Elke dag nieuw

  • Over Elke Dag Nieuw
    • Over Elke Dag Nieuw
    • Wie is Elise?
    • Het Elke Dag Nieuw team
    • Word vriendin!
    • Contact
  • Blog
    • Huwelijk
    • Moederschap & Vrouw zijn
    • Huisgodsdienst
    • Opvoeding
    • Stille tijd
    • Doelen & Timemanagement
    • Opruimen & Organiseren
    • Schoonmaken
    • Recepten
  • Boeken
    • Elke Dag Nieuw
    • Ik loof U
    • Bijbelleesboekjes voor kinderen
    • Elke Dag Nieuw agenda 2022
  • Toerusting
    • Zwangerschapscursus
    • Moedergroepen
    • De Elke Dag Nieuw Koffietafel
  • Webshop
    • Cadeaus
    • Boeken
    • Digitale producten
  •  

Als Alles je Te Veel is: Mama met Burn-Out

Doelen & Timemanagement· Gezondheid· Moederschap & Vrouw zijn

26 apr

Ik plof op de bank neer. Uitgeput. In mijn eigen beleving heb ik vandaag nog vrijwel niets gedaan. Mijn drie kinderen hebben zichzelf aangekleed, hun boterhammen gesmeerd, ik heb ze uitgezwaaid toen ze naar school gingen, