Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Blog
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Boeken
    • Elke Dag Nieuw
    • Ik loof U
    • Bijbelleesboekjes voor kinderen
    • Elke Dag Nieuw agenda 2022
  • Toerusting
    • Zwangerschapscursus
    • Moedergroepen
    • De Elke Dag Nieuw Koffietafel
  • Webshop
    • Cadeaus
    • Boeken
    • Digitale producten
  •  

Opdat wij één zijn!

Moederschap & Vrouw zijn

17 jan

Ik merk het ineens overal om me heen.
Verdeeldheid.
We vinden allemaal iets.
Van de lockdown.
Van vaccineren.
Van de aantallen bezoekers in de kerk en thuis.
Van de overheid.
Van de machten die werken in deze wereld.
Ook in de kerk, zelfs in de kerk. Juist in de kerk, misschien wel.

Waren we aan het begin van de coronacrisis nog eensgezind, al was het op afstand, nu lijkt de verdeeldheid onder christenen groter dan ooit. Ook binnen de verbanden waar je eerder vooral herkenning vond. In je vriendenkring, in je familie misschien, binnen de moedergroep, op het schoolplein.

Een moeder voelt zich gammel na haar boostervaccinatie, maar durft bij haar vriendinnen niet te zeggen dat ze gevaccineerd is, bang voor veroordeling.
Een andere moeder mag niet met haar kind mee naar zwemles, maar ervaart onbegrip bij de mensen om haar heen. ‘Maak het jezelf toch zo moeilijk!’

Zoveel hoofden…

Je moedergroep, die bestaat uit zeven personen, wil samenkomen.
“Kunnen we het niet zien als onderwijs? Of als kerkelijke activiteit?” Oppert iemand.
“Gewoon samenkomen”, zegt een ander, “we hebben elkaar nodig in deze tijd. Al dat opdelen is koren op de molen van de boze”.
“Nee”, zegt de derde, “de Bijbel geeft geen redenen om de overheid ongehoorzaam te zijn”.
“Het is toch een advies? Geen verplichting?” Zo zegt moeder nummer vier.
“Ik denk gewoon dat het veel beter is om te testen bij klachten” vindt de vijfde.
“Ik wil het niet op mijn geweten hebben, we kunnen wel anderen besmetten”, aldus moeder zes.
“Onzin. Moet je zien wat de overheid met ons doet”, zegt moeder zeven, “we moeten er weerstand aan bieden”.

Sommige mensen zijn wat gematigd in hun mening, weten het niet zo goed.
Maar steeds meer mensen hebben een sterke mening (ik ook). En hoe sterker je mening, hoe lastiger het is om er samen uit te komen.

Hoe erg is het om het als christenen, als moeders en gezinnen niet met elkaar eens te zijn? Hoe erg is het dat we verschillende meningen hebben?

Gloeiende kooltjes

Het is niet erg als we verschillend over dingen denken. Dat deden we voor corona ook allang. De één liet de kinderen vaccineren, de ander niet. De één ging anders om met mediagebruik in het gezin dan de ander. We lazen al verschillende Bijbelvertalingen misschien en we dachten verschillend over kledingkeuzes, tijdsbesteding, opvoedingsmethodes, enz. Daarin lieten we elkaar min of meer vrij. Jawel, er zat (helaas) wel iets veroordelends in ons, maar we uitten dat zelden.

Anders is het nu. In allerlei situaties ontstaat de discussie. En waar discussie is kan snel een vervelende sfeer ontstaan. We snáppen die ander gewoon niet. Dat zou niet zo erg zijn als het onderwerp gemakkelijk te omzeilen was. Maar ‘alles rond corona’ komt in zoveel facetten van het leven terug, dat zelfs dat lastig kan zijn.

Over de verharding en polarisatie in de maatschappij en in de kerk is al veel geschreven. Eén ding mis ik in al die analyses. Misschien heeft het met mijn vroegere beroep als hospiceverpleegkundige te maken, maar ik denk dat we beginnen met rouwen. We zijn bang dat het nooit meer gewoon wordt. We gaan zien wat we in de achterliggende twee jaar allemaal gemist hebben en we zien ook in dat het voorlopig niet voorbij is. Misschien heb je geliefden verloren. Maar ook als dat niet zo is heb je verliezen gehad, ben je zekerheden kwijt geraakt. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat we ons daardoor des te steviger aan onze mening vasthouden. Want die hebben we tenminste wél onder controle.

