Een Pinterest-perfect huis. Een Facebook-stralend gezin. En een Instagram-goedgekeurd leven. Durven we wel echt te zijn? Of laten we alleen onze sunny side zien?
Er zijn maar weinig mensen die foto’s van hun vieze badkamer op facebook zette, of van hun mislukte knutselproject, of van hun kinderen na een woede-uitbarsting. Ik hoor ook niet veel moeders op een feestje tegen bekenden vertellen dat ze kinderen hebben en er van genieten, maar dat ze het helemaal niet zo goed voor elkaar krijgen als ze wel zouden willen. Niet dat ik nu zo geniet van zulke verhalen… maar een beetje meer balans zou fijn zijn.
Niets menselijks is ons moeders vreemd. Sterker nog, wij zijn er sterren in. Doen alsof we zijn wie we zouden willen zijn. Niet te veel blootgeven van onze twijfels, onze angst, ons gevoel van schuld of falen. Hoe komt dat toch dat we zo bang zijn voor onze kwetsbaarheid?
Wie kwetsbaar is, kan worden beschadigd. En beschadigd worden doet pijn. En pijn ervaren, dat willen we niet.
Keerzijde
De meeste mensen zijn dus van zichzelf geneigd hun onzekerheid te verstoppen. Volgens Brené Brown, de auteur van het boek De kracht van kwetsbaarheid heeft het negeren van ons gevoel, het verdoven van onze kwetsbaarheid een consequentie: we verliezen óók echte vreugde, dankbaarheid, spontaniteit en creativiteit. En ja, dat kennen we wel. Hoe vaak raken we niet ondankbaar, gefrustreerd en boos op onszelf en onze kinderen omdat de werkelijkheid van het leven niet zo mooi is als het beeld dat we ervan willen laten zien naar anderen?
De kracht van kwetsbaarheid gaat over deze vragen. Wat is kwetsbaarheid? Wat is schaamte? Waarom hebben wij mensen verbondenheid nodig? En wat levert het ons op om onze kwetsbaarheid te laten zien?
Als je schaamte in een kweekbakje zou kunnen doen en je zou er geheimhouding, stilte en veroordeling bij stoppen, dan zou je zien dat die schaamte bloeit en groeit. Maar als je er empathie bij stopt dan heeft schaamte geen kans meer. Als je met iemand praat die met medeleven naar je luistert, dan smelt je schaamte weg.
~Brené Brown, de kracht van kwetsbaarheid
Goede gedachten om over na te denken. Hoewel ik het boek nog niet gelezen heb (maar wel haar TED talk gezien) mis ik wél een element waar je als christenmoeder met of zonder kwetsbaarheid, met of zonder schaamte, niet omheen kunt. Dat er Eén geweest is, Jezus Christus, die zich op de ultieme manier kwetsbaarheid maakte. En Hij werd beschadigd. Ze deden Hem pijn. Alle ongerechtigheid moest op Hem aanlopen. Alle ongerechtigheid! Van al Zijn kinderen, door alle eeuwen heen! Onder het oordeel over zoveel zonde bezweek Zijn lichaam. Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; (Jes. 53:5)
Wat betekent dat voor ons kwetsbaar zijn?
We zijn zondaren, we falen elke dag, we hebben schuld voor God en onze medemensen. Dat mogen we niet negeren, we mogen ons zelf geen geforceerd positief zelfbeeld aanpraten waarbij we voorbijgaan aan de schuld die elke dag meer wordt. Maar: bij Hem is vergeving! De straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. (Jes. 53:5).
Paulus zegt in 2 Korinthe 12 ook iets over kracht en zwakheid: En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone. Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus’ wil; want als ik zwak ben, dan ben ik machtig.
Dat we zo als moeder kwetsbaar mogen zijn!
Kwetsbaarheid in je huwelijk
Hoe ziet dat eruit, kwetsbaar zijn?
- Iets in vertrouwen tegen een ander vertellen waar je je voor schaamt, wat je klein maakt of een zonde, van vandaag of uit het verleden
- Gevoelens van pijn en verdriet onder ogen zien en bespreekbaar durven maken
- Erkennen dat je de ander nodig hebt
God schiep ons als kwetsbare mensen. Hij zei: “Het is niet goed, dat de mens alleen zij”. Juist in je huwelijk mag je je kwetsbaarheid laten zien. Dat gaat niet vanzelf tussen de vaat en de koffie door. Je moet er tijd voor maken om op dit niveau met je man te praten. Plan elke week een avond in waarop je samen rust en tijd hebt om de week door te spreken of een spelletje te doen en waarbij ook ruimte is om dingen ter sprake te brengen die je moeilijk vindt. Als je dat niet gewend bent, begin er dan vandaag mee. Het is de moeite waard! Je huwelijk wordt er zoveel mooier van als je elkaars kwetsbaarheid ziet en kent, en als je man degene mag zijn die met empathie mag luisteren, zodat je schaamte verdwijnt!
Zonden belijden
Het kan moeilijk zijn om zonden aan elkaar te belijden die je lang verborgen hield. Mannen houden seksuele zonden vaak geheim: lust, porno, ontrouw. Dat kan ook bij vrouwen het geval zijn, maar onze zonden liggen ook vaak op het gebied van kwaadspreken, oordelen, begeren. Allemaal dingen die in de 10 geboden staan, en geen van deze dingen is erger of minder erg dan een andere. We schamen ons ervoor, en terecht. Maar onthoud: stilte, geheimhouding en (zelf)veroordeling maken die schaamte groter en de oplossing verder weg. Breng het in het licht! Dan kan er vergeving zijn.
Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. 1 Johannes 1:9
Dit blogartikel is geschreven door Elise.
Geef een antwoord