Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Blog
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Boeken
    • Elke Dag Nieuw
    • Ik loof U
    • Bijbelleesboekjes voor kinderen
    • Elke Dag Nieuw agenda 2022
  • Toerusting
    • Zwangerschapscursus
    • Moedergroepen
    • De Elke Dag Nieuw Koffietafel
  • Webshop
    • Cadeaus
    • Boeken
    • Digitale producten
  •  

In je Huis en op de Weg: Spreken over God

Activiteiten met kinderen· Huisgodsdienst

17 sep

Heerlijk! Wat kan ik genieten van kinderspel. De kinderen zijn lekker in de tuin aan het rommelen. Hun fantasie kent geen grenzen. De ene grootse uitspraak volgt na de andere: ‘Kijk eens hoe hoog ik kan springen?!’ ‘Ik kan nog hoger springen. Net zo hoog als die stoel!’ ‘Ik kan nóg hoger springen, als…’ en zo wordt het steeds hoger en onwaarschijnlijker. En mijn zoon eindigt in de climax: ‘Maar de HEERE kan echt alles, hè? Zelfs helemaal tot de lucht springen.’ De ander wijst hem meteen terecht: ‘Nee, dat mag je niet zeggen, dat is raar.’

Kinderen onderwijzen

Ik laat het zo. Maar het roept vragen op. Wanneer is de voorstelling van een kind raar? Wanneer gaat dat in tegen het Godsbeeld wat de Bijbel ons geeft? Moet ik ze remmen in hun gedachten over God, die wij als volwassenen nooit zouden denken? Mag ik een uitspraak direct bestempelen als ‘raar’ of ‘verkeerd’? Het zijn toch ook juist mijn kinderen, die mij – zo heerlijk puur – leren wat ontzag en geloof in Gods grootheid is. Het zijn vaak mijn kinderen die me leren hoe het geestelijk leven zou moeten zijn: totaal verweven met het alledaagse leven. Zo onbeschaamd en vrij betrekken ze God in alles wat ze doen.

Ja, we moeten hen sturen en onbijbelse (denk)beelden moeten bijstellen. We zijn geroepen om onze kinderen te onderwijzen en te leren wie de Heere is. Maar hoe doe ik dat dan? In Deuteronomium 6:7 roept de Heere op om Zijn woorden aan onze kinderen mee te geven. ‘U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.’ Dat betekent dus in alle facetten van het leven. Op ieder moment van de dag geeft God gelegenheden om over Hem te spreken. De vraag is of ik die momenten ook zie. Ik ben bang dat mijn kinderen ze vaker opmerken dan ikzelf.

Gods aanwezigheid

Worden als een kind, dat wil ik. Maar hoe? Hoe leer ik die momenten nu zien? Ik denk dat psalm 16 me de weg wijst. ‘Ik stel mij de HEERE voortdurend voor ogen’. Ik moet mezelf iedere keer weer, heel bewust voorhouden dat God er is. Hij is erbij, in alles wat ik doe.Is het in dat licht dan niet goed om de dag heel bewust beginnen met gebed? Om me ‘voor Gods aangezicht te stellen.’ Om Zijn aanwezigheid als realiteit te zien, ook voor de dag die voor mij ligt.

Als we ons bewust zijn van Gods aanwezigheid, zouden er dan niet opeens heel veel dagelijkse bezigheden een moment worden om iets uit te leggen van wie God is? Al is het met gebrek, al is het stamelend, maar vertrouwend op de belofte: ‘Indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, […] en zij zal hem gegeven worden.’ (Jak.1:5)

In de praktijk

‘Moet je eens kijken naar de blaadjes van die plant, volgens mij heeft de plant dorst. Zullen we hem water geven?’ Terwijl mijn kind de planten water geeft, kan ik vertellen over het werk van de Heilige Geest. Hij kan een zondig hart veranderen, zodat het de woorden van God kan opdrinken, en kan groeien in het geloof en de kennis van de Heere God.

Een ander moment, het is tijd voor een grote beurt in de tuin. Van bomen snoeien en onkruid wieden tot nieuwe zaadjes zaaien. Met elkaar maken we de grond klaar. En terwijl de kinderen met gulle hand zaadjes verspreiden in de tuin, kan ik de gelijkenis van de zaaier met zichtbare beelden vertellen.

En wie herkent deze situatie niet? Na een heerlijke speelmiddag, komen de kinderen roetzwart binnen. Modder kleeft aan hun snoetjes en zand valt uit hun verwarde haren en kleren. Ik probeer mijn drang om de kinderen te gaan wassen even te laten voor wat het is en wijs hen erop: zo zwart en vies als ze nu zijn, zo vies is hun hart door de zonde. En zoals ze schoon kunnen worden door zich te wassen, zo kunnen hun harten schoongewassen worden door het bloed van de Heere Jezus.

Roeping en afhankelijkheid

Een paar voorbeelden. Overdreven? Ik ben geneigd om dat te denken. Maar waarom? Worden als een kind, is God óveral in betrekken. Mijn blik is soms zo beperkt en gericht op de dingen die ‘moeten’ gebeuren. De wasmand die uitpuilt van strijkgoed of de badkamer waar alweer zoveel haren op de grond liggen.

Ik denk weer aan Deuteronomium 6. Dát moet gebeuren. Dát is uiteindelijk mijn roeping als moeder: niet vooral mijn kinderen opvoeden in een schoon en opgeruimd huis, maar ze opvoeden voor de eeuwigheid. Hoe mooi is het om die twee dingen te combineren. Dan hoef ik niet krampachtig te zoeken naar tijd om met hen aan tafel te gaan zitten voor een goed geestelijk gesprek, maar dan mag ik in de praktijk van alle dag hen leren wat het is om voor Hem en door Hem te leven.

Mijn hart zucht. Dat is niet op te brengen! Ik ben zo gericht op het hier en nu. Hoe kan ik mijn kinderen dan onderwijzen over de eeuwigheid en het leven met God. Ook nu moet ik op de knieën, me voor Gods aangezicht stellen, om te belijden dat ik het zelf niet kan, maar in het opvoeden afhankelijk ben van Zijn genade, van Zijn Vaderlijke zorg, van Zijn wijsheid.

En tegenover die momenten waarin ik hen iets probeer te vertellen over wie de Heere is, staan die prachtige uitspraken van mijn kinderen. Waardoor ze mij leren denken als een kind. En mijn –zo vaak kleine – gedachten van God weer optillen naar een hoger niveau. Van onvoorwaardelijk vertrouwen en kinderlijke overgave.

Kan jij je een mooi gesprekje herinneren naar aanleiding van een ‘gewoon moment’?

Dit artikel is geschreven door Jantine den Besten. Zij stelt zich hier aan je voor.

Meer lezen:

  • De Tweede Mijl van een MoederDe Tweede Mijl van een Moeder
  • De Vruchten van de Geest voor MoedersDe Vruchten van de Geest voor Moeders
  • Opvoedmethode: Nieuwe autoriteit en Geweldloos VerzetOpvoedmethode: Nieuwe autoriteit en Geweldloos Verzet
  • Moeder in CoronatijdMoeder in Coronatijd
  • Doe het volgende ding dat je doen moet (de mama die zich zwak voelt)Doe het volgende ding dat je doen moet (de mama die zich zwak voelt)

3 Reacties

« Boekenupdate: Dit las ik in de zomer van 2019
Maak Plannen met Potlood! »

Reacties

  1. Elsje zegt

    11 oktober 2019 om 08:53

    Zeker niet overdreven, maar onze grootste opdracht! Onze kinderen vertellen Wie de HEERE is en Wie Hij -uit genade- wil zijn voor een zondig mens. Daar kunnen we nooit te vaak over beginnen.
    Als we nou elke de dag zouden beseffen dat het voor ons of ons kind de laatste dag kan zijn, dan is er toch niets beters wat we als laatste hadden kunnen bespreken dan de dingen van God en Zijn Koninkrijk?
    Ik zou zeggen; ga zo door, Jantine, en bid om Zijn zegen erover!

