Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

5 Richtlijnen voor Effectief Communiceren met je Kind

Moederschap & Vrouw zijn· Opvoeding

4 feb

Wat een schatten! Met een heerlijke warme kop koffie bekijk ik ze stilletjes. Met z’n drieën zitten ze krap maar knus in de grote stoel. Grote zus leest voor, de anderen liggen heerlijk tegen haar aan. Dit is nog mooier dan ik mijn meisjesdroom had voorgesteld: Moeder zijn.

Een paar dagen later. Daar zit ik dan. Huilend op mijn bed. Zo’n moment dat ik aan het einde van de dag denk: Ik weet echt niet meer wat ik moet doen! Strijd, conflict, ruzie. Die woorden lijken steeds groter te worden. In de praktijk, maar vooral in mijn hoofd. Die grote meisjesdroom lijkt een illusie: moeder zijn.

Zoektocht

Je herkent het vast wel: die neerwaartse spiraal, waarbij de dingen groter lijken dan ze zijn. Waarbij je geen oog meer hebt voor alle ontvangen zegeningen, maar alleen nog maar voor de door-mij-veroorzaakte mislukkingen. Waarom gaat het áltijd mis? Waarom lukt het mij nu nóóit om een lieve, goede moeder te zijn? Ik wil het anders, maar hoe?

Die laatste vraag heeft me veel bezig gehouden de afgelopen maanden. Want wat loop je tegen jezelf aan bij het opvoeden. Mijn kinderen zijn grote spiegels waarin ik veel van mezelf in zie. En dat doet regelmatig behoorlijk pijn. Ik schreeuw naar mijn kinderen dat ze moeten stoppen met schreeuwen. Terwijl ik er één op wijs dat het aardig is om echt naar elkaar te luisteren, betrap ik mezelf er een paar minuten later op dat ik eigenlijk helemaal niet heb gehoord wat zoonlief net aan me vertelde. Aan tafel probeer ik mijn kinderen eerbied te leren, maar tijdens het Bijbellezen schiet ik uit mijn slof als iemand iets doet wat ik niet wil hebben. Hoe kan ik mijn kinderen leren hun emoties te reguleren, als ik daarin zelf niet het goede voorbeeld geef?

Verandering? Dat begint bij mezelf! Maar gelukkig hoeft dat niet vanuit mezelf. Als ik op die manier aan het werk moet, zal het alleen maar mislukken. Maar ik mag vertrouwen en bidden om de vervulling van Gods belofte in Filippenzen 4:19: ‘Maar mijn God zal u, overeenkomstig Zijn rijkdom, voorzien van alles wat u nodig hebt, in heerlijkheid, door Christus Jezus.’

En dan de praktijk

Op zoek naar tips en trucs. Volop te verkrijgen: van schoolpleinadviezen tot wetenschappelijke artikelen, van moederblogs tot Bijbelse voorbeelden. Graag deel ik iets van mijn ontdekkingen.

  1. Erken álle gevoelens van je kind

Het lijkt een open deur, maar toch gooien we die deur vaak dicht. Ik tenminste wel. Open staan voor wat een kind voelt is een kunst apart. Ik merk bij zelf al snel de neiging om hun verhaal vanuit mijn perspectief in te kleuren, zonder me echt in te leven.

Een simpel voorbeeld: Mijn zoon komt boos uit school, omdat hij in de klas niets mocht vertellen. Ik reageer: ‘Ach joh, daar hoef je toch niet boos om te zijn? Niet iedereen kan elke dag iets vertellen, je bent vanzelf weer een keer aan de beurt.’

Ook al zit er misschien wel een kern van waarheid in, mijn zoon voelt zich niet erkent in zijn boosheid. Alsof hij die gevoelens niet zou mogen hebben. Net zoals ik graag gehoord en gezien wil worden en net zoals ik pas kwetsbaar durf te zijn als er begrip is, zo heeft hij dat net zo goed!

Omdat het gedrag van onze kinderen voortkomt vanuit hun gevoelens, moet je eerst ontdekken wat hun gevoelens zijn en die accepteren, voordat je hun gedrag kan aanpakken. Dat vraagt van mij inlevingsvermogen. Écht luisteren en mijn eigen gedachten even parkeren. Wanneer ik mijn kind laat weten dat die gevoelens er mogen zijn, kun je daarna verder in gesprek.

