‘Had je echt niet eerder thuis kunnen zijn?’ vraag ik aan mijn man. Vaak is er dan sprake van overmacht en loopt er iets uit waar hij zelf ook eigenlijk niets aan kan doen. Maar ik doe richting hem mijn beklag. Er volgt een diepe zucht. ‘Ik zal proberen de volgende keer vroeger thuis te zijn.’ Wat verbolgen zitten we naast elkaar op de bank. De volgende keer komt hij helaas weer later. Als hij in de auto zit om richting huis te rijden appt hij mij even: ‘Ik kom er zo aan, schat. Hartje.’ Ik app terug: ‘Begrijp je hoor, lieverd, tot zo.’ Terwijl hij even later toeterend de oprit oprijdt doe ik alvast de deur voor hem open en omhelzen we elkaar. Wat een contrast met de vorige keer.
De meeste confrontaties en ruzies in de relatie zijn volgens de wereldberoemde Canadese relatietherapeute Sue Johnson terug te voren tot deze ene vraag: ‘Ben je er nog wel voor me?’ Van het boek ‘houd me vast’ van Sue Johnson zijn inmiddels 130.000 exemplaren verkocht en de 36e druk is verschenen. Het voorziet dus duidelijk in een behoefte.
Elk verwijt is in feite een protest tegen het verlies van de band met je partner, zo is een van haar conclusies. Als stellen die ruis eenmaal uit hun communicatie gefilterd hebben, kunnen en zullen ze erkennen dat ze behoefte hebben aan emotionele verbondenheid en openstaan voor elkaars behoefte aan verbinding. En dat zijn de voorwaarden voor een hechte, gelukkige relatie. Net zoals baby’s een aangeboren behoefte hebben aan een veilige band met hun ouders, zo hebben ook volwassenen een ingebakken behoefte aan veiligheid en geborgenheid in hun huwelijk. We willen namelijk zeker weten dat we een ander kunnen vertrouwen en op de ander kunnen bouwen.
Leren communiceren
Leren communiceren vanuit ons hart is een reis op zich. Een indrukwekkend avontuur. En het medicijn voor een gezonde relatie. Of je nu heel gelukkig bent in je huwelijk of dat je huwelijk in een slop is geraakt, deze verbinding met elkaar brengt je altijd een stap verder. Het is ook een kunst, iets wat oefening vraagt. Liefdevolle communicatie. Dan wil je de ander gelukkig maken en houden.
En daarvoor kan je het beste een giraf zijn en geen jakhals. Marshall Rosenberg, de grondlegger van Nonviolent Communication ofwel Geweldloos Communiceren, koos twee dieren om zijn ideeën krachtig en duidelijk over te brengen: de giraf communiceert vanuit zijn hart en zoekt naar verbinding. De jakhals staat hier lijnrecht tegenover. Hij leeft in afzondering.
Giraf
Giraffen hebben het één na grootste hart van alle landdieren. Een groot hart helpt ons ‘beter’ te kunnen luisteren, met respect. Als we als giraf luisteren, richten we ons ook op wat er leeft in het hart. Focussen we ons op de gevoelens, emoties en behoeften van een ander.
Een giraf heeft ook een lange nek. Als giraf heb je het vermogen om ver vooruit te kunnen kijken. Omdat ik dit kan, zie ik veel meer, zie ik de context, zie ik ook hoe mijn woorden/daden bij een ander overkomen.
Daarnaast heeft een giraf ook zuur in zijn speeksel, waardoor hij taaie doornen zo maar kan verteren. Handig als we ‘stekelige’ woorden naar ons toe krijgen of met ‘stekelige’ gedachten worstelen.
De jakhals
De jakhals leeft in afzondering en angst. Hij voelt zich helemaal niet zo gelukkig. Oordeelt vaak over een ander, interpreteert dingen vanuit zijn eigen gedachtegang, vergelijkt, is angstig om tekort te komen, geeft de ander de schuld, maakt verwijten en communiceert in aanvallen.
Elke jakhals heeft vaak wel een giraf in zich zitten, maar die komt niet altijd boven water. Misschien ben jij wel een baby-girafje met een taalprobleem, zo las ik ergens heel typerend.
Houd jezelf steeds een spiegel voor. Spreek en reageer jij vanuit een giraf of vanuit een jakhals? Een giraf zal zorgen voor deze emotionele verbinding. En deze verbinding is nodig om te communiceren van je hart en je gelukkig te voelen. Om samen te mogen genieten van deze bijzondere scheppingsgave. Het is niet goed, dat de mens alleen zij; Ik zal hem een hulpe maken, die als tegen hem over zij (Gen. 2:18). Als je deze diepe communicatie en verbondenheid mag ervaren zal jij je niet alleen voelen in je huwelijk maar ontstaat er een liefdesband die nog steeds hechter wordt. Vanuit deze emotionele verbondenheid kan de beste intimiteit en seksualiteit tot stand komen. Je kunt en mag dan genieten van elkaar zoals de Heere dat heeft bedoeld. In Prediker 9 vers 9 staat: Geniet het leven met de vrouw, die gij liefhebt.