    Beantwoorden
  2. Marriette zegt

    9 oktober 2019 om 18:25

    De mooiste gesprekjes heb je meestal op de meest onverwachte momenten. Bv. als je naar school loopt met je kinderen en iets moois ziet in de natuur. Of als ze komen roepen dat ze de regenboog zien. Zomaar, een klein momentje maar wel een zaadje wat gestrooid mag worden. En de Landman zal Zelf voor de oogst zorgen.

    Beantwoorden
  3. Martha zegt

    7 oktober 2019 om 17:49

    Je schrijft: Overdreven? Ik ben geneigd om dat te denken. En dat herken ik volledig. Dat is mijn gedachte ook heel snel. Dan hóór ik mezelf praten. Maar je blog helpt mij wel om het tóch te blijven proberen, in afhankelijkheid van de Heere.

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

De Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag

Zwanger?

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Op Instagram:

Wij verhuisden afgelopen week. Alle spullen hebbe Wij verhuisden afgelopen week. 
Alle spullen hebben een plek, alle dozen zijn al uitgepakt. 
Er moeten nog wat lampen opgehangen worden en de jassen liggen in een wasmand bij gebrek aan kapstok. 
En hoewel we maar zo'n 800 meter verderop gingen, moeten we allemaal nog een beetje onze draai vinden. 
We zijn allemaal moe en hebben korte lontjes.
We vergeten steeds waar we de theepot en de waterkan zijn opgeborgen en nergens zijn de sandalen te vinden.
Als ik 's nachts naar een roepend kind moet, stoot ik steeds mijn tenen tegen mijn bureaustoel en mijn hoofd tegen de lamp, die hier een andere plek blijken te hebben dan in ons vorige huis.
Maar we genieten ook ieder van onze eigen dingen. 
En we hebben nog steeds een beetje het gevoel dat we op vakantie zijn. 
Dat is absoluut een voordeel van verhuizen 😉.
In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag N In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag Nieuw live bijeenkomsten... Wij hadden dat graag het volgende jaar opnieuw willen doen, maar toen kwam de tijd dat grote bijeenkomsten niet meer mogelijk waren. 

De laatste tijd heb ik vaak gedacht aan de woorden van Johannes, uit zijn tweede zendbrief, en daarover gebeden. 

Ik heb veel aan ulieden te schrijven, doch ik heb niet gewild door papier en inkt; maar ik hoop tot ulieden te komen, en mond tot mond met u te spreken, opdat onze blijdschap volkomen moge zijn (2 Johannes 1:12).

En de Heere geeft dat die mogelijkheid er nu weer is, om elkaar te ontmoeten en 'van mond tot mond met elkaar te spreken'. Ik zie uit naar een dag vol vreugde met veel moeders bij elkaar, om samen te zingen en de wil van de Heere te zoeken voor ons leven. 

Op D.V. 25 juni is er de Elke Dag Nieuw ontmoetingsdag met een Bijbelse boodschap, leerzame workshops, prachtige muziek van ensemble Parlando en veel samenzang, en lekkere lunch én veel ruimte voor ontmoeting. 

Ook een fijne en bemoedigende dag weg?
Lees snel alle informatie via de link in de bio. 

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwontmoetingsdag
#roepingenverwachtingvoormoeders
Een nieuwe fase, een geschenk. Vandaag kregen we Een nieuwe fase, een geschenk. 
Vandaag kregen we de sleutel van ons nieuwe huis. 

Wij zien ernaar uit dat dit een plek zal zijn om samen de Heere te mogen dienen en om onze deur open te hebben voor anderen.
Het was veel van dit, de afgelopen dagen. Wij ver Het was veel van dit, de afgelopen dagen. 
Wij verwonderden ons erover hoe enorm de kwetsbaarheid van je kind je raken kan.
Die fletse oogjes, halve slokjes, krachteloze armpjes. We wilden wel de hele dag onze armen om haar heen slaan, haar koesteren. En dat wilde zij ook. Als mama maar in de buurt was, dan was alles goed. 