Ik zou dus ook anders op mijn zoon kunnen reageren: ‘Jij bent echt boos! Het is ook niet leuk als je graag iets wil vertellen en je bent niet aan de beurt.’

 

  1. Sta niet tegenover je kind, maar ga ernaast staan!

Dat je alle gevoelens moet accepteren, wil niet zeggen dat je al het gedrag moet tolereren. Maar misschien herken je die valkuil ook wel. Als je wilt dat je kind iets doet, ga je als een commandant bevelen uitdelen. Als je negatief gedrag wilt veranderen, wijs je met een beschuldigende vinger en steek je een moraliserende preek af. En als dat niet helpt, dan wil dreigen met bepaalde consequenties nog weleens helpen. Maar wat bereik ik hier nu werkelijk mee? Mijn kind gehoorzaamt misschien wel, maar ondertussen zit het vol weerstand en verzet.

Mijn kind corrigeren, maar de vrede en liefde bewaren. In het boekje How2talk2kids van Adele Faber en Elaine Mazlish vond ik hele praktische tips.

A. Beschrijf wat je ziet of beschrijf het probleem
Als ik de oorzaak van een probleem bij mijn kind neerleg, voelt het zich aangevallen en gaat het in verzet. Het is lastig om iets te moeten doen, omdat je blijkbaar iets niet goed doet. Wanneer je een probleem algemeen beschrijft, kan een kind het makkelijker zelf oplossen.

In plaats van ‘Je hebt weer met water geknoeid, ruim dat eens snel op!’, zeg je bijvoorbeeld: ‘Er ligt water op de grond, we hebben een doekje nodig.’

B. Geef een keuze

Kinderen moeten zoveel en misschien wel het meeste van ons ouders. Dat zorgt voor opstandigheid. Altijd maar weer dingen moeten en niets zelf mogen bepalen. Als ik mijn kinderen zelf ergens tussen laat kiezen, vermindert dat hun verzet. Ze hebben het gevoel dat ze zelf wat inbreng en controle krijgen over hun eigen leven.

In plaats van ‘Ga eens snel terug je bed in!’ kan je ook vragen: ‘Vind je het fijn als ik je nog even instop, of ga je zelf je bed weer in?

C. Zeg het met één woord
Bij ons komt er altijd veel kou vanuit de gang de woonkamer in. De kinderen weten dus inmiddels heel goed dat de deur dicht moet blijven. Wanneer iemand hem open laat staan, zeg ik al snel geprikkeld: ‘Hoe vaak moet ik het nog zeggen? Doe de deur dicht!’ Maar als ik roep: ‘De deur!’ komen ze veel sneller in actie.

Door niet te commanderen, maar kort een woord te zeggen, leert een kind zelf nadenken en initiatief nemen.

D. Schrijf

Sommige kinderen zijn helemaal van de briefjes. Overal liggen of hangen ze. Maar ze vinden het ook leuk om ze te krijgen! ‘De auto vertrekt over 5 minuten naar school. Alleen kinderen met hun jas en schoenen aan mogen mee!’ geschreven op een papieren vliegtuigje is veel leuker dan een moeder die aanhoudend vraagt of ze nu hun jassen en schoenen willen aantrekken.

E. Gebruik humor
Humor houdt de sfeer goed en zet aan tot actie! Ik herinner me nog hoe mijn tante vroeger mijn nichtje stimuleerde haar brood op te eten. Een stukje brood aan haar vork riep: ‘Joehoe! Mag ik naar binnen? Ik wil zo graag van de glijbaan!’ Die heb ik bij mijn eigen kinderen ook geprobeerd en ik verzeker je: hij werkt nog steeds!

 

  1. Geef je kind verantwoordelijkheid en vertrouwen

Als ik het niet eens ben met mijn kind, dan zeg ik al snel wat ík wil hebben of wat ík ergens van vind. In een gesprek kom ik met allerlei oplossingen aandragen of wil ik míjn mening opleggen. Maar ook mijn kind is een zelfstandig persoon met eigen smaak, voorkeur en interesses. Dat is zoiets moois, het eigene en unieke van mijn kind. Waarom zou ik dan mijn smaak, mijn mening moeten opleggen? Ik probeer nu veel vaker mijn kinderen bij dingen te betrekken en in overleg dingen te doen. In plaats van een regel op te leggen die ik heb bedacht, kunnen we ook samen een afspraak maken. Daar kan je dan veel makkelijker op terugkomen.

