Morgen wordt ons peuterbroertje drie. Drie jaar alweer! En toen jullie, twee grote zussen, vanavond druk meehielpen met het inpakken van kadootjes en het maken van plannen en daarna van opwinding bijna zelf niet konden slapen, toen voelde ik me gewoon weer even zo dankbaar. Want soms vergeet ik het een beetje. Hoeveel ik van jullie allemaal houd.
Ik houd zo van de manier waarop jullie haren door de war zitten als je wakker wordt.
Ik houd zo van de blik in jullie ogen als je op zaterdagochtend papa en mama nog in bed aantreft, zodat je er lekker bij kunt kruipen.
Ik houd zo van de manier waarop jullie elkaar kunnen troosten en troost bij elkaar zoeken.
Ik houd zo van jullie opgekrulde lijfjes in een donker bed.
Ik houd er zo van om te zien hoe jullie genieten van de lente en de zon en als kalfjes de wijde wereld ingaan.
Ik houd er zo van dat ik vaak al precies weet wat ieder van jullie gaat zeggen, omdat jullie zo lekker voorspelbaar zijn.
Ik houd van de standaard vraag op de fiets van school naar huis, of er al lekkers voor jullie klaar staat.
Ik houd van dat chaotische moment aan tafel na schooltijd, en al die andere tafelmomenten die lang niet zo vredig verlopen als ik mij uit mijn eigen jeugd herinner.
Ik houd zo van jullie humor, je eindeloze fantasie en je (vaak onuitvoerbare) plannen en ideeën.
Ik houd ervan dat we met elkaar zo ontzettend genieten van onze kleinste zus. Van de stralende lach op haar gezicht als één van jullie in haar blikveld verschijnt.
Ik houd van die momenten van samen zingen op de bank op zondagavond.
Van horen hoe je bidt voor je naar bed gaat.
Ik houd er zo van dat je ieder op je eigen manier steeds meer gaat begrijpen, zelf gaat lezen in de Bijbel en zelf erover praat en nadenkt Wie God is.
Er zijn natuurlijk ook genoeg dingen waar ik niet zo van houd.
Maar die horen jullie al vaak genoeg. Zo is ze wel, jullie mama.
Ik houd ervan dat jullie van me houden, ondanks al die slechte momenten die je van me ziet.
Vandaag wilde ik zomaar even zeggen waarom ik zo gek op jullie ben.
En dat ik er zo enorm van houd om jullie mama te mogen zijn.
–
Foto: Mirjam van der Wart
Wat intens om het op te schrijven. Heerlijk die liefde. Ik las net de dagtekst van Dagelijks Woord. Zou Ú ons niet weer levend maken, zodat Uw volk zich in U verblijdt? Toon ons Uw goedertierenheid, HEERE, geef ons Uw heil. Ik zal horen, wat God, de HEERE, spreken zal, want Hij zal tot Zijn volk en tot Zijn gunstelingen van vrede spreken; maar laten zij niet tot dwaasheid terugkeren. — Psalmen 85:7-9 (Herziene Statenvertaling) Wat hebben we Zijn heil en Zijn spreken elke dag nodig he!
Benieuwd naar je boekje!