Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Dankdag in een Jaar van Verlies

Huisgodsdienst· Moederschap & Vrouw zijn

3 nov

 

Wat een weer! Het is donker en nat en de regen komt met bakken uit de lucht. De bomen laten hun prachtige blad vallen. De steeds naaktere takken lijken het jaar 2020 perfect te illustreren. Een jaar van verlies.

We moesten allemaal (in meer of mindere mate) loslaten dit jaar.

Je plannen.
Je dromen.
Je financiële zekerheid.
De kerkdiensten.
Je vrijwilligerswerk.
Je taak in de gemeente.
Het vieren van verjaardagen.
Je vrijheid.

Een geliefde zelfs misschien.

Elke keer wéér meer inleveren. Elke keer wéér loslaten, schakelen, accepteren dat het niet anders is. Ook al gaat het misschien niet over grote dingen, je kunt er na zoveel maanden toch behoorlijk moe van worden. Ik geloof dat ik om die reden dit jaar liever wilde dat het zomer bleef. De herfst laat zo duidelijk zien wat we eigenlijk niet willen weten: dat dit het leven is.

Geen reden

Valt er wel iets te danken in 2020? Als er zo weinig vrucht gezien wordt in je leven, als je vooral tegenslag en gebrokenheid ervaart, kun je dan dankdag houden? Als je je vader verloor, of je kind, is er dan ruimte voor dankdag in je hoofd en in je hart?

Wat valt er te danken tussen het gevallen blad?

Laten we het vragen aan Habakuk. Want wat doet hij, als alles verloren lijkt?

Alhoewel de vijgeboom niet bloeien zal,
en geen vrucht aan den wijnstok zijn zal,
dat het werk des olijfbooms liegen zal,
en de velden geen spijze voortbrengen;
dat men de kudde uit de kooi afscheuren zal,
en dat er geen rund in de stallingen wezen zal;
Zo zal ik nochtans in den HEERE van vreugde opspringen,
ik zal mij verheugen in den God mijns heils.
De Heere HEERE is mijn Sterkte;
en Hij zal mijn voeten maken als der hinden,
en Hij zal mij doen treden op mijn hoogten.
(Habakuk 3: 17-19).

Vreugde in Hem

Habakuks vreugde lag niet in de omstandigheden. Niet in de rijpe vruchten, niet in de volle stallen, niet in de rijke oogst. Niet in zijn inkomen of behaalde resultaten. Hij kon het allemaal loslaten, omdat hij het Licht zag doorbreken in de duisternis.

Ik zal mij verheugen in de God mijns heils. Als we onze vreugde in Hem mogen vinden, dan zal ons aan niets ontbreken.
De Heere HEERE is mijn Sterkte. Hij, de trouwe God van het verbond, blijft voor altijd Dezelfde. Zolang er leven is, is er een volheid van genade bij Hem, door het offer van Zijn Zoon, de Heere Jezus, voor de grootste van de zondaren.
Hij zal mijn voeten maken als der hinden en Hij zal mij doen treden op mijn hoogten. Kunnen wij dat vertrouwend nazeggen? Dat de Heere altijd, wat er ook gebeurt, voor ons zorgt?

God is ons een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtelijk bevonden een Hulp in benauwdheden. Daarom zullen wij niet vrezen, al veranderde de aarde haar plaats, en al werden de bergen verzet in het hart der zeeën (Psalm 46: 2, 3).

De weg van het tarwegraan

Habakuk zag het Licht, dat later Zelf sprak: Ik ben het licht der wereld; die Mij volgt, zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben (Joh. 8:12).

Die Mij volgt… Dat is de voorwaarde. Wie in Zijn voetspoor gaat, achter Hem aan, zal niet in de duisternis wandelen, maar in het licht.
Zijn voetspoor gaat niet over een makkelijke weg. Zijn spoor loopt van de kribbe naar het kruis. Op die weg moeten we loslaten wat we als mensen het allermoeilijkste vinden: onszelf. Ons volkomen overgeven aan Hem die het Licht der wereld is. Ik kan dat niet. Alles in mij roept dat ik mezelf moet handhaven, onafhankelijk wil zijn, mezelf wil helpen. Maar Zijn voetspoor volgen, betekent de weg van het vallend blad, de weg van het tarwegraan gaan: in de aarde vallen en sterven. 

