Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Huwelijk & Gezin
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Boeken voor mama
    • Kinderboeken
  • Hart & Huis
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Menuplanning en boodschappen
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Het boek
  • Webshop
  •  

Als je Kind ‘Anders’ is

Gezin & Geloof· Opvoeding

12 jan

Het is dinsdag, dan loopt hij zelf naar school. Stoer dat hij het vindt! Bij de poortdeur staat hij stil, maakt van zijn handen een hartje, schenkt mij een echte glimlach, blaast en handkus mijn kant op, draait zich om en verdwijnt om het hoekje van de deur. Met gemengde gevoelens kijk ik hem na. Ik hou zoveel van hem. Hoe zal het gaan vandaag? Hoe zal het gaan met zijn schoolwerk? Zal het hem lukken? Hoe zal het gaan met de andere kinderen in de klas? Hoe is hij als ik hem straks uit school ophaal?

Houdt U mijn kind vast
als ik hem los moet laten
en laat altijd Uw kracht
boven zijn zwakheid staan.

Elke moeder kijkt haar kind wel eens in gedachten na. Wat wordt hij of zij snel groot. Waar is de tijd gebleven? Hoelang is het geleden dat het in je armen lag? Klein, totaal afhankelijk en hulpeloos. En nu gaat het zelf naar school. Elke moeder voelt dán vreugde, dan zorgen, dan blijdschap of soms verdriet. Maar wat als je je vooral vaak zorgen maakt om je kind? Je afvraagt hoe het zal gaan? Als je bezorgd kijkt naar de toekomst? Als je soms echt niet weet hoe het zal moeten? Als je geen idee hebt hoe je je kind het beste kunt helpen?

Ik gun mijn kind zo graag onbezorgd kind te kunnen zijn. Vrolijk, gelukkig, genietend van de eenvoudige dingen van de dag. Het is pijnlijk om mijn kind te zien worstelen met het gewone leven. Moeilijk om te zien dat hij het leven als een last ervaart. Als ik terug denk aan mijn eigen kindertijd, dan was die zo heerlijk onbezorgd. Ik dwarrelde zonder enige moeite mijn schooltijd door. Had vriendinnen genoeg. Zo’n beetje alles ging vanzelf. Het schoolwerk ging zonder moeite. Ik wist wat er van me verwacht werd en deed dat gewoon. Maar ik zie  dat bij mijn kind alles moeite kost, dat het leven eigenlijk een strijd is en het op school moeizaam gaat. Ik zie de frustratie bij hem. Wat is dat moeilijk!

 

Ontkenning

Als ik weer naar een hulpverlener rijd met hem, als ik tegenover de juf zit in een gesprek, als ik weer de dokter bel voor één of andere verwijzing, dan vraag ik me ook wel eens af waar ik eigenlijk mee bezig ben. Waar houdt dit op? En als hij dan diezelfde avond stoeiend met zijn broertje over de grond rolt of ze samen een duplotoren bouwen, denk ik: ‘Wat is er eigenlijk aan de hand? Ik stop overal mee’. Tot hij de volgende ochtend zijn zus aanvliegt en stuiterend door het huis gaat. Tot ik zie hoe hij iedereen die hij tegenkomt een tik op zijn hoofd verkoopt als ik hem ophaal van school. Soms worstel je als moeder met gevoelens van ontkenning. Soms is er in alle hevigheid de confrontatie. Er zijn dagen die in stille rust en dankbaarheid voorbij gaan. Vaak heb ik het gevoel dat ik hem en zijn gedrag uit te moet leggen aan anderen en hem moet verdedigen. Soms kan ik daar ook helemaal klaar mee zijn. Ik hoef niet alles uit te leggen, ik wíl niet alles uitleggen.

 

Speciale liefde

Weet je wat mooi is? Van speciale kinderen hou je ook speciaal. Ik hou van al onze kinderen zielsveel! Van allemaal evenveel. Maar die ene… Ik hou niet méér van hem, maar het is ánders. En ik vind het extra mooi als mensen in hem iets moois zien. Als ik merk dat die hulpverlener hem écht ziet. Als ik denk: hé, zij heeft hem door. Het doet me zelfs goed als de juf eerlijk zegt dat ze eigenlijk niet weet wat ze met hem aan moet. Ze zíet hem.

