen het ander. Dus kan het zijn dat mijn mooie vrijwilligerswerk ten koste gaat van mijn gezin. En dat mijn taak in de gemeente, thuis een sacherijnige of vermoeide moeder oplevert die geen energie meer heeft om een spelletje met de kinderen te doen. Wie dien ik dan? 

Doorgeef Lessen 

Ik luister nog wat verder. En geef het maar door: 

  • Je kunt niet uitdelen, wat je niet hebt. Dus is je eerste prioriteit om gevuld te worden. Geestelijk, maar ook in praktisch, lichamelijk opzicht. Dus is zorgen voor jezelf niet egoïstisch, maar als het goed is erop gericht om daarna een ander te mogen dienen. ´Zaaien vanuit een lege mand heeft geen zin, want dan zou je niets dan wind zaaien´ schreef Spurgeon.

Dus als je ‘s morgens, de eerste vijf minuten van de dag, je kind laat huilen om zelf heel even maar je hart en gedachten te richten op de Heere, om van Hem krachten te mogen vragen, dan is dat bedoeld om daarna in rust je kinderen te mogen dienen. Dan wordt stille tijd niet iets wat ‘ook moet’, maar wat mag. Daar staat geen bepaalde tijd voor, waardoor je wellicht weer wat probeert te verdienen. Maar het wordt een moment om je lege beker te vullen bij de Bron. 

  • Het ware dienen doe je niet om mensen te behagen, maar vanuit liefde. Alles wat je doet omdat het ‘moet’,  heeft geen waarde. De kans is groot dat je mensen aan het behagen bent. In 2 Korinthe 9 wijst Paulus de gemeente in Korinthe erop hoe zij het beste hun liefdadigheid kunnen uiten, dus hun christelijke plicht vervullen. En dit zeg ik, die spaarzamelijk zaait zal ook spaarzamelijk maaien; en die in zegeningen zaait, zal ook in zegeningen maaien. Een iegelijk doe gelijk hij in zijn hart voorneemt; niet uit droefheid of uit nooddwang; want God heeft een blijmoedige gever lief. Matthew Hernry zegt over dit gedeelte: ‘Werken van liefdadigheid net als andere goede werken weloverdacht en volgens een plan gedaan worden. Niet uit droefheid of uit nooddwang, maar blijmoedig. Sommigen zullen soms alleen geven om de nood te lenigen van hen die hun liefdadigheid vragen en wat zij geven, is in zekere zin afgedwongen en deze onwil bederft alles wat zij geven.’

Echt liefhebben is geven om niet. Geven zonder terug te verwachten. En dat kan alleen als je weet waar je de ware Liefde vindt.

  • Heb jezelf lief. Leer luisteren naar wie jij bent. Welke verlangens en talenten heb je gekregen? Gebruik je die ook? Of dwing je jezelf steeds om dingen te doen doen die helemaal niet bij je passen? Probeer je passie te ontdekken, zodat je van daaruit kunt uitdelen. En gun jezelf ook eens wat ontspanning. Neem rust, tijd om niets bijzonders te doen. Laad op, zodat je wat hebt om uit te delen. Maar neem ook tijd om dingen te verwerken. De enige die jouw grenzen aan kan geven, dat ben jij.
  • Accepteer dat je niet alles kunt. Al wil de wereld je laten geloven dat alles maakbaar is. Je hebt beperkingen. Soms helaas heel veel. Maar neem dan je verantwoordelijkheid over dat stukje waar je wel invloed op hebt. Het kan zelfs uit hoogmoed komen dat we zoveel taken op ons bordje nemen, denkend dat we onmisbaar zijn. Laat het een verademing zijn dat je niet alles kunt en dus ook niet alles hoeft.
  • Durf te falen. Het kan zijn dat je een ja hebt gegeven, waarvan je later spijt krijgt. Durf dat toe te geven. Te vallen en weer op te staan. Zo leer je ook je valkuilen kennen.
  • Weet wat je prioriteiten zijn. Dat maakt keuzes maken makkelijker. Als je je ervan bewust bent dat ja tegen nog meer op je bordje een nee tegen je man is, dan is de keuze makkelijker gemaakt. Je keuzes weerspiegelen wat de prioriteiten van je hart zijn.    

