Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Welkom bij het Vriendinnennetwerk
    • Contact & Algemene gegevens
  • Blog
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Boeken
    • Elke Dag Nieuw
    • Ik loof U
    • Bijbelleesboekjes voor kinderen
    • Elke Dag Nieuw agenda 2022
  • Toerusting
    • Ontmoetingsavonden
    • Cursus Bijbels opvoeden
    • De Elke Dag Nieuw Koffietafel
    • Moedergroepen
    • Zwangerschapscursus
  • Webshop
  •  

Wat wordt ze groot!

Moederschap & Vrouw zijn· Opvoeding

23 feb

Vorige week was ik samen met de kinderen en mijn zus in het bos. We genoten van het prachtige lenteweer, de laagstaande zon die in banen tussen de kale bomen door viel. Ik duwde de kinderwagen en de meiden, in bodywarmer, buitelden voor ons uit. Hoewel ze die middag allebei al een vriendinnetje te spelen hadden gehad waren ze vol energie, als een stel jonge puppy’s. Het zonlicht vroeg om foto’s en het eigenwijze bekkie van onze oudste terwijl ze vol overgave poseerde deed me verzuchten: “wat wordt ze groot!”

Waar is de tijd gebleven dat ik háár duwde in de kinderwagen? Zes jaar en ‘t is net alsof het gisteren was. Natuurlijk, ze groeide, ze leerde lopen, ze kreeg een zusje, ze stelde moeilijke vragen, ze ging naar school. Toch verbaas ik me er elke dag over hoe groot ze al is. We zijn toch nog maar net begonnen? Is die eigenwijze rood-blonde dame die leest, vertelt, vraagt en verrast écht dezelfde als die baby van toen? Als ik haar ‘s avonds onder stop valt het me ineens in: deze tijd komt nooit meer terug. Haar babytijd, haar peutertijd, haar kleutertijd, allemaal al voorbij. We verheugen ons over haar ontwikkeling. We zijn trots op alles wat ze kan.

Maar waar was ik in de afgelopen jaren?

“Mama, wil je een boekje voorlezen?” “Straks schat, even iets afmaken”.
“Mama, kom eens kijken wat ik heb gemaakt!” “Nu even niet, meisje, ik ben even bezig”.
“Mama, wilt u even bij me liggen?” “Vanavond heb ik echt geen tijd!”

Ik heb als verpleegkundige op een hospice gewerkt en als mensen weten dat ze gaan sterven gaan ze vaak hun leven overdenken en laten ze je daarin heel dichtbij komen. Nooit heb ik daar iemand horen zeggen dat hij spijt had dat hij te veel tijd met zijn kinderen had doorgebracht. Het omgekeerde wél. “Had ik maar minder hard gewerkt”, “was ik maar meer bij de kinderen geweest toen ze jong waren”. Spijt.

Spijt.

Terwijl ik dat meiske onderstop, alle bedtijdrituelen uitgevoerd, haar geknuffeld en over haar bol geaaid heb, zie ik ineens in de verte het monster aankomen met de naam Spijt. Spijt dat die kleine kindertijd alweer voorbij is. Spijt van alles wat ik niet voor haar gedaan heb in die jaren. Ik ben nog maar net begonnen te leren hoe het werkt, dit moeder-ding. Bleef ze nu maar een poosje 6. Tot ik heb uitgevonden hoe ik het goed doe, dat moeder zijn. Zodat ik straks, als ze 20 is en het huis uit gaat, haar ruimte niet hoef op te vullen met Spijt. Spijt over verloren jaren. Spijt over wat had kunnen zijn.

Mijn eigen kindertijd in de jaren ’80 en ’90 voelt als een eindeloze, zorgeloze periode. Maar toen ik eenmaal 18 werd was het slechts 5 minuten tot mijn 28e. Natuurlijk, ik reisde, studeerde, werkte, trouwde, leerde moeilijke en mooie dingen. Afgezien van al die mijlpalen, hoogte- en dieptepunten, vlogen die 10 jaar voorbij, als een nachtwaak (Psalm 90:4). In die 10 jaar werd een dochter geboren, en nog een dochter en een zoon. En ze groeien, ze groeien maar.

Er is er Eén die Dezelfde blijft.

Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht had, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God (Psalm 90:2). Van Hem alleen is onze hulp te verwachten. Als we falen in het opvoeden. Als we tekortschieten in ons huwelijk. Als we zo vaak vergeten dankbaar te zijn. Als we zonde doen tegen een heilige God. Als we steeds weer onze eigen gang gaan, Hem vergeten. Als we niet goed genoeg zorg dragen voor onze kinderen, die grote geschenken die we van Hem kregen. Als we te druk zijn met onszelf en onze Belangrijke Bezigheden. Als Spijt naar ons grijnst vanuit verte.

