Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Loof de Heere – Zingen aan de Keukentafel

Zelf maken

7 jul

 

De keukentafel is nog vol rommel: borden met hier en daar een restje, een leeg geknepen pak gele vla en de pan met een laagje jus waar de gehaktballetjes uitgegeten zijn. Moe hangt mijn peuter tegen mij aan en dan horen we ineens iets prachtigs! Het laat de zon schijnen over onze rommelige tafel en ik vergeet even de opruimklus die nog in het verschiet ligt.

 

Vrolijk lofgedicht

“Juich aaaaarte… alom de Heerrrr!” onze jongste zingt met een klein stemmetje mee met onze stemmen. We besluiten onze avondmaaltijd bijna elke dag met zingen. Zo ook vandaag. Onze kleuter mag kiezen wat hij graag wil zingen. Psalm 100 kent hij en dus zingen we met elkaar “Zingt Hem een vrolijk lofgedicht.” Ik ga in gedachten terug naar de eerste keren dat we aan tafel zongen. We wilden graag zingen aan tafel en dan moet je ergens beginnen. Dus spraken we af toen onze oudste was geboren dat we zouden zingen als hij beneden was bij het afsluiten van de maaltijd. Een klein hoopje mens lag in de box te sabbelen op zijn knuistje. En wij zingen. Het was best een beetje ongemakkelijk.

Inmiddels is dat kleine jongetje een flinke kleuter en zingen we ook zijn gekozen Psalmen en liederen. Dat kleine meisje op mijn schoot heeft het al zo vaak gehoord. En dan ineens is daar de dag dat ze mee zingt. Ondanks de rommel en twee kinderen die moe zijn zingen we blij “Want goedertieren is de HEER’; Zijn goedheid eindigt nimmermeer”

 

Waar begin je?

Maar als je niet gewend bent om te zingen? Wat doe je met grote kinderen die ook aan je keukentafel zitten en niet zitten te wachten op een maaltijdafsluiting die er zo uit ziet? Duren de maaltijden al gauw te lang voor wiebelkinderen en kunnen deze vijf minuten er niet meer bij? Of twijfelen jullie aan de zangkwaliteit van je gezin?

Nou, dat laatste is niet erg. Wij maken met onze ongeschoolde stemmen best weleens een misser. En kinderen varen wel bij structuur en regelmaat, wiebelkinderen ook. Elke maaltijd hetzelfde afsluiten is een structuur die na twee weken wel ‘normaal’ is. Dat is te overzien toch? Gewend om te zingen waren wij ook niet. Maar een maaltijd waar we als gast waren en waar gezongen werd was een maaltijd die we niet vergeten zijn.

Dan die grote kinderen. Mocht je ergens willen beginnen, lees dan met elkaar Psalm 136. “Loof de HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig.” Dan weten we meteen het antwoord op de vraag waarom we God mogen loven: Want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig. Laat de kinderen de psalm meelezen en tel met elkaar hoe vaak dat refrein in deze psalm staat. De stap naar de berijmde Psalm 136 is dan niet groot meer. De dag erna kan de Psalm van (zondags)school gezongen worden. Voor je het weet klinkt het “zingen we vandaag niet?”

Elise schreef eerder een blogartikel over “zingen”. Je leest daar ook over een mooi idee: het maken van een persoonlijk versjesboek.

 

Zijn trouw

Ik blader nog even terug naar Psalm 100. Hoe leven we het onze kinderen voor, dat dienen van de HEERE? Zien ze blijdschap als we de keukentafel opruimen? Als we ons gezin dienen? We mogen God dienen met blijdschap: Hij heeft ons gemaakt! Daarom mogen we Hem loven en prijzen, want God is goed!