Heel fijn, al deze wijze lessen, maar als ik niet oppas, heb ik een nieuwe to-lijst. En ga ik weer aan de slag met het dienen om te verdienen. Wat ligt dat toch altijd weer op de loer. Is het niet om mensen te behagen, dan toch wel om de Heere te dienen. Ik heb veel te leren en ben altijd onderweg. Maar met vallen en opstaan loop ik verder. 

De laatste les, vind ik de belangrijkste. Zoals altijd; zie op de Heere Jezus. Hij is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen. (Mark.10:45) Laten we dan met een (advents)verlangen Zijn volheid verwachten. Hij wil hongerigen met Zijn goederen vervullen. Dan hebben we echt iets om uit te delen. Niet om te verdienen, maar uit genade. En als iedereen zo de taken mag doen die de Heere ons geeft (dus niet die we zelf erbij nemen) dan mag er veel liefde gedeeld worden, leren we bewuster nee zeggen en mogen we vruchten verwachten.

Dit blogartikel werd geschreven door Corma. Je leest hier meer over het team van Elke Dag Nieuw.

Meer lezen:

  • Eilandjes van Rust in het Nieuwe JaarEilandjes van Rust in het Nieuwe Jaar
  • Worstel biddend om de wedergeboorte van je kindWorstel biddend om de wedergeboorte van je kind
  • De Stille Week: een paastuintje op tafelDe Stille Week: een paastuintje op tafel
  • Licht in de duistere Wereld van HalloweenLicht in de duistere Wereld van Halloween
  • Biddag: leer bidden met je handBiddag: leer bidden met je hand

3 Reacties

« Over Lijstjes en het Leven
Terugblikken en vooruitkijken bij de jaarwisseling – 10 ideeën »

Reacties

  1. Geertrude zegt

    15 december 2020 om 18:48

    Fijn om te lezen!
    Een citaat van Corrie ten Boom dat op ons prikbord is beland: “Als je geen tijd hebt om te bidden, werk je harder dan God van je vraagt.” En om dat bidden dan niet als moeten te zien maar dat het een moment is waarop we onze beker mogen vullen bij de Bron. Mooi hoe je dat op schrijft; wat een vrijgevige God!

    Beantwoorden
  2. Elmira zegt

    15 december 2020 om 16:44

    Wat een mooie richtingwijzer; ‘richt je op de taken die de Heere je geeft (en dus niet die je er zelf bijneemt of -wenst)’.
    Bedankt!

    Beantwoorden
  3. Lizette zegt

    15 december 2020 om 13:38

    Wat een mooi stukje, echt om vaak na te lezen! Heel praktisch en vragen waar ik altijd zo mee worstel… Leerzaam

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Adventkalender 2020 ‘Speuren naar Soeheel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

De afgelopen dagen vroeg ik (vooral via app in ver De afgelopen dagen vroeg ik (vooral via app in verschillende groepjes) aan verschillende moeders: hoe gaat het met je? En iedereen deed haar verhaal. Over moeder zijn in lockdown dus.

De één is verwonderd hoe goed het gaat. 
De ander vindt het intensief maar oké. 
De derde voelt zichzelf aan alle kanten tekortschieten. 
De vierde hoopt vooral heel erg dat het snel voorbij is. 
De vijfde durft niet zo goed te vertellen hoe het gaat. 
De zesde heeft nog geen tijd gehad om erover na te denken. 
De zevende geniet ervan om de kinderen thuis te hebben.
De achtste vindt het verschrikkelijk dat de strijd rond schoolwerk nu de relatie met haar kind zo in de weg zit.
Mama 9 heeft geen klagen (want het gaat best goed) maar is wel compleet uitgeput. 
En nummer 10 herkent zich in alle voorgaande negen wel een beetje. 

Uit bijna alle verhalen hoor ik (en dat voel ik zelf ook) een bepaalde mate van overbelasting of overprikkeling. Dan ben je soms mopperig, ongeduldig en niet de mama die je zou willen zijn. Dat kan je een schuldgevoel bezorgen en dat maakt het er weer niet beter op... 

Zomaar (weer) wat tips om het vol te houden. Maak een plannetje, we hebben het nodig!