Als christenvrouwen hebben we elkaar nodig. We hebben het nodig om het leven te delen, om van elkaar te leren, elkaar als waardevol te zien. We kunnen het ons niet veroorloven om weerstand tegen elkaar te voelen, om uit elkaar te groeien. Als gloeiende kooltjes tegen elkaar liggen houden ze elkaar warm, dan kan het vuur aanwakkeren. Ieder voor zich zullen ze uitdoven. Dát is wat de satan wil. Hij wil niets liever dan dat we afstand voelen tot degenen bij wie we eerst herkenning vonden, van wie we leerden. Een koninkrijk dat tegen zichzelf verdeeld is, wordt verwoest. En dat is precies wat hij wil doen met Gods Koninkrijk. Veel meer dan in de bezoekersaantallen ligt er een gevaar in de verdeeldheid, in de onderlinge veroordeling. En daarin hebben wij zelf schuld.

Even praktisch

Het kan ook zijn dat je dit allemaal niet zo erg herkent, dat is fijn. Maar als je het (helaas) wel herkent, om je heen, of in je eigen hart, dan hierbij twaalf tips:

  1. Onderzoek je hart. Als je je aangevallen voelt wanneer mensen anders denken dan jij, waar komt dat dan vandaan? Is dat terecht? Als je dit bij een ander zou zien, zou je dat dan ‘gezond’ vinden?
  2. Blijf weg van de slachtofferrol. Mensen stappen gemakkelijk in deze valkuil als de meningen van anderen anders zijn dan die van hen. We voelen ons niet gehoord, niet gewaardeerd, een beetje gekwetst misschien. We trekken ons terug en voelen ons eigenlijk een beetje zielig. Maar als je je mening doordacht en hopelijk ook biddend gevormd hebt, sta dan voor je mening. Je bent niet zielig als je ergens anders over denkt dan anderen.
  3. Luister naar de ander, zonder oordeel. Ook als je het er niet mee eens bent. Vraag jezelf af terwijl je luistert: ‘waar verlangt de ander naar?’ Het zou zomaar kunnen dat haar verlangen en het jouwe hetzelfde zijn.
  4. Beland je in een discussie die vervelend wordt? Bedenk steeds: Een zacht antwoord keert de grimmigheid af; maar een smartend woord doet den toorn oprijzen (Spreuken 15:1). Het werkt echt.
  5.  Houd steeds voor ogen wat het nieuwe gebod is dat de Heere Jezus gaf. Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat ook gij elkander liefhebt (Johannes 13:34). De liefde bewaren is belangrijker dan gelijk krijgen. Wil je daar meer over lezen, lees dan de eerste zendbrief van Johannes eens door en tel hoe vaak je het woord ‘liefde’ of ‘liefhebben’ leest. “Gelijk Ik u liefgehad heb”, dat is niet een béétje liefde. De liefde van de Heere Jezus was zó groot dat dat Hij de voeten van Zijn discipelen wilde wassen en Zijn leven voor hen gaf.
  6. Durf sorry te zeggen. Als je woorden te scherp waren of je toon te hard, wees dan moedig en bied je excuses aan. Laat er geen reden bestaan om uit elkaar te groeien. Of de ander dat ook doet is aan haar. Jij bent verantwoordelijk voor je eigen woorden.
  7. Praat samen over anderen dingen dan de dingen die scheiding maken. Je hoeft het onderwerp niet koste wat het kost te vermijden, maar er bestaat meer dan corona. Zoek naar wat verbindt. Spreek samen over de dingen die er toe doen en waar je beiden een warm hart voor hebt.
  8. Bidt voor de ander. En bid om eenheid in de kerk. Het is deze week de week van gebed voor eenheid. Bid je mee om eenheid, zoals de Heere Jezus dat Zelf deed: Heilige Vader, bewaar ze in Uw Naam, die Gij Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, gelijk als Wij (Joh. 17:11). Omdat de Vader en de Zoon en de Heilige Geest één zijn, wil Hij dat ook wij één zijn in Zijn Naam. Wij kunnen slechts schamele pogingen doen, maar we mogen het van Hem verwachten. Het is Zijn wil.
