Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Waarom we Onze Kinderen Leren Stille Tijd te Houden

Huisgodsdienst· Opvoeding· Stille tijd

21 dec

Aan het einde van het jaar denken mijn man er graag samen over na: hoe was het afgelopen jaar? We praten samen ook over de kinderen. Waarin zijn ze gegroeid? Wat is voor elk van hen een belangrijk in het nieuwe jaar? En altijd als wij op deze manier ‘van een afstandje’ naar onszelf en onze kinderen kijken moeten we onszelf weer de vraag stellen: er zijn veel dingen belangrijk in het leven, maar is onze focus wel goed? Geven we wel genoeg aandacht aan dat wat het allerbelangrijkste is voor ons en onze kinderen?

Waarvoor voeden we onze kinderen op?

Tijdens zulke gesprekken komen we tot de kernvraag: wat willen we nu het liefst voor onze kinderen als ze 18 of 20 jaar oud zijn en ons huis verlaten? Wat is nu het allerbelangrijkste dat ze kunnen leren in de jaren die ze in ons huis zijn? Wat is onze hoop voor hun toekomst? Want dát moet dan vandaag onze aandacht hebben…

Wat we het liefste voor onze kinderen willen?
Dat ze leven met de Heere.
Dat ze zichzelf leren kennen in hun zonde en de Heere God in Zijn genade door het offer van Zijn Zoon.
Dat ze door genade mogen weten dat ze Hem mogen toebehoren.
Dat ze mogen leven met liefde tot de Heere en tot de mensen om hen heen.
Dat ze dienstbaar mogen zijn in Zijn Koninkrijk.

Wat zouden we vandaag kunnen doen om dat te bereiken? Niets. Wij zijn immers zelf zondaren. Alleen de Heilige Geest kan Gods genade uitdelen. En tóch mogen we zaadjes strooien in de harten van onze kinderen. De Heere geeft ons als ouders keer op keer de opdracht in Zijn Woord om dat te doen. Bijvoorbeeld in Deuteronomium 6: 6 en 7: En deze woorden, die ik u heden gebiede, zullen in uw hart zijn. En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat. God geeft ouders het mandaat om Zijn Woord dichtbij hun kinderen te brengen en hen daarin te onderwijzen.

Dat onderwijs bestaat uit spreken over Heere en Zijn dienst, dat blijkt uit de tekst. En wat komen we daar als ouders vaak veel in tekort. Laat het ons het komende jaar bezig houden: spréék. Hoeveel woorden zal ik tegen onze kinderen zeggen in het komende jaar, als de Heere het geeft? En hoeveel woorden daarvan zullen over Hem gaan?

Vaardigheden leren

Maar de Heere geeft ons ook de opdracht om onze kinderen vaardigheden te leren die van levensbelang zijn voor hun verdere leven. In 2 Timotheüs 3 schrijft Paulus over het voorrecht dat Timotheüs heeft gehad: En dat gij van kinds af de heilige Schriften geweten hebt, die u wijs kunnen maken tot zaligheid, door het geloof, hetwelk in Christus Jezus is. Waarom dat zo’n voorrecht is? Dat lezen we in het volgende vers: Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing, die in de rechtvaardigheid is (2 Timotheüs 3: 16).

Een voorrecht dat Timotheüs niet had, en dat er in vele eeuwen voor ons niet geweest is, mogen onze kinderen wel hebben: een eigen Bijbel. Gods Woord ligt op onze keukentafel en op het nachtkastje van onze kinderen. Misschien leest je kind er elke avond eens stukje uit voor hij gaat slapen, met behulp van een Bijbels dagboek. Dat is een goede gewoonte. Graag zou ik onze kinderen ook willen leren hoe ze zélf de Bijbel kunnen gaan lezen. Omdat de Schrift zo nuttig is tot lering (over Wie de Heere is en wie wij mensen zijn), tot wederlegging (van dwalingen en valse leringen), tot verbetering (van het leven en van verkeerde gewoonten) en tot onderwijzing (volgens de kanttekeningen ‘namelijk wat recht en onrecht is, eerlijk en oneerlijk, en hoe men matiglijk, rechtvaardiglijk en godzaliglijk moet leven in deze wereld’).