Soms kan alles zo uitzichtloos of moeilijk lijken. Je kunt vragen hebben. Heere, waarom is dit? Waar is dit goed voor? Waarom moet mijn kind het moeilijk hebben op deze aarde? Maar de Bijbel is eerlijk. De Heere heeft nooit onbezorgdheid belooft. Nergens in de Bijbel staat dat het leven makkelijk zal zijn. De Heere zegt wel dat Hij erbij wil zijn. Hij zegt dat Hij zorgen zal. Kracht wil geven. Houdt moed! Waarom hebben we onze kinderen van de Heere gekregen? Om ze een onbezorgde kindertijd te bezorgen? Om te zorgen dat ze fluitend door het leven gaan? Om hun weg gemakkelijk te maken? Wat is het doel van ons bestaan? Van het mijne? Van het leven van mijn kind?

 

Leven van genade

Wat kun je je kind veel leren over zonden, genade en vergeving. Over falen, struikelen en weer opstaan. Als je kind veel fouten maakt is er veel te vergeven. Je kind die vaak struikelt en missers begaat leert in de praktijk van alle dag van genade en vergeving te moeten leven. En jijzelf ook. Want het lukt hem en jou niet. Als je steeds weer moet bespreken met hem wat er mis ging. Als je steeds samen weer opnieuw begint. Als je na een flinke confrontatie samen op de rand van het bed zit, samen alles bij de Heere brengt, elkaar vergeeft (ja ook hij jou als je te snel of verkeerd boos was) een knuffel geeft en weer opnieuw begint, dan leert je kind  dat hij het niet zelf kan. De Heere nodig te hebben, vergeving nodig te hebben, van genade te moeten leven. Je hebt zoveel kansen dat door te geven. Veel meer dan met dat kind dat alles doet zoals verwacht wordt en die (bijna) nooit een flinke misser begaat. Waar het gesprek over vergeving en genade zelden gevoerd wordt.

Onze kinderen zijn geboren in de gemeente. Ze zijn gedoopt. De Heere noemde ze bij hun naam. Ook bij hen was Hij de eerste. Ook bij hen zei Hij: Ik wil jouw God zijn.

Dan kan het heel stil en rustig worden vanbinnen. Dan is het opeens zoveel makkelijker om bij de dag te leven en met rust en vertrouwen de toekomst te zien. Dan is het bijna eenvoudig om je kind los te laten bij onze Heere God, het over te geven in Zijn handen. Dan klinkt uit ons gebed niet (alleen) of God de zorgen weg wil nemen en problemen op wil lossen. Dan klinkt het:

Ik vraag U niet mijn kinderen
elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost,
als ze eenzaam zijn en bang
Wil om Uws naams wil hen
in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden
nooit, hun leven lang

 

Dit blogartikel werd geschreven door één van onze blogschrijfsters. 

Meer lezen:

  • Een gebed van een moeder bij het nieuwe jaarEen gebed van een moeder bij het nieuwe jaar
  • GezelligheidGezelligheid
  • Moeder zijn is net Jongleren: 8 tips om al die ballen in de lucht te houdenMoeder zijn is net Jongleren: 8 tips om al die ballen in de lucht te houden
  • Wat een Giraf en een Jakhals met jouw Huwelijk te maken hebbenWat een Giraf en een Jakhals met jouw Huwelijk te maken hebben
  • Eerste Hulp bij Overprikkeling Eerste Hulp bij Overprikkeling 

14 Reacties

« Gezelligheid
Voor de Achterblijvers (Over Dienen in Gods Koninkrijk)   »

Reacties

  1. de blogschrijfster zegt

    18 januari 2021 om 12:07

    Wat merk ik dat er veel herkenning is. Mooi om elkaar zo even te ontmoeten, in elkaars hart te kijken, een stukje (h)erkenning te krijgen misschien. Elkaar te kunnen bemoedigen. Ik wens jullie graag heel veel sterkte als het soms moeilijk kan zijn. Veel aan de voeten van onze Heere God te zijn om te vragen om kracht, wijsheid, vrede en vreugde om te taak van moeder zijn, voor al onze kinderen op ons te kunnen nemen. En echt.. de Heere geeft het om een blijde moeder te kunnen zijn van kinderen. Ook als het soms moeilijk is. Veel van Zijn zegen en nabijheid toegewenst!

    Beantwoorden
  2. Lena zegt

    17 januari 2021 om 09:46

    Wat mooi. Daar word ik stil van. Van het blog hierboven maar ook van het lieve gedicht. Ik ben een oma van diverse ‘bijzondere’ kleinkinderen. En zie mijn eigen kinderen soms oom zo ploeterend hun weg gaan met hún kinderen. Ik ga de blog delen.

