Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Zaadjes, kleine zaadjes strooien

Huisgodsdienst· Opvoeding

19 nov

Veertien maanden oud is ze, onze krullenbol. Ze oefent met stapjes zetten, maar vindt kruipen toch makkelijker. Ze krijgt kiesjes waardoor ze al weken een beetje hangerig is. Ze kan nu heel nadrukkelijk mááma zeggen als ze mijn aandacht wil. Als ze haar zin niet krijgt, grijpt ze met een snelle zwaai mijn bril. Als we zingen, zingt ze op haar manier mee. En als we bidden, gaan, eventjes, ook haar handjes samen en haar oogjes dicht.

Iedereen hier in huis is dol op ons kleine kuikentje. We genieten van alle nieuwe dingen die ze leert, stapjes die ze zet. Ik denk stiekem: ‘ach, blijf jij toch nog een poosje klein’. Maar de tijd gaat door, en haar ontwikkeling ook. En dat is natuurlijk iets om dankbaar voor te zijn.

‘Kom, je mag in bad’, zei ik tegen haar, en ze kroop naar de trap. Het verbaasde me weer: begrijpt ze dat nu echt? Ze zat daar onderaan de trap naar me te kijken alsof ze zeggen wilde: ‘kom je nou nog?’ En het viel me weer in: als ze al zóveel begrijpt van het dagelijks leven, van mijn woorden, wat krijgt ze dan al mee over God en Zijn Woord? En maak ik daar wel gebruik van?

Kan een dreumes al iets meekrijgen van huisgodsdienst? Kan ze al iets begrijpen van Wie de Heere is? Wat kunnen we met onze jongste kinderen doen op het gebied van godsdienstige opvoeding?

Meebeleven

In de eerste plaats geloof ik dat onze jonge kinderen vooral meebeleven. Zij horen zingen, ze zien en horen het gebed, zij ervaren de sfeer. Dat is bij baby’s al zo, zelfs voor ze geboren zijn. Het is aangetoond dat kindjes die voor de geboorte dagelijks een zelfde wiegeliedje te horen kregen, daar na de geboorte merkbaar rustig van werden. Kindjes die datzelfde liedje voor de geboorte niet gehoord hadden, reageerden er merkbaar minder op. Daarom is het zo mooi om van jongs af aan dagelijks met onze pasgeboren baby te zingen en te bidden. Wij weten niet wat ze ervan begrijpen, maar zelfs als ze er niets van begrijpen heeft het wel invloed op hun ontwikkeling. En voor de Heere is niets te wonderlijk!

Als ik tijdens het Bijbellezen aan tafel een streng gezicht trek tegen het ene kind, het andere kind berisp, en tussendoor hartgrondig mijn afkeuring laat blijken over de gang van zaken, moet ik wel eens tegen mezelf zeggen: ‘denk om het kleintje’. Wat krijgt zij mee over Bijbellezen en bidden als jij er steeds bij zit te mopperen? Misschien zou ik het corrigeren van de grotere kinderen soms even moeten uitstellen, omwille van die kleine meid.

Speciaal voor haar

Sommige moeders lezen hun baby elke dag al voor uit de kinderbijbel. Dat heb ik nooit gedaan. Wel las ik altijd hardop voor uit de Bijbel als ik mijn stille tijd houdt waar een baby bij is. Maar zo rond een jaar, als je merkt dat je kindje wat eenvoudige dingen begint te begrijpen, komt het moment dat je speciaal voor haar wil gaan voorlezen uit de kinderbijbel. Het grote nadeel van een kinderbijbel vind ik echter, dat een dreumes geen geduld heeft. Ze vinden een boek vooral leuk om in te bladeren. Ik kan soms nog geen zin lezen voor ze de bladzijde al wil omslaan, met een gefrustreerde dreumes en gescheurde pagina’s tot gevolg.