Genoeg te danken

Laten we eens kijken wat er wél is om dankbaar voor te zijn. Wat is het een onvoorstelbaar voorrecht om het Woord te hebben. Als we de Bijbel niet in onze eigen taal gekregen hadden, hadden deze woorden niet geklonken in ons huis, in ons hart, tijdens deze donkere dagen.

En we hoeven maar om ons heen te kijken in de wereld, of de dankpunten voor deze dankdag vormen al snel een lange, lange lijst van voorrechten.

  1. Dat we de Bijbel hebben, Gods eigen Woord.
  2. Dat we niet hoeven te vrezen voor ons leven door oorlog over onderdrukking.
  3. Dat onze kinderen naar school kunnen, of thuis hun lessen volgen, en niet als slaven worden uitgebuit.
  4.  Dat er elke dag eten in overvloed is.
  5. Dat we een veilig huis hebben om in te wonen (al is het misschien niet zo groot of luxe of ruim als we zouden willen) en niet in een tent bivakkeren in een vluchtelingenkamp.
  6. Dat we het Evangelie kennen en mogen horen en tegen onszelf mogen vertellen, elke dag opnieuw.
  7. Dat we weten dat er een God is die het gebed wil horen van ‘wie dag en nacht tot Hem roepen’ (Lukas 18:7).

En dan nog al die kleine dankpunten. Een zonnestraal, familie, goede vrienden, samenzijn in het klein. Genoeg luiers, een wasmachine, vrije tijd. Zoveel, zóveel om voor te danken.

Het is niet gewoon

Ik denk aan een deel van de wereld waar nog bijna niemand gehoord heeft van de enige Weg tot zaligheid, Jezus Christus.
Waar geen lokale kerk is.
Ik denk aan een deel van de wereld waar grootmachten hun ruzies uitvechten met alles verwoestende bommen over een lijdend volk.
Waar chaos heerst.
Ik denk aan een deel van de wereld waar kinderen sterven van honger. De uitgeteerde lijfjes op de foto’s die soms de krant bereiken doen mij huiverend verder bladeren.

Het Arabisch Schiereiland is zo’n deel van de wereld. Een vergeten deel. Letterlijk en geestelijk woestijnland. Een door God verlaten deel van de wereld?

Elke ochtend als het in Nederland nog donker is, gaat de zon op over Arabië. En zegt de Heere het niet Zelf:

Zijn naam zal zijn tot in eeuwigheid; zolang als er de zon is, zal zijn naam van kind tot kind voortgeplant worden; en zij zullen in hem gezegend worden; alle heidenen zullen hem welgelukzalig roemen (Psalm 72:17).

 

Oogsttijd

In de herfst valt het goudgele blad en we zien het met teleurstelling gebeuren. Maar na een winter lang kale takken, is er ruimte voor nieuw leven. Groene blaadjes, nieuwe knoppen zullen gaan verschijnen. De lente komt! Ik weet niet of het nieuwe leven van deze wereld nog gezien zal worden in de tijd. Maar de Heere Jezus heeft het al gezegd:

Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft uw ogen op en aanschouwt de landen; want zij zijn alrede wit om te oogsten (Johannes 4:35).

Laten we deze dankdag dus verder kijken dan ons eigen kleine leed. Laten we ons grote leed (opnieuw) bij de Heere brengen. Laten we onze zegeningen tellen. Laten we de Heere bidden om Zijn doorbrekend werk over deze hele aarde.  En laten we uitdelen van wat we gekregen hebben. Het is tijd om te oogsten!

Hoe kun je samen met je gezin stilstaan bij de wereldoogst? De Elke Dag Nieuw adventkalender vertelt dit jaar het verhaal van twee kinderen op het Arabisch Schiereiland. Door dit vervolgverhaal voor de adventstijd (en de bijbehorende Bijbelvragen m.b.t. advent, psalmen en opdrachten) leer je samen met je kinderen meer over Gods werk in Arabië, een onbekend deel van de wereld. Je kunt de adventkalender bestellen door hier een gift te geven die 100% ten goede komt aan dit werk.