Meer dan ooit is het nodig dat onze kinderen geworteld zijn in het Woord. Als we hopen en bidden dat onze jongeren door Gods genade de Bijbel blijven lezen en niet alleen opgaan in de wereld om hen heen, dan moeten we hen leren Bijbellezen als ze jong zijn. Dan moeten we hen in hun kindertijd leren dagelijks stille tijd te houden. Leer den jongen de eerste beginselen naar den eis zijns wegs; als hij ook oud zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken (Spreuken 22:6). Het is onze taak om onze kinderen te leren biddend de Bijbel te lezen en te bestuderen en de zegen van de Heere verwachten.

Want van Gods zegen zijn we helemaal afhankelijk. Ik kan een lichtknopje aan doen, maar ik kan geen elektriciteit maken. Ik kan de kraan open doen, maar ik kan geen water laten stromen. Daarin ben ik afhankelijk de nutsbedrijven. Maar als ik hoop op licht in de donkere kamer, moet ik wél aan de schakelaar draaien. Als ik dorstig verlang naar een beker water is het de normale weg om de kraan open te draaien. En zo mogen we de middelen die de Heere gegeven heeft gebruiken. We mogen met onze kinderen onder de prediking van het Woord zijn en daarover met hen spreken. En we mogen hen leren hoe ze Gods Woord zelf kunnen lezen en leren begrijpen.

Zeven praktische tips

Begin al vroeg te oefenen met het samen Bijbel lezen. Als je kind halverwege groep 3 eenvoudige boekjes kan lezen, kun je samen, elkaar afwisselend, stukjes uit de Bijbel lezen. Struikelen over moeilijke woorden is niet erg. Je bent erbij om je kind te helpen. Laat je kind bij het Bijbellezen aan tafel meelezen in een eigen Bijbel.

Stel steeds vragen bij de Bijbeltekst. Doe dat zo vaak mogelijk. Bij het Bijbellezen aan tafel, bij het naar bed gaan en tijdens of na de kerkdienst. Daarmee leer je een kind dat de Bijbel niet bedoeld is om niet-begrijpend te lezen. Begin met hele eenvoudige vragen waarmee je je kind leert actief te luisteren (hoeveel keer hoor je het woordje ‘Ik’?) en bouw dat steeds verder op naar vragen die gericht zijn op interpreteren en toepassen van de Bijbeltekst. Wijs oudere kinderen op signaalwoorden in de Bijbeltekst en vraag hen welke samenhang deze woorden laten zien. Komen er opsommingen of tegenstellingen voor in een tekst? Laat je kind er een lijstje van maken. Wordt een voorwerp of ritueel uitvoerig beschreven? Vraag je kind het te tekenen. Zo leren kinderen dat je veel meer van de Bijbel kunt begrijpen dan je op het eerste gezicht zou denken en leren ze actief te luisteren. Maar probeer de vragen die je stelt niet alleen ‘technisch’ van aard te laten zijn. Stel ook persoonlijke vragen: Wat zou jij doen? Snap je dat? Hoe is dat voor jou?

Laat een voorbeeld zien. Hoe vaak zien je kinderen jou stille tijd houden? Als dat een vaste gewoonte van je is, zoek je daar misschien een moment voor als je alleen bent en de kinderen slapen. Toch is het goed als kinderen soms zien en weten dat hun ouders de dag beginnen en eindigen met persoonlijk Bijbellezen en gebed. Maak daar geen geheim van. Praat aan de ontbijttafel over de dingen die je las toen je wakker werd. Laat zien dat stille tijd geen plicht is, maar een voorrecht.