Van het Nederlands Bijbelgenootschap kreeg ik een exemplaar van de Babybijbel toegestuurd, met de vraag die uit te proberen met onze dreumes. Het is een boek met een prachtige vormgeving, hoewel ik zelf de zwart-wit tekeningen (want goed te zien voor baby’s), niet altijd even duidelijk vind. De babybijbel probeert helemaal aan te sluiten op het niveau van het jonge kind. Voor baby’s tot een maand of 11 lijkt me dat eerlijk gezegd niet veel toevoegen boven een gewone kinderbijbel. Bij onze dreumes van 14 maanden merk ik echter wel verschil. Ze luistert echt naar de eenvoudige zinnetjes, en ze geniet van versjes die aan het eind van elk verhaal staan. Met haar kleine prikvingertje wijst ze steeds iets nieuws aan op de mooie prenten. En wat ik heel fijn vind: het boek is gemaakt van stevig karton. We kunnen er dus allebei flink aan trekken zonder dat er iets stuk gaat.

Toch rijst tijdens het lezen uit de Babybijbel bij mij de vraag hoever je mag gaan in het versimpelen van de Bijbelse boodschap. Het verhaal over de genezing van een kreupele man vind ik trouw aan het Woord van God. In de andere verhalen klinkt de boodschap van zonde en genade nauwelijks. Dat is logisch misschien, want wat begrijpt de doelgroep van dit boek daar van? Tegelijk vraag je je wel af wat er dán overblijft van de Bijbelse boodschap. Daar ligt een spanningsveld waarin de ene ouder andere keuzes zal maken dan de andere.

Zelf leren

Onze oudste twee meiden konden voor ze 3 jaar oud waren al goed zingen. We maakten voor hen een eigen liedbundel, die ik steeds uitbreidde met psalmversjes en liederen die we leerden. Ons zoontje, nu 3,5 jaar oud, was laat met praten, en begint pas net met zingen. Ik realiseerde pas dat het enige lied dat hij echt kent ‘lees je Bijbel, bidt elke dag’ is. Omdát hij dat kent, zingen we dat steeds opnieuw met hem. Maar het wordt hoog tijd dat hij er wat versjes bij gaat leren. Omdat deze peuter, heel anders dan zijn grote zussen, maar weinig motivatie tot zingen (of leren in het algemeen) heeft, heb ik vanmiddag het Psalmboek voor jonge kinderen voor hem gekocht. Ik hoop dat we hem met behulp van de plaatjes geregeld een nieuw versje kunnen leren.

Ook bidden is voor onze 3-jarige niet vanzelfsprekend. Waar zijn zusje van 14 maanden af en toe al zelf haar handjes samen doet en haar oogjes een poosje dicht knijpt, heeft hij er een gewoonte van gemaakt om te blijven praten onder het bidden, zijn eten te testen, of een huilbui te beginnen (‘ik hou niet van soep!!!’) Geen terechtwijzing of straf helpt. Daarom begon ik maar eens een simpel beloningssysteem. En de eerste dag gaat dat in elk geval heel goed.

Elk kind is anders

Voor mij is het een leermoment. Ik zie dat dingen leren, ook op het gebied van godsdienstige opvoeding, voor ons zoontje vaak niet vanzelf gaat. Wat andere kinderen zien en nadoen, moet hij bewust aangeleerd krijgen, stapje voor stapje, elke dag opnieuw. Wij hebben vier kinderen, en elk kind is anders. Ieder kind heeft een andere manier van leren, een eigen manier van luisteren, een eigen karakter. Elk kind is uniek. Onze kinderen hebben van ons nodig dat wij naar hen kijken, op hen letten, en niet van hen verwachten dat ze hetzelfde zijn als hun broer of zus, maar dat we bereid zijn om zaadjes te strooien op een manier die past bij hun eigenheid. Oók als ze nog heel klein zijn.

Wat is het nu dat we onze jonge kinderen écht graag willen leren? Ik weet het wel, ze hoeven niet alles tegelijk te kunnen en te weten. Als de Heere het geeft hebben we hen een jaar of 18 in huis, en niet alles hoeft in één dag geleerd te worden. Maar wat mag nu ons doel zijn? Stel jezelf (misschien samen met je man) die vraag eens. Schrijf het ergens op. Bidt erover. En probeer dát in je dagelijks bezig zijn met je kinderen voor ogen te houden.

