Tijd voor een update over de Elke Dag Nieuw Leeslijst! In januari heb ik de leeslijst online gezet en berichtte ik hier vol zelfvertrouwen dat ik dit jaar de Plank (26 boeken) en misschien wel de kast (52 boeken) zou gaan lezen. Maar ongeveer op hetzelfde moment veranderde het leven hier in huis nogal, doordat er zwangerschapsmoeheid om de hoek kwam kijken. En nu dacht ik nog even dat ik dan heerlijk zou kunnen lezen als ik uitgeput op de bank hing, maar al snel bleek dat niet aan de orde. Want uitgeput blijk ik niet te kunnen lezen. Dus… die 52 boeken ga ik niet meer redden dit jaar. En voor 26 zal ik ook nog goed mijn best moeten gaan doen. Maar zo gaat het leven. Ik heb wel een paar aanraders, en die deel ik graag met je!
Een biografie
Ik was van plan om te gaan lezen Ik zocht Allah en ik vond Jezus. Ik ben er in begonnen, maar ik ben nog niet ver gekomen. Hij staat nog op de planning.
De biografie die ik wel las:
De vrije slavin is het verhaal gaat over Katherine, een jong slavenmeisje. Ze wordt van haar moeder gescheiden, maar ziet en hoort hoe haar moeder haar in gebed in Gods handen overgeeft. Deze wetenschap stempelt haar leven en bepaalt in grote mate de keuzes die ze gaat maken. Ze wordt de eerste zwarte vrouw die een zondagsschool sticht in New York. Ze helpt (straat)kinderen, zowel blank als zwart, en geeft haar hele leven voor anderen. Een verhaal over een leven dat getekend wordt door lijden, maar ook door hoop, geloof en liefde. Dit boek was een spiegel voor mij (en dat is de bedoeling van biografieën): Zou ik zoals Katherine’s moeder mijn kinderen in gebed in Gods handen kunnen geven en daarna met opgeheven hoofd kunnen vertrekken, als dat moest? En zou ik zoveel liefde kunnen geven als mij zoveel onrecht was aangedaan?
Een roman
Als ik mijn ogen sluit las ik in één adem uit. De verhaallijn is om te beginnen nogal bizar en leek ver verwijderd van mijn belevingswereld. Een huurmoordenaar die een vriendelijke dame, bestsellerauteur, om het leven moet brengen, maar daarin faalt. Om het geld voor de operatie van zijn ernstig zieke zoontje bij elkaar te krijgen denkt hij ‘de klus te moeten afmaken’. Even denk je daardoor in een ordinaire moordroman beland te zijn. Maar de ontwikkeling van de verschillende personages wordt zó subtiel beschreven, dat het Elizabeth Musser lukt om mij steeds meer sympathie te laten voelen voor Henry, de moordenaar. Waar het gaat over het wegzinken in een donker gat, de uitzichtloosheid van een depressie, kruipt het verhaal onder je huid. Maar uiteindelijk is het moeilijk om, zonder de hele plot weg te geven, écht onder woorden te brengen waarom dit boek zo diep raakt. Lees het dus vooral zelf.
Een boek van meer dan 100 jaar oud
… heb ik nog niet gelezen.
Een boek met meer dan 300 pagina’s
Het geluk van het verloren leven, is het indrukwekkende verslag van hevige geloofsvervolging in de Sovjetunie, beschreven door een man die na een leven van geloof en standvastigheid stierf in een strafkamp in Siberië. Het is een beetje een ‘ouderwets’ boek en aan het begin is het even inkomen, maar het is de moeite meer dan waard. Ik heb het nog niet helemaal uit, maar het maakt me dankbaar voor de vrijheid waarin we leven en laat me zien dat we dat vaak veel te gewoon vinden.
Een boek over de vaderlandse geschiedenis
Het meisje uit het verscholen dorp is weer zo’n prachtig boek van Irma Joubert. Je zou kunnen denken dat je nu wel genoeg over de Tweede Wereldoorlog hebt gelezen, maar in dit boek maak je verschillende gebeurtenissen (het leven in het verscholen dorp bij Nunspeet, de slag om Arnhem, de bevrijding van de Veluwe) mee vanuit het perspectief van een klein Nederlands meisje en een jonge Afrikaanse soldaat. Natuurlijk ontmoeten die twee elkaar uiteindelijk en dat maakt dit boek, behalve leerzame geschiedschrijving, ook een ontroerende roman (maar zonder romance, wees niet bang).