    Beantwoorden
  3. mirjam nagtegaal zegt

    15 januari 2021 om 20:41

    Wat een prachtige blog!! Ook hier veel herkenning. Soms kan het zo stormen, andere keren hoor je opeens weer die Stem, die zegt: ‘vrees niet, Ik ben het’ En wat me bijzonder raakt, is dat er inderdaad meer gesprekken zijn. Vaker vergeven en opnieuw beginnen. Maar ik had dat eigenlijk nog nooit zo helder als kans gezien, als gift. Bedankt!

    Beantwoorden
    • de blogschrijfster zegt

      18 januari 2021 om 12:02

      ja… ik herken dat dat ook niet was wat ik zag. Maar soms laat de Heere ons dingen zien. En daar ben ik dankbaar voor. En deel graag met jullie wat ik zelf kreeg.

      Beantwoorden
  4. Anoniem zegt

    14 januari 2021 om 20:01

    Zo herkenbaar. Ook wij hebben kinderen die ‘anders’ zijn. Bedankt voor deze openheid.

    Beantwoorden
  5. Corrie zegt

    14 januari 2021 om 19:28

    Ontroerend. Herkenbaar. Wij hebben een kind met een handicap. We wisten het voor de geboorte. Vlak na de diagnose:een ernstig dubbel gehandicapt kindje was het biddag. Onze predikant preekte toen uit de Filippenzenbrief over: Weest in geen ding bezorgd, maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God. Wat was dat een troostrijke ervaring die morgen. De jaren door is deze tekst meegegaan. In dieptepunten en in hoogtepunten. De Heere is getrouw aan Zijn beloften. Dat hebben wij ervaren. Ik hoop dat jij ook dat mag ervaren bij de opvoeding eb het begeleiden van jullie zoontje. De Heere weet ervan, ook al ervaar dat lang niet altijd. Sterkte. Corrie

    Beantwoorden
    • de blogschrijfster zegt

      18 januari 2021 om 12:00

      Wat mooi als de Heere zulke bemoedigingen geeft! En dat dat mee gaat een leven door. Zo’n God hebben we! Die dagelijks voorziet! Die van ons vraagt dat we steeds bij Hem terug komen met al onze zorgen, vragen, noden, vreugde.. Maar dan ook geeft wat we nodig hebben. Wonder! Veel zegen en kracht toegewenst.

      Beantwoorden
  6. mama gepeins zegt

    14 januari 2021 om 11:12

    Wat een prachtig artikel! Dit is onze zoon. Ik herken alles: de agressie, de momenten dat het zo goed gaat, de vraag welke diagnose dit is, peut hier, goog daar. Heel veel sterkte, juist ook in deze lockdown weer…

    Beantwoorden
  7. Jolanda zegt

    14 januari 2021 om 11:11

    Heel herkenbaar….dankjewel
    Wat een mooi gedicht over het zaadje…
    Sterkte allemaal met jullie ‘speciale ‘ kind!

    Beantwoorden
  8. Rianne zegt

    13 januari 2021 om 23:53

    Ontroerend!
    Erg herkenbaar… en zo waar!

    Beantwoorden
  9. Klaske zegt

    13 januari 2021 om 22:31

    Dank je! Zo herkenbaar! Maar ook dat jezelf afvragen ‘het valt wel mee’ ‘wat is er eigenlijk aan de hand’.

    Beantwoorden
  10. . zegt

    13 januari 2021 om 20:59

    Wat ontroerend open geschreven!
    Ook jullie zoon: geschapen naar Gods beeld!
    Ik las een poos geleden een prachtig gedicht, waarvan de boodschap me nu nog steeds bij blijft. Laten we allemaal (ook als onze kinderen ‘gewoon’ meehobbelen) naar het unieke in elk kind/mens kijken. Door God geschapen!

    VERTEL HET ZAADJE NIET
    Dat het een bloem moet worden
    Dat het hard moet werken
    Goed moet luisteren
    En zich voorbeeldig moet gedragen
    Zich moet haasten voordat
    De andere bloemen te hoog zijn en,
    Boven hem uittorende,
    Hem de zon ontnemen

    Maak het zaadje niet klein
    Door te zeggen dat het maar een zaadje is
    Terwijl er een wereld aan bloemen in hem leeft
    Vertel het zaadje niet hoeveel het moet drinken
    Hoeveel het moet zonnen
    Hoeveel het moet groeien
    Wat het moet worden

    Vertel niet
    Dat breken niet de bedoeling is
    Dat hij heelhuids aan moet komen
    En vraag je dan niet af
    Of hij wel de goede kant op gaat
    En hoe hij dat zo zeker weet dan

    Vraag het zaadje niet
    Wat zijn plan is
    Welke kleur zijn bloem word
    En hoe hij daar gaat komen
    Zo hoog
    En waar hij denkt
    die kleur vandaan te halen
    Uit die gele zon? Of de bruine grond?