  9. Wordt van het kwade niet overwonnen, maar overwint het kwade door het goede. Heel Romeinen 12 is het lezen waard als het over deze dingen gaat, maar de laatste verzen bevatten zoveel wijsheid voor deze tijd. Zie je ergens kwaad? Verzet je daar dan niet in de eerste plaats tegen. Richt niet je aandacht op het kwaad. Maar overwin het kwade door het goéde. Steek je energie in dingen die wél mogen, wél kunnen en waarmee je verbinding brengt in plaats van scheiding. Bedenk met elkaar creatieve manieren om dat te doen. Ik weet het, we zijn een beetje moe van al die creatieve dingen die we in het begin van de coronacrisis deden.
  10. Zoek vaker je binnenkamer op. Laten we ons verootmoedigen voor de Heere. Wat zou de Heere willen dat wij doen in deze tijd van beproeving? Bekvechten met elkaar? Het beter weten? Of onszelf verootmoedigen voor Hem? We hebben Zijn Woord nodig boven alles. We hebben het gebed nodig om het werk van de Heilige Geest. Laten we in deze tijd vaker, veel vaker in de binnenkamer zijn. Lees, graaf in de Bijbel. Bidt. Zing. Zoek Zijn aangezicht. Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid en alleen in Hem is onze zekerheid, vastheid en zaligheid te vinden.
  11. Richt je blik verder. Het is moeilijk om de tijd te duiden als we er middenin zitten. We willen het graag maar we denken er verschillend over. En we zullen moeten erkennen: we kunnen zomaar mis zitten. Er is iets anders dat zeker en vast is. De toekomst die de Heere in Zijn Woord bekend maakt. Verwacht jij, met Petrus, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont? (Lees verder in 2 Petrus 3:11-15!). Kan je dat niet zeggen? Maak je dan niet druk om maatregelen. Strijd om in te gaan door de nauwe poort. Je bent in levensgevaar als je nog buiten bent! Mag je door genade ‘ja’ zeggen op die vraag? Richt je blik dan daarheen. Het daagt al in het Oosten!
  12. Doe wat je roeping is. Ben je geroepen om echtgenote en moeder te zijn? Heb je (ook) andere taken van de Heere gekregen? Doe ze, richt je daarop, zoveel als in je vermogen ligt. Laat alles daarbuiten niet je gedachten en je leven bepalen. Richt je op wat de Heere je te doen gegeven heeft. “Do the next thing”, schreef Elizabeth Elliot. Doe wat je doen moet, wat op je pad komt. Smeer boterhammen, knuffel je kind, troost, koester, verzorg, was af. Wie is dan de getrouwe en voorzichtige dienstknecht, denwelken zijn heer over zijn dienstboden gesteld heeft, om hunlieder hun voedsel te geven ter rechter tijd? Zalig is die dienstknecht, welken zijn heer, komende, zal vinden alzo doende (Matth. 24: 45, 46).

 

Eén vaste grond

De kerk van alle tijden kent slechts één vaste grond:
‘t is zijn Christus, die door lijden Zijn volk aan zich verbond
Om haar als bruid te werven, kwam hij ten hemel af.
‘t Was Hij die door Zijn sterven aan haar het leven gaf.

Uit ieder volk verkoren, toch in haar Heiland één,
is zij door Hem herboren, blijft dit haar kracht alleen:
één Geest, één vast vertrouwen, één doop, één heiige dis,
één Heer, op wie te bouwen haar troost en rijkdom is.

God houdt Zijn kerk in leven, hoe ook bespot, verdrukt,
door dwalingen omgeven, verscheurd, uiteengerukt
Al roepen van de tinnen de wachters noch: Hoe lang?
Straks gaat de dag beginnen en ‘t klagen wordt gezang.

