Licht in de duistere Wereld van Halloween

Terwijl ik boven de kinderen naar bed bracht ging de deurbel, op 31 oktober 2018. Ik hoorde kinderstemmen en manlief die iets stond uit te leggen over duisternis en licht. Een vluchtige blik uit het slaapkamerraam van onze dochter deed me snel de gordijnen weer dichttrekken. Kinderen met puntmutsen, maskers, kapmessen en doodskoppen stonden voor de deur. Toen even later echter weer de deurbel ging, hoorde ik geen kinderstemmen, maar een woedende moeder: hoe we het dúrfden om een onschuldig kinderfeest te verstoren met onze vrome verhalen. Want zo was er voor die kinderen toch niets meer aan! En dat was ónze schuld.

Waarom is dit leuk?

De dood is voor steeds meer mensen in ons land reden voor een feestje. Het zette me aan het denken. Wat zit daar nu achter? Is het echt zo dat mensen hun angst voor de dood kwijt zijn? Dat geloof ik niet. Proberen ze hun kinderen bij te brengen dat de dood niets is om voor te vrezen? Misschien. Proberen ze op deze manier nog een soort controle te voeren over iets waarover ze als één van de weinige dingen in het leven geen controle hebben? Onbewust zou dat heel goed een reden kunnen zijn voor deze Halloween-hype. Of is het de duivel zelf die zijn feestje viert, en daarmee duizenden wereldwijd mee krijgt?

Niet bang zijn

Toen we gisteren op de fiets zaten onderweg naar de kerk vroeg onze oudste dochter of we een straatje om konden fietsen. Dan hoefden we niet langs dat huis met geesten en doodskoppen in de voortuin. Ik reageerde wat laconiek dat je daar echt niet bang voor hoeft te zijn en dat we dat zeker niet uit de weg gaan. Maar later dacht ik: is dat wel de juiste benadering? Kunnen we onze kinderen niet beter leren dat de macht van de satan hierdoor zéker openbaar komt, maar dat we tegelijk mogen weten dat de Heere Jezus sterker is?

‘s Avonds zongen we het lied ‘Liefde was het, onuitputtelijk’. In het tweede couplet staat het zo kernachtig:

‘Rijd als Heerser door de velden, Jezus in Uw grote kracht.
Niets, niets kan U tegenhouden, zelfs de hel niet met haar macht.
Voor Uw Naam zo groot en heerlijk zinkt de vijand weg in ‘t niet.
Heel de schepping, Heer’, zal beven, als zij U haar Koning ziet‘.

We kregen er een mooi gesprekje over met de kinderen. De duivel is bang voor de Naam van de Heere Jezus. Zonder onze kinderen onnodig bang te willen maken, is het tóch goed dat ze dít weten. Zeker in een week als deze.

Bidden om bescherming

Deze week is de macht van de boze wel heel zichtbaar om ons heen. De duivel viert zijn feestje. De beste bescherming tegen ‘de boze machten in de lucht’ die ons omringen, is het gebed. Laten we Efeze 6 biddend lezen. En mét en vóór onze kinderen bidden om bescherming. Maar laten we óók bidden voor al die mensen die dit ‘feest’ vieren, de dood eren. Ze zijn gevangen en weten het niet.

Of onze deurbel nog wel gaat dit jaar op 31 oktober is natuurlijk de vraag. Maar áls ze komen kunnen ze dit jaar wél een traktatie verwachten. De Marsjes-met-een-Boodschap liggen klaar:

Ik ben het Licht der wereld. Die Mij volgt zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het Licht des levens hebben (Johannes 8: 12).

Wil jij ze ook? Je kunt de briefjes om een minimarsje plakken bijvoorbeeld, op een zakje tumtum, of ander (niet al te klein) snoepgoed. Je kunt de briefjes hier downloaden.

Dit artikel werd geschreven door Elise. Ze stelt zich hier aan je voor.

–