    Vertel het zaadje niet dat hij pech heeft
    Verkeerde ouders of
    Verkeerde grond
    Te weinig regen
    Of te veel zon

    Vertel het plantje niet dat het niet goed groeit
    Te krom te langzaam te raar
    Dat de blaadjes er gek uitzien
    Of te veel aan een kant staan
    Dat hij gek danst
    Of geen kans heeft
    Slechts om vertrapt te worden
    Opgegeten
    Opgegeven

    En vertel hem uiteindelijk niet
    Dat de bloem de verkeerde kleur heeft
    Omdat de bloemen om hem heen anders kleuren
    Of dat hij verkeerd ruikt
    Niet zoet genoeg is of te veel op een ander lijkt
    Dat geen vlinder of bij naar hem omkijkt

    Vertel het zaadje slechts
    Hoe mooi het is
    Hoe eigen
    Hoe echt

    Vertel het zaadje
    Dat hij uniek is
    Er nooit eentje was zoals hij
    En dat dat nou juist zo prachtig is
    Dat we zo benieuwd zijn naar
    Hoe je groeien zal
    En wat je brengen zal en
    Dat de aarde je draagt
    De zon naar je lacht
    En het water je voedt
    Dat we blij zijn dat je er bent
    Op precies de goede plek
    Met precies de goede manier van zijn
    Dat de wei nog net wat mooier is
    En dat je daar samen zal staan
    Met al die anderen
    Die net zo prachtig uniek zijn als jij
    En precies dat maakt het
    Goed

    Zachtjes regent het
    Op de grond
    En er is geen haast
    Je voelt vanzelf
    Wanneer je breekt en open gaat en
    Onthoud
    Dat wat je bent nooit vergaat
    Hoe je ook groeit of breekt of bloeit
    Wees Welkom

    (Esther van Nieukerke)

    Beantwoorden
    • de blogschrijfster zegt

      18 januari 2021 om 11:53

      Wat een mooi gedicht inderdaad! Niet van onze kinderen willen maken wat wij belangrijk, mooi of leuk vinden. Maar wat God bedoelt. Ik denk dat ik het gedicht een poosje op ga hangen. Dank je!

      Beantwoorden
  11. Mamsvan3 zegt

    12 januari 2021 om 22:59

    Dank je wel. Met tranen gelezen. Zo herkenbaar!

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Bekijk de Elke Dag Nieuw agenda 2021

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

Adventkalender 2020 ‘Speuren naar Soeheel’

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Nu op de Leesstapel:

 

 

Meer boeken voor mama vind je hier!

Op Instagram:

De afgelopen dagen vroeg ik (vooral via app in ver De afgelopen dagen vroeg ik (vooral via app in verschillende groepjes) aan verschillende moeders: hoe gaat het met je? En iedereen deed haar verhaal. Over moeder zijn in lockdown dus.

De één is verwonderd hoe goed het gaat. 
De ander vindt het intensief maar oké. 
De derde voelt zichzelf aan alle kanten tekortschieten. 
De vierde hoopt vooral heel erg dat het snel voorbij is. 
De vijfde durft niet zo goed te vertellen hoe het gaat. 
De zesde heeft nog geen tijd gehad om erover na te denken. 
De zevende geniet ervan om de kinderen thuis te hebben.
De achtste vindt het verschrikkelijk dat de strijd rond schoolwerk nu de relatie met haar kind zo in de weg zit.
Mama 9 heeft geen klagen (want het gaat best goed) maar is wel compleet uitgeput. 
En nummer 10 herkent zich in alle voorgaande negen wel een beetje. 

Uit bijna alle verhalen hoor ik (en dat voel ik zelf ook) een bepaalde mate van overbelasting of overprikkeling. Dan ben je soms mopperig, ongeduldig en niet de mama die je zou willen zijn. Dat kan je een schuldgevoel bezorgen en dat maakt het er weer niet beter op... 

Zomaar (weer) wat tips om het vol te houden. Maak een plannetje, we hebben het nodig!