 

 

Dit blogartikel werd geschreven door Elise.

Wil je met je kinderen nadenken over het thema ‘eenheid’? Bij Bijbels Opvoeden vind je een uitwerking voor een gezinsmoment rond dit thema. 

 

 

 

Meer lezen:

  • Moestuinieren – Maartuinieren!Moestuinieren – Maartuinieren!
  • Wonder van Nieuw LevenWonder van Nieuw Leven
  • Stille Tijd: Mij Zal Niets OntbrekenStille Tijd: Mij Zal Niets Ontbreken
  • God van GeneratiesGod van Generaties
  • Een huishoudplanning die wérktEen huishoudplanning die wérkt

4 Reacties

« Er is hoop! De Les van de Amaryllisbol
Thuis in Huis »

Reacties

  1. Hanneke zegt

    18 januari 2022 om 13:35

    Wat je in een opwelling schrijft komt vaak recht uit het hart en zijn ook vaak de mooiste stukjes. Heel leerzaam, bedankt!

    Beantwoorden
  2. Karin zegt

    18 januari 2022 om 13:11

    https://m.youtube.com/watch?v=GROLTqE0WlU

    Beantwoorden
  3. Adriaantje zegt

    18 januari 2022 om 12:51

    Heel mooi Elise
    Mag ik het gedicht delen in ons familiehoekje?

    Beantwoorden
  4. DA zegt

    18 januari 2022 om 10:24

    Dankjewel Elise, voor het artikel(opdat wij 1 zijn) ik had het zo nodig.

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

De Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag

Zwanger?

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Op Instagram:

Wij verhuisden afgelopen week. Alle spullen hebbe Wij verhuisden afgelopen week. 
Alle spullen hebben een plek, alle dozen zijn al uitgepakt. 
Er moeten nog wat lampen opgehangen worden en de jassen liggen in een wasmand bij gebrek aan kapstok. 
En hoewel we maar zo'n 800 meter verderop gingen, moeten we allemaal nog een beetje onze draai vinden. 
We zijn allemaal moe en hebben korte lontjes.
We vergeten steeds waar we de theepot en de waterkan zijn opgeborgen en nergens zijn de sandalen te vinden.
Als ik 's nachts naar een roepend kind moet, stoot ik steeds mijn tenen tegen mijn bureaustoel en mijn hoofd tegen de lamp, die hier een andere plek blijken te hebben dan in ons vorige huis.
Maar we genieten ook ieder van onze eigen dingen. 
En we hebben nog steeds een beetje het gevoel dat we op vakantie zijn. 
Dat is absoluut een voordeel van verhuizen 😉.
In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag N In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag Nieuw live bijeenkomsten... Wij hadden dat graag het volgende jaar opnieuw willen doen, maar toen kwam de tijd dat grote bijeenkomsten niet meer mogelijk waren. 

De laatste tijd heb ik vaak gedacht aan de woorden van Johannes, uit zijn tweede zendbrief, en daarover gebeden. 

Ik heb veel aan ulieden te schrijven, doch ik heb niet gewild door papier en inkt; maar ik hoop tot ulieden te komen, en mond tot mond met u te spreken, opdat onze blijdschap volkomen moge zijn (2 Johannes 1:12).

En de Heere geeft dat die mogelijkheid er nu weer is, om elkaar te ontmoeten en 'van mond tot mond met elkaar te spreken'. Ik zie uit naar een dag vol vreugde met veel moeders bij elkaar, om samen te zingen en de wil van de Heere te zoeken voor ons leven. 

Op D.V. 25 juni is er de Elke Dag Nieuw ontmoetingsdag met een Bijbelse boodschap, leerzame workshops, prachtige muziek van ensemble Parlando en veel samenzang, en lekkere lunch én veel ruimte voor ontmoeting. 

Ook een fijne en bemoedigende dag weg?
Lees snel alle informatie via de link in de bio. 

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwontmoetingsdag
#roepingenverwachtingvoormoeders
Een nieuwe fase, een geschenk. Vandaag kregen we Een nieuwe fase, een geschenk. 
Vandaag kregen we de sleutel van ons nieuwe huis. 