 

Dankdag in een jaar van verlies

Ook 2020 is dus een jaar om te danken.

  • Omdat de ware vreugde alleen in de Heere te vinden is en Hij is onveranderlijk.
  • Omdat er zoveel zegeningen over zijn, naast alle moeite, zorg en verdriet.
  • Omdat er mensen op deze wereld zijn die zoveel moeten missen van wat wij (nog steeds) vanzelfsprekend vinden.
  • Omdat het tijd is om te oogsten en uit te delen.

 

Ik wens je een goede dankdag toe!

 

Dit blogartikel werd geschreven door Elise.

 

 

 

 

 

 

Meer lezen:

  • Opruimen: wat doen we met die spullen? (2)Opruimen: wat doen we met die spullen? (2)
  • Worden als een kindWorden als een kind
  • Het geheim van een perfect schone toiletpotHet geheim van een perfect schone toiletpot
  • Moeders: perfect, goed genoeg, of… ?Moeders: perfect, goed genoeg, of… ?
  • Als je Kind ‘Anders’ isAls je Kind ‘Anders’ is

2 Reacties

« Toch in de Gemeente: de Zondag in het Gezin
Heerlijke Herfst »

Reacties

  1. Naomi zegt

    3 november 2020 om 13:03

    Ook goed om te denken aan al die chronisch lichamelijk of psychische zieken die al jaren niet naar verjaardagen, de kerk en noem maar op kunnen. Wat worden ze vaak vergeten… Mooi artikel!

    Beantwoorden
  2. Judy zegt

    3 november 2020 om 12:56

    Hoi Elise,

    Mooi artikel!
    Mijn oudste dochter zit in groep 1. Is deze kalender voor haar geschikt denk je ? Vorig jaar heb ik het boekje met kalender uit den afgehouwen tronk v Isai gebruikt. Dit snapte ze erg goed. Ik hoor graag van je.

    Groetjes Judy

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Adventkalender 2020 ‘Speuren naar Soeheel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

Heb jij ook wel eens afscheid genomen van iemand d Heb jij ook wel eens afscheid genomen van iemand die naar het zendingsveld vertrok? Misschien was je een beetje jaloers. Of voelde je eigen leven een beetje onbetekenend.

Weet je dat je als mama een zendingsveld heel dichtbij hebt? Zie je dat ook zo?

Onze Corma schreef hier een blogartikel over. Er kwamen al veel reacties op. 
Lees mee via de link in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
De afgelopen dagen vroeg ik (vooral via app in ver De afgelopen dagen vroeg ik (vooral via app in verschillende groepjes) aan verschillende moeders: hoe gaat het met je? En iedereen deed haar verhaal. Over moeder zijn in lockdown dus.

De één is verwonderd hoe goed het gaat. 
De ander vindt het intensief maar oké. 
De derde voelt zichzelf aan alle kanten tekortschieten. 
De vierde hoopt vooral heel erg dat het snel voorbij is. 
De vijfde durft niet zo goed te vertellen hoe het gaat. 
De zesde heeft nog geen tijd gehad om erover na te denken. 
De zevende geniet ervan om de kinderen thuis te hebben.
De achtste vindt het verschrikkelijk dat de strijd rond schoolwerk nu de relatie met haar kind zo in de weg zit.
Mama 9 heeft geen klagen (want het gaat best goed) maar is wel compleet uitgeput. 
En nummer 10 herkent zich in alle voorgaande negen wel een beetje. 

Uit bijna alle verhalen hoor ik (en dat voel ik zelf ook) een bepaalde mate van overbelasting of overprikkeling. Dan ben je soms mopperig, ongeduldig en niet de mama die je zou willen zijn. Dat kan je een schuldgevoel bezorgen en dat maakt het er weer niet beter op... 

Zomaar (weer) wat tips om het vol te houden. Maak een plannetje, we hebben het nodig!

