Wat zijn dreumessen toch leuk! Met de nieuwe techniek van het lopen onder de knie wordt het tijd om de wereld te verkennen. Een beetje dreumes doet dat niet een een uurtje per dag maar de hele dag door. Vrijheid! Lopen! Ontdekken! Klimmen! Dus oren en ogen open voor mama. Een dreumes en huishouden… dat is geen gouden combinatie.
Een dreumes:
- is 1 en een beetje
- waggelt (steeds sneller)
- maakt je elke dag aan het lachen
- snapt al een heleboel maar nog niet het woord ‘nee’
- verstopt van alles in de prullenbak
- wil altijd bij mama zijn
- is gefascineerd door alles wat open en dicht kan
- klimt op trappen, stoelen, tafels, schuttingen
- valt af en toe en heeft dan een blauw oog (waarna je tien keer per dag moet uitleggen dat hij gewoon nogal ondernemend is)
- imiteert je graag (als je geluk hebt niet alleen met je telefoon in zijn hand maar ook met een poetsdoek)
- bewerkt met een verdwaalde viltstift zijn wangen, de salontafel en bibliotheekboeken
- weet met zijn vingertje en een zeer nadrukkelijk ‘uuhhhh uhhhhhhh’ geluid precies duidelijk te maken wat hij wil (koek!)
- smeert yoghurt in zijn haar en een kippenpoot en soep en banaan (heb je wel eens geprobeerd om stukjes banaan uit iemands haar te krijgen zonder hem helemaal in bad te doen? Kan niet.)
- roert in elk onbewaakt ogenblik met zijn handen in de toiletpot of gooit er duplo in
- ontdekt dat hij een stoeltje mee kan slepen en erop kan klimmen om bij het aanrecht te kunnen. Of bij de knutselspullen. Hándig!
Box
‘Zit hij niet meer in de box’, vraagt oma dan tussen neus en lippen door. O jawel hoor. Elke ochtend. Dat gaat ongeveer een half uurtje heel vreedzaam, als hij tenminste voldoende ontdekkingsmateriaal tot zijn beschikking heeft (lees: plastic bakjes, lepels en herriespeelgoed). Jij gaat dan vlug naar boven om op te ruimen, de badkamer te poetsen, was op te hangen, al die klusjes waar je een dreumes niet zo goed bij gebruiken kan. Na dat half uur is dat meestal nog niet helemaal klaar, maar op het ritme van aanzwellend gemopper met lange uithalen ga je alsmaar vlugger werken. De dreumes vindt het namelijk he-le-maal niet leuk in de box! Hij wil de wereld ontdekken!
Het kan ook zijn dat je al binnen het half uur vanwege een luid gekletter naar beneden spurt en je ontdekt dat de hamsterkooi binnen zijn bereik stond (echt gebeurd). Die ligt dan dus op de grond met al het zaagsel ernaast. Nadat je een foto hebt gemaakt en hebt gecheckt of de hamster geen gebroken ledematen heeft, ga je dan dus opruimen en ook meteen die kooi maar schoonmaken.
En zo kan het gebeuren dat je nog even wat klusjes wil doen met hem erbij op de grond. En dat gaat ideaal, want hij helpt graag mee. Ik vond een filmpje dat voor anderen ontzettend grappig is en voor mij heel herkenbaar momenteel. Kijk mee en geniet!
Opvoeden
En dan dat opvoeden he… Dat kan ik niet echt bij een 1,5-jarige. Natuurlijk verbied ik wel eens wat, maar tot nog toe met weinig succes. Streng kijken, ‘straf’ geven, het helpt allemaal niks. Dus gaat tot nog toe de prullenbak gewoon naar buiten als zoonlief hem begint uit te pakken. En is het huis verder zo goed als dreumes-proof gemaakt. Er komt natuurlijk een moment dat hij moet gaan leren dat er echt dingen zijn die hij niet mag. Maar tot nu toe zorg ik er eigenlijk vooral voor dat het niet kan gebeuren. En soms… laat ik het maar even wel gebeuren en berust ik in het feit dat het mij weer een poosje opruimen gaat kosten. Alle plastic tassen door de kamer, hebben meer mensen dat?
Wat onze dreumes ook kan:
- Mensen begroeten: vanuit het winkelkarretje steekt hij zijn vingertje naar iedereen op en zegt enthousiast: ‘heee!’ Sommige mensen knopen vertederd een heel gesprek met hem aan en anderen antwoorden onzeker (had hij het nou echt tegen mij??): ‘hoi!’
- Kusjes geven. Vooral handkusjes zijn hier populair. Heerlijk!
- Zelf bidden. Handjes voor zijn oogjes, ‘hallie hallie hallie, AAM!’
Hoera! Een dreumes! En dat huis… ach, dat komt later wel weer eens. Ik ga nog even buiten spelen.
Hoe doe jij dat, huishouden met een dreumes?
Heel herkenbaar!
Ze zijn heel bewerkelijk…maar ook zoooo leuk!
Moet zeggen onze jongste is net 2 …en is onze vijfde ..maar op de eerste na is zij wel de pittigste ( de eerste was een jongen en zij een meisje)..Ze klimt helaas nu uit de box en klautert het hele huis door..Heeft nu een gebroken arm…met als voordeel dat ze niet uit de box kan klimmen…Hopenlijk gaat het over een poosje beter..als ze wat meer begrijpt!
Geweldig he?! Hier ook 1 van net 1. Volledig lopend, klimmend en klauterend.
Elke keer nieuw speelgoed halen bij de speel-O-theek werkt hier heel goed dan is ze langer zoet in de box.
Ha ha, wat een geweldig filmpje! Hoewel ik begrijp dat dit in de praktijk soms wat minder leuk is.
Ik ga het doorsturen naar een vriendin die zelf ook moeder is. Veel succes met jouw dreumes!
Prachtig! Heel herkenbaar.
Lol, zon verhaal schreef ik ook wel eens toen we dreumessen hadden ;-). Wat een klus en wat een vreugde!
Het is wel mooi om te beseffen dat ze in deze periode zoveel heel belangrijke dingen leren, voelen van ons moeders. Jouw houding in de omgang met hem, die gaat de basis vormen voor zoveel dingen. Vooral in de opvoeding qua gezag en geloof vond ik dat herkenbaar en fundamenteel. Je ziet de gevolgen ervan zo terug wanneer ze groter groeien.
Een grote aanpassing maakte ik wel met dreumessen: al mijn boodschappen kon ik niet met hen doen, die verschoof ik naar koopavond. Was gelijk even een lekker zelf-avondje, dat was voor die tijd heel fijn.
Succes met jouw ondernemende dreumes! Toch een heel ander verhaal, knulletjes 😉
Ha, Nelleke!
Mooi wat je zegt, ik denk dat het waar is. Jonge kinderen slaan alles op wat ze zien en pas veel later komt het eruit. Zo leren ze ook al heel jong veel woorden, maar gaan ze pas veel later zeggen. Dus die dagen van kattekwaad en valpartijtjes zijn niet voor niets, ze zijn echt ergens goed voor! 🙂