Wij zien ernaar uit dat dit een plek zal zijn om samen de Heere te mogen dienen en om onze deur open te hebben voor anderen.
Het was veel van dit, de afgelopen dagen. Wij ver Het was veel van dit, de afgelopen dagen. 
Wij verwonderden ons erover hoe enorm de kwetsbaarheid van je kind je raken kan.
Die fletse oogjes, halve slokjes, krachteloze armpjes. We wilden wel de hele dag onze armen om haar heen slaan, haar koesteren. En dat wilde zij ook. Als mama maar in de buurt was, dan was alles goed. 

Nu knapt ze weer wat op. Ze denkt dat ze weer van alles kan ondernemen. Ik moet haar uitleggen waarom ze nog niet bij haar vriendje kan spelen. Nu toch maar even met een bellenblaas naar buiten, het zonnetje in. Dat doet iedereen goed, toch?

Op www.elkedagnieuw.nl verscheen een nieuw blogartikel vandaag, met de titel 'God van generaties', geschreven door blogschrijfster Corma. Zij ziet haar dochter ontwikkelen en haar oma achteruit gaan. Maar de Heere is trouw, door de generaties heen. Ze neemt je mee door de Psalmen die daarvan getuigen. 

En Save the Date: op D.V. 25 juni hopen wij veel jonge moeders te zien op de Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag. Binnenkort meer info, maar denk alvast aan: Bemoediging vanuit Gods Woord, Bijbelstudie, veel zingen, mooie muziek, workshops & ontmoeting! Binnenkort hoop ik je meer informatie te kunnen geven over het thema en de invulling van de dag. 

Nou, dit was een verhaaltje van van alles en nog wat. Tot later!
Er wordt wat afgebeden deze dagen. Voor de situat Er wordt wat afgebeden deze dagen. 
Voor de situatie in de wereld, maar ook voor al die zorgen en vragen, voor ziekte en pijn in je eigen leven en het leven van je naasten. 

Helpt bidden wel? Hoort God wel? Waarom zie je vaak zo weinig 'resultaat' op je gebed?

En hoe komt het dat je altijd maar het gevoel hebt dat je het helemaal niet goed kan? Dat je gedachten voortdurend afdwalen? 

Over dat laatste schreef Guido Gezelle zo'n 150 jaar geleden zo treffend herkenbaar: 

Gij bad op enen berg alleen,
en… Jesu, ik en vind er geen
waar ‘k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet!
o Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!

Via de link in de bio vind je een artikel bij biddag. Morgen in ons deel van het land, maar ook als dat bij jou niet is kan je nooit teveel lezen over het gebed. 

Want iemand zei zo treffend: het gebed is de adem van de ziel. Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn ziel zou wel meer zuurstof kunnen gebruiken. 

#elkedagnieuw
#moeskruid
#stilletijdvoorvrouwenvandaag
Vakantie. De zon op m'n gezicht. Mijn vier liefjes Vakantie.
De zon op m'n gezicht.
Mijn vier liefjes op één plaatje.
Zoveel zegeningen.

Gisteren waren wij voor het eerst in bijna twee jaar weer met de hele gemeente in de kerk. Wij zongen: 

't Is trouw, al wat Hij ooit beval;
Het staat op recht en waarheid pal,
Als op onwrikb're steunpilaren;
Hij is het, Die verlossing zond
Aan al Zijn volk, Hij zal 't verbond
Met hen in eeuwigheid bewaren.

Er werd gepreekt over de vijf wijze en de vijf dwaze meisjes. Wat een beschamende gedachte dat ze alle tien in slaap gevallen waren. Wat hebben de afgelopen twee jaar met ons gedaan? Zijn wij wakker geweest, wachtend en verlangend naar de komst van de Bruidegom? Heb ik er met mijn kinderen en anderen over gepraat: "Joh, je hebt olie nodig, want je lamp gaat uit!" 