Nu knapt ze weer wat op. Ze denkt dat ze weer van alles kan ondernemen. Ik moet haar uitleggen waarom ze nog niet bij haar vriendje kan spelen. Nu toch maar even met een bellenblaas naar buiten, het zonnetje in. Dat doet iedereen goed, toch?

Op www.elkedagnieuw.nl verscheen een nieuw blogartikel vandaag, met de titel 'God van generaties', geschreven door blogschrijfster Corma. Zij ziet haar dochter ontwikkelen en haar oma achteruit gaan. Maar de Heere is trouw, door de generaties heen. Ze neemt je mee door de Psalmen die daarvan getuigen. 

En Save the Date: op D.V. 25 juni hopen wij veel jonge moeders te zien op de Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag. Binnenkort meer info, maar denk alvast aan: Bemoediging vanuit Gods Woord, Bijbelstudie, veel zingen, mooie muziek, workshops & ontmoeting! Binnenkort hoop ik je meer informatie te kunnen geven over het thema en de invulling van de dag. 

Nou, dit was een verhaaltje van van alles en nog wat. Tot later!
Er wordt wat afgebeden deze dagen. Voor de situat Er wordt wat afgebeden deze dagen. 
Voor de situatie in de wereld, maar ook voor al die zorgen en vragen, voor ziekte en pijn in je eigen leven en het leven van je naasten. 

Helpt bidden wel? Hoort God wel? Waarom zie je vaak zo weinig 'resultaat' op je gebed?

En hoe komt het dat je altijd maar het gevoel hebt dat je het helemaal niet goed kan? Dat je gedachten voortdurend afdwalen? 

Over dat laatste schreef Guido Gezelle zo'n 150 jaar geleden zo treffend herkenbaar: 

Gij bad op enen berg alleen,
en… Jesu, ik en vind er geen
waar ‘k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet!
o Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!

Via de link in de bio vind je een artikel bij biddag. Morgen in ons deel van het land, maar ook als dat bij jou niet is kan je nooit teveel lezen over het gebed. 

Want iemand zei zo treffend: het gebed is de adem van de ziel. Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn ziel zou wel meer zuurstof kunnen gebruiken. 

#elkedagnieuw
#moeskruid
#stilletijdvoorvrouwenvandaag
Vakantie. De zon op m'n gezicht. Mijn vier liefjes Vakantie.
De zon op m'n gezicht.
Mijn vier liefjes op één plaatje.
Zoveel zegeningen.

Gisteren waren wij voor het eerst in bijna twee jaar weer met de hele gemeente in de kerk. Wij zongen: 

't Is trouw, al wat Hij ooit beval;
Het staat op recht en waarheid pal,
Als op onwrikb're steunpilaren;
Hij is het, Die verlossing zond
Aan al Zijn volk, Hij zal 't verbond
Met hen in eeuwigheid bewaren.

Er werd gepreekt over de vijf wijze en de vijf dwaze meisjes. Wat een beschamende gedachte dat ze alle tien in slaap gevallen waren. Wat hebben de afgelopen twee jaar met ons gedaan? Zijn wij wakker geweest, wachtend en verlangend naar de komst van de Bruidegom? Heb ik er met mijn kinderen en anderen over gepraat: "Joh, je hebt olie nodig, want je lamp gaat uit!" 

Vanuit een schuilkelder in Tsernihiv, Oekraïne kreeg ik het volgende bericht doorgestuurd: 

"In onze kelder zijn er verder geen gelovigen. Maar gisteren hebben allen gebeden!!!!
Men luisterde naar wat wij vertelden over God en hadden zelfs vragen
Het is voor ons ook tijd om het goede nieuws te delen. En God geve dat ze zich tot Christus wenden ... ik wil niet dat ze dit doen door een soort verdriet, maar ook in vredestijd standvastig zullen blijven."