Verzadig ons in den morgenstond met Uw goedertierenheid, zo zullen wij juichen, en verblijd zijn in al onze dagen (Psalm 90:14).

Juichen! Al onze dagen verblijd zijn!

Lieve moeder, die net als ik bang is voor Spijt. Sta eens stil. Zak door je knieën. Kijk naar je kind. Kijk naar zijn haar, naar haar ogen, blauw, bruin of grijs. Kijk naar zijn vingers, zoals je naar zijn vingertjes keek toen hij net geboren was. Kijk naar haar voeten, zoals je je vertederde over haar teentjes toen ze nog maar net bij je was. Dit is hetzelfde kind. Ze groeide op in een oogwenk. En dat zal ze blijven doen.

Koester dit moment. Verblijd je. Dank voor dit kind. En draag je opgroeiende kinderen op aan de Heere, die altijd Dezelfde blijft. Wat er ook verandert, Hij verandert nooit. Eens sprak Hij: “Laat de kinderen tot mij komen en verhinder ze niet” (Lukas 18:16). Het waren vast moeders, die hun kind bij Hem brachten. Ze werden niet weg gestuurd, Hij riep hen tot Zich. Dat doet Hij nog. “Wendt u naar mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde” (Jesaja 45:22).

Door genade is er is verwachting voor ons en onze kinderen! Dan kan er juichen zijn.

 

 

Meer lezen:

  • Mama’s: onze kinderen lijken op ons!Mama’s: onze kinderen lijken op ons!
  • Wat je nodig hebt als mama zijn zwaar isWat je nodig hebt als mama zijn zwaar is
  • Hoe dit gezin 7 kinderen adopteerdeHoe dit gezin 7 kinderen adopteerde
  • Richt gedenkstenen op – vertel je kinderen van Gods trouwRicht gedenkstenen op – vertel je kinderen van Gods trouw
  • De leven-zonder-smartphone-challenge gaat van start!De leven-zonder-smartphone-challenge gaat van start!

5 Reacties

« En… Wees Dankbaar
Moestuinieren – Maartuinieren! »

Reacties

  1. Miriam zegt

    23 februari 2017 om 20:54

    Zo herkenbaar weer! Elke keer een stapje dichter naar het echte loslaten. Onze oudste dochter is 20 en hoopt eind van de zomer te trouwen. Dan wordt het loslaten wel heel erg `definitief`… Poeh!

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      24 februari 2017 om 10:46

      Inderdaad, Miriam! Die fase is voor mij nog heel ver weg! Het lijkt me best lastig maar ook heel mooi om een periode zo te mogen afsluiten.

      Beantwoorden
  2. Janneke zegt

    23 februari 2017 om 13:37

    Zo herkenbaar! Soms zou je de tijd stil willen zetten, het vliegt voorbij!
    Maar als we zo bewust mogen genieten van onze kinderen, dan mogen we ook met dankbaarheid (waarover je in je vorige blog schreef) terugkijken!
    Dan mag je je droevig voelen als je iets afsluit (borstvoeding, peutertijd, kleutertijd), maar dan mag je ook zeker met dankbaarheid terugzien op die tijd die we met ons kind kregen.
    En we vliegen daarheen…

    Beantwoorden
  3. Neeltje zegt

    23 februari 2017 om 12:52

    Ontroerend wat je schrijft en o zo waar. Vorige week bekeek ik een kort filmpje met de eerste stapjes van onze zoon ( nu drie jaar ). :’) Zit ik daar een potje te brullen… Nog even en hij gaat naar school…

    Beantwoorden
    • Elke dag Nieuw zegt

      23 februari 2017 om 13:03

      Ha Neeltje, zo herkenbaar! Ik moet ineens binnen een paar dagen tijd afscheid nemen van borstvoeding bij onze jongste. Ben er gewoon een beetje droevig van :-). Weer een fase voorbij!
      En ja, je zoontje gaat bijna naar school. Dat is “echt” loslaten.

      Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Welkom bij het Vriendinnennetwerk

Nieuw: Online cursus Bijbels Opvoeden

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Inloggen:

Inloggen

  • E-mail
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest
  • Twitter
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

© 2023 – Interkerkelijk Kenniscentrum & Elke Dag Nieuw, Alle rechten voorbehouden
Algemene voorwaarden | Algemene gegevens Elke Dag Nieuw
Voor direct contact over de website: info[@]elkedagnieuw.nl / 06-10608968

Copyright © 2023 · Refined theme by Restored 316

Je kunt je nu aanmelden voor de Elke Dag Nieuw ontmoetingsavonden! Je vindt alle informatie via het menu 'toerusting'. Sluiten

Webshop verhuisd

Per 1 januari 2023 is de webshop ondergebracht bij Goed in Vorm, onderdeel van het Interkerkelijk Kenniscentrum (IKC).