- Begin de dag met het Woord van God en gebed, al is het maar even.
- Bedenk welke huishoudelijke taken écht nodig zijn om deze weken door te komen en verdeel die onder de gezinsleden. Laat de rest los.
- Durf bij kinderen in de basisschoolleeftijd je eigen pad te kiezen. Als iets teveel frustratie oplevert, doe het dan misschien niet. En: bedenk elke week een leuke beloning. 
- Ga naar buiten!!! We gaan elke dag twee keer buitenspelen (misschien willen jouw kinderen dat zelf, die van ons niet echt met dit weer) of een rondje lopen (met step, skeelers, loopfiets) en minstens 1 keer per week naar het bos of de hei.
- Zoek een moment om te ontspannen. Ik laat onze oudste meiden 's middags een kwartiertje oppassen zodat ik even in mijn eentje naar buiten kan voor ik eten moet koken. Andere moeders wandelen elke avond een half uurtje. Of gaan even met een boek naar boven als manlief klaar is met werken. 
- Bedenk wat Jezus zegt: zonder mij kunt U niets doen. Vraag Hem (steeds opnieuw) om nieuwe kracht.
Eén van onze blogschrijfsters schreef een artikel Eén van onze blogschrijfsters schreef een artikel met de titel 'Als je kind 'anders' is'. Hoe is dat voor je als moeder, als je kind de wereld om hem heen niet goed begrijpt? Als het leven moeiljk voor hem is? Wat moet je doen als je je veel zorgen moet maken om je kind? Een bemoedigend (en ik denk voor veel moeders herkenbaar!) artikel. De link vind je in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Sela* Vorig jaar rond deze tijd werkte ik heel h *Sela*

Vorig jaar rond deze tijd werkte ik heel hard aan de agenda voor dit jaar. Ik zag al voor me hoe ik de eerste week van 2020 tientallen actiepunten voor gezin, werk, huishouden en huwelijk op de werkplanning zou schrijven. 

De werkelijkheid was anders. 
Want deze week hadden wij mama's de taak van thuisonderwijzer. En afgelopen zaterdag en zondag was ik moe. Niet gewoon moe, maar zo'n moeheid waardoor je nauwelijks vooruit komt. 

Wat zag ik er tegenop, tegen deze week! 
Samen vroegen we de Heere zondag om energie en om Zijn zegen, Zijn nabijheid. En nam ik de beslissing om de eerste 3 dagen mijn agenda dicht te laten deze week. 
Om geen verwachtingen van mezelf te hebben. Geen to-dolijstjes. Geen actiepunten. Maar twee doelen: er zijn voor de kinderen en ons samen richten op Gods Woord. 

In die dagen was er een woord dat steeds weer boven kwam: Sela. Zondag hoorde ik er een uitleg over die ik niet eerder hoorde. Dat 'Sela' kan betekenen: stilstaan om aan de Heere te denken. En dat had ik nodig in deze eerste, hectische werkweek van het jaar. Ik zocht nog eens verschillende verklaringen bij het woord. Sela: pauzeren, stilstaan om God te loven. Het staat nu in grote letters voor in mijn agenda. Het sprak al uit mijn doelen voor 2021. Maar nu heeft het een naam gekregen. Sela!

En wat liet de Heere zien dat Hij het gebed hoort! Hij gaf elke dag weer nieuwe kracht. Elke avond moest ik het belijden dat ik ontrouw geweest was, maar dat Hij nabij was. En dat Hij kracht gegeven had die mij ontbrak. Hij geeft den moeden kracht, en Hij vermenigvuldigt de sterkte dien, die geen krachten heeft (Jesaja 40:29). 

Het was een intensieve, maar goede week. De kinderen vonden elkaar, werkten goed, speelden fijn. Niet altijd probleemloos, echt niet, maar die gebeurtenissen konden soms momenten zijn om samen te leren wat genade is en Wie de Heere Jezus wil zijn voor zondaren. Sela!

Nu mag ik weer lijstjes maken voor de week die komt. Want ook (juist) als je het druk hebt is het goed om een plan te hebben. Om zoals de trouwe dienstknecht (uit de gelijkenis van de talenten) de tijd en energie die de Heere me geeft te gebruiken voor Zijn eer. 