Leer je kind te noteren wat hij leert. Het is bewezen dat we beter onthouden wat we leren als we het opschrijven. Bovendien helpt het jou om samen met je kind te praten over zijn stille tijd. Zijn notitieboekje is jullie handleiding. Noteren hoeft niet lang te duren. Leer je kind eenvoudig een datum in de kantlijn van zijn notitieboek te zetten en in één of enkele zinnen op te schrijven waarover hij gelezen heeft en wat hij ervan geleerd heeft.

Help je kind op weg. Help je kind een goed moment en een vaste plaats te vinden voor stille tijd. Laat hem in de Bijbel opzoeken waarom Gods Woord en het gebed zo belangrijk zijn. Kies een Bijbelboek om te beginnen en help je kind al lezend vragen te stellen bij de tekst. In Route 2020 – Een jaar lang op reis door de Bijbel leert je kind over het hoe en waarom van stille tijd. Bovendien krijgen kinderen voor elke dag een kort Bijbelgedeelte om te lezen en een enkele vraag om te beantwoorden, waardoor ze steeds meer leren om zelfstandig de Bijbel begrijpend en biddend te lezen.

Geef je kind een goede Bijbel en hulpmiddelen. Overweeg je kinderen die kunnen lezen de Bijbel met uitleg cadeau te doen. Dat is een investering. Maar hoeveel geld geven we uit aan andere boeken en spelletjes voor onze kinderen? Een goede Bijbel gaat jarenlang mee. Laat je kind ook eens een verklaring zien die je zelf gebruikt, bijvoorbeeld de Bijbelverklaring van Matthew Henry. Help je kind om daarin de uitleg op te zoeken bij een Bijbelgedeelte wat hij aan het lezen is, zodat hij leert om te gaan met verklaringen. Lees samen de kanttekeningen. Onmisbaar is een notitieboek waarin een kind elke dag kort iets opschrijft over dat wat hij gelezen en geleerd heeft. Als je Route 2020 gebruikt, schrijft je kind in het werkboekje.

Blijf je verantwoordelijkheid voelen. Ook als je kind zover is dat hij zelfstandig stille tijd kan houden (al dan niet met behulp van een methode) is je betrokkenheid als ouder belangrijk. Vraag hem wat hij geleerd heeft. Bekijk samen zijn notitieboek of werkboek. Moedig hem aan zijn vragen te stellen. En als je merkt dat het niet zo goed gaat? Dat je kind het moeilijk vind om vol te houden en liever een tijdschrift leest? Wees niet snel boos. Laat merken dat je die strijd herkent. Probeer je kind te bemoedigen vanuit Gods Woord. En bidt samen om het werk van de Heilige Geest, die harten en ogen kan openen voor Gods Woord.

De plichten der ouders

Tenslotte drie citaten van J.C. Ryle uit zijn boek ‘de Plichten der ouders’ over de godsdienstige opvoeding van onze kinderen:

“Geliefden, als u van uw kinderen houdt draag ik u op om de zaaitijd voor het gebedsleven niet ongemerkt  voorbij te laten gaan. Indien u uw kinderen overal in onderwijst, leer hen dan in ieder geval de gewoonte van het persoonlijk gebed.”

“Let erop dat uw kinderen de Bijbel regelmatig lezen. Leer hen Gods Woord als dagelijks voedsel voor hun ziel te beschouwen, als iets dat noodzakelijk is voor de gezondheid van hun ziel. Ik weet best dat u dit tot niets meer dan een vorm kunt maken maar het is niet in woorden uit te drukken hoeveel zonden door een vorm afgeweerd kunnen worden.“

“Ik weet dat u uw kind niet kunt bekeren. Ik weet heel goed dat zij, die wedergeboren worden, geboren worden niet door ‘de wil eens mans’, maar van God. Maar ik weet ook heel goed dat de Heere uitdrukkelijk zegt: ‘Voed uw kind op in de weg die hij moet gaan.’ En dat Hij nooit een bevel aan een mens gegeven heeft, zonder dat Hij ook genade verleent om dat uit te voeren. Het pad der gehoorzaamheid is de weg waarin Hij Zijn zegen geeft. Wij moeten alleen maar doen als de dienstknechten op de bruiloft te Kana: de watervaten met water vullen en wij kunnen het met een gerust hart aan de Heere overlaten om het water in wijn te veranderen.”