Eens brachten de moeders…

Ik vind de tijd dat we onze kinderen nog ‘voor onszelf’ hebben, voor ze naar school gaan vaak pittig, maar ook zó kostbaar. Ja, ze vragen al mijn energie, maar die kreeg ik ook van de Heere om moeder voor hen te mogen zijn. Die gewilligheid mis ik wel eens. Wat is het dan een voorrecht om ‘s avonds mijn knieën te mogen buigen met het gebed: ‘Heere, vergeef mij alles wat ik tekort kwam vandaag in het opvoeden van onze kinderen bij Uw Woord. Ik breng hen bij U, zoals die moeders eens hun kinderen bij U brachten. U nam hen in Uw armen en zegende hen. Wilt U dat alstublieft ook bij onze kinderen doen?’

-Dit artikel werd geschreven door Elise. Je kunt hier meer over haar lezen.

–

Meer lezen:

  • Vakantie: armbandjes makenVakantie: armbandjes maken
  • Worden als een kindWorden als een kind
  • Je schatten vasthouden in een open handpalmJe schatten vasthouden in een open handpalm
  • Boeken sidebarBoeken sidebar
  • Waarom we Onze Kinderen Leren Stille Tijd te HoudenWaarom we Onze Kinderen Leren Stille Tijd te Houden

5 Reacties

« De klok van Gods Koninkrijk voor Moeders
Hij komt, Hij komt! »

Reacties

  1. M. zegt

    20 november 2019 om 21:08

    Fijn om tips te lezen! Ik maak er ook gebruik van. Ik merk alleen dat ik het perfect wil doen. Je wil toch dat je kind basiskennis krijgt van de Bijbel en weet hoe hij zich ‘christelijk’ hoort te gedragen. Daar zal ik ook m’n best voor blijven doen, maar vandaag dacht ik: handig die tips die je leest om je kind te leren over God en hem/haar bij God te brengen, maar hoe goed ons kind zich ook leert gedragen of hoeveel kennis hij ook heeft, hij zal een persoonlijke keuze voor de Heere Jezus moeten maken. Daar wil ik me op richten om mee te beginnen. Want ik ken helaas wat voorbeelden van mensen die God de rug toegekeerd hebben en trots met een soort nostalgie vertellen wat ze allemaal nog weten van de Bijbel/liedjes, christelijke gebruiken, maar dus geen persoonlijk geloof (meer) hebben (daar hebben we dan zo ons best voor gedaan). Ook het voorleven is belangrijk, daar hoort helaas ook het zonde belijden bij. Wij kunnen geen perfect christelijk leven voorleven, daar wordt het denk ik. schijnheilig van. Ik hoop dar mijn reactie niet als kritiek gelezen wordt op het blog, ik lees het juist graag. Maar ik geef m’n reactie voor degenen die net als ik ook last hebben van perfectionisme. Hoe we ons best ook doen, alleen door persoonlijk geloof in de Heere Jezus als zoon van God en je veelosser kun je gered worden. God werkt ook heel radicaal in het leven van mensen die niet christelijk zijn opgevoed. Nogmaals, dit is niet als kritiek bedoeld.