Laten we blijven bidden voor deze broeders en zusters die waken! Wij horen veel berichten van mensen die niet zwelgen in hun angst, maar vooral de mogelijkheden aangrijpen om te mogen getuigen van de Heere Jezus.

Laten we bidden én een voorbeeld aan hen nemen. Nu is de tijd (Esther 4:14).

#elkedagnieuw
Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en leg Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en legde mijn hand op haar krullebol om zoals elke avond voor haar te bidden. Het raakt me. Ons peutertje zo veilig in haar bedje, zonder zorgen. Hoe zouden moeders in Oekraïne vanavond hun kinderen in bed leggen? Als in een dag tijd je wereld zo veranderd is en je op geen enkele manier meer in staat bent je gezin te beschermen? En moeders in Rusland? Want gewone mensen in Rusland staan vandaag ook niet te juichen. Die zien met lede ogen aan wat er gebeurt en waaronder zij alleen maar (meer) te lijden zullen krijgen. 

Vandaag had ik een bezwaard hart. En vandaag mocht dat er zijn. Maar morgen mag dat weer minder zijn. Wij hoeven geen lasten te dragen die te zwaar voor ons zijn, want we hebben een machtig wapen. Het gebed. 

Ik betrap mezelf wel eens op de gedachte: "we kunnen alleen maar voor hen bidden". Maar wat denken we wel niet? Dat onze daden meer zin zouden hebben dan onze gebeden? Is onze God niet vele malen machtiger dan alle legers van deze wereld bij elkaar?

Poetin denkt zijn rijk te bouwen, maar de Heere bouwt Zijn Koninkrijk op deze aarde, dwars door alles heen. Eenmaal zal dat zichtbaar worden. En tot die tijd mogen wij al onze zorgen en die van deze wereld aan Zijn voeten leggen. En daar laten.

Bid je mee? Swipe voor concrete gebedspunten om met je gezin te bidden. Mogelijk vul ik ze de komende dagen nog aan in de stories. 

Ik ben opgegroeid met warme banden met Russische christenen. Jaarlijks bezochten wij de Friedenstimme dag waar we hoorden over het werk van God in onherbergzame gebieden. Meer dan eens waren wij op bezoek bij Russische baptistengemeenten in Duitsland. Wat telkens opviel was het eenvoudige, diepe geloof in een God Die 
hoort en een volkomen overgave aan Hem. Om jaloers op te worden! Laten we bidden om bescherming voor onze broeders en zusters in Oekraïne en Rusland, maar ook om openingen voor hen om getuige te zijn in hun omgeving, juist in deze omstandigheden. Dat is wat velen van hen het liefste doen. 

Eenmaal komt er een nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar vrede en gerechtigheid wonen zal. Maranatha!

#bidvooroekraïne 
#prayforukraine 
#prayforrussia
#bidvoorrusland
Wat een stormachtig weer deze week! Net als wij Wat een stormachtig weer deze week! 

Net als wij mensen, zoeken de meeste vogels voor de storm begint een veilig heenkomen. Zo niet de adelaar. Om de storm uit de weg te gaan gaat hij erbóven vliegen. Een les voor ons. Het hoofd en hart omhoog, als de stormen van het leven komen.

In de Bijbel lezen we ook over de adelaar. Bijvoorbeeld in Jesaja 40: 

"De jongen zullen moede en mat worden, en de jongelingen zullen gewisselijk vallen; Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden; zij zullen lopen, en niet moede worden; zij zullen wandelen, en niet mat worden."

En onze dominee preekte afgelopen zondag over Deuteronomium 32, waarin de vergelijking met deze vogel gemaakt wordt om uit te leggen hoe de Heere zorgt voor Zijn volk:

"Gelijk een arend zijn nest opwekt, over zijn jongen zweeft, zijn vleugelen uitbreidt, ze neemt en ze draagt op zijn vlerken."