- Begin de dag met het Woord van God en gebed, al is het maar even.
- Bedenk welke huishoudelijke taken écht nodig zijn om deze weken door te komen en verdeel die onder de gezinsleden. Laat de rest los.
- Durf bij kinderen in de basisschoolleeftijd je eigen pad te kiezen. Als iets teveel frustratie oplevert, doe het dan misschien niet. En: bedenk elke week een leuke beloning. 
- Ga naar buiten!!! We gaan elke dag twee keer buitenspelen (misschien willen jouw kinderen dat zelf, die van ons niet echt met dit weer) of een rondje lopen (met step, skeelers, loopfiets) en minstens 1 keer per week naar het bos of de hei.
- Zoek een moment om te ontspannen. Ik laat onze oudste meiden 's middags een kwartiertje oppassen zodat ik even in mijn eentje naar buiten kan voor ik eten moet koken. Andere moeders wandelen elke avond een half uurtje. Of gaan even met een boek naar boven als manlief klaar is met werken. 
- Bedenk wat Jezus zegt: zonder mij kunt U niets doen. Vraag Hem (steeds opnieuw) om nieuwe kracht.
Eén van onze blogschrijfsters schreef een artikel Eén van onze blogschrijfsters schreef een artikel met de titel 'Als je kind 'anders' is'. Hoe is dat voor je als moeder, als je kind de wereld om hem heen niet goed begrijpt? Als het leven moeiljk voor hem is? Wat moet je doen als je je veel zorgen moet maken om je kind? Een bemoedigend (en ik denk voor veel moeders herkenbaar!) artikel. De link vind je in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Sela* Vorig jaar rond deze tijd werkte ik heel h *Sela*

Vorig jaar rond deze tijd werkte ik heel hard aan de agenda voor dit jaar. Ik zag al voor me hoe ik de eerste week van 2020 tientallen actiepunten voor gezin, werk, huishouden en huwelijk op de werkplanning zou schrijven. 

De werkelijkheid was anders. 
Want deze week hadden wij mama's de taak van thuisonderwijzer. En afgelopen zaterdag en zondag was ik moe. Niet gewoon moe, maar zo'n moeheid waardoor je nauwelijks vooruit komt. 

Wat zag ik er tegenop, tegen deze week! 
Samen vroegen we de Heere zondag om energie en om Zijn zegen, Zijn nabijheid. En nam ik de beslissing om de eerste 3 dagen mijn agenda dicht te laten deze week. 
Om geen verwachtingen van mezelf te hebben. Geen to-dolijstjes. Geen actiepunten. Maar twee doelen: er zijn voor de kinderen en ons samen richten op Gods Woord. 

In die dagen was er een woord dat steeds weer boven kwam: Sela. Zondag hoorde ik er een uitleg over die ik niet eerder hoorde. Dat 'Sela' kan betekenen: stilstaan om aan de Heere te denken. En dat had ik nodig in deze eerste, hectische werkweek van het jaar. Ik zocht nog eens verschillende verklaringen bij het woord. Sela: pauzeren, stilstaan om God te loven. Het staat nu in grote letters voor in mijn agenda. Het sprak al uit mijn doelen voor 2021. Maar nu heeft het een naam gekregen. Sela!

En wat liet de Heere zien dat Hij het gebed hoort! Hij gaf elke dag weer nieuwe kracht. Elke avond moest ik het belijden dat ik ontrouw geweest was, maar dat Hij nabij was. En dat Hij kracht gegeven had die mij ontbrak. Hij geeft den moeden kracht, en Hij vermenigvuldigt de sterkte dien, die geen krachten heeft (Jesaja 40:29). 

Het was een intensieve, maar goede week. De kinderen vonden elkaar, werkten goed, speelden fijn. Niet altijd probleemloos, echt niet, maar die gebeurtenissen konden soms momenten zijn om samen te leren wat genade is en Wie de Heere Jezus wil zijn voor zondaren. Sela!

Nu mag ik weer lijstjes maken voor de week die komt. Want ook (juist) als je het druk hebt is het goed om een plan te hebben. Om zoals de trouwe dienstknecht (uit de gelijkenis van de talenten) de tijd en energie die de Heere me geeft te gebruiken voor Zijn eer. 

Hoe was jouw week?
Onze @andrea_verhage schreef deze week een blogart Onze @andrea_verhage schreef deze week een blogartikel over 'gezelligheid in het gezin'. Ik vind dat nogal een thema. Hoewel het bij ons momenteel best gezellig is (veel samen zijn doet ons goed) laat de sfeer in mijn ogen normaal gesproken echt wel eens te wensen over. Kibbelende kinderen, een mopperende moeder. Dat idee. Andrea's blogartikel was voor mij bemoedigend en ik hoop voor jou ook. 