    Beantwoorden
  2. Elsje zegt

    20 november 2019 om 10:48

    Bij het lezen van deze waardevolle blog moet ik denken aan onze kleine Niek. Hij mocht in de leeftijd van ruim 3 maanden al naar de eeuwige gelukzaligheid. Tijdens zijn ziek zijn ‘zong’ hij mee met psalmen. Hij stopte precies met ‘zingen’ aan het eind van de psalm. Ook luisterde hij vol aandacht naar zuster Bartha, die ‘s nachts bij hem het formulier voor het Heilig Avondmaal voorlas. Wat ging er om in zijn hoofdje? Het leek of hij het begreep, dat hij ook aan mocht gaan zitten aan die ronde tafel…
    De laatste zondag voor zijn sterven paste een onchristelijke zuster op tijdens de kerkdienst. Niek was aan het huilen, en ze wist niet goed wat ze moest. Ze wist dat wij uit de kinderbijbel voorlazen, en pakte er ook maar één. Vol verbazing heeft ze zitten kijken naar Niek. Hij keek zó gelukkig, hij werd zó blij van het voorlezen, Ze begreep er niets van. 3 kwartier heeft ze voogelezen, en Niek heeft al die tijd liggen stralen in zijn bedje… Hij mocht kerk houden in zijn bedje!
    Zomaar even wat korts. Ik zou nog veel meer kunnen zeggen.. Wat ik hiermee wil aangeven: laten we nóóit denken dat onze kinderen er toch niets van begrijpen. ‘Zou íets voor den Heere te wonderlijk zijn?’ Nee, niets! Gods werk gaat al ons menselijk denken verre te boven.. Laten we daarom ook nóóit -op welke manier dan ook- onze kinderen weghouden van Gods Woord! We zouden ze er voor eeuwig tekort mee kunnen doen..

    Beantwoorden
  3. Elianne zegt

    19 november 2019 om 20:20

    Tip voor het Psalmboek voor jonge kinderen; bij beide delen is een bijbehorende CD verschenen. In het CD boekje is bij elke psalm een eenvoudige uitleg geschreven.

    Beantwoorden
  4. Adrienne zegt

    19 november 2019 om 15:38

    Kinderbijbel leestip om te ‘lezen’ met een kind van net een jaar: ik ‘las’ uit kijk en luister van Laura Zwoferink. Tegenwoordig ook in kartonnen boekjes, maar bij onze oudste twee bestonden die nog niet. Maar wij keken, bekeken en lazen de plaatjes. Ik las op die leeftijd niet de tekst, maar vertelde wat er te zien was, wie er te zien waren en…bij bijna elk verhaal van deel 1 is wel een versje. Die zong ik er dan bij. Als ze dan na een zin al om willen slaan, vertel je gewoon daar verder wat je ziet.

    Beantwoorden
  5. Nellianne zegt

    19 november 2019 om 13:06

    Dankjewel voor deze mooie blog. Bijzonder om te lezen, juist vandaag. Vanmorgen sprak ik nog met een andere moeder over het aanleren van eerbied o.a. tijdens het bidden. Wat is dat moeilijk… Je gaf al een tip voor een eenvoudig beloningssysteem. Dat ga ik zeker proberen.

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de M Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de Moeskruid Bijbelstudies over het boek Openbaring.

De achterliggende maanden hebben we met de Moeskruid Bijbelleesgroep het boek Genesis gelezen. We deden er heel lang over (zo'n zeven maanden!) en wat was er veel te leren! Nu is Genesis uit en starten we binnenkort met het boek Openbaring.

Van het begin van de tijd, naar het einde ervan. In Genesis lazen we hoe alles goed was en verbroken werd. In Openbaring zullen we lezen over de gebrokenheid van de wereld, waarin de Heere alle dingen nieuw gaat maken. In de tijd waarin we leven is de Openbaring aan Johannes heel relevant maar ook heel troostvol. Wij zien er naar uit om in dit Bijbelboek de diepte in te gaan.

Ik was altijd een beetje bang voor dit Bijbelboek. Want: zo onbegrijpelijk. Best onheilspellend ook. En er is zoveel verschil van mening over. Wie ben ik dan om te denken dat ik het wel begrijpen kan?

Maar deze tekst spreekt boekdelen. Zalig is hij die deze profetie leest, en zijn zij die het horen en bewaren. Wat bijzonder, vind je niet? Laten we Openbaring dus niet links laten liggen! Dit Bijbelboek is geschreven om gelezen en geloofd te worden. 

De Heere Jezus openbaart Zich hier aan Johannes en ook aan ons. We zien Hem in Openbaring als het Lam van God, als Koning, als Rechter, als Bruidegom. Er is zoveel over Hem en over ons (eeuwige) leven te leren in Openbaring!