De laatste woorden lees ik nog een keer “Zijn goedertierenheid is voor eeuwig, Zijn trouw van generatie op generatie.” Zijn trouw! Ondanks onze ontrouw! Want hoe vaak schiet ik niet uit mijn slof als er weer een beker omgaat. Juist de maaltijd is een geduldoefening. Maar het hangt niet af van mij. Gelukkig niet. Hij is trouw, van de ene generatie naar de volgende generatie. De blonde haartjes van mijn dreumes kriebelen tegen mijn wang. De volgende generatie. Ik sluit mijn ogen, leg mijn wang op haar hoofdje. Wie leert haar zingen als ik het niet doe?

 

Dit blogartikel werd geschreven door Marieke. Het team van blogschrijvers stelt zich hier aan je voor.

 

Meer lezen:

  • Een kostbare erfenisEen kostbare erfenis
  • Het geheim van een perfect schone toiletpotHet geheim van een perfect schone toiletpot
  • LasagneLasagne
  • Een Bemoediging voor Moeders van Pubers!Een Bemoediging voor Moeders van Pubers!
  • Hieperdepiep… help!Hieperdepiep… help!

13 Reacties

« Als de Wolk Grijs in Plaats van Roze is
Leven Bij De Dag (ook in Vakantietijd) »

Reacties

  1. Jacolien zegt

    12 augustus 2020 om 14:52

    Wij zijn het meteen na ons trouwen gaan doen. Mijn man speelt orgel, ik zit naast hem op de orgelbank en onze baby zit bij mij op schoot. Hij is nog te klein om het te begrijpen allemaal maar hij weet al wel het ritme, dat we zingen na het eten. Vaak valt hij stil en kijkt ons met grote ogen aan. Alsof hij onder de indruk is.
    Als we bezoek hebben laten we hun een psalm kiezen en zingen we samen.

    Beantwoorden
  2. Ar zegt

    8 juli 2020 om 08:49

    Wij zijn nadat de kinderen van de basisschool af waren de psalm gaan zingen die bij het bijbelleesrooster in de Daniel staat. Zoon van 15 zingt meestal niet, maar z’n oudere broers zijn weer mee gaan zingen. Volhouden is hierin belangrijk.

    Beantwoorden
    • Marieke zegt

      8 juli 2020 om 11:07

      Dat is een bemoediging zeg!

      Beantwoorden
  3. Marjolein zegt

    7 juli 2020 om 22:01

    Mijn zoontje heeft op school het Onze Vader leren zingen. We beginnen de maaltijd nu regelmatig met het samen zingen van dit lied als gebed. Na een paar keer doet dochterlief van twee ook al mee!

    Beantwoorden
    • Marieke zegt

      7 juli 2020 om 22:43

      Wat mooi Marjolein!

      Beantwoorden
  4. Elise zegt

    7 juli 2020 om 20:13

    M’n man en ik zijn van huis uit allebei gewend om ‘s avonds na het eten een psalm te zingen, maar de stap was best groot om het samen te gaan doen. Toen ons zoontje een baby was, hadden we het er vaker over. Ook omdat hij zingen erg mooi vond. Alleen vergaten we het vaak. Op een gegeven moment hebben we een briefje in de bijbel gedaan bij de bladwijzer met ‘zingen na het eten’ en binnen de korste keren zat het in ons ‘systeem’. We zingen de psalmen op volgorde. Inmiddels is ons zoontje een dreumes en kijkt hij na het danken altijd gelijk naar de psalmboekjes. Hij weet wat er komt en vindt zowel het zingen als de boekjes prachtig. Dus ook bij bekende psalmen pakken we voor hem toch de psalmboekjes erbij.

    Beantwoorden
    • Marieke zegt

      7 juli 2020 om 22:46

      Ik herken dat! Samen zingen is wel even ‘gek’. Maar het went ook snel! En wat een grappige tip van zo’n briefje. Zo simpel is het soms he?! Dank voor het delen!

