Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Wat een Giraf en een Jakhals met jouw Huwelijk te maken hebben

Huwelijk

18 feb

‘Had je echt niet eerder thuis kunnen zijn?’ vraag ik aan mijn man. Vaak is er dan sprake van overmacht en loopt er iets uit waar hij zelf ook eigenlijk niets aan kan doen. Maar ik doe richting hem mijn beklag. Er volgt een diepe zucht. ‘Ik zal proberen de volgende keer vroeger thuis te zijn.’ Wat verbolgen zitten we naast elkaar op de bank. De volgende keer komt hij helaas weer later. Als hij in de auto zit om richting huis te rijden appt hij mij even: ‘Ik kom er zo aan, schat. Hartje.’ Ik app terug: ‘Begrijp je hoor, lieverd, tot zo.’ Terwijl hij even later toeterend de oprit oprijdt doe ik alvast de deur voor hem open en omhelzen we elkaar. Wat een contrast met de vorige keer.

De meeste confrontaties en ruzies in de relatie zijn volgens de wereldberoemde Canadese relatietherapeute Sue Johnson terug te voren tot deze ene vraag: ‘Ben je er nog wel voor me?’ Van het boek ‘houd me vast’ van Sue Johnson zijn inmiddels 130.000 exemplaren verkocht en de 36e druk is verschenen. Het voorziet dus duidelijk in een behoefte.

Elk verwijt is in feite een protest tegen het verlies van de band met je partner, zo is een van haar conclusies. Als stellen die ruis eenmaal uit hun communicatie gefilterd hebben, kunnen en zullen ze erkennen dat ze behoefte hebben aan emotionele verbondenheid en openstaan voor elkaars behoefte aan verbinding. En dat zijn de voorwaarden voor een hechte, gelukkige relatie. Net zoals baby’s een aangeboren behoefte hebben aan een veilige band met hun ouders, zo hebben ook volwassenen een ingebakken behoefte aan veiligheid en geborgenheid in hun huwelijk. We willen namelijk zeker weten dat we een ander kunnen vertrouwen en op de ander kunnen bouwen.

Leren communiceren

Leren communiceren vanuit ons hart is een reis op zich. Een indrukwekkend avontuur. En het medicijn voor een gezonde relatie. Of je nu heel gelukkig bent in je huwelijk of dat je huwelijk in een slop is geraakt, deze verbinding met elkaar brengt je altijd een stap verder. Het is ook een kunst, iets wat oefening vraagt. Liefdevolle communicatie. Dan wil je de ander gelukkig maken en houden.

En daarvoor kan je het beste een giraf zijn en geen jakhals. Marshall Rosenberg, de grondlegger van Nonviolent Communication ofwel Geweldloos Communiceren, koos twee dieren om zijn ideeën krachtig en duidelijk over te brengen: de giraf communiceert vanuit zijn hart en zoekt naar verbinding. De jakhals staat hier lijnrecht tegenover. Hij leeft in afzondering.

Giraf

Giraffen hebben het één na grootste hart van alle landdieren. Een groot hart helpt ons ‘beter’ te kunnen luisteren, met respect. Als we als giraf luisteren, richten we ons ook op wat er leeft in het hart. Focussen we ons op de gevoelens, emoties en behoeften van een ander.

Een giraf heeft ook een lange nek. Als giraf heb je het vermogen om ver vooruit te kunnen kijken. Omdat ik dit kan, zie ik veel meer, zie ik de context, zie ik ook hoe mijn woorden/daden bij een ander overkomen.

Daarnaast heeft een giraf ook zuur in zijn speeksel, waardoor hij taaie doornen zo maar kan verteren. Handig als we ‘stekelige’ woorden naar ons toe krijgen of met ‘stekelige’ gedachten worstelen.

 

De jakhals

De jakhals leeft in afzondering en angst. Hij voelt zich helemaal niet zo gelukkig. Oordeelt vaak over een ander, interpreteert dingen vanuit zijn eigen gedachtegang, vergelijkt, is angstig om tekort te komen, geeft de ander de schuld, maakt verwijten en communiceert in aanvallen.