–

Dit artikel werd geschreven door Elise. Ze stelt zich hier aan je voor.

Meer lezen:

  • Mama’s: onze kinderen lijken op ons!Mama’s: onze kinderen lijken op ons!
  • De dagen zijn lang, maar de jaren zijn kortDe dagen zijn lang, maar de jaren zijn kort
  • Acht Tips om te Zorgen voor je Huwelijk VandaagAcht Tips om te Zorgen voor je Huwelijk Vandaag
  • Moeder zijn in het Licht van de EeuwigheidMoeder zijn in het Licht van de Eeuwigheid
  • Maak zó je plan voor 2017!Maak zó je plan voor 2017!

1 Reactie

« Wat het Vangen van Vossen met je Huwelijk te Maken Heeft
Vijf Tips voor Rustige Kerstdagen »

Reacties

  1. Jannie zegt

    23 december 2019 om 20:22

    Ik voel me zo’n lapzwans als ik jou stukjes lees… Toch geeft het weer een zetje om er aan te beginnen. En gelukkig hoeft het niet in eigen kracht. Maar ik merk gewoon dat (ik schaam me terwijl ik dit schrijf!) het er toch vaak bij in schiet. Zo bezig met alles van het hier en nu. Maar wat een rijk leven en sterven met de Heere als Borg en Middelaar voor je ziel en de ziel van je kinderen. Ook al word ik er soms kriegelig van dat het allemaal niet lukt wat jullie, toch heel erg bedankt voor je stukjes..!

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de M Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de Moeskruid Bijbelstudies over het boek Openbaring.

De achterliggende maanden hebben we met de Moeskruid Bijbelleesgroep het boek Genesis gelezen. We deden er heel lang over (zo'n zeven maanden!) en wat was er veel te leren! Nu is Genesis uit en starten we binnenkort met het boek Openbaring.

Van het begin van de tijd, naar het einde ervan. In Genesis lazen we hoe alles goed was en verbroken werd. In Openbaring zullen we lezen over de gebrokenheid van de wereld, waarin de Heere alle dingen nieuw gaat maken. In de tijd waarin we leven is de Openbaring aan Johannes heel relevant maar ook heel troostvol. Wij zien er naar uit om in dit Bijbelboek de diepte in te gaan.

Ik was altijd een beetje bang voor dit Bijbelboek. Want: zo onbegrijpelijk. Best onheilspellend ook. En er is zoveel verschil van mening over. Wie ben ik dan om te denken dat ik het wel begrijpen kan?

Maar deze tekst spreekt boekdelen. Zalig is hij die deze profetie leest, en zijn zij die het horen en bewaren. Wat bijzonder, vind je niet? Laten we Openbaring dus niet links laten liggen! Dit Bijbelboek is geschreven om gelezen en geloofd te worden. 

De Heere Jezus openbaart Zich hier aan Johannes en ook aan ons. We zien Hem in Openbaring als het Lam van God, als Koning, als Rechter, als Bruidegom. Er is zoveel over Hem en over ons (eeuwige) leven te leren in Openbaring!

Zou je willen meedoen met de Bijbelleesgroep? Dan is het nu het goede moment om in te stromen. Je krijgt dan elke dag een paar vragen bij een Bijbel gedeelte die je helpen zelf zoekend de Bijbel te lezen. 
Je kunt (gratis) meedoen via e-mail of via de app. Aanmelden kan via de link in de bio.