Vanuit een schuilkelder in Tsernihiv, Oekraïne kreeg ik het volgende bericht doorgestuurd: 

"In onze kelder zijn er verder geen gelovigen. Maar gisteren hebben allen gebeden!!!!
Men luisterde naar wat wij vertelden over God en hadden zelfs vragen
Het is voor ons ook tijd om het goede nieuws te delen. En God geve dat ze zich tot Christus wenden ... ik wil niet dat ze dit doen door een soort verdriet, maar ook in vredestijd standvastig zullen blijven."

Laten we blijven bidden voor deze broeders en zusters die waken! Wij horen veel berichten van mensen die niet zwelgen in hun angst, maar vooral de mogelijkheden aangrijpen om te mogen getuigen van de Heere Jezus.

Laten we bidden én een voorbeeld aan hen nemen. Nu is de tijd (Esther 4:14).

#elkedagnieuw
Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en leg Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en legde mijn hand op haar krullebol om zoals elke avond voor haar te bidden. Het raakt me. Ons peutertje zo veilig in haar bedje, zonder zorgen. Hoe zouden moeders in Oekraïne vanavond hun kinderen in bed leggen? Als in een dag tijd je wereld zo veranderd is en je op geen enkele manier meer in staat bent je gezin te beschermen? En moeders in Rusland? Want gewone mensen in Rusland staan vandaag ook niet te juichen. Die zien met lede ogen aan wat er gebeurt en waaronder zij alleen maar (meer) te lijden zullen krijgen. 

Vandaag had ik een bezwaard hart. En vandaag mocht dat er zijn. Maar morgen mag dat weer minder zijn. Wij hoeven geen lasten te dragen die te zwaar voor ons zijn, want we hebben een machtig wapen. Het gebed. 

Ik betrap mezelf wel eens op de gedachte: "we kunnen alleen maar voor hen bidden". Maar wat denken we wel niet? Dat onze daden meer zin zouden hebben dan onze gebeden? Is onze God niet vele malen machtiger dan alle legers van deze wereld bij elkaar?

Poetin denkt zijn rijk te bouwen, maar de Heere bouwt Zijn Koninkrijk op deze aarde, dwars door alles heen. Eenmaal zal dat zichtbaar worden. En tot die tijd mogen wij al onze zorgen en die van deze wereld aan Zijn voeten leggen. En daar laten.

Bid je mee? Swipe voor concrete gebedspunten om met je gezin te bidden. Mogelijk vul ik ze de komende dagen nog aan in de stories. 

Ik ben opgegroeid met warme banden met Russische christenen. Jaarlijks bezochten wij de Friedenstimme dag waar we hoorden over het werk van God in onherbergzame gebieden. Meer dan eens waren wij op bezoek bij Russische baptistengemeenten in Duitsland. Wat telkens opviel was het eenvoudige, diepe geloof in een God Die 
hoort en een volkomen overgave aan Hem. Om jaloers op te worden! Laten we bidden om bescherming voor onze broeders en zusters in Oekraïne en Rusland, maar ook om openingen voor hen om getuige te zijn in hun omgeving, juist in deze omstandigheden. Dat is wat velen van hen het liefste doen. 

Eenmaal komt er een nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar vrede en gerechtigheid wonen zal. Maranatha!

#bidvooroekraïne 
#prayforukraine 
#prayforrussia
#bidvoorrusland
Wat een stormachtig weer deze week! Net als wij Wat een stormachtig weer deze week! 

Net als wij mensen, zoeken de meeste vogels voor de storm begint een veilig heenkomen. Zo niet de adelaar. Om de storm uit de weg te gaan gaat hij erbóven vliegen. Een les voor ons. Het hoofd en hart omhoog, als de stormen van het leven komen.

In de Bijbel lezen we ook over de adelaar. Bijvoorbeeld in Jesaja 40: 

"De jongen zullen moede en mat worden, en de jongelingen zullen gewisselijk vallen; Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden; zij zullen lopen, en niet moede worden; zij zullen wandelen, en niet mat worden."

En onze dominee preekte afgelopen zondag over Deuteronomium 32, waarin de vergelijking met deze vogel gemaakt wordt om uit te leggen hoe de Heere zorgt voor Zijn volk:

"Gelijk een arend zijn nest opwekt, over zijn jongen zweeft, zijn vleugelen uitbreidt, ze neemt en ze draagt op zijn vlerken."