Hoe was jouw week?
Onze @andrea_verhage schreef deze week een blogart Onze @andrea_verhage schreef deze week een blogartikel over 'gezelligheid in het gezin'. Ik vind dat nogal een thema. Hoewel het bij ons momenteel best gezellig is (veel samen zijn doet ons goed) laat de sfeer in mijn ogen normaal gesproken echt wel eens te wensen over. Kibbelende kinderen, een mopperende moeder. Dat idee. Andrea's blogartikel was voor mij bemoedigend en ik hoop voor jou ook. 

De link vind je in de bio!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
*Oud en Nieuw* We aten oliebollen, keken foto's v *Oud en Nieuw*

We aten oliebollen, keken foto's van het afgelopen jaar en lazen de eeuwenoude woorden:

Heere! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.  Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht hadt, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God (Psalm 90: 1,2)

Een paar woorden resoneren nog:

En de liefelijkheid des HEEREN, onzes Gods; zij over ons. 

De lieflijkheid van de HEERE. Hebben we die in het afgelopen jaar niet ervaren, door alles heen? 

Dit kleine meidje was de enige die de jaarwisseling onbewust doormaakte. Zarah mocht opblijven, Sophia maakten we om half 12 wakker en Kaleb werd wakker van de herrie (want het vuurwerkverbod bleek hier niet echt doorgedrongen te zijn). 

Het is zo'n gezinsmoment om te koesteren, samen het nieuwe jaar in te gaan met Bijbellezen en gebed. 

Ja HEERE, Uw lieflijkheid zij over ons in 2021. 
En bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat.

Ik wens je van harte Gods zegen toe voor het nieuwe jaar!

#elkedagnieuw 
#roepingenverwachtingvoormoeders
Deze week een oudejaarsartikel op Elke Dag Nieuw v Deze week een oudejaarsartikel op Elke Dag Nieuw van Abigaïl over alles wat 'bijna' is, 'bijna was en 'bijna' komen zal. 

Ik heb deze gedachten nodig, deze dagen. 

'Maar mijn troost put ik uit twee woorden. Genade alleen. Die hield mij vast.'

Aanbevolen! De link vind je in de bio.

#roepingenverwachtingvoormoeders
#elkedagnieuw
Hier op insta zie ik allemaal prachtige familiepor Hier op insta zie ik allemaal prachtige familieportretjes van kerst. Die hebben wij niet. 
Wel veel foto's die letterlijk allemaal bewogen zijn. 
Zo chaotisch was het. 
Maar wat was het fijn. 

Op eerste kerstdag waren we samen lieve vrienden, op tweede kerstdag met mijn zus en haar gezin. Wat fijn om in het klein toch samen kerstfeest te mogen vieren! 

We zongen het: komt allen tezamen. En hoewel we niet allen tezamen konden komen in de kerk, mochten we wel allen bij de kribbe komen: ziet nu dat Kind! 

Onze dominee preekte over 2 Korinthe 8:9:
Want gij weet de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden.

Wat een onbegrijpelijk wonder, vind je niet?

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwmeebeleven
Heb jij dat ook, dat de adventstijd nog wel snelle Heb jij dat ook, dat de adventstijd nog wel sneller lijkt te gaan dan anders? Ik wil van alles, maar het lukt maar niet. De ontwikkelingen in de wereld om ons heen gaan zo snel dat ik het amper bij kan benen. Was de adventstijd niet bedoeld om stil te worden, verlangend uit te zien?

Eén ding is zeker: de Heere blijft Dezelfde. Die is, Die was en Die komen zal. Hij heeft gedacht aan Zijn genade! Hij schonk Zijn Zoon om als Kind geboren te worden in een beestenstal en Zijn leven te geven om zondaren zalig te maken. Immanuël, God met ons. 
Ik wens je toe dat je dit kerstfeest een blik mag slaan in de kribbe en op naar het kruis!

Gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen (Matthew 20:28).

Een gezegend kerstfeest gewenst met je gezin! 

Deze mooie foto werd voor mij gemaakt door Mirjam van der Wart.

#elkedagnieuw
# roepingenverwachtingvoormoeders
Hoe kijk je als gezin terug op een jaar als 2020? Hoe kijk je als gezin terug op een jaar als 2020? 
Hoe geef je alles wat gebeurd is een plek, terwijl je de Heere ook dankt voor al Zijn gaven? 

Jantine schreef een blogartikel met tien manieren om deze Oud&Nieuw bewust te beleven met kinderen en tieners. 

Link in de bio!
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2021 · Refined theme by Restored 316

Elke Dag Nieuw verzamelt cookies. We gaan vertrouwelijk om met uw gegevens. Als u op Akkoord klikt geeft u daarmee aan dat u hiermee instemt.Akkoord