Elke jakhals heeft vaak wel een giraf in zich zitten, maar die komt niet altijd boven water. Misschien ben jij wel een baby-girafje met een taalprobleem, zo las ik ergens heel typerend.

Houd jezelf steeds een spiegel voor. Spreek en reageer jij vanuit een giraf of vanuit een jakhals? Een giraf zal zorgen voor deze emotionele verbinding. En deze verbinding is nodig om te communiceren van je hart en je gelukkig te voelen. Om samen te mogen genieten van deze bijzondere scheppingsgave. Het is niet goed, dat de mens alleen zij; Ik zal hem een hulpe maken, die als tegen hem over zij (Gen. 2:18). Als je deze diepe communicatie en verbondenheid mag ervaren zal jij je niet alleen voelen in je huwelijk maar ontstaat er een liefdesband die nog steeds hechter wordt. Vanuit deze emotionele verbondenheid kan de beste intimiteit en seksualiteit tot stand komen. Je kunt en mag dan genieten van elkaar zoals de Heere dat heeft bedoeld. In Prediker 9 vers 9 staat: Geniet het leven met de vrouw, die gij liefhebt.

Ben je de Heere dankbaar voor zoveel liefde en geluk? Of ben je er al lang aan gewend geraakt en zijn jullie misschien wel vaker een jakhals als een giraf? Waar liefde woont, gebiedt den Heer’ den zegen. Houd deze liefde brandende. Als het een vuur is hoef je er weinig voor te doen om het te laten branden. Als het een vlammetje is gooi er zoveel hout op dat het weer een vuur wordt. En als het vlammetje bijna gedoofd is ga dan samen op zoek naar deze verbinding.

Niet altijd over rozen

Je huwelijk kan niet altijd over rozen gaan. Misschien zijn we soms ingekleurd door mooie romans. Maar het is niet iedere dag romantiek ten top. Dat hoeft ook niet. En kan zelfs niet. Het huwelijksformulier zegt: ‘Velerlei hande kruis en tegenspoed.’ Als je voelt dat er aanslagen gepleegd worden op jullie huwelijk ga dan niet bij de pakken neerzitten. Misschien zijn jullie dan allebei helaas wel een jakhals. Ga samen op zoek wat de mogelijke oorzaak er van kan zijn. Praat zolang met elkaar dat je écht tot de diepste kern komt die er voor zorgt dat het misloopt en waardoor jullie verwijdering ervaren. Kijk naar jullie afzonderlijk aandeel hierin en neem ‘werkpunten’ voor de komende tijd mee. Probeer niet te vervallen in oude patronen. Dit alles zal weer zorgen voor verbinding. Ons huwelijksformulier spreekt ons zoveel moed in: Hij wil ons bijstaan, zelfs als wij dit allerminst verwachten.

Vergeet daarom zeker niet om samen op de knieën te gaan. Om jullie tekorten richting elkaar te belijden aan de Heere. Dat geeft de diepste band. Vraag of de liefde van Christus ook in jullie huwelijksleven mag schitteren! Zodat ons huwelijk mag bloeien als een overgebleven paradijsbloem. Met een hart vol van liefde en warme verbondenheid. Ben jij een giraf of een jakhals? Of nog een baby-girafje (met een taalprobleem)?

Dit blogartikel werd geschreven door Abigaïl. Meer over ons team lees je hier.

Meer lezen:

  • Leven gegeven!Leven gegeven!
  • De Heere zal voor u strijdenDe Heere zal voor u strijden
  • Opruimen: wat doen we met die spullen? (2)Opruimen: wat doen we met die spullen? (2)
  • 7 lessen voor moeders van de moeder van Simson7 lessen voor moeders van de moeder van Simson
  • Lessen uit het leven van een Noord-Koreaanse moederLessen uit het leven van een Noord-Koreaanse moeder

5 Reacties

« De Kansen van Pubermoeders
Het Perfecte Huis »

Reacties

  1. Jacolien zegt

    21 februari 2020 om 07:14

    Heel mooi!