 

  1. Kom niet terug op wat er is gebeurd, maar richt je op wat je vanaf dit moment wilt.

Een van mijn grootste valkuilen! Oeverloze discussies met de kinderen over hoe het allemaal ging, wie de schuld heeft, waarom ze er écht niets aan konden doen. In plaats van terugblikken op wat mis ging, kun je ook uitspreken wat je in het vervolg juist wel wilt hebben.

Voorbeeld:

Er is een beker melk omgevallen omdat de kinderen tijdens het eten met speelgoedauto’s over tafel racen’. Ze beweren allebei dat het echt niet door hen komt.

‘We hebben het er nu even niet over door wie het komt. De regel is dat we geen speelgoed aan tafel hebben, dus dat doen we vanaf nu ook echt niet meer!’

 

  1. Leer van de Heere Jezus.

Je ontkomt er niet aan. Er zijn momenten dat je kind je raakt of kwetst. Je hebt pijn en verdriet of je bent boos. Wat is het dan goed om de Bijbel open te slaan en je handen te vouwen.

Lees hoe Jezus omging met de mensen die heel dichtbij Hem stonden. Van hen moest Hij het meeste verdragen! Neem Petrus. Hoe vaak moest de Heere Jezus het weer uitleggen dat Hij moest lijden en sterven. Hoe vaak stond Petrus Hem in de weg. Wat zullen de woorden ‘Ik ken Hem niet!’ pijn gedaan hebben. Maar Jezus had Petrus lief, Hij keek Hem aan en vergaf hem. De Heere Jezus leert ons heel veel geduld te hebben. Hij leert ons te vergeven en lief te hebben.

Bid om de vergevingsgezindheid die de Heere Jezus had. Om kracht, geduld en een frisse kijk op je kind. En bid vooral om heel veel liefde! Laat een kind merken dat je ondanks zijn of haar gedrag, onvoorwaardelijk van hem of haar houdt!

Tel je zegeningen

Vol goede moed ga ik het proberen. Met nieuwe energie pas ik de geleerde dingen toe. En ik moet zeggen, er is verbetering. Maar nee, volmaakt wordt het niet en zal het nooit worden ook.  Als de weken verstrijken, de vermoeidheid weer eens toeslaat, val ik terug in mijn oude patroon. Of de kinderen hebben gewoon een keer hun dag niet. Er blijven genoeg moeilijke momenten. Opvoeden is en blijft een opgave!

Maar als ik mezelf weer eens moedeloos voel, stel ik mezelf aan het einde van de dag bewust de vraag: Wat ging er vandaag allemaal goed? Ik moest vaak schoorvoetend toegeven dat dat meer is dan ik had gedacht. De negatieve dingen blijven haken. Maar tel naast de mislukkingen, ook alle zegeningen aan het einde van de dag en dank God ervoor!

 

Ik ben benieuwd naar jullie ‘gouden tips’. Wat werkt er bij jullie in communicatie met je kinderen? Zijn er dingen die je wel of juist niet moet doen?

 

Dit artikel werd geschreven door Jantine. Het team van Elke Dag Nieuw stelt zich hier aan je voor.

Meer lezen:

  • Zaadjes, kleine zaadjes strooienZaadjes, kleine zaadjes strooien
  • Koester je huwelijk!Koester je huwelijk!
  • Over kansen en korte-broeken-weerOver kansen en korte-broeken-weer
  • Biddag: leer bidden met je handBiddag: leer bidden met je hand
  • Hoe lees jij je Bijbel? (Deel 1)Hoe lees jij je Bijbel? (Deel 1)

12 Reacties

« Lege Armen en een Vol Hart
De Kansen van Pubermoeders »

Reacties

  1. G van Hemel zegt

    1 maart 2020 om 14:36

    Dag, onlangs het boekje besteld via de mail & betaald van 7 zondagen toeleven naar Pasen. Helaas nog niks ontvangen.

    Beantwoorden
  2. Marjolein zegt

    10 februari 2020 om 23:39

    Bedankt voor de spiegel die je me voorhoudt! Wat herken ik mezelf daar in zeg, wat voel ik me vaak een slechte moeder… Ik ga zeker wat doen met deze tips! heeft er iemand toevallig ook nog tips hoe om te gaan met 2 stoeiende broers (12 en 9) wat vaak uitmondt in een ware vechtpartij en een schreeuwende boze moeder aan de zijlijn?