Ja, zo is onze God en nog veel groter. Sterk en trouw en altijd zo vol zorg. Hij wekt Zelf het nest op, Hij zorgt ervoor dat mensen naar Hem gaan verlangen en zoeken. En Hij laat hen nooit vallen.

Ik heb veel over dit beeld nagedacht in de afgelopen week. Morgenochtend zal ik geopereerd worden. Ruim een week al kan ik nauwelijks iets beginnen voor ons gezin. Maar de Heere zorgt! Hij geeft steeds weer nieuwe moed en rust. Hij geeft ons mensen om ons heen die voor ons gezin zorgen, eten koken, meeleven. 

En terwijl ik dit schreef, een beetje zoekend naar woorden, hoorde ik onze oudste dochter een lied spelen op de piano. "Hoe gaat dat lied?" vroeg ik haar. En ze las het voor: 

Verberg mij nu,
onder Uw vleugels Heer.
Houd mij vast,
in Uw sterke hand.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God.

Vind rust mijn ziel,
in God alleen.
Ken Zijn kracht,
vertrouw Hem en wees stil.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God

-
Hoe jouw 'storm' er ook uit ziet deze week, vlieg omhoog als de adelaar! Zie omhoog tot God. Zijn vleugels zijn sterk om te dragen.
Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de dynamiek op kamer 56 te observeren. En als je wel ziek bent is het bij vlagen afwisselend vermakelijk en vermoeiend.

Een dame van 76. 
Een vrouw van begin 40, moeder van 2 peuters.
Een man van rond de 50.
En ik. 

De gesprekken gaan over zeer alledaagse onderwerpen. 
Het weer.
Welk eten van de menukaart goed smaakt.
Hoe lang het duurt voor het komt.
Hoeveel eetlust men heeft. 
Of er sprake is van misselijkheid en hoeveel en wanneer precies.
De nachtrust van alle aanwezigen wordt weer eens geanalyseerd. 
Ik prijs voor de derde keer mijn oordopjes aan.
Dat die vooral goed van pas kwamen omdat de overbuurvrouw een luidruchtige snurker bleek, dat zei ik er maar niet bij. 
De peutermoeder zag het vanmorgen 'nog helemaal niet glimmen'  maar loopt nu in ganzenpas de kamer op en neer. Dan mag ze straks tóch naar huis.
Want, daarover is iedereen het roerend eens, thuis is toch de beste plek om beter te worden.

Dan vertelt de dame, die er als eerste was opgenomen, dat er in haar eerste nacht een patiënt overleed. 
Op mijn plek. 
96 was ze, dus dat is een mooie leeftijd. 
Maar wel naar dat haar familie er niet bij was. 
De kleinzoon was 's avonds wel geweest maar nietsvermoedend weggegaan.

'Dat lijkt me voor u ook wel confronterend om mee te maken' zeg ik. 
'Ach', zegt de dame. 'Ik vond het voor haarzelf zo zielig. 

'Het hangt ervan af wat haar bestemming was', zucht ik. Als ze naar de Heere Jezus mocht gaan dan is dat het beste wat je je wensen kunt op je 96e'. 

De kamer valt even stil. De peutermoeder knikt: 'inderdaad'.

De anderen doen er het zwijgen toe. Mijn ogen vallen alweer dicht. 

Ik denk aan die mevrouw van 96. 
Ik ken haar niet, maar dat ze in dit bed lag geeft een vreemd gevoel van verbondenheid. 
Zij is niet meer hier. 
Wij vier wel. Deze drie mensen en ik. Schepselen onder de zon. 
In de hand van de Schepper.

We geloven allemaal ergens in, zei ds. Vergunst gisteravond. In het weer. In het eten. In nachtrust. Ook ik kan dat best belangrijk vinden op een moment als dit. Maar de wetenschap dat de Heere regeert en Zelfs Zijn eigen Zoon wilde geven voor mensen zoals wij zet kamer 56 in een ander licht.

.
Volgen op Instagram
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2022 · Refined theme by Restored 316