#moeskruidbijbelleesgroep 
#moeskruid 
#moeskruidmethode
*Het is zo'n dag* Maandagochtend half 11. Het aa *Het is zo'n dag*

Maandagochtend half 11. 
Het aantal taken in mijn hoofd is langer dan op mijn lijst past. 
Alleen taak 1 is gedaan. 
En dat was er niet een om vrolijk van te worden. Twee vervolgafspraken én een verwijzing naar de kaakchirurg. 
Bij punt 2 beginnen de problemen. 
De wasmachine blijkt stuk. 
Was in een plas vies water. 
De peuter besluit voor de derde dag op rij al haar eigenwijsheid met driftbuien gepaard te laten gaan. 
Zo'n dag is het hier. 
Het is ook een dag met nieuwe genade. 
Een dag met zegeningen. 
En een dag om te oefenen in omhoog kijken, in plaats van naar beneden. 
Want echt, het is makkelijker om medelijden met mezelf te hebben. 
Om te mopperen en te klagen. 
Maar in mijn agenda staat niet alleen een niet-aflatende lijst met taken. Maar ook een tekst bij deze week:
'Zijt niet traag in het benaarstigen (= je inzetten). Zijt vurig van geest. Dient de Heere'.
En bij volgende week het vervolg: 'Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.' (Romeinen 12).

Ik ben zo blij dat Elisabeth Elliot in 'de hand van de Wever' zelfs de kapotte wasmachine noemt als vorm van 'klein lijden'. Want echt, het stelt niets voor bij het grote lijden van deze wereld. Maar het vraagt van mij wél om omhoog te zien. Juist in de kleine dingen vergeet ik dat zo makkelijk. 

Verblijdt u in de hoop. 
Dient de Heere. 

Het is zo'n dag. 

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in ons leven niet te kunnen knuffelen heb ik één ding uitgevonden het afgelopen jaar dat écht leuk is om te doen. Cadeautjes sturen! 

En dan niet bestellen bij die dikke blauwe man, maar bij de boekhandel of bloemenzaak in de woonplaats van de ontvanger. Dat maakt geven op meer manieren fijn! 

Nu coronamoeheid toeslaat is het fijn om cadeautjes te geven met een hoopvolle boodschap. Bijvoorbeeld deze mooie houten ketting met Bijbeltekt uit de Elke Dag Nieuw webshop. 

Helaas kunnen verschillende van onze cadeauartikelen (de handzeep van het vrouwenproject in Jordanië bijvoorbeeld) momenteel niet geleverd worden. Maar deze mooie kettingen zijn er wel! Ook vind je mooie kraamcadeautjes in de webshop.

Dus is er iets te vieren, wil je iemand een hart onder de riem steken of zomaar laten weten dat je aan haar denkt?

Vul het adres van de ontvanger in en een persoonlijke boodschap voor op het kaartje. Voor 1 euro pakken we je cadeutje in. Verrassingseffect verzekerd... En je steunt er nog goede doelen mee ook!

Je vindt de link in de webshop. 

#elkedagnieuw 
#cadeaumeteenplus
Dit is zo'n prachtig boek. Of prachtig... misschie Dit is zo'n prachtig boek.
Of prachtig... misschien is dat het goede woord niet. 
Indrukwekkend, denk ik.
En leerzaam. 
En bemoedigend. 
Doorleefd. 
Je merkt aan alles dat Elizabeth Elliot in dit boek over het lijden niet bedénkt hoe het zit, maar het zelf heeft ervaren. 

Eén van de vele din ge n die Elizabeth zegt (en waarvan je meteen denkt: ja, dat klopt!) is dit: 'Vreugde is niet te vinden in de afwezigheid van lijden, maar in de aanwezigheid van God'.

Ik kijk er enorm naar uit om dinsdagavond met Christine Stam - van Gent in gesprek te gaan over dit boek en de auteur. 
Ik denk dat deze laatste aflevering van de Elke Dag Nieuw Koffietafel er één wordt om niet te vergeten. 