    Beantwoorden
    • Jantine zegt

      11 februari 2020 om 21:13

      Fijn om te horen dat je met de tips aan de slag kan!

      Wat je vraag betreft, daar heb ik geen ervaring mee, maar het boekje wat ik aanhaalde, heeft ook een vervolg: How2talk2kids – broers en zussen zonder rivaliteit. Ik heb hem zelf nog niet gelezen, maar toen ik het doorbladerde, zag ik ook daar veel praktische tips instaan. Wie weet de moeite om te lezen.

      Beantwoorden
  3. anoniem zegt

    10 februari 2020 om 10:41

    Mooi, dank.
    Een boek wat aan te raden is, waar geen psycholoog o.i.d. tegenop omdat het richtsnoeren uit het Woord geeft is: Opvoeden doe je niet alleen, Bijbelse principes voor vaders en moeders. P.D. Tripp.
    Confronterend voor ouders, ons hart en van onze kinderen is vanuit onszelf niet maakbaar. Tegelijkertijd zo hoopgevend, idd, door Zijn genade alleen!

    Beantwoorden
    • Jantine zegt

      11 februari 2020 om 21:08

      Bedankt voor de tip! Ik heb er inderdaad al weleens van gehoord. Ik zet hem op de ‘leeslijst’.

      Beantwoorden
  4. Anoniem zegt

    6 februari 2020 om 23:23

    Heel herkenbaar!
    Ik heb nog geleerd laatst dat ze op een gegeven moment vol zitten met opdrachten en dat ze dan niet meer aan te sturen zijn. Let erop dat je ze niet overvraagt in opdrachtjes die ik wil dat ze doen omdat het dan sneller of handiger is.. Maar pik alleen hetgeen eruit wat je echt wilt/noodzakelijk acht voor hun leeftijd.

    Bedankt voor het artikel!

    Beantwoorden
    • Jantine zegt

      11 februari 2020 om 21:06

      Nou, dat is ook helemaal waar! Ongemerkt sluipen er meer opdrachten in dan je denkt. Goed om te bedenken!

      Beantwoorden
  5. Cora zegt

    5 februari 2020 om 13:34

    Wat herkenbaar en mooi geschreven. Je leert jezelf ook steeds beter kennen he naarmate je ouder wordt. Ik ben ook met zulke tips aan de slag gegaan de laatste maanden, recent het boek ‘maak ze sterk aangeschaft en daarin staan ook soortgelijke handvatten, fijn is dat!

    Beantwoorden
  6. Marina zegt

    4 februari 2020 om 11:58

    Heel herkenbaar. Soms lijkt het of ik in een verkeerd patroon zit. Bedankt voor de eye-openers!

    Beantwoorden
  7. Jannie zegt

    4 februari 2020 om 11:37

    Heel mooi geschreven. Bedankt voor de goede tips.
    Ja, ik heb ook geleerd dat je kind een keuze geven zoveel respect geeft en je die ook terug krijgt. En je kind is vaak een spiegel van jezelf. Schreeuwt je kind, dan moet je eens opletten want waarschijnlijk doe je het zelf ook.
    Echt alles voorleven, dan kan je kind daarin wandelen.

    Beantwoorden
  8. Gerda zegt

    4 februari 2020 om 07:48

    Zo eerlijk geschreven, en voor mij zo herkenbaar. Ook de tips die je noemt probeer ik toe te passen. Dat helpt mij ook echt wel. En deze zwakheden brengen je steeds weer bij de Heere Jezus. Het is genade wat we nodig hebben.

    Beantwoorden
    • Jantine zegt

      4 februari 2020 om 19:35

      Precies, alleen van die genade kunnen en mogen we het in de opvoeding verwachten! En dat bevrijdt dan ook van kramp dat we iets zouden moeten. Dan wordt het vooral ons verlangen om onze kinderen voor te gaan in een leven naar Zijn wil en tot Zijn eer! In Zijn kracht. Zijn kracht wordt juist in zwakheid volbracht!

      Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Christus als hovenier Zij dacht dat het de hovenie Christus als hovenier
Zij dacht dat het de hovenier was (Johannes 20:15)

Eén Rembrandt kende als kind ik goed:
de Christus met de grote hoed
wandelend in de ochtendstond.
En, naar erbij geschreven stond:
Hij was de hovenier.