      Beantwoorden
  5. Adriënne zegt

    7 juli 2020 om 13:37

    Tip: wij hebben vanaf dat onze oudste naar school ging, op een A4 bijgehouden welke psalm hij leerde (en die van z’n zusjes later ook). Na een jaar heb je een heel rijtje. Die geleerde psalmen zingen wij op volgorde(tegenwoordig kunnen we beginnen bij psalm 1) gewoon de hele rij af en dan weer opnieuw. Op deze manier onthouden ze ook de onbekende verzen die ze ooit geleerd hebben. In de vakantie en op zaterdag en zondag mogen ze zelf kiezen wat er gezongen wordt. Dan zingen we ook allemaal geleerde liederen(oa geleerd op school en tijdens onze gezamenlijke bijbelmomenten op zaterdag)

    Beantwoorden
    • Marieke zegt

      7 juli 2020 om 14:31

      Mooie tip Adriënne! En zo zing je alle Psalmen door… zeker met oudere kinderen die mee kunnen lezen is dat prachtig. Dank voor het delen!

      Beantwoorden
  6. Hanneke zegt

    7 juli 2020 om 13:16

    Zingen als afsluiting van de maaltijd is zeker mooi!
    Schoolgaande kinderen leren doorgaans elke week een psalmvers of een lied. Dat was altijd ons uitgangspunt, deze psalmen en liederen zongen we als gezin na de maaltijd.
    Nu alleen de jongste nog de basisschool bezoekt en ipv psalmen nu kort begrip leert, is wat dat betreft het “handvat” weg, maar zingen we van alles wat.
    Het is ook mooi om eens uit een andere psalmberijming (bijv ds Meeuse) te zingen. Je kijkt dan soms heel anders naar een psalmvers als de inhoud in andere woorden tot je komt. Verrijkend.
    De ene keer blijft het bij één vers, een andere keer zingen we meerdere geestelijke liederen.
    Het is zeker de moeite waard om het te proberen en zoals Wil al aangeeft: na 2 weken hoort het er bij.
    En komt het er een keer niet van, ga daar dan niet al te krampachtig mee om.

    Beantwoorden
    • Marieke zegt

      7 juli 2020 om 14:24

      Zeker verrijkend om een andere psalmberijming te zingen! Dat is een mooie tip. Dan lees je weer even extra goed wat je zingt! En je hebt helemaal gelijk: niet te krampachtig. Dank voor het delen Hanneke.

      Beantwoorden
  7. Wil zegt

    7 juli 2020 om 06:41

    Wij zijn jaren geleden begonnen met de Morgenzang en Avondzang te zingen. Je kunt ze uit de psalm Bijbel zingen, maar ik had ze uitgeprint op een kaart. Voor en achterkant. Het zijn precies 7 verzen dus voor elke dag 1. Ondertussen kennen we ze helemaal uit ons hoofd, zelfs de jongsten. Ze weten niet beter. Vaak zingen we het schoolvers er ook bij, of een andere psalm die de kinderen willen zingen. Ook als er vriendjes mee eten doen we het, er wordt altijd mooi op gereageerd. Ikzelf zet altijd in, er moet wel iemand de leiding hebben als je met meerdere mensen a capella zingt. Gewoon proberen en volhouden. Na 2 weken hoort het erbij!

    Beantwoorden
    • Marieke zegt

      7 juli 2020 om 14:21

      Morgenzang en Avondzang zingen: wat een mooie tip! En ja… gewoon proberen en volhouden. Zo is dat. Dank voor het delen.

      Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

*Het is zo'n dag* Maandagochtend half 11. Het aa *Het is zo'n dag*

Maandagochtend half 11. 
Het aantal taken in mijn hoofd is langer dan op mijn lijst past. 
Alleen taak 1 is gedaan. 
En dat was er niet een om vrolijk van te worden. Twee vervolgafspraken én een verwijzing naar de kaakchirurg. 
Bij punt 2 beginnen de problemen. 
De wasmachine blijkt stuk. 
Was in een plas vies water. 
De peuter besluit voor de derde dag op rij al haar eigenwijsheid met driftbuien gepaard te laten gaan. 
Zo'n dag is het hier. 
Het is ook een dag met nieuwe genade. 
Een dag met zegeningen. 
En een dag om te oefenen in omhoog kijken, in plaats van naar beneden. 
Want echt, het is makkelijker om medelijden met mezelf te hebben. 
Om te mopperen en te klagen. 
Maar in mijn agenda staat niet alleen een niet-aflatende lijst met taken. Maar ook een tekst bij deze week:
'Zijt niet traag in het benaarstigen (= je inzetten). Zijt vurig van geest. Dient de Heere'.
En bij volgende week het vervolg: 'Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.' (Romeinen 12).