Zou je willen meedoen met de Bijbelleesgroep? Dan is het nu het goede moment om in te stromen. Je krijgt dan elke dag een paar vragen bij een Bijbel gedeelte die je helpen zelf zoekend de Bijbel te lezen. 
Je kunt (gratis) meedoen via e-mail of via de app. Aanmelden kan via de link in de bio.

#moeskruidbijbelleesgroep 
#moeskruid 
#moeskruidmethode
*Het is zo'n dag* Maandagochtend half 11. Het aa *Het is zo'n dag*

Maandagochtend half 11. 
Het aantal taken in mijn hoofd is langer dan op mijn lijst past. 
Alleen taak 1 is gedaan. 
En dat was er niet een om vrolijk van te worden. Twee vervolgafspraken én een verwijzing naar de kaakchirurg. 
Bij punt 2 beginnen de problemen. 
De wasmachine blijkt stuk. 
Was in een plas vies water. 
De peuter besluit voor de derde dag op rij al haar eigenwijsheid met driftbuien gepaard te laten gaan. 
Zo'n dag is het hier. 
Het is ook een dag met nieuwe genade. 
Een dag met zegeningen. 
En een dag om te oefenen in omhoog kijken, in plaats van naar beneden. 
Want echt, het is makkelijker om medelijden met mezelf te hebben. 
Om te mopperen en te klagen. 
Maar in mijn agenda staat niet alleen een niet-aflatende lijst met taken. Maar ook een tekst bij deze week:
'Zijt niet traag in het benaarstigen (= je inzetten). Zijt vurig van geest. Dient de Heere'.
En bij volgende week het vervolg: 'Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.' (Romeinen 12).

Ik ben zo blij dat Elisabeth Elliot in 'de hand van de Wever' zelfs de kapotte wasmachine noemt als vorm van 'klein lijden'. Want echt, het stelt niets voor bij het grote lijden van deze wereld. Maar het vraagt van mij wél om omhoog te zien. Juist in de kleine dingen vergeet ik dat zo makkelijk. 

Verblijdt u in de hoop. 
Dient de Heere. 

Het is zo'n dag. 

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in ons leven niet te kunnen knuffelen heb ik één ding uitgevonden het afgelopen jaar dat écht leuk is om te doen. Cadeautjes sturen! 

En dan niet bestellen bij die dikke blauwe man, maar bij de boekhandel of bloemenzaak in de woonplaats van de ontvanger. Dat maakt geven op meer manieren fijn! 

Nu coronamoeheid toeslaat is het fijn om cadeautjes te geven met een hoopvolle boodschap. Bijvoorbeeld deze mooie houten ketting met Bijbeltekt uit de Elke Dag Nieuw webshop. 

Helaas kunnen verschillende van onze cadeauartikelen (de handzeep van het vrouwenproject in Jordanië bijvoorbeeld) momenteel niet geleverd worden. Maar deze mooie kettingen zijn er wel! Ook vind je mooie kraamcadeautjes in de webshop.

Dus is er iets te vieren, wil je iemand een hart onder de riem steken of zomaar laten weten dat je aan haar denkt?

Vul het adres van de ontvanger in en een persoonlijke boodschap voor op het kaartje. Voor 1 euro pakken we je cadeutje in. Verrassingseffect verzekerd... En je steunt er nog goede doelen mee ook!

Je vindt de link in de webshop. 

#elkedagnieuw 
#cadeaumeteenplus
Dit is zo'n prachtig boek. Of prachtig... misschie Dit is zo'n prachtig boek.
Of prachtig... misschien is dat het goede woord niet. 
Indrukwekkend, denk ik.
En leerzaam. 
En bemoedigend. 
Doorleefd. 
Je merkt aan alles dat Elizabeth Elliot in dit boek over het lijden niet bedénkt hoe het zit, maar het zelf heeft ervaren. 

Eén van de vele din ge n die Elizabeth zegt (en waarvan je meteen denkt: ja, dat klopt!) is dit: 'Vreugde is niet te vinden in de afwezigheid van lijden, maar in de aanwezigheid van God'.

