Wat is dat met ons, mama’s? Waarom willen we zo graag -alles- doen? Een mooi ingericht huis wat we opgeruimd en schoon houden, vrijwilligerswerk op school en in de kerk, mantelzorg voor oma of buurvrouw, elke dag gezonde maaltijden, altijd gastvrij zijn, zelf gebakken taart voor de bijbelstudie, kindertjes altijd keurig gekapt en gekleed op tijd op school, kaartje hier, kadootje daar… We zeggen het natuurlijk niet hardop maar diep van’binnen willen we (meer of minder) SUPERMAMA zijn. Al lukt dat ons niet, we willen het wel én voelen ons schuldig als we steken laten vallen. Wij mama’s zeggen niet graag NEE, vooral niet tegen ons zelf!
Perfect zijn
Ik ben schuldig. Als ik niet uitkijk leg ik te veel druk op me om “perfect” te zijn en probeer ik steeds weer “alles”te doen. Het resultaat? Niets echt goed kunnen doen. En die dingen die er eigenlijk het meest toe doen, verwaarlozen.
NEE zeggen
Over 30 jaar weten kinderen vast niet meer hoe verantwoord ze aten of welke kleding ze droegen. Ze zullen zich wél herinneren of er mama er voor hen was. Niet alleen fysiek (“Ik werk niet dus ik ben een betere moeder dan wie wel werkt”) maar helemaal. Als mama thuis is maar vaak druk is met huishouden, bakken, zorgen is ze eigenlijk niet thuis. Ik probeer dus vaker NEE te zeggen tegen mezelf:
Nee, ik bak geen taart voor de visite, maar ik haal even iets bij de supermarkt.
Nee, dochterlief hoeft niet persé een nieuwe jurk voor haar verjaardag dit keer: ze heeft er genoeg.
Nee, ik word geen overblijfmoeder, dat is nu even niet handig met een baby erbij en ik doe andere dingen voor school.
Nee, ik ga onder de koffie niet mijn telefoon pakken om mijn mail en What’sApp berichten te lezen. Ik mag ook even niks doen.
Nee, die ramen zeem ik niet vandaag, hoewel het echt wel nodig is. Het komt wel een andere keer.
Maar POE! Dat valt niet mee. Ik heb hoge verwachtingen van mezelf als moeder die ik toch al niet waar kan maken… een dan ook nog eens NEE gaan zeggen? Het niet eens proberen?
Een beter JA
Als je oefent met NEE zeggen zal je merken dat je meer tijd en energie overhoudt voor de dingen die je belangrijk vindt. Je geeft aan die dingen een beter JA. Mij helpt het om te bedenken dat ik een beter JA kan geven als ik tegen iets anders NEE zeg.
Nee ik ga geen nieuwe jurk naaien voor dochter die overmorgen jarig is. Ja dan kan ik nog een spelletje doen met de kinderen na het eten én rustig koffie drinken en bijpraten met manlief.
Ik weet dat het ook nodig kan zijn om NEE te zeggen tegen anderen, die een beroep op je doen. Zeker als je niet werkt is het verleidelijk om je te laten inschakelen voor allerlei soorten vrijwilligerswerk. Ook daarbij kan je je afvragen: als ik JA zeg, is er dan iets anders waar ik NEE tegen moet zeggen. Wil ik dat? Ik denk echter dat we al veel kunnen winnen door eerst te leren NEE te zeggen tegen ons zelf.
Maar waar tegen wil je nu JA zeggen en waar tegen zeg je NEE? Volgende week lees je hier over prioriteiten stellen. Over de grote en kleine dingen van het leven.
Dag,
Lees je blog nu. En herken dit ook heel sterk bij mezelf. Altijd zoveel willen en denken dat er zoveel moet terwijl je aan de belangrijke dingen als echte aandacht en een stukje gezelligheid/liefde voorbij rent.
Wat mij help is ‘s ochtends niet beginnen met de gedachte wat ik allemaal moet doen die dag. Maar eerst een ogenblik stil zijn en de Heere vragen of Hij mij wil laten zien wat Hij wil dat ik die dag doe. Heere leer mij deze dag te leven zoals U wilt dat ik leven zal.
Dat geeft ontspanning. En aan het eind van de dag zijn er dan vaak veel dingen die je toch gedaan hebt waar je voor danken mag. Misschien niet de ramen die schoon zijn, maar wel dat kind even de aandacht gegeven die het nodig had. Even een gesprekje met manlief. En ik merk dat ik dan ook meer geduld heb naar de kinderen toe, omdat je mag doen wat je hand vindt om te doen en je niet allerlei dingen MOET.
Gods zegen in alles toegewenst.
Heel herkenbaar! Goed om je bewust van te worden / zijn. Dankjewel
Ha Edith, ‘t wordt tijd om weer eens bij te praten :-). Tot snel!