    Beantwoorden
  2. Anoniem zegt

    19 februari 2020 om 11:30

    Wat als je als vrouw behoefte hebt aan een hechtere band met je man, maar je man lijkt die behoefte niet te delen? Van alle kanten worden tips aangereikt en er zijn honderden boeken, maar manlief heeft geen interesse, vindt het allemaal te psychologisch en stopt zijn emoties weg. Natuurlijk is er ook vanalles mis aan mijn kant, maar dit lijkt een verloren strijd die veel energie kost en vooral frustraties oplevert.

    Beantwoorden
    • Abigaïl zegt

      19 februari 2020 om 18:43

      Goedenavond,

      Wat een worsteling merk ik in je reactie. Het uitzien naar meer verbinding en iedere keer toch weer teleurgesteld te worden. Een huwelijk is werken aan twee kanten. Ook geven en nemen.
      Maar als deze beiden uit balans raken/zijn levert dit veel frustraties op en raak je elkaar vaak alleen nog maar meer kwijt. Je belandt dan samen ook vaak in destructieve patronen. Wellicht herkenbaar?
      Deze link verteld daar meer over: https://www.hennycramers.com/relatie-redden/
      Hebben jullie samen al wel eens therapie gehad? Of anders voor jezelf hoe jij het beste in je huwelijk met je man kan omgaan?
      Ik gun jullie dit van harte.
      Zelf werk ik voor stichting de Vluchtheuvel. Door heel het land hebben wij locaties waar wij echtparen, of ook soms een echtgenoot alleen hulp bieden als er samen geen perspectief meer lijkt te zijn.
      Als je hier nog vragen over hebt, hoor ik het graag.
      Van harte al het nodige!

      Beantwoorden
  3. Ina zegt

    18 februari 2020 om 20:56

    Heel herkenbaar, maar het vermogen om te kunnen verbinden en te focussen op onze emoties wordt in onze jeugd aangeboord of juist kapot gemaakt. En dan is het moeilijk om een giraf te zijn….

    Beantwoorden
    • Abigaïl zegt

      19 februari 2020 om 18:36

      Beste Ina,

      Hartelijk dank voor je reactie. Wat je zegt is zeker waar. Je kunt vanuit je verleden een rugzak meenemen waarbij je de gevolgen in je huwelijk blijft ervaren. Aan de andere kant is het ook mogelijk om door middel van hulpverlening weer dichterbij je emoties/gevoelens uit te komen en wellicht negatieve ervaringen vanuit je jeugd een plek te leren geven. Ik wens je van harte al het nodige toe!

      Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de M Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de Moeskruid Bijbelstudies over het boek Openbaring.

De achterliggende maanden hebben we met de Moeskruid Bijbelleesgroep het boek Genesis gelezen. We deden er heel lang over (zo'n zeven maanden!) en wat was er veel te leren! Nu is Genesis uit en starten we binnenkort met het boek Openbaring.

Van het begin van de tijd, naar het einde ervan. In Genesis lazen we hoe alles goed was en verbroken werd. In Openbaring zullen we lezen over de gebrokenheid van de wereld, waarin de Heere alle dingen nieuw gaat maken. In de tijd waarin we leven is de Openbaring aan Johannes heel relevant maar ook heel troostvol. Wij zien er naar uit om in dit Bijbelboek de diepte in te gaan.

Ik was altijd een beetje bang voor dit Bijbelboek. Want: zo onbegrijpelijk. Best onheilspellend ook. En er is zoveel verschil van mening over. Wie ben ik dan om te denken dat ik het wel begrijpen kan?

Maar deze tekst spreekt boekdelen. Zalig is hij die deze profetie leest, en zijn zij die het horen en bewaren. Wat bijzonder, vind je niet? Laten we Openbaring dus niet links laten liggen! Dit Bijbelboek is geschreven om gelezen en geloofd te worden. 

De Heere Jezus openbaart Zich hier aan Johannes en ook aan ons. We zien Hem in Openbaring als het Lam van God, als Koning, als Rechter, als Bruidegom. Er is zoveel over Hem en over ons (eeuwige) leven te leren in Openbaring!