De link vind je in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Oud en Nieuw* We aten oliebollen, keken foto's v *Oud en Nieuw*

We aten oliebollen, keken foto's van het afgelopen jaar en lazen de eeuwenoude woorden:

Heere! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.  Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht hadt, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God (Psalm 90: 1,2)

Een paar woorden resoneren nog:

En de liefelijkheid des HEEREN, onzes Gods; zij over ons. 

De lieflijkheid van de HEERE. Hebben we die in het afgelopen jaar niet ervaren, door alles heen? 

Dit kleine meidje was de enige die de jaarwisseling onbewust doormaakte. Zarah mocht opblijven, Sophia maakten we om half 12 wakker en Kaleb werd wakker van de herrie (want het vuurwerkverbod bleek hier niet echt doorgedrongen te zijn). 

Het is zo'n gezinsmoment om te koesteren, samen het nieuwe jaar in te gaan met Bijbellezen en gebed. 

Ja HEERE, Uw lieflijkheid zij over ons in 2021. 
En bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat.

Ik wens je van harte Gods zegen toe voor het nieuwe jaar!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Deze week een oudejaarsartikel op Elke Dag Nieuw v Deze week een oudejaarsartikel op Elke Dag Nieuw van Abigaïl over alles wat 'bijna' is, 'bijna was en 'bijna' komen zal. 

Ik heb deze gedachten nodig, deze dagen. 

'Maar mijn troost put ik uit twee woorden. Genade alleen. Die hield mij vast.'

Aanbevolen! De link vind je in de bio.

#roepingenverwachtingvoormoeders
#elkedagnieuw
Hier op insta zie ik allemaal prachtige familiepor Hier op insta zie ik allemaal prachtige familieportretjes van kerst. Die hebben wij niet. 
Wel veel foto's die letterlijk allemaal bewogen zijn. 
Zo chaotisch was het. 
Maar wat was het fijn. 

Op eerste kerstdag waren we samen lieve vrienden, op tweede kerstdag met mijn zus en haar gezin. Wat fijn om in het klein toch samen kerstfeest te mogen vieren! 

We zongen het: komt allen tezamen. En hoewel we niet allen tezamen konden komen in de kerk, mochten we wel allen bij de kribbe komen: ziet nu dat Kind! 

Onze dominee preekte over 2 Korinthe 8:9:
Want gij weet de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden.

Wat een onbegrijpelijk wonder, vind je niet?

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwmeebeleven
Heb jij dat ook, dat de adventstijd nog wel snelle Heb jij dat ook, dat de adventstijd nog wel sneller lijkt te gaan dan anders? Ik wil van alles, maar het lukt maar niet. De ontwikkelingen in de wereld om ons heen gaan zo snel dat ik het amper bij kan benen. Was de adventstijd niet bedoeld om stil te worden, verlangend uit te zien?

Eén ding is zeker: de Heere blijft Dezelfde. Die is, Die was en Die komen zal. Hij heeft gedacht aan Zijn genade! Hij schonk Zijn Zoon om als Kind geboren te worden in een beestenstal en Zijn leven te geven om zondaren zalig te maken. Immanuël, God met ons. 
Ik wens je toe dat je dit kerstfeest een blik mag slaan in de kribbe en op naar het kruis!

Gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen (Matthew 20:28).

Een gezegend kerstfeest gewenst met je gezin! 

Deze mooie foto werd voor mij gemaakt door Mirjam van der Wart.

#elkedagnieuw
# roepingenverwachtingvoormoeders
Hoe kijk je als gezin terug op een jaar als 2020? Hoe kijk je als gezin terug op een jaar als 2020? 
Hoe geef je alles wat gebeurd is een plek, terwijl je de Heere ook dankt voor al Zijn gaven? 

Jantine schreef een blogartikel met tien manieren om deze Oud&Nieuw bewust te beleven met kinderen en tieners. 

Link in de bio!
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316

Elke Dag Nieuw verzamelt cookies. We gaan vertrouwelijk om met uw gegevens. Als u op Akkoord klikt geeft u daarmee aan dat u hiermee instemt.Akkoord