Ja, zo is onze God en nog veel groter. Sterk en trouw en altijd zo vol zorg. Hij wekt Zelf het nest op, Hij zorgt ervoor dat mensen naar Hem gaan verlangen en zoeken. En Hij laat hen nooit vallen.

Ik heb veel over dit beeld nagedacht in de afgelopen week. Morgenochtend zal ik geopereerd worden. Ruim een week al kan ik nauwelijks iets beginnen voor ons gezin. Maar de Heere zorgt! Hij geeft steeds weer nieuwe moed en rust. Hij geeft ons mensen om ons heen die voor ons gezin zorgen, eten koken, meeleven. 

En terwijl ik dit schreef, een beetje zoekend naar woorden, hoorde ik onze oudste dochter een lied spelen op de piano. "Hoe gaat dat lied?" vroeg ik haar. En ze las het voor: 

Verberg mij nu,
onder Uw vleugels Heer.
Houd mij vast,
in Uw sterke hand.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God.

Vind rust mijn ziel,
in God alleen.
Ken Zijn kracht,
vertrouw Hem en wees stil.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God

-
Hoe jouw 'storm' er ook uit ziet deze week, vlieg omhoog als de adelaar! Zie omhoog tot God. Zijn vleugels zijn sterk om te dragen.
Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de dynamiek op kamer 56 te observeren. En als je wel ziek bent is het bij vlagen afwisselend vermakelijk en vermoeiend.

Een dame van 76. 
Een vrouw van begin 40, moeder van 2 peuters.
Een man van rond de 50.
En ik. 

De gesprekken gaan over zeer alledaagse onderwerpen. 
Het weer.
Welk eten van de menukaart goed smaakt.
Hoe lang het duurt voor het komt.
Hoeveel eetlust men heeft. 
Of er sprake is van misselijkheid en hoeveel en wanneer precies.
De nachtrust van alle aanwezigen wordt weer eens geanalyseerd. 
Ik prijs voor de derde keer mijn oordopjes aan.
Dat die vooral goed van pas kwamen omdat de overbuurvrouw een luidruchtige snurker bleek, dat zei ik er maar niet bij. 
De peutermoeder zag het vanmorgen 'nog helemaal niet glimmen'  maar loopt nu in ganzenpas de kamer op en neer. Dan mag ze straks tóch naar huis.
Want, daarover is iedereen het roerend eens, thuis is toch de beste plek om beter te worden.

Dan vertelt de dame, die er als eerste was opgenomen, dat er in haar eerste nacht een patiënt overleed. 
Op mijn plek. 
96 was ze, dus dat is een mooie leeftijd. 
Maar wel naar dat haar familie er niet bij was. 
De kleinzoon was 's avonds wel geweest maar nietsvermoedend weggegaan.

'Dat lijkt me voor u ook wel confronterend om mee te maken' zeg ik. 
'Ach', zegt de dame. 'Ik vond het voor haarzelf zo zielig. 

'Het hangt ervan af wat haar bestemming was', zucht ik. Als ze naar de Heere Jezus mocht gaan dan is dat het beste wat je je wensen kunt op je 96e'. 

De kamer valt even stil. De peutermoeder knikt: 'inderdaad'.

De anderen doen er het zwijgen toe. Mijn ogen vallen alweer dicht. 

Ik denk aan die mevrouw van 96. 
Ik ken haar niet, maar dat ze in dit bed lag geeft een vreemd gevoel van verbondenheid. 
Zij is niet meer hier. 
Wij vier wel. Deze drie mensen en ik. Schepselen onder de zon. 
In de hand van de Schepper.

We geloven allemaal ergens in, zei ds. Vergunst gisteravond. In het weer. In het eten. In nachtrust. Ook ik kan dat best belangrijk vinden op een moment als dit. Maar de wetenschap dat de Heere regeert en Zelfs Zijn eigen Zoon wilde geven voor mensen zoals wij zet kamer 56 in een ander licht.

.
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2022 · Refined theme by Restored 316