- Begin de dag met het Woord van God en gebed, al is het maar even.
- Bedenk welke huishoudelijke taken écht nodig zijn om deze weken door te komen en verdeel die onder de gezinsleden. Laat de rest los.
- Durf bij kinderen in de basisschoolleeftijd je eigen pad te kiezen. Als iets teveel frustratie oplevert, doe het dan misschien niet. En: bedenk elke week een leuke beloning. 
- Ga naar buiten!!! We gaan elke dag twee keer buitenspelen (misschien willen jouw kinderen dat zelf, die van ons niet echt met dit weer) of een rondje lopen (met step, skeelers, loopfiets) en minstens 1 keer per week naar het bos of de hei.
- Zoek een moment om te ontspannen. Ik laat onze oudste meiden 's middags een kwartiertje oppassen zodat ik even in mijn eentje naar buiten kan voor ik eten moet koken. Andere moeders wandelen elke avond een half uurtje. Of gaan even met een boek naar boven als manlief klaar is met werken. 
- Bedenk wat Jezus zegt: zonder mij kunt U niets doen. Vraag Hem (steeds opnieuw) om nieuwe kracht.
Eén van onze blogschrijfsters schreef een artikel Eén van onze blogschrijfsters schreef een artikel met de titel 'Als je kind 'anders' is'. Hoe is dat voor je als moeder, als je kind de wereld om hem heen niet goed begrijpt? Als het leven moeiljk voor hem is? Wat moet je doen als je je veel zorgen moet maken om je kind? Een bemoedigend (en ik denk voor veel moeders herkenbaar!) artikel. De link vind je in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Sela* Vorig jaar rond deze tijd werkte ik heel h *Sela*

Vorig jaar rond deze tijd werkte ik heel hard aan de agenda voor dit jaar. Ik zag al voor me hoe ik de eerste week van 2020 tientallen actiepunten voor gezin, werk, huishouden en huwelijk op de werkplanning zou schrijven. 

De werkelijkheid was anders. 
Want deze week hadden wij mama's de taak van thuisonderwijzer. En afgelopen zaterdag en zondag was ik moe. Niet gewoon moe, maar zo'n moeheid waardoor je nauwelijks vooruit komt. 

Wat zag ik er tegenop, tegen deze week! 
Samen vroegen we de Heere zondag om energie en om Zijn zegen, Zijn nabijheid. En nam ik de beslissing om de eerste 3 dagen mijn agenda dicht te laten deze week. 
Om geen verwachtingen van mezelf te hebben. Geen to-dolijstjes. Geen actiepunten. Maar twee doelen: er zijn voor de kinderen en ons samen richten op Gods Woord. 

In die dagen was er een woord dat steeds weer boven kwam: Sela. Zondag hoorde ik er een uitleg over die ik niet eerder hoorde. Dat 'Sela' kan betekenen: stilstaan om aan de Heere te denken. En dat had ik nodig in deze eerste, hectische werkweek van het jaar. Ik zocht nog eens verschillende verklaringen bij het woord. Sela: pauzeren, stilstaan om God te loven. Het staat nu in grote letters voor in mijn agenda. Het sprak al uit mijn doelen voor 2021. Maar nu heeft het een naam gekregen. Sela!

En wat liet de Heere zien dat Hij het gebed hoort! Hij gaf elke dag weer nieuwe kracht. Elke avond moest ik het belijden dat ik ontrouw geweest was, maar dat Hij nabij was. En dat Hij kracht gegeven had die mij ontbrak. Hij geeft den moeden kracht, en Hij vermenigvuldigt de sterkte dien, die geen krachten heeft (Jesaja 40:29). 

Het was een intensieve, maar goede week. De kinderen vonden elkaar, werkten goed, speelden fijn. Niet altijd probleemloos, echt niet, maar die gebeurtenissen konden soms momenten zijn om samen te leren wat genade is en Wie de Heere Jezus wil zijn voor zondaren. Sela!

Nu mag ik weer lijstjes maken voor de week die komt. Want ook (juist) als je het druk hebt is het goed om een plan te hebben. Om zoals de trouwe dienstknecht (uit de gelijkenis van de talenten) de tijd en energie die de Heere me geeft te gebruiken voor Zijn eer. 