Ik kijk er enorm naar uit om dinsdagavond met Christine Stam - van Gent in gesprek te gaan over dit boek en de auteur. 
Ik denk dat deze laatste aflevering van de Elke Dag Nieuw Koffietafel er één wordt om niet te vergeten. 

Wil je erbij zijn? Je kunt meekijken en je vragen stellen (je bent zelf niet in beeld). Aanmelden kan via de link in de bio (€4,95). Tag ook even mensen van wie je denkt dat ze dit graag willen meemaken!
Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Zie jij er naar uit, naar deze lijdensweken? Of zou je het liever willen overslaan, en meteen doorgaan naar het Paasfeest, omdat je de lijdenstijd maar droevig vindt? Als je zoon of dochter vraagt waarom we eigenlijk zó lang voor het Paasfeest al over het lijden van de Heere Jezus nadenken, heb je dan een antwoord?

Voel je diep van binnen weerstand tegen het kruis van Christus?
Of zie je er heerlijkheid in?

Je leer er meer over in het blogartikel van deze week. Link in de bio!
*Het kruis in ons hart* Vandaag hebben we nog een *Het kruis in ons hart*

Vandaag hebben we nog een dagje ijzelvrij. 
Hoewel ik het echt gezellig vind om de kinderen nog een dagje om me heen te hebben (en die haasje-repje-eet-nou-toch-eens-door-ochtenroutine kan missen als kiespijn) vind ik het soms wel moeilijk dat er zo weinig tijd is om een gedachte af te maken. Soms is er gewoon veel dat me bezighoudt. Bij jou misschien ook wel. Als je de hele dag nodig bent en je voortdurend 'Mama!' hoort roepen, is er weinig tijd om na te denken. 

Waar ik dan over nadenk bijvoorbeeld? Afgelopen vrijdagnacht overleed ds. J. Driessen, mijn 'oom Jaap'. Ik zocht mijn aantekeningen terug van de laatste preek die ik van hem hoorde. Dit voorbeeld raakte me opnieuw:

"Toen men in de Middeleeuwen de kruisvaarten maakte naar Jeruzalem, werd op de schouders van al die kruisvaarders een kruisteken bevestigd. Het was voor hen een bewijs dat Jeruzalem het doel van de tocht was. Zo hecht de Heere in zekere zin ook nu nog Zijn volk een kruis op de schouder. Nee, dieper nog: dikwijls hecht Hij het kruis in hun hárt. Het is voor hen een bewijs dat ze op weg zijn naar het Jeruzalem dat boven is. Want die met Christus leren sterven aan zichzelf, die zullen ook met Hem leven. Hij zal hen leiden door Zijn raad en daarna zal Hij hen in heerlijkheid opnemen. Om Hem eeuwig te danken voor de weg die Hij met hen ging."

Voor hem is dat werkelijkheid geworden. 
Na een stervend leven wacht leven na het sterven! Is dat ook jouw en mijn leven? Leren kruisdragen, achter de Heere Jezus aan? Niet meer wereldgelijkvormig, maar de vorm van het kruis in ons hart?

Wat ben ik vaak gericht op mezelf, op mijn belang, mijn comfort, mijn eer. Wat zit ik vaak vast aan de aarde en ben ik druk met dingen die voorbij gaan. Elke avond moet ik dat weer belijden en bidden:
O Zoon, maak mij Uw beeld gelijk! 

Paulus beschrijft het zo jaloersmakend:
Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven (Galaten 2:20).

Ik wens je een goede week!

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Heb je kookinspiratie nodig? Of een momentje stils Heb je kookinspiratie nodig?
Of een momentje stilstaan met een Bijbelse boodschap? 
Onze @marieke.ritmeester legde haar Bijbel en menuplanning naast elkaar en deelt een lekker makkelijk recept.
En... in de reacties doen lezers dat ook!

Je leest het via de link in de bio.

