Alles is duur geworden. Inmiddels voelt íedereen dit in z’n portemonnee. En waar de een het voelt, maar er verder nauwelijks zorgen over heeft, begint de situatie voor de ander nijpend te worden. En dan rijzen er vragen: Hoe lang gaat dit duren? Houden we het vol? Kan ik mijn kinderen straks nog wel geven wat ze nodig hebben?

Vragen die zo nu en dan ook door mijn hoofd spoken en waarin ik aan het zoeken ben naar de balans tussen zorgen maken en overgave. Tussen verantwoordelijk zijn en onbezorgd leven. Moet ik het geld wát we hebben oppotten om zo een reserve op te bouwen? Of moet ik juist blijven geven, omdat wij nog steeds meer hebben dan anderen? Omdat ons geld niet van onszelf is, maar een gave van God, wat we ook weer mogen gebruiken tot nut van een ander?

Lastig! Ik weet en geloof dat de Heere zorgt, maar betekent dat dan dat ik me helemaal geen zorgen hoef te maken? Dit hield me bezig toen ik Bijbelstudie deed. Ik las Hebreeën 13 (vanuit een hele andere context overigens) maar mijn ogen bleven haken bij vers 5: Uw wandel zij zonder geldgierigheid; en zijt vergenoegd met het tegenwoordige; want Hij heeft gezegd: Ik zal u niet begeven, en Ik zal u niet verlaten. Hoe actueel en bemoedigend!

Wees niet geldzuchtig
Het gevaar is dat we door financiële onzekerheid een sterke behoefte en drang ervaren om onze spaarrekening te vullen, ons uitgavepatroon perfect onder controle te houden en ons helemaal laten beheersen door hoe we er financieel voor staan. Het Woord roept ons op om dat níet te doen. Natuurlijk moeten we verantwoord omgaan met wat we ontvangen, en natuurlijk is er op zijn tijd een kostenberekening nodig. Maar wanneer je daarin je verantwoordelijkheid neemt en biddend en bewust je keuzes maakt, dan hoeft het verder niet heel je (dagelijkse) leven te bepalen!

Wees tevreden
Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Want wanneer je heel krap zit, of écht te weinig hebt, hoe kan je je er dan niet door laten beheersen? Hoe kan je dan tevreden zijn? Paulus wist wat het was om armoede te kennen en gebrek te leiden. Hij zegt in Filippenzen 4: ‘Ik heb geleerd tevreden te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer.’ Tevreden in álle omstandigheden, met álles wat hem overkomt. Natuurlijk zijn we blij met de dingen die we hebben ontvangen. Maar zijn we ook tevreden met de gebrokenheid en schaduwkanten van het leven? Ben je tevreden, anders gezegd: heb je er vrede mee? Een hele opgave, maar het kán dus blijkbaar wel. Gevangene Paulus, die niets meer overheeft en in de cel zit, is het bewijs.

Maar hoe dan? Paulus heeft het geléérd. Van God. Weet je wel…die doorn in zijn vlees? Zwakheid voor Paulus. Gebrokenheid. Liever kwijt, dan rijk. Daar bidt Paulus ook vurig om. Maar Gods weg is anders. ‘Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.’ Het is Gods genáde, wat genoeg is. Dus geen prestaties, vermogen, familie, carrière of wat we ook maar kunnen maken of bereiken. Tevredenheid is een genadegave.

Dus over wat de Heere in je leven geeft, zegt Hij: Dit is genoeg. Dit is genade. Wees tevreden met wat Ik aan je geef. En die genade is alleen maar groter wanneer je niets meer hebt, dan alleen maar ellende. In die ellende leert God ons om steeds meer op Christus leren zien en op Hem te gaan lijken. Onze dominee zei hierover een tijdje terug: ‘Hij gebruikt Christus’ kruis als onderwijs voor kinderen in de genade om hen te leren tevreden te zijn, vrede te hebben met hún kruis. God geeft soms dat we hinkend door het leven gaan om helemaal afhankelijk te leren zijn van Zijn genade. Ik vermag alle dingen door Christus die mij kracht geeft.’