En nòg laat ik mijn tranen gaan
als in de gaarde ik Hem zie staan,
en – wat terzijde – in stille schrik
die éne, zij die dacht als ik:
Het was de hovenier.

O kinderdroom van groen en goud –
géén die ontnam wat ik behoud.
De laatste hoven naderen schier
en ijler wordt de ochtend hier.

Hij is de hovenier.

Ida Gerhardt (1905-1997)

'Raak Mij niet aan' sprak Jezus tegen Maria Magdalena. Waarom mocht zij dat niet? De discipelen mochten Hem immers wel aanraken. Ds. W.H. Velema schrijft dat het betekent: 'Houd Mij niet vast'. Maria Magdalena wilde de Heere Jezus vasthouden, Hem niet meer loslaten. 'Zij grijpt Jezus aan om Hem nu verder bij zich te houden. Ze wil wat gebeurd is zo snel mogelijk vergeten. Maar Jezus verbiedt haar om te doen alsof er niets is gebeurd. Er is juist heel veel gebeurd. Er is een voortgang, terwijl Maria terug wil naar het oude. Haar grijpende handen weerhouden Jezus in Zijn hemelvaart.'

Willen wij ook niet vaak terug naar hoe het was? Terug naar de situatie van januari 2020? Terug naar volle kerken, volle woonkamers,  schijnbare zekerheden? Maar is dat wel wat de opgestane Levensvorst voor heeft met ons? Moeten we onze kinderen niet voorbereiden op wat komen gaat, in plaats van terugverlangen naar wat geweest is?

Hij is de Hovenier die de harten van mensenkinderen bewerkt. Hij weet volmaakt wat wij nodig hebben. Deze Hovenier is ook de Koning der Koningen, de Priester die Zijn eigen leven offerde en de Profeet die woorden van leven spreekt. 

We kunnen ons leven en dat van ons gezin met een gerust hart aan Hem toevertrouwen. 

De laatste hoven naderen schier
en ijler wordt de ochtend hier.

Hij is de Hovenier.

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Goede Vrijdag. God gaf het liefste dat Hij had: Z Goede Vrijdag. 
God gaf het liefste dat Hij had: Zijn eigen Zoon. 

Jezus Christus was gewillig om tot in het allerdiepste lijden te gaan. Hij gaf Zijn leven om te betalen voor de zonden van ieder die in Hem gelooft. 

In Hem hebben wij de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de zonden (Kolossenden 1:14). 

Wat een onvoorstelbaar wonder. Ik heb er verder eigenlijk geen woorden voor. 

Ik wens je een Goede Vrijdag!

PS Voor alle vragen: het is gewoon acrylverf. Dat gaat er goed af met een natte doek en een verfkrabber. En voor work in progress: even swipen.

#elkedagnieuw
'Kijk mama, lente! Kijk mama, lente!!' Onze Kaleb 'Kijk mama, lente! Kijk mama, lente!!' Onze Kaleb van bijna 5 kon zich gistermorgen maar net rechtop houden op zijn fiets terwijl hij zijn enthousiaste uitroepen vergezelde van brede armgebaren. Ik keek in de richting waarin hij 'de lente' aanwees. En ja, de lente is er onmiskenbaar. Twee bloesembomen voor het huis van onze buren zijn uitgebarsten in wolken witte bloemetjes. Als je er langs fietst hoor je een luid gezoem van de vele insecten die zich eraan laven. Dit is wat ons betreft hoe je de lente kunt zien en horen. 

Wat een troostvolle ervaring dat wát er ook gebeurt in Nederland en in de wereld waarin we leven, het tóch weer lente wordt. Gods trouwe zorg is zichtbaar in de natuur. Hij geeft nieuw leven, waar wij dat niet verdiend hebben. Veel meer nog: Hij gaf Zijn eigen Zoon. 

We leven in de 'stille week'. De week waarin we Christus' lijden en sterven gedenken. God gaf Zijn enige Zoon, het Liefste dat Hij had. Christus wilde Zijn leven offeren voor... vijanden. Steeds opnieuw loopt mijn verstand daarbij tegen al haar grenzen aan. Alleen verootmoediging én verwondering blijft over.

#elkedagnieuw 
#stilleweek
#lente
Zie je die gefocuste houding? Die verwachtingsvoll Zie je die gefocuste houding?
Die verwachtingsvolle gezichtjes?
(Vraag me even niet wat Fébe daar met een waterpistool doet, dat weet ik namelijk niet 😉)

Tijdens het kindermoment gisteren met het gezin van onze vrienden @prachtplek deed ik een proefje bij de Bijbeltekst 'Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternis en overgezet heeft in het Koninkrijk van de Zoon Zijner liefde'. 