Ben je de Heere dankbaar voor zoveel liefde en geluk? Of ben je er al lang aan gewend geraakt en zijn jullie misschien wel vaker een jakhals als een giraf? Waar liefde woont, gebiedt den Heer’ den zegen. Houd deze liefde brandende. Als het een vuur is hoef je er weinig voor te doen om het te laten branden. Als het een vlammetje is gooi er zoveel hout op dat het weer een vuur wordt. En als het vlammetje bijna gedoofd is ga dan samen op zoek naar deze verbinding.
Niet altijd over rozen
Je huwelijk kan niet altijd over rozen gaan. Misschien zijn we soms ingekleurd door mooie romans. Maar het is niet iedere dag romantiek ten top. Dat hoeft ook niet. En kan zelfs niet. Het huwelijksformulier zegt: ‘Velerlei hande kruis en tegenspoed.’ Als je voelt dat er aanslagen gepleegd worden op jullie huwelijk ga dan niet bij de pakken neerzitten. Misschien zijn jullie dan allebei helaas wel een jakhals. Ga samen op zoek wat de mogelijke oorzaak er van kan zijn. Praat zolang met elkaar dat je écht tot de diepste kern komt die er voor zorgt dat het misloopt en waardoor jullie verwijdering ervaren. Kijk naar jullie afzonderlijk aandeel hierin en neem ‘werkpunten’ voor de komende tijd mee. Probeer niet te vervallen in oude patronen. Dit alles zal weer zorgen voor verbinding. Ons huwelijksformulier spreekt ons zoveel moed in: Hij wil ons bijstaan, zelfs als wij dit allerminst verwachten.
Vergeet daarom zeker niet om samen op de knieën te gaan. Om jullie tekorten richting elkaar te belijden aan de Heere. Dat geeft de diepste band. Vraag of de liefde van Christus ook in jullie huwelijksleven mag schitteren! Zodat ons huwelijk mag bloeien als een overgebleven paradijsbloem. Met een hart vol van liefde en warme verbondenheid. Ben jij een giraf of een jakhals? Of nog een baby-girafje (met een taalprobleem)?
Dit blogartikel werd geschreven door Abigaïl. Meer over ons team lees je hier.
Heel mooi!
Wat als je als vrouw behoefte hebt aan een hechtere band met je man, maar je man lijkt die behoefte niet te delen? Van alle kanten worden tips aangereikt en er zijn honderden boeken, maar manlief heeft geen interesse, vindt het allemaal te psychologisch en stopt zijn emoties weg. Natuurlijk is er ook vanalles mis aan mijn kant, maar dit lijkt een verloren strijd die veel energie kost en vooral frustraties oplevert.
Goedenavond,
Wat een worsteling merk ik in je reactie. Het uitzien naar meer verbinding en iedere keer toch weer teleurgesteld te worden. Een huwelijk is werken aan twee kanten. Ook geven en nemen.
Maar als deze beiden uit balans raken/zijn levert dit veel frustraties op en raak je elkaar vaak alleen nog maar meer kwijt. Je belandt dan samen ook vaak in destructieve patronen. Wellicht herkenbaar?
Deze link verteld daar meer over: https://www.hennycramers.com/relatie-redden/
Hebben jullie samen al wel eens therapie gehad? Of anders voor jezelf hoe jij het beste in je huwelijk met je man kan omgaan?
Ik gun jullie dit van harte.
Zelf werk ik voor stichting de Vluchtheuvel. Door heel het land hebben wij locaties waar wij echtparen, of ook soms een echtgenoot alleen hulp bieden als er samen geen perspectief meer lijkt te zijn.
Als je hier nog vragen over hebt, hoor ik het graag.
Van harte al het nodige!
Heel herkenbaar, maar het vermogen om te kunnen verbinden en te focussen op onze emoties wordt in onze jeugd aangeboord of juist kapot gemaakt. En dan is het moeilijk om een giraf te zijn….
Beste Ina,
Hartelijk dank voor je reactie. Wat je zegt is zeker waar. Je kunt vanuit je verleden een rugzak meenemen waarbij je de gevolgen in je huwelijk blijft ervaren. Aan de andere kant is het ook mogelijk om door middel van hulpverlening weer dichterbij je emoties/gevoelens uit te komen en wellicht negatieve ervaringen vanuit je jeugd een plek te leren geven. Ik wens je van harte al het nodige toe!