Wil je erbij zijn? Je kunt meekijken en je vragen stellen (je bent zelf niet in beeld). Aanmelden kan via de link in de bio (€4,95). Tag ook even mensen van wie je denkt dat ze dit graag willen meemaken!
Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Zie jij er naar uit, naar deze lijdensweken? Of zou je het liever willen overslaan, en meteen doorgaan naar het Paasfeest, omdat je de lijdenstijd maar droevig vindt? Als je zoon of dochter vraagt waarom we eigenlijk zó lang voor het Paasfeest al over het lijden van de Heere Jezus nadenken, heb je dan een antwoord?

Voel je diep van binnen weerstand tegen het kruis van Christus?
Of zie je er heerlijkheid in?

Je leer er meer over in het blogartikel van deze week. Link in de bio!
*Het kruis in ons hart* Vandaag hebben we nog een *Het kruis in ons hart*

Vandaag hebben we nog een dagje ijzelvrij. 
Hoewel ik het echt gezellig vind om de kinderen nog een dagje om me heen te hebben (en die haasje-repje-eet-nou-toch-eens-door-ochtenroutine kan missen als kiespijn) vind ik het soms wel moeilijk dat er zo weinig tijd is om een gedachte af te maken. Soms is er gewoon veel dat me bezighoudt. Bij jou misschien ook wel. Als je de hele dag nodig bent en je voortdurend 'Mama!' hoort roepen, is er weinig tijd om na te denken. 

Waar ik dan over nadenk bijvoorbeeld? Afgelopen vrijdagnacht overleed ds. J. Driessen, mijn 'oom Jaap'. Ik zocht mijn aantekeningen terug van de laatste preek die ik van hem hoorde. Dit voorbeeld raakte me opnieuw:

"Toen men in de Middeleeuwen de kruisvaarten maakte naar Jeruzalem, werd op de schouders van al die kruisvaarders een kruisteken bevestigd. Het was voor hen een bewijs dat Jeruzalem het doel van de tocht was. Zo hecht de Heere in zekere zin ook nu nog Zijn volk een kruis op de schouder. Nee, dieper nog: dikwijls hecht Hij het kruis in hun hárt. Het is voor hen een bewijs dat ze op weg zijn naar het Jeruzalem dat boven is. Want die met Christus leren sterven aan zichzelf, die zullen ook met Hem leven. Hij zal hen leiden door Zijn raad en daarna zal Hij hen in heerlijkheid opnemen. Om Hem eeuwig te danken voor de weg die Hij met hen ging."

Voor hem is dat werkelijkheid geworden. 
Na een stervend leven wacht leven na het sterven! Is dat ook jouw en mijn leven? Leren kruisdragen, achter de Heere Jezus aan? Niet meer wereldgelijkvormig, maar de vorm van het kruis in ons hart?

Wat ben ik vaak gericht op mezelf, op mijn belang, mijn comfort, mijn eer. Wat zit ik vaak vast aan de aarde en ben ik druk met dingen die voorbij gaan. Elke avond moet ik dat weer belijden en bidden:
O Zoon, maak mij Uw beeld gelijk! 

Paulus beschrijft het zo jaloersmakend:
Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven (Galaten 2:20).

Ik wens je een goede week!

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Heb je kookinspiratie nodig? Of een momentje stils Heb je kookinspiratie nodig?
Of een momentje stilstaan met een Bijbelse boodschap? 
Onze @marieke.ritmeester legde haar Bijbel en menuplanning naast elkaar en deelt een lekker makkelijk recept.
En... in de reacties doen lezers dat ook!

Je leest het via de link in de bio.