Zou je willen meedoen met de Bijbelleesgroep? Dan is het nu het goede moment om in te stromen. Je krijgt dan elke dag een paar vragen bij een Bijbel gedeelte die je helpen zelf zoekend de Bijbel te lezen. 
Je kunt (gratis) meedoen via e-mail of via de app. Aanmelden kan via de link in de bio.

#moeskruidbijbelleesgroep 
#moeskruid 
#moeskruidmethode
*Het is zo'n dag* Maandagochtend half 11. Het aa *Het is zo'n dag*

Maandagochtend half 11. 
Het aantal taken in mijn hoofd is langer dan op mijn lijst past. 
Alleen taak 1 is gedaan. 
En dat was er niet een om vrolijk van te worden. Twee vervolgafspraken én een verwijzing naar de kaakchirurg. 
Bij punt 2 beginnen de problemen. 
De wasmachine blijkt stuk. 
Was in een plas vies water. 
De peuter besluit voor de derde dag op rij al haar eigenwijsheid met driftbuien gepaard te laten gaan. 
Zo'n dag is het hier. 
Het is ook een dag met nieuwe genade. 
Een dag met zegeningen. 
En een dag om te oefenen in omhoog kijken, in plaats van naar beneden. 
Want echt, het is makkelijker om medelijden met mezelf te hebben. 
Om te mopperen en te klagen. 
Maar in mijn agenda staat niet alleen een niet-aflatende lijst met taken. Maar ook een tekst bij deze week:
'Zijt niet traag in het benaarstigen (= je inzetten). Zijt vurig van geest. Dient de Heere'.
En bij volgende week het vervolg: 'Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.' (Romeinen 12).

Ik ben zo blij dat Elisabeth Elliot in 'de hand van de Wever' zelfs de kapotte wasmachine noemt als vorm van 'klein lijden'. Want echt, het stelt niets voor bij het grote lijden van deze wereld. Maar het vraagt van mij wél om omhoog te zien. Juist in de kleine dingen vergeet ik dat zo makkelijk. 

Verblijdt u in de hoop. 
Dient de Heere. 

Het is zo'n dag. 

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in Hoewel ik het ont-zet-tend mis om lieve mensen in ons leven niet te kunnen knuffelen heb ik één ding uitgevonden het afgelopen jaar dat écht leuk is om te doen. Cadeautjes sturen! 

En dan niet bestellen bij die dikke blauwe man, maar bij de boekhandel of bloemenzaak in de woonplaats van de ontvanger. Dat maakt geven op meer manieren fijn! 

Nu coronamoeheid toeslaat is het fijn om cadeautjes te geven met een hoopvolle boodschap. Bijvoorbeeld deze mooie houten ketting met Bijbeltekt uit de Elke Dag Nieuw webshop. 

Helaas kunnen verschillende van onze cadeauartikelen (de handzeep van het vrouwenproject in Jordanië bijvoorbeeld) momenteel niet geleverd worden. Maar deze mooie kettingen zijn er wel! Ook vind je mooie kraamcadeautjes in de webshop.

Dus is er iets te vieren, wil je iemand een hart onder de riem steken of zomaar laten weten dat je aan haar denkt?

Vul het adres van de ontvanger in en een persoonlijke boodschap voor op het kaartje. Voor 1 euro pakken we je cadeutje in. Verrassingseffect verzekerd... En je steunt er nog goede doelen mee ook!

Je vindt de link in de webshop. 

#elkedagnieuw 
#cadeaumeteenplus
Dit is zo'n prachtig boek. Of prachtig... misschie Dit is zo'n prachtig boek.
Of prachtig... misschien is dat het goede woord niet. 
Indrukwekkend, denk ik.
En leerzaam. 
En bemoedigend. 
Doorleefd. 
Je merkt aan alles dat Elizabeth Elliot in dit boek over het lijden niet bedénkt hoe het zit, maar het zelf heeft ervaren. 