Ik ben zo blij dat Elisabeth Elliot in 'de hand van de Wever' zelfs de kapotte wasmachine noemt als vorm van 'klein lijden'. Want echt, het stelt niets voor bij het grote lijden van deze wereld. Maar het vraagt van mij wél om omhoog te zien. Juist in de kleine dingen vergeet ik dat zo makkelijk. 

Verblijdt u in de hoop. 
Dient de Heere. 

Het is zo'n dag. 

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in ons leven niet te kunnen knuffelen heb ik één ding uitgevonden het afgelopen jaar dat écht leuk is om te doen. Cadeautjes sturen! 

En dan niet bestellen bij die dikke blauwe man, maar bij de boekhandel of bloemenzaak in de woonplaats van de ontvanger. Dat maakt geven op meer manieren fijn! 

Nu coronamoeheid toeslaat is het fijn om cadeautjes te geven met een hoopvolle boodschap. Bijvoorbeeld deze mooie houten ketting met Bijbeltekt uit de Elke Dag Nieuw webshop. 

Helaas kunnen verschillende van onze cadeauartikelen (de handzeep van het vrouwenproject in Jordanië bijvoorbeeld) momenteel niet geleverd worden. Maar deze mooie kettingen zijn er wel! Ook vind je mooie kraamcadeautjes in de webshop.

Dus is er iets te vieren, wil je iemand een hart onder de riem steken of zomaar laten weten dat je aan haar denkt?

Vul het adres van de ontvanger in en een persoonlijke boodschap voor op het kaartje. Voor 1 euro pakken we je cadeutje in. Verrassingseffect verzekerd... En je steunt er nog goede doelen mee ook!

Je vindt de link in de webshop. 

#elkedagnieuw 
#cadeaumeteenplus
Dit is zo'n prachtig boek. Of prachtig... misschie Dit is zo'n prachtig boek.
Of prachtig... misschien is dat het goede woord niet. 
Indrukwekkend, denk ik.
En leerzaam. 
En bemoedigend. 
Doorleefd. 
Je merkt aan alles dat Elizabeth Elliot in dit boek over het lijden niet bedénkt hoe het zit, maar het zelf heeft ervaren. 

Eén van de vele din ge n die Elizabeth zegt (en waarvan je meteen denkt: ja, dat klopt!) is dit: 'Vreugde is niet te vinden in de afwezigheid van lijden, maar in de aanwezigheid van God'.

Ik kijk er enorm naar uit om dinsdagavond met Christine Stam - van Gent in gesprek te gaan over dit boek en de auteur. 
Ik denk dat deze laatste aflevering van de Elke Dag Nieuw Koffietafel er één wordt om niet te vergeten. 

Wil je erbij zijn? Je kunt meekijken en je vragen stellen (je bent zelf niet in beeld). Aanmelden kan via de link in de bio (€4,95). Tag ook even mensen van wie je denkt dat ze dit graag willen meemaken!
Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Zie jij er naar uit, naar deze lijdensweken? Of zou je het liever willen overslaan, en meteen doorgaan naar het Paasfeest, omdat je de lijdenstijd maar droevig vindt? Als je zoon of dochter vraagt waarom we eigenlijk zó lang voor het Paasfeest al over het lijden van de Heere Jezus nadenken, heb je dan een antwoord?

Voel je diep van binnen weerstand tegen het kruis van Christus?
Of zie je er heerlijkheid in?