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Zaterdagavond* Op zaterdag gaan wij er vaak wel *Zaterdagavond*

Op zaterdag gaan wij er vaak wel even op uit. 
Naar het bos, of de hei. 
Vandaag niet. 
Vandaag ruimde ik elke kamer op. Trok de stofzuiger door het hele huis. Had voor het eerst in zes weken weer een stofdoek in handen. En werkte drie manden schone was weg. 
Ik voel de vrijheid. En kijk ernaar uit.
Om volgende week onder schooltijd op mijn gemak boekjes te lezen met Fébe. En al die andere dingen te doen die de afgelopen weken niet lukten. En daarom nam ik vandaag een voorsprong. Maar we maakten ook taartjes voor de vogels voor de komende dagen. En cake voor onszelf. We zongen en puzzelden en mopperden.
Kortom, het was gewoon. 
En wat is gewoon bijzonder!
Ja, ik heb geen idee hoe ik het maandagochtend klaar moet spelen om voor half 9 met vier gekapte en geklede kinderen op het schoolplein te staan. Met sneeuw en al. 
Maar vooral ben ik dankbaar. 
Voor wat de Heere gaf in de afgelopen weken, waar ik in december nog zó tegenop zag.
Hij was erbij en gaf wat nodig was. Meer nog: het was zo fijn dat we het jammer vinden dat het voorbij is. 
Maar we mogen pnieuw volgen, onze kinderen weer een beetje loslaten en ook de komende week weer met blijdschap ons werk gaan doen. 
Maar eerst is het zondag. Ik wens je een gezegende dag! 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Februari Wat een geluiden om ons heen. Oorverdove Februari

Wat een geluiden om ons heen. Oorverdovend. Persconferenties, beschouwingen over persconferenties, gelekt nieuws vóór persconferenties, bevestigingen van gelekt nieuws, beschouwingen óver gelekt nieuws. Cijfers, maatregelen, grafieken, golven, als-dan scenario’s, (mogelijke) versoepelingen, demonstraties en beschouwingen over dat alles… 

Ben ik de enige die heel erg moe wordt van mijn eigen neiging om het nieuws op de voet te volgen?
Waarom is het toch zo verleidelijk om ‘even nieuws te lezen’? 
Waarom wil ik zo graag voortdurend weten wat er in de wereld om me heen gebeurt? Waarom zou het erg zijn om iets te missen? 
Is er niet een God in de hemel Die alle dingen leidt en bestuurt? Volvoert Hij niet Zijn plan? 
Ik hoef er alleen maar te zijn, op de plaats die Hij me heeft gegeven om daar te doen wat Hij van mij vraagt. Wat er ook gebeurt.

Al die vragen doen me denken aan Jesaja 40, waar ook veel vragen staan (vers 12-15). Vragen die mij mijn plek wijzen. Vragen die me weer even laten zien dat de actualiteit niet bepaald wordt in het Catshuis of de Tweede Kamer, door het kabinet of het OMT:

“Wie heeft de wateren met de holte van zijn hand opgemeten, of van de hemel met een span de maat genomen, of het stof van de aarde met een maatbeker gevat, of de bergen gewogen in een waag, of de heuvels op een weegschaal? 
Wie heeft de Geest van de HEERE gepeild en wie heeft Hem als Zijn raadsman onderwezen?
Zie, de volken worden beschouwd als een druppel aan een emmer, als een stofje op de weegschaal. Zie, Hij heft de eilanden op als fijn stof.”

Wat zal de maand februari ons brengen? Wat gaat het nieuws bepalen? Ik heb geen idee. 
Aan de Elke Dag Nieuw Koffietafel (link in de bio) ga ik elke dinsdagavond in gesprek over een thema dat ons als vrouwen en moeders raakt. Het is geen praatprogramma over de actualiteit, maar een goed gesprek waarin we ons oog omhoog richten. Wat de omstandigheden ook zijn. 

Omdat we het weten (ook uit Jesaja 40): Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat voor eeuwig.

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwkoffietafel
#roepingenverwachtingvoormoeders
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316