Wees dankbaar
Ik ben zeer verblijd…dat is voor Paulus het gevolg. Tevreden en dankbaar leven is dus ook in moeilijke omstandigheden mogelijk. Leven in vreugde, waarvan God de Bron is. Dankbaar voor wie de Heere is, maar ook voor wat Hij geeft. Voor de spullen die je wel hebt, maar ook voor de middelen die er zijn. Er ís hulp wanneer je niet rond kan komen. Er zijn wegen om goedkoop of gratis aan spullen te komen. We horen bij een christelijke gemeenschap waar de diaconie ervoor kan zorgen dat mensen niet tekortkomen in de eerste levensbehoeften. God zorgt, al is het via wegen die ingaan tegen het verlangen van ons hart. Tegen de manier waarop wij het graag zouden zien.

Misschien ontstaat er bij het lezen van dit blogartikel juist wel een gevoel van dankbaarheid dat in jouw gezin deze zorgen niet bestaan. Wat een zegen! “Laat uw handelwijze zonder geldzucht zijn. Wees tevreden met wat u hebt, want Hij heeft het Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten.” In Gods zorg schakelt Hij anderen in! Heb jij oog voor de zorgen van anderen en probeer je daarin van betekenis te zijn? Ook daarin kun je iets laten zien van je dankbaarheid aan de Heere.

Wees afhankelijk
In zondag 10 wordt beleden dat God in Zijn voorzienigheid Zijn hele schepping onderhoudt en regeert en dat alles niet bij geval, maar van Zijn vaderlijke hand ons toekomt. Dat is hoe we in het leven mogen staan als we Hem mogen kennen in Zijn Zoon Jezus Christus: afhankelijk van Hem en van Zijn vaderlijke zorg.

De HEERE maakt ons klein, om te worden als een kind. Afhankelijk en kwetsbaar. Want het is niet fijn om te zeggen dat je het niet redt. Het is niet makkelijk om in een maatschappij waar alles in het teken staat van ‘vooruit’ en ‘meer’ en ‘beter’, tevreden te zijn, te delen met anderen of zelfs om hulp te vragen.

Geloof en vertrouw
En toch…al is het niet makkelijk. Het is géén sprong in het diepe. Het is een stap in geloof en vertrouwen. “Wees tevreden met wat u hebt, want Hij heeft het Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten.” Het is Zijn eigen belofte die ertoe uitnodigt. In Zijn handen zijn we absoluut veilig. Hoe bang en onzeker de tijden ook zijn…

Wie maar de goede God laat zorgen
en op Hem hoopt in ’t bangst gevaar,
is bij Hem veilig en geborgen,
die redt Hij godd’lijk, wonderbaar.
Wie op de hoge God vertrouwt,
heeft zeker op geen zand gebouwd.

Blijf dan eerbiedig God verbeiden,
zwijg voor de Heer’ ootmoedig, stil.
Hij zal u naar Zijn raad geleiden;
’t is goed en heilig, wat Hij wil.
Richt dan op Hem vertrouwend ’t oog;
Hij voert u door de smart omhoog.

Treed vrolijk voort op ’s Heren wegen;
volbreng uw taak in Zijne kracht;
’t Wordt eind’lijk alles u ten zegen,
wanneer gij daarop biddend wacht.
En wie gelovig op Hem ziet,
weet zeker, Hij verlaat ons niet.

Om over na te denken:

• Herken je je in de zorgen die hier staan beschreven? Durf je te erkennen dat je hulp nodig hebt, allereerst van de Heere? En misschien ook van anderen? Wat ga je daarmee doen?
• Herken je je niet in deze (financiële) zorgen en heb je nog meer dan genoeg om van te leven? Helpt dit blogartikel je om je in te leven in hen die het momenteel moeilijk hebben? Wat kan jíj doen om hen te helpen? Hoe kan je in deze situatie toch afhankelijk leven van de Heere?
• Wil je hier verder over nadenken? Deze preek gaat over Filippenzen 4 en sluit hierop aan.