Je leer er meer over in het blogartikel van deze week. Link in de bio!
*Het kruis in ons hart* Vandaag hebben we nog een *Het kruis in ons hart*

Vandaag hebben we nog een dagje ijzelvrij. 
Hoewel ik het echt gezellig vind om de kinderen nog een dagje om me heen te hebben (en die haasje-repje-eet-nou-toch-eens-door-ochtenroutine kan missen als kiespijn) vind ik het soms wel moeilijk dat er zo weinig tijd is om een gedachte af te maken. Soms is er gewoon veel dat me bezighoudt. Bij jou misschien ook wel. Als je de hele dag nodig bent en je voortdurend 'Mama!' hoort roepen, is er weinig tijd om na te denken. 

Waar ik dan over nadenk bijvoorbeeld? Afgelopen vrijdagnacht overleed ds. J. Driessen, mijn 'oom Jaap'. Ik zocht mijn aantekeningen terug van de laatste preek die ik van hem hoorde. Dit voorbeeld raakte me opnieuw:

"Toen men in de Middeleeuwen de kruisvaarten maakte naar Jeruzalem, werd op de schouders van al die kruisvaarders een kruisteken bevestigd. Het was voor hen een bewijs dat Jeruzalem het doel van de tocht was. Zo hecht de Heere in zekere zin ook nu nog Zijn volk een kruis op de schouder. Nee, dieper nog: dikwijls hecht Hij het kruis in hun hárt. Het is voor hen een bewijs dat ze op weg zijn naar het Jeruzalem dat boven is. Want die met Christus leren sterven aan zichzelf, die zullen ook met Hem leven. Hij zal hen leiden door Zijn raad en daarna zal Hij hen in heerlijkheid opnemen. Om Hem eeuwig te danken voor de weg die Hij met hen ging."

Voor hem is dat werkelijkheid geworden. 
Na een stervend leven wacht leven na het sterven! Is dat ook jouw en mijn leven? Leren kruisdragen, achter de Heere Jezus aan? Niet meer wereldgelijkvormig, maar de vorm van het kruis in ons hart?

Wat ben ik vaak gericht op mezelf, op mijn belang, mijn comfort, mijn eer. Wat zit ik vaak vast aan de aarde en ben ik druk met dingen die voorbij gaan. Elke avond moet ik dat weer belijden en bidden:
O Zoon, maak mij Uw beeld gelijk! 

Paulus beschrijft het zo jaloersmakend:
Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven (Galaten 2:20).

Ik wens je een goede week!

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Heb je kookinspiratie nodig? Of een momentje stils Heb je kookinspiratie nodig?
Of een momentje stilstaan met een Bijbelse boodschap? 
Onze @marieke.ritmeester legde haar Bijbel en menuplanning naast elkaar en deelt een lekker makkelijk recept.
En... in de reacties doen lezers dat ook!

Je leest het via de link in de bio.

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Zaterdagavond* Op zaterdag gaan wij er vaak wel *Zaterdagavond*

Op zaterdag gaan wij er vaak wel even op uit. 
Naar het bos, of de hei. 
Vandaag niet. 
Vandaag ruimde ik elke kamer op. Trok de stofzuiger door het hele huis. Had voor het eerst in zes weken weer een stofdoek in handen. En werkte drie manden schone was weg. 
Ik voel de vrijheid. En kijk ernaar uit.
Om volgende week onder schooltijd op mijn gemak boekjes te lezen met Fébe. En al die andere dingen te doen die de afgelopen weken niet lukten. En daarom nam ik vandaag een voorsprong. Maar we maakten ook taartjes voor de vogels voor de komende dagen. En cake voor onszelf. We zongen en puzzelden en mopperden.
Kortom, het was gewoon. 
En wat is gewoon bijzonder!
Ja, ik heb geen idee hoe ik het maandagochtend klaar moet spelen om voor half 9 met vier gekapte en geklede kinderen op het schoolplein te staan. Met sneeuw en al. 
Maar vooral ben ik dankbaar. 
Voor wat de Heere gaf in de afgelopen weken, waar ik in december nog zó tegenop zag.
Hij was erbij en gaf wat nodig was. Meer nog: het was zo fijn dat we het jammer vinden dat het voorbij is. 
Maar we mogen pnieuw volgen, onze kinderen weer een beetje loslaten en ook de komende week weer met blijdschap ons werk gaan doen. 
Maar eerst is het zondag. Ik wens je een gezegende dag! 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Februari Wat een geluiden om ons heen. Oorverdove Februari