Er staat een brandend kaarsje in een laagje limonade. Als ik het glas op het kaarsje zet, dooft het vuur en wordt de limonade langs het glas omhoog getrokken. Een indrukwekkend gezicht. En een bijzondere manier om het te laten zien: het Licht der wereld liet Zich doven om zondaren uit de duisternis te trekken. 

Dit proefje én nog een andere las ik bij Jantine, die ze uitlegt in het blogartikel van deze week op Elke Dag Nieuw. Je komt er via de link in de bio. 

Ze schrijft ook: 'als ik als moeder geen aandacht besteed aan de betekenis van Goede Vrijdag, gaat het aan onze jonge kinderen die dag voorbij. De avonddienst is te laat voor hen, dus blijft het bij een extra vrije dag.' Dat is waar. Nog meer dan anders voel ik de behoefte om onze kinderen deze week aan de hand te nemen. Niet het nieuws te volgen, maar de lijdensweg van Jezus, Zijn dood en opstanding te gedenken. 

Daarom zal ik (net als vorige week) wat minder aanwezig zijn op insta deze week. Omdat onze kinderen me nodig hebben, om ons samen te verwonderen, te verootmoedigen én te verheugen. 

We maakten evenals vorige jaren een Paastuitje op tafel en willen ook weer een raamschildering maken. En met al die activiteiten zijn er mogelijkheden om samen te praten over het kruis, om te zingen:

Lam Gods, dat zo onschuldig,
zo moedig en geduldig,
aan 't schand'lijk kruishout lijdt,
verdienen niet mijn zonden,
die striemen en die wonden?
Ja 'k weet, dat Gij onschuldig zijt.

O Godslam, nooit volprezen,
leer mij de zonde vrezen,
waarvoor Gij stierf aan 't kruis!
Deel mij uw zaal'ge vrede,
ja, deel m' Uw hemel mede
en leid mij eens in 't Vaderhuis.

Hoe leef jij met jonge kinderen toe naar Goede Vrijdag en Pasen?
Corma schrijft niet alleen blogartikelen voor Elke Corma schrijft niet alleen blogartikelen voor Elke Dag Nieuw, maar is ook leerkracht van groep 7. Daar gaf ze weer 'de mooiste les van het jaar'. Ze schrijft over seksuele opvoeding in het onderwijs en thuis en geeft jou als moeder tips hoe je dit kunt doen. Voor mij was het weer een fijne reminder. Want hoewel er bij ons geen taboe op rust, schiet het er toch wel eens bij in. En heb ik het belang van herhaling ontdekt. Een mooi en leerzaam blogartikel dus! 

De link naar het blogartikel vind je in de bio.

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Vind je dit geen prachtig plaatje? Het werd gemaak Vind je dit geen prachtig plaatje? Het werd gemaakt door @mint.and.sage voor... een nieuw boek! Al een paar jaar groeit er (het idee voor) een boek over zwangerschap en geboorte vanuit Bijbels perspectief. Samen met mijn zus Ellen en een aantal gastauteurs zie ik het steeds meer vorm krijgen! 

Als zwangere vrouw heb je behoefte aan informatie. Zeker als je je eerste kindje verwacht, maar ook bij latere zwangerschappen zijn er veel vragen: Wat kan ik verwachten? Waar moet ik me op voorbereiden? Wat moet ik kopen? Wanneer vertellen we het aan de familie? En aan mijn werkgever? Hoe gaat het met de andere kinderen?

Misschien ben je net als wij geneigd om bij elke vraag meteen je telefoon te ontgrendelen en de vraag in Google in te tikken. Of haal je een dikke stapel boeken bij de bibliotheek, zodat je zeker weet dat je je zwangerschap en bevalling goed hebt voorbereid. Het is tenslotte een grote verantwoordelijkheid, de zorg voor een kindje! Maar luisteren we ook naar Gods stem? De Heere Jezus zegt: 
Daarom zijt niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen; want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft. Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden (Mattheüs 6:31-33). 