Eén van de vele din ge n die Elizabeth zegt (en waarvan je meteen denkt: ja, dat klopt!) is dit: 'Vreugde is niet te vinden in de afwezigheid van lijden, maar in de aanwezigheid van God'.

Ik kijk er enorm naar uit om dinsdagavond met Christine Stam - van Gent in gesprek te gaan over dit boek en de auteur. 
Ik denk dat deze laatste aflevering van de Elke Dag Nieuw Koffietafel er één wordt om niet te vergeten. 

Wil je erbij zijn? Je kunt meekijken en je vragen stellen (je bent zelf niet in beeld). Aanmelden kan via de link in de bio (€4,95). Tag ook even mensen van wie je denkt dat ze dit graag willen meemaken!
Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Afgelopen zondag was het de eerste lijdenszondag. Zie jij er naar uit, naar deze lijdensweken? Of zou je het liever willen overslaan, en meteen doorgaan naar het Paasfeest, omdat je de lijdenstijd maar droevig vindt? Als je zoon of dochter vraagt waarom we eigenlijk zó lang voor het Paasfeest al over het lijden van de Heere Jezus nadenken, heb je dan een antwoord?

Voel je diep van binnen weerstand tegen het kruis van Christus?
Of zie je er heerlijkheid in?

Je leer er meer over in het blogartikel van deze week. Link in de bio!
*Het kruis in ons hart* Vandaag hebben we nog een *Het kruis in ons hart*

Vandaag hebben we nog een dagje ijzelvrij. 
Hoewel ik het echt gezellig vind om de kinderen nog een dagje om me heen te hebben (en die haasje-repje-eet-nou-toch-eens-door-ochtenroutine kan missen als kiespijn) vind ik het soms wel moeilijk dat er zo weinig tijd is om een gedachte af te maken. Soms is er gewoon veel dat me bezighoudt. Bij jou misschien ook wel. Als je de hele dag nodig bent en je voortdurend 'Mama!' hoort roepen, is er weinig tijd om na te denken. 

Waar ik dan over nadenk bijvoorbeeld? Afgelopen vrijdagnacht overleed ds. J. Driessen, mijn 'oom Jaap'. Ik zocht mijn aantekeningen terug van de laatste preek die ik van hem hoorde. Dit voorbeeld raakte me opnieuw:

"Toen men in de Middeleeuwen de kruisvaarten maakte naar Jeruzalem, werd op de schouders van al die kruisvaarders een kruisteken bevestigd. Het was voor hen een bewijs dat Jeruzalem het doel van de tocht was. Zo hecht de Heere in zekere zin ook nu nog Zijn volk een kruis op de schouder. Nee, dieper nog: dikwijls hecht Hij het kruis in hun hárt. Het is voor hen een bewijs dat ze op weg zijn naar het Jeruzalem dat boven is. Want die met Christus leren sterven aan zichzelf, die zullen ook met Hem leven. Hij zal hen leiden door Zijn raad en daarna zal Hij hen in heerlijkheid opnemen. Om Hem eeuwig te danken voor de weg die Hij met hen ging."

Voor hem is dat werkelijkheid geworden. 
Na een stervend leven wacht leven na het sterven! Is dat ook jouw en mijn leven? Leren kruisdragen, achter de Heere Jezus aan? Niet meer wereldgelijkvormig, maar de vorm van het kruis in ons hart?

Wat ben ik vaak gericht op mezelf, op mijn belang, mijn comfort, mijn eer. Wat zit ik vaak vast aan de aarde en ben ik druk met dingen die voorbij gaan. Elke avond moet ik dat weer belijden en bidden:
O Zoon, maak mij Uw beeld gelijk! 

Paulus beschrijft het zo jaloersmakend:
Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven (Galaten 2:20).

Ik wens je een goede week!

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Heb je kookinspiratie nodig? Of een momentje stils Heb je kookinspiratie nodig?
Of een momentje stilstaan met een Bijbelse boodschap? 
Onze @marieke.ritmeester legde haar Bijbel en menuplanning naast elkaar en deelt een lekker makkelijk recept.
En... in de reacties doen lezers dat ook!

Je leest het via de link in de bio.