Hoe was jouw week?
Onze @andrea_verhage schreef deze week een blogart Onze @andrea_verhage schreef deze week een blogartikel over 'gezelligheid in het gezin'. Ik vind dat nogal een thema. Hoewel het bij ons momenteel best gezellig is (veel samen zijn doet ons goed) laat de sfeer in mijn ogen normaal gesproken echt wel eens te wensen over. Kibbelende kinderen, een mopperende moeder. Dat idee. Andrea's blogartikel was voor mij bemoedigend en ik hoop voor jou ook. 

De link vind je in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Oud en Nieuw* We aten oliebollen, keken foto's v *Oud en Nieuw*

We aten oliebollen, keken foto's van het afgelopen jaar en lazen de eeuwenoude woorden:

Heere! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.  Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht hadt, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God (Psalm 90: 1,2)

Een paar woorden resoneren nog:

En de liefelijkheid des HEEREN, onzes Gods; zij over ons. 

De lieflijkheid van de HEERE. Hebben we die in het afgelopen jaar niet ervaren, door alles heen? 

Dit kleine meidje was de enige die de jaarwisseling onbewust doormaakte. Zarah mocht opblijven, Sophia maakten we om half 12 wakker en Kaleb werd wakker van de herrie (want het vuurwerkverbod bleek hier niet echt doorgedrongen te zijn). 

Het is zo'n gezinsmoment om te koesteren, samen het nieuwe jaar in te gaan met Bijbellezen en gebed. 

Ja HEERE, Uw lieflijkheid zij over ons in 2021. 
En bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat.

Ik wens je van harte Gods zegen toe voor het nieuwe jaar!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Deze week een oudejaarsartikel op Elke Dag Nieuw v Deze week een oudejaarsartikel op Elke Dag Nieuw van Abigaïl over alles wat 'bijna' is, 'bijna was en 'bijna' komen zal. 

Ik heb deze gedachten nodig, deze dagen. 

'Maar mijn troost put ik uit twee woorden. Genade alleen. Die hield mij vast.'

Aanbevolen! De link vind je in de bio.

#roepingenverwachtingvoormoeders
#elkedagnieuw
Hier op insta zie ik allemaal prachtige familiepor Hier op insta zie ik allemaal prachtige familieportretjes van kerst. Die hebben wij niet. 
Wel veel foto's die letterlijk allemaal bewogen zijn. 
Zo chaotisch was het. 
Maar wat was het fijn. 

Op eerste kerstdag waren we samen lieve vrienden, op tweede kerstdag met mijn zus en haar gezin. Wat fijn om in het klein toch samen kerstfeest te mogen vieren! 

We zongen het: komt allen tezamen. En hoewel we niet allen tezamen konden komen in de kerk, mochten we wel allen bij de kribbe komen: ziet nu dat Kind! 

Onze dominee preekte over 2 Korinthe 8:9:
Want gij weet de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden.

Wat een onbegrijpelijk wonder, vind je niet?

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwmeebeleven
Heb jij dat ook, dat de adventstijd nog wel snelle Heb jij dat ook, dat de adventstijd nog wel sneller lijkt te gaan dan anders? Ik wil van alles, maar het lukt maar niet. De ontwikkelingen in de wereld om ons heen gaan zo snel dat ik het amper bij kan benen. Was de adventstijd niet bedoeld om stil te worden, verlangend uit te zien?

Eén ding is zeker: de Heere blijft Dezelfde. Die is, Die was en Die komen zal. Hij heeft gedacht aan Zijn genade! Hij schonk Zijn Zoon om als Kind geboren te worden in een beestenstal en Zijn leven te geven om zondaren zalig te maken. Immanuël, God met ons. 
Ik wens je toe dat je dit kerstfeest een blik mag slaan in de kribbe en op naar het kruis!

Gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen (Matthew 20:28).

Een gezegend kerstfeest gewenst met je gezin! 

Deze mooie foto werd voor mij gemaakt door Mirjam van der Wart.

#elkedagnieuw
# roepingenverwachtingvoormoeders
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316

Elke Dag Nieuw verzamelt cookies. We gaan vertrouwelijk om met uw gegevens. Als u op Akkoord klikt geeft u daarmee aan dat u hiermee instemt.Akkoord