Wat een geluiden om ons heen. Oorverdovend. Persconferenties, beschouwingen over persconferenties, gelekt nieuws vóór persconferenties, bevestigingen van gelekt nieuws, beschouwingen óver gelekt nieuws. Cijfers, maatregelen, grafieken, golven, als-dan scenario’s, (mogelijke) versoepelingen, demonstraties en beschouwingen over dat alles… 

Ben ik de enige die heel erg moe wordt van mijn eigen neiging om het nieuws op de voet te volgen?
Waarom is het toch zo verleidelijk om ‘even nieuws te lezen’? 
Waarom wil ik zo graag voortdurend weten wat er in de wereld om me heen gebeurt? Waarom zou het erg zijn om iets te missen? 
Is er niet een God in de hemel Die alle dingen leidt en bestuurt? Volvoert Hij niet Zijn plan? 
Ik hoef er alleen maar te zijn, op de plaats die Hij me heeft gegeven om daar te doen wat Hij van mij vraagt. Wat er ook gebeurt.

Al die vragen doen me denken aan Jesaja 40, waar ook veel vragen staan (vers 12-15). Vragen die mij mijn plek wijzen. Vragen die me weer even laten zien dat de actualiteit niet bepaald wordt in het Catshuis of de Tweede Kamer, door het kabinet of het OMT:

“Wie heeft de wateren met de holte van zijn hand opgemeten, of van de hemel met een span de maat genomen, of het stof van de aarde met een maatbeker gevat, of de bergen gewogen in een waag, of de heuvels op een weegschaal? 
Wie heeft de Geest van de HEERE gepeild en wie heeft Hem als Zijn raadsman onderwezen?
Zie, de volken worden beschouwd als een druppel aan een emmer, als een stofje op de weegschaal. Zie, Hij heft de eilanden op als fijn stof.”

Wat zal de maand februari ons brengen? Wat gaat het nieuws bepalen? Ik heb geen idee. 
Aan de Elke Dag Nieuw Koffietafel (link in de bio) ga ik elke dinsdagavond in gesprek over een thema dat ons als vrouwen en moeders raakt. Het is geen praatprogramma over de actualiteit, maar een goed gesprek waarin we ons oog omhoog richten. Wat de omstandigheden ook zijn. 

Omdat we het weten (ook uit Jesaja 40): Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat voor eeuwig.

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwkoffietafel
#roepingenverwachtingvoormoeders
Helemaal blij om deze leuke aankondiging te kunnen Helemaal blij om deze leuke aankondiging te kunnen doen!

Er even ‘uit’ tijdens de lockdown en avondklok?

Even opladen van de intensieve dagen met je gezin, om morgen weer (beter) te kunnen uitdelen?

Wij zochten een manier om jou als moeder te bemoedigen en inspireren, ook al kunnen fysieke ontmoetingen voorlopig niet georganiseerd worden.

Daarom is er elke dinsdagavond in februari de Elke Dag Nieuw Koffietafel!

Elke week heb ik online een gast ‘aan tafel’ tijdens een live webinar om door te praten over een thema dat ons raakt. En jij kunt ook 'aanschuiven'!

Swipe om te zien welke gasten we ontvangen!

Wil je meer weten of je kaartjes bestellen? Dat kan via de link in de bio. 

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
#elkedagnieuwkoffietafel
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316