Bijbels moederschap
Soms zou je willen wegrennen. Of onder de dekens kruipen. Of je vingers in je oren steken om de herrie niet te hoeven aanhoren. Of de deur op slot doen
Daar zit ik dan. In het zand. Zonnebril op, neus in het zonnetje en naast mij… taartjes! Ik heb een feestelijk gevoel. Jarig zijn maar dan op het strand. Iets
Je kent hem wel: de wip. De meeste speeltuinen hebben er één. De bedoeling is dat er aan allebei de kanten iemand op het stoeltje gaat zitten. Als de één
Tom (4 jaar) wist al een hele tijd dat zijn moeder erg ziek was. Ze moest vaak naar het ziekenhuis. Ze werd kaal. Ze kon hem niet meer naar school
Af en toe komt er gewoon niets uit mijn handen. Ik kan me daar dan behoorlijk schuldig over voelen. Ik ben best vaak opgewekt, maar sommige dagen loop ik voor
Het was op woensdagmiddag, een paar weken terug. De dames hadden nieuwe schoenen nodig en vanwege de uitverkoop leek het mij een gunstig moment om onze slag te slaan. En
Het viel me ineens op. Misschien kwam het, omdat ik net een keer met een boek zat. Onze dochter van zeven jaar kwam elke twee minuten zo’n beetje aan mij
We zijn met verlof in Nederland. Voor de tweede keer in de afgelopen vijf jaar mogen we weer een poosje aanschuiven. Naast de verplichte onderdelen van presenteren, bijscholen en medische
Salomo wist het al: ‘Er is een tijd om te wenen en er is een tijd om te lachen,’ Pred. 3:4. Er worden in ons leven heel wat tranen gehuild.
Het begint kouder te worden, toen ik vanmorgen de ramen open zwiepte voor de dagelijkse frisse lucht rook ik de winter. Kou, nat blad en een vleugje van de houtkachel
Ik sla nog een bladzijde in mijn agenda om, daar is het: woensdag 9 maart. Een dag met een klein krabbeltje wat mij laat zien dat het een vrije dag
“Why love, if losing hurts so much? I have no answers anymore: only the life I have lived. Twice in that life I’ve been given the choice: as a boy
