Je hoort het vaak genoeg: je zult eerst voor jezelf moeten zorgen, voordat je voor een ander kunt zorgen. Dat geldt óók en zéker voor moeders, al denken we soms dat dat voor ons anders is. Toch proberen we eens een avond op tijd naar bed te gaan. We nemen onze koffie wat eerder op de ochtend, vangen een paar zonnestralen in een hoekje van de achtertuin of halen dat fruit wat we zo lekker vinden. Als we dat doen voor ons lichaam, hoe veel meer geldt dit dan voor ons geestelijk welzijn?

Ons hart

We moeten goed ‘voor ons hart zorgen’. Ja het is waar, we kunnen dingen niet maken. We kunnen onze kinderen het geloof niet geven. Maar we moeten wel onze verantwoordelijkheid nemen. Doen wat wij kunnen en de rest aan God overgeven in vertrouwen, verwachting en geloof, voor wat Hij gaat doen. Maar we moeten voor ons hart zorgen, voordat we ook maar kunnen zorgen voor onze kinderen, voordat we echt kunnen liefhebben, kunnen opvoeden. Onze kinderen kunnen wijzen op de Heere, de waarheden van Zijn Woord. Gods woord moet in ons hart wonen, leven, geworteld zijn.

We moeten ons erin wentelen, het lezen, herlezen, overdenken. Als ons hart vol is van de woorden van God, dan zal ons handelen dat weerspiegelen, zullen onze kinderen dat zien, merken en horen.

Misschien herken je het, dat als je het Woord van God dicht laat, als het je niet lukt tijd te vinden om de Bijbel open te doen, je leven anders wordt.

Je raakt uitgedroogd. Geestelijk leeg, minder snel geraakt door de woorden van de Heere.  Zonder geestelijke voeding is onze opvoeding leeg. Je komt in de modus van automatische piloot terecht. Je doet wat je moet doen, maar het hart, het leven is eruit. Je neemt genoeg met het leven zoals het gaat. Je leeft de dag zoals hij voor je voeten komt. Je bent er niet meer op gericht de harten van je kinderen op God te richten. Het gevolg is dat je meer bezig bent met de dingen van de aarde dan met de dingen die boven zijn. Je ziet de dingen niet meer in de juiste perspectieven. Je leeft voor de zichtbare werkelijkheid. Wereldgelijkvormigheid ligt op de loer, sijpelt zomaar je hart, je huis en je gezin binnen. En van het een komt het ander.

Kwartier

Ik las pas dat als je de Bijbel in een jaar tijd helemaal zou willen lezen, je elke dag een kwartier zou moeten lezen. 15 minuten bijbellezen per dag. Dat valt wel mee, toch? Dat is de tijd die jij ‘s middags als het even stil is in huis, op de bank zit en even nieuws, Instagram, Vinted of Pinterest bekijkt. Dat is een half telefoongesprek met je vriendin. Of twee straten minder van je avondwandeling.

Ik moedig je aan de tijd te nemen om Gods Woord te lezen. Je leven, het gezin zal erdoor veranderen.

En toch, ik weet het. Er zijn tijden in je moederschap dat je echt geen idee hebt hoe, waar en wanneer je het moet doen. De nachten zijn gebroken, ‘s ochtends is een van de kinderen al vroeg wakker, de middag stroomt zomaar vol met  noodzakelijke dingen waar je niet aan toe komt als je kleintjes over de vloer zijn en de avonden? Je slaapt al voordat je half op de bank gezakt bent. Of je hoofd is gewoon te vol, te onrustig. Er zijn teveel ballen hoog te houden. Je agenda zit te vol, je wilt wel anders, maar… Je hart is zo somber en…

Zing

Mag ik je een raad geven als het je echt niet lukt om dagelijks de bijbel open te doen, om welke reden dan ook? Zing! Als je ontbijt staat te maken. Als je onderweg bent op de fiets naar school, als je je baby in bad doet. Zing! Doe het alleen, met je kind, met muziek mee. Als je druk bent, zing! Als je moe bent, het moeilijk hebt of verdrietig bent, zing! Al kun je halve zinnen zingen, al is het met een brok in je keel. Al zijn de woorden soms te moeilijk, zing! De snaren van onze ziel moeten gestemd worden. Afgestemd op de Heere. Het gaat uiteindelijk niet om wat jij doet, leest of bidt. Het gaat niet om jouw stille tijd, jouw geloof, jouw bidden en jouw bijbel lezen (in een jaar). Het gaat om Wie de Heere is. Om Hem en Hem alleen. Om Zijn naam, Zijn eer, Zijn zijn. Hij is je leven, jouw hart waard, ook als je druk bent of moedeloos. Soms moeten we onszelf bij de kin grijpen en ons hoofd de juiste kant op draaien. En zingen helpt daarbij.

Ik moet denken aan wat Henk Binnendijk ooit vertelde. De details weet ik niet precies meer, maar de strekking heb ik onthouden. Hij vertelde dat hij vroeger als jongere op een kamp was en daar veel zong tijdens zijn ochtend corvee. De mensen spraken er over, bewonderden hem er om. “Maar”, vertelde hij,  “ik zong alleen maar omdat het zo donker, zo somber was bij me. Ik moest wel. Al zingend, zong ik me vaak omhoog, de donkerheid uit. Het was niets vrooms, het was noodzaak, anders kon ik de dag niet door.”

Jij bent misschien niet somber, maar gewoon een drukke moeder. Of een vrouw met scheuren van droogte in je ziel. Of iemand die geen idee heeft waar en hoe ze beginnen moet met de zoektocht.

Hef je hart op

‘Dank u voor deze nieuwe morgen’,  of ‘Wij danken U barmhartig God’, met je kind op je arm als je de gordijnen van de slaapkamer openschuift. ‘Elke dag aan ons gegeven is een zegen van U Heer, geef dat wij dat nooit vergeten…’ ‘Jezus is de Goede Herder’, ‘God heb ik lief’, ‘Loof de Heer want Hij is goed’. Zing! De eenvoudige kinderliedjes, de psalmen, de liederen. Het kan voedsel zijn, balsem. Augustinus zei het toch, dat zingen twee keer bidden is?!

Ik heb het gezien, gehoord en ervaren dat de Heere zingen zegent. Als we te druk, te ziek, te vol, te veel hebben of juist niets meer. Als we zingen, werkt dat wonderen. Het geeft vrede voor een onrustig hart, voedsel is voor een hongerige ziel, water voor een dorstig land. Eenvoudige versjes kunnen eeuwigheidswaarde hebben. De Heere weet van drukke moeders, volle hoofden, onrustige, moedeloze harten en lege handen. Hij wil de woorden die je zingt, fluisterend, verstikt door tranen misschien, of uit volle borst meegezongen, in laten dalen in je hart.

Zing, hef je hoofd en je hart op. Leg je hand onder je kin, draai je hoofd de juiste richting op. Wend je hoofd en je hart omhoog. De Heere troont op de lofzangen van Zijn volk staat in psalm 22. Ik bid dat je het mag zingen, ondanks jezelf;

‘Looft de Heer, die onbeperkt, gadeloze wond’ren werkt.
Wat Zijn gunst alom verspreid zal bestaan in eeuwigheid!’