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Zaterdagavond* Op zaterdag gaan wij er vaak wel *Zaterdagavond*

Op zaterdag gaan wij er vaak wel even op uit. 
Naar het bos, of de hei. 
Vandaag niet. 
Vandaag ruimde ik elke kamer op. Trok de stofzuiger door het hele huis. Had voor het eerst in zes weken weer een stofdoek in handen. En werkte drie manden schone was weg. 
Ik voel de vrijheid. En kijk ernaar uit.
Om volgende week onder schooltijd op mijn gemak boekjes te lezen met Fébe. En al die andere dingen te doen die de afgelopen weken niet lukten. En daarom nam ik vandaag een voorsprong. Maar we maakten ook taartjes voor de vogels voor de komende dagen. En cake voor onszelf. We zongen en puzzelden en mopperden.
Kortom, het was gewoon. 
En wat is gewoon bijzonder!
Ja, ik heb geen idee hoe ik het maandagochtend klaar moet spelen om voor half 9 met vier gekapte en geklede kinderen op het schoolplein te staan. Met sneeuw en al. 
Maar vooral ben ik dankbaar. 
Voor wat de Heere gaf in de afgelopen weken, waar ik in december nog zó tegenop zag.
Hij was erbij en gaf wat nodig was. Meer nog: het was zo fijn dat we het jammer vinden dat het voorbij is. 
Maar we mogen pnieuw volgen, onze kinderen weer een beetje loslaten en ook de komende week weer met blijdschap ons werk gaan doen. 
Maar eerst is het zondag. Ik wens je een gezegende dag! 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Februari Wat een geluiden om ons heen. Oorverdove Februari

Wat een geluiden om ons heen. Oorverdovend. Persconferenties, beschouwingen over persconferenties, gelekt nieuws vóór persconferenties, bevestigingen van gelekt nieuws, beschouwingen óver gelekt nieuws. Cijfers, maatregelen, grafieken, golven, als-dan scenario’s, (mogelijke) versoepelingen, demonstraties en beschouwingen over dat alles… 

Ben ik de enige die heel erg moe wordt van mijn eigen neiging om het nieuws op de voet te volgen?
Waarom is het toch zo verleidelijk om ‘even nieuws te lezen’? 
Waarom wil ik zo graag voortdurend weten wat er in de wereld om me heen gebeurt? Waarom zou het erg zijn om iets te missen? 
Is er niet een God in de hemel Die alle dingen leidt en bestuurt? Volvoert Hij niet Zijn plan? 
Ik hoef er alleen maar te zijn, op de plaats die Hij me heeft gegeven om daar te doen wat Hij van mij vraagt. Wat er ook gebeurt.

Al die vragen doen me denken aan Jesaja 40, waar ook veel vragen staan (vers 12-15). Vragen die mij mijn plek wijzen. Vragen die me weer even laten zien dat de actualiteit niet bepaald wordt in het Catshuis of de Tweede Kamer, door het kabinet of het OMT:

“Wie heeft de wateren met de holte van zijn hand opgemeten, of van de hemel met een span de maat genomen, of het stof van de aarde met een maatbeker gevat, of de bergen gewogen in een waag, of de heuvels op een weegschaal? 
Wie heeft de Geest van de HEERE gepeild en wie heeft Hem als Zijn raadsman onderwezen?
Zie, de volken worden beschouwd als een druppel aan een emmer, als een stofje op de weegschaal. Zie, Hij heft de eilanden op als fijn stof.”

Wat zal de maand februari ons brengen? Wat gaat het nieuws bepalen? Ik heb geen idee. 
Aan de Elke Dag Nieuw Koffietafel (link in de bio) ga ik elke dinsdagavond in gesprek over een thema dat ons als vrouwen en moeders raakt. Het is geen praatprogramma over de actualiteit, maar een goed gesprek waarin we ons oog omhoog richten. Wat de omstandigheden ook zijn. 

Omdat we het weten (ook uit Jesaja 40): Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat voor eeuwig.

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwkoffietafel
#roepingenverwachtingvoormoeders
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316

Elke Dag Nieuw verzamelt cookies. We gaan vertrouwelijk om met uw gegevens. Als u op Akkoord klikt geeft u daarmee aan dat u hiermee instemt.Akkoord