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Zaterdagavond* Op zaterdag gaan wij er vaak wel *Zaterdagavond*

Op zaterdag gaan wij er vaak wel even op uit. 
Naar het bos, of de hei. 
Vandaag niet. 
Vandaag ruimde ik elke kamer op. Trok de stofzuiger door het hele huis. Had voor het eerst in zes weken weer een stofdoek in handen. En werkte drie manden schone was weg. 
Ik voel de vrijheid. En kijk ernaar uit.
Om volgende week onder schooltijd op mijn gemak boekjes te lezen met Fébe. En al die andere dingen te doen die de afgelopen weken niet lukten. En daarom nam ik vandaag een voorsprong. Maar we maakten ook taartjes voor de vogels voor de komende dagen. En cake voor onszelf. We zongen en puzzelden en mopperden.
Kortom, het was gewoon. 
En wat is gewoon bijzonder!
Ja, ik heb geen idee hoe ik het maandagochtend klaar moet spelen om voor half 9 met vier gekapte en geklede kinderen op het schoolplein te staan. Met sneeuw en al. 
Maar vooral ben ik dankbaar. 
Voor wat de Heere gaf in de afgelopen weken, waar ik in december nog zó tegenop zag.
Hij was erbij en gaf wat nodig was. Meer nog: het was zo fijn dat we het jammer vinden dat het voorbij is. 
Maar we mogen pnieuw volgen, onze kinderen weer een beetje loslaten en ook de komende week weer met blijdschap ons werk gaan doen. 
Maar eerst is het zondag. Ik wens je een gezegende dag! 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Februari Wat een geluiden om ons heen. Oorverdove Februari

Wat een geluiden om ons heen. Oorverdovend. Persconferenties, beschouwingen over persconferenties, gelekt nieuws vóór persconferenties, bevestigingen van gelekt nieuws, beschouwingen óver gelekt nieuws. Cijfers, maatregelen, grafieken, golven, als-dan scenario’s, (mogelijke) versoepelingen, demonstraties en beschouwingen over dat alles… 

Ben ik de enige die heel erg moe wordt van mijn eigen neiging om het nieuws op de voet te volgen?
Waarom is het toch zo verleidelijk om ‘even nieuws te lezen’? 
Waarom wil ik zo graag voortdurend weten wat er in de wereld om me heen gebeurt? Waarom zou het erg zijn om iets te missen? 
Is er niet een God in de hemel Die alle dingen leidt en bestuurt? Volvoert Hij niet Zijn plan? 
Ik hoef er alleen maar te zijn, op de plaats die Hij me heeft gegeven om daar te doen wat Hij van mij vraagt. Wat er ook gebeurt.

Al die vragen doen me denken aan Jesaja 40, waar ook veel vragen staan (vers 12-15). Vragen die mij mijn plek wijzen. Vragen die me weer even laten zien dat de actualiteit niet bepaald wordt in het Catshuis of de Tweede Kamer, door het kabinet of het OMT:

“Wie heeft de wateren met de holte van zijn hand opgemeten, of van de hemel met een span de maat genomen, of het stof van de aarde met een maatbeker gevat, of de bergen gewogen in een waag, of de heuvels op een weegschaal? 
Wie heeft de Geest van de HEERE gepeild en wie heeft Hem als Zijn raadsman onderwezen?
Zie, de volken worden beschouwd als een druppel aan een emmer, als een stofje op de weegschaal. Zie, Hij heft de eilanden op als fijn stof.”

Wat zal de maand februari ons brengen? Wat gaat het nieuws bepalen? Ik heb geen idee. 
Aan de Elke Dag Nieuw Koffietafel (link in de bio) ga ik elke dinsdagavond in gesprek over een thema dat ons als vrouwen en moeders raakt. Het is geen praatprogramma over de actualiteit, maar een goed gesprek waarin we ons oog omhoog richten. Wat de omstandigheden ook zijn. 

Omdat we het weten (ook uit Jesaja 40): Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God bestaat voor eeuwig.

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwkoffietafel
#roepingenverwachtingvoormoeders
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316