Jij en je huis
Pas stond ik voor de spiegel. Nee, niet de spiegel in de badkamer of de gang. Maar zo’n spiegel waar je zomaar opeens pardoes tegenaan botst. Dit keer hield mijn
Ik zie het zo voor me. Die tenten daar in dat immens grote kamp van de Israëlieten. Rijen en rijen naast elkaar. Donker gekleurd, afstekend tegen het lichte woestijnzand. Bij
Wat wordt er hard gewerkt! De zondagse kleren en rommel wordt opgeruimd. Stoffen, zuigen en dweilen. De weekendstapels van was in de wasmachine. Even later wappert de was buiten aan
“Mam! Wat eten we vandaag?” Twee ogen kijken naar mij. Verwachtingsvol. Je weet immers nooit… iets lekkers… of iets heeeel lekkers… “spinazie!” zeg ik op de meest vrolijke manier die
Donkere avonden, korte dagen. De bomen geven mooie kleuren. De avondzon kleurt de lucht roze en paars. Een web vol dauwdruppeltjes doet je verwonderd stilstaan. Het is weer herfst. Het
Deze maand was het feest bij ons in huis. Compleet met slingers en ballonnen, taart en cadeautjes én een grote 8 in de vensterbank. Uiteraard werd de verjaardag ook gevierd
Als moeder van een jong gezin bestaat een groot deel van onze tijd uit zorgen. Zorgen dat iedereen ‘s morgens netjes is aangekleed, zorgen voor een ontbijt, zorgen dat de
De keukentafel is nog vol rommel: borden met hier en daar een restje, een leeg geknepen pak gele vla en de pan met een laagje jus waar de gehaktballetjes uitgegeten
Het was de eerste thuiswerkdag voor mij, maar ook voor onze kleuter. Dat betekende dat ik haar moest helpen met haar werk. (En, geloof me, kleuters kunnen ook echt heel
Gefascineerd keek ik naar de emmer die op tafel stond. Een grote lege emmer van het bekende merk die handig afgesloten kan worden met een deksel. De soeplepel past er