Zoek eerst het Koninkrijk van God! Wat je leest op internet, op forums, in groepen op sociale media en in de meeste boeken over zwangerschap en geboorte, zal je daar niet bij helpen. Het stilt (tijdelijk) je honger naar zekerheid, maar het voedt niet je hart. Niet alleen je lichaam heeft zorg nodig tijdens de zwangerschap. Je hart ook. 

Dit boek is geschreven met de bedoeling om te luisteren naar Gods Woord. Om te ontdekken wat de Heere zegt over je ongeboren kindje, over moeder worden, over je roeping als moeder, over de vragen die je kunt hebben tijdens de zwangerschap, over je zorgen, over vertrouwen. Het boek gaat over geestelijke vragen, die te maken hebben met je hart. Maar ook over praktische zaken. Ook in praktische dingen wil de Heere Jezus Koning zijn en wil Hij ons leren om Zijn wil te zoeken.
Dit leuke meisje is onze Sophia (8). Ze staat op d Dit leuke meisje is onze Sophia (8).
Ze staat op de omslag van het nieuwste Bijbelleesboekje: het Johannes Evangelie.

Deze Bijbelleesboekjes helpen kinderen om zelf de Bijbel te lezen en te (leren) begrijpen. Er zijn al veel kinderen die de Bijbelleesboekjes dagelijks gebruiken en uitzien naar elk nieuw deeltje. Dat is er dus nu!

En weet je wat mooi is: over het Johannes Evangelie hebben we ook een Moeskruid Bijbelstudieboekje voor jou als mama. Zo kun je samen lezen in hetzelfde Bijbelboek (behalve als je al met ons meeleest in Openbaring natuurlijk...) Het setje van 2 is ook mooi om cadeau te doen aan een mama en haar dochter / zoon.

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Onze @marieke.ritmeester begon een moestuintje en Onze @marieke.ritmeester begon een moestuintje en ontdekte overeenkomsten tussen zaaien in de tuin en zaaien in de levens van haar kinderen. 
Morgen is het Biddag! 

Dan spruit de trouw uit d' aarde blij omhoog;
Gerechtigheid ziet neer van 's hemels boog;
Dan zal de HEER ons 't goede weer doen zien;
Dan zal ons 't land zijn volle garven biên;
Gerechtigheid gaat voor Zijn aangezicht,
Hij zet z' alom, waar Hij Zijn treden richt.

Je leest het blogartikel via de link in de bio. 

#elkedagnieuw
#roepingenverwachtingvoormoeders
Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de M Vandaag ga ik verder met het voorbereiden van de Moeskruid Bijbelstudies over het boek Openbaring.

De achterliggende maanden hebben we met de Moeskruid Bijbelleesgroep het boek Genesis gelezen. We deden er heel lang over (zo'n zeven maanden!) en wat was er veel te leren! Nu is Genesis uit en starten we binnenkort met het boek Openbaring.

Van het begin van de tijd, naar het einde ervan. In Genesis lazen we hoe alles goed was en verbroken werd. In Openbaring zullen we lezen over de gebrokenheid van de wereld, waarin de Heere alle dingen nieuw gaat maken. In de tijd waarin we leven is de Openbaring aan Johannes heel relevant maar ook heel troostvol. Wij zien er naar uit om in dit Bijbelboek de diepte in te gaan.

Ik was altijd een beetje bang voor dit Bijbelboek. Want: zo onbegrijpelijk. Best onheilspellend ook. En er is zoveel verschil van mening over. Wie ben ik dan om te denken dat ik het wel begrijpen kan?

Maar deze tekst spreekt boekdelen. Zalig is hij die deze profetie leest, en zijn zij die het horen en bewaren. Wat bijzonder, vind je niet? Laten we Openbaring dus niet links laten liggen! Dit Bijbelboek is geschreven om gelezen en geloofd te worden. 

De Heere Jezus openbaart Zich hier aan Johannes en ook aan ons. We zien Hem in Openbaring als het Lam van God, als Koning, als Rechter, als Bruidegom. Er is zoveel over Hem en over ons (eeuwige) leven te leren in Openbaring!

Zou je willen meedoen met de Bijbelleesgroep? Dan is het nu het goede moment om in te stromen. Je krijgt dan elke dag een paar vragen bij een Bijbel gedeelte die je helpen zelf zoekend de Bijbel te lezen. 
Je kunt (gratis) meedoen via e-mail of via de app. Aanmelden kan via de link in de bio.

#moeskruidbijbelleesgroep 
#moeskruid 
#moeskruidmethode
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316