Een boek over de Bijbelse geschiedenis
Machla. Tja, het had heel mooi kunnen zijn. Misschien ben ik te veel verwend door de subtiele en tegelijk authentieke manier waarop Lynn Austin haar Bijbelse romans schrijft. Ik kan je Machla helaas niet echt aanraden. Hoewel de opzet van het boek goed gekozen is: de hoofdpersoon is de dochter van de leerlooier, die daarom aan de rand van de dorpssamenleving staat en ongelukkig is vanwege de onverklaarbare verdwijning van haar moeder (die later lepra-patiënt bleek te zijn). Machla maakt in Jeruzalem de kruisiging van de Heere Jezus mee, maar de wending in het verhaal hierbij komt op bij gezocht en ongeloofwaardig over. En is het echt nodig dat het op bijna elke bladzijde gaat over seksuele gemeenschap (in het huwelijk of in overspel) of seksueel misbruik? Ik las over dit boek positieve recensies maar het maakt mij niet enthousiast.
Een boek over kerkgeschiedenis
Dit boek is meer een boek over zending dan over kerkgeschiedenis, maar laat me even ‘valsspelen’. Waar U ons zendt is het verhaal over het leven en werk van mevrouw Mijnders-Van Woerden en het ontstaan van Mbuma Zending en Bonisa Zending. Het is bijzonder om te lezen hoe de Heere mensen wil gebruiken om zónder hedendaagse (digitale) middelen maar mét hun gegeven talenten dienstbaar te zijn in Zijn Koninkrijk.
Een boek over het huwelijk
… heb ik nog niet gelezen.
Een boek over opvoeding
… ook nog niet
Een boek over christelijk leven
Van What’s best next had ik hoge verwachtingen. Ik vind theorieën over producties werken en timemanagement altijd interessant en ik was heel benieuwd hoe iemand daar een boek over zou kunnen schrijven, gegrond op Bijbelse principes. Opzich is Matt Perman goed geslaagd in zijn opzet. Hij gaat na welke Bijbelse opdrachten er liggen en maakt de vertaalslag naar de dagelijkse praktijk van het (werkende) leven, om zo je prioriteiten helder te krijgen. Dat vind ik knap, want het sluit aan bij de vragen die veel mensen hebben. Maar het boek viel me ook tegen. Ik vind dat de auteur te veel woorden en bladzijden nodig heeft om zijn punt te maken en dat maakt het behoorlijk saai. Als de boodschap in de helft van het aantal bladzijden was overgebracht was het een prettiger leesbaar boek geworden. Het tweede dat mij tegenviel is dat alle voorbeelden zijn toegespitst op de ‘werkende wereld’, voornamelijk het bedrijfsleven en het werk binnen christelijke organisaties. Het is lastig om als moeder de vertaalslag naar mijn werk en leven thuis te maken, terwijl ik toch werkelijk elke dag bezig ben met ‘getting things done’.
Een boek over een actueel onderwerp
Al weer een boek dat nog niet uit is, maar wel graag gelezen wordt: Ze noemen ons ongelovigen. Dit is het relaas van christenen in het Midden-Oosten en hun verdrukking door moslimextremisten, dat begon lang voor de wereld erover gehoord had. In de vertelling zouden wel wat details gemist kunnen worden maar het is een aangrijpend relaas over vervolging en lijden waar we allemaal van weten. Ik had er tot nu toe niet zo vaak persoonlijke verhalen over gehoord, en in dit boek komen ze heel dichtbij. Een leven dat wij ons niet kunnen voorstellen. Deze christenen leven vaak ondanks alles wat ze meemaken veel dichter bij de Heere dan veel westerse christenen in vrijheid.
Een boek naar keuze
Dit boek is vers van de pers, nog maar net uit. Ik had er naar uitgekeken en ben er nog maar net in begonnen maar kan het je nu al van harte aanbevelen. Het zout der aarde gaat over getuigen in het dagelijks leven. Een opdracht die overduidelijk in de Bijbel wordt gegeven, maar waarvan veel christenen (ik ook!) het heel moeilijk vinden om eraan te gehoorzamen. Wat houdt ons tegen? Is het angst om afgewezen te worden? Heeft de Heere Jezus het niet gezegd: In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen (Joh. 16:33). Ik stel mezelf vaak de vraag: hoe komt het dat we zo weinig verdrukking ervaren? Is dat niet omdat we te weinig getuigen? De auteur laat in dit boekje aan de hand van voorbeelden van de Heere Jezus en Zijn discipelen zien hoe we met verschillende soorten mensen kunnen spreken over het Evangelie. Daar kunnen we veel van leren!
Een boek geschreven voor moeders
Set-apart motherhood bevat veel stof tot nadenken. De auteur begint het boek met een aantal hoofdstukken over visievorming op ‘apartgezet moederschap’ (in het Nederlands een hele rare term natuurlijk, maar ik weet niet zo gauw een betere vertaling) en vervolgt met de praktische uitwerking ervan. Ze schrijft bijvoorbeeld over het ‘zorgen voor de ziel van je kinderen’, over ‘gezonde routines’ en over ‘biddend moederschap’. Hoewel er leerzame inzichten te vinden zijn, maken de theologische visie van de auteur en haar Amerikaanse schrijfstijl het voor mij lastig de vertaalslag te maken naar het leven in ons gezin.
Op de leesstapel
Ik heb nog minstens vier boeken van de bovengenoemde boeken nog niet (helemaal) uit, dus dat eerst maar eens. Voor daarna heb ik deze boeken op de leesstapel liggen:
En hoewel ik het waarschijnlijk niet van A tot Z met mijn benen omhoog op de bank ga lezen (omdat ik het allemaal al héél vaak gezien heb inmiddels), ligt deze vanaf volgende week bij leven en welzijn wel op de koffietafel hier in huis natuurlijk:
Mijn boek komt volgende week uit en dat is spannend én heel erg leuk. Nog niet besteld? Als je dat uiterlijk D.V. 21 april (a.s. zaterdag) doet, ontvang je een klein cadeautje! De boeken worden na levering door de uitgever meteen verzonden.
of
Welke boeken heb jij de afgelopen tijd gelezen? Wat zijn je aanraders?
Wat leuk om je update te lezen, mij vergaat het precies zo. Ik zou ook al meer boeken uit moeten hebben. Nu kies ik steeds één die niet al te dik is (ja heel erg ik weet het), maar dat maakt het ook overzichtelijk. Ik lees nu ”Het eenvoudige geheim van de Heilige Geest” van James H. MC.Conkey.
Verder lees ik dat je zwanger bent, heb je vorige post daarover ook even gelezen. VAN HARTE GEFELICITEERD !! Prachtig zeg, gezegend met een nieuw wonder. Ik zie jou trouwens als een vrouw die heel veel doet en kan, dan denk ik vaak ”hoe doet ze dat allemaal!!” Bloggen, boek schrijven, lezen enz. enz. Het is dan verrassend om te lezen dat je dat zelf niet altijd zo ervaart. Zo zie je maar weer, we hebben allemaal onze vragen en twijfels, maar gelukkig mogen we weten Wie daarboven staat.
Liefs Amanda
Oh wat erg, ik heb je natuurlijk allang gefeliciteerd met je zwangerschap!! Na het plaatsen van bovenstaande reactie, bedacht ik mij dat. Nou je ziet maar weer 1 x de dertig gepasseerd en je wordt vergeetachtig.Maar goed, beter een keer teveel dan te weinig.
Geeft niks Amanda, dat gebeurt mij ook zo vaak 🙂
Inderdaad!
Ha Elise, dat heb ik dus ook dat ik uitgeput en wel niet tot lezen kom. Of wel lees, maar niet opsla wat er staat 😀 (ook in verwachting 😉 )
Wat doe jij dan in die momenten? Ik ga dan makkelijk even op laptop kijken of zo en voor ik het weet is er een uur voorbij, voelt zoooo nutteloos en ook gewoon niet als goede tijdsbesteding. Heb jij nog tips?
Groetjes!
Ha Anne,
Dat is voor mij ook wel zoeken. Echt moe (uitgeput) betekent ook vaak niet heel erg in staat tot goede keuzes maken. Dus bij mij is dat veel meer scrollen op mijn telefoon dan ik zou willen. Als ik dat bij mezelf merk zet ik een preek of een podcast aan. Dan val ik wel eens in slaap, maar dat is dan niet heel erg :-). Als ik de kinderen om me heen heb gaat voorlezen en gewoon lekker knuffelen op de bank vaak wel goed. Of toch jezelf dwingen iets te gaan doen. Met dit mooie weer is dat alweer makkelijker: lekker naar buiten. Eigenlijk knap je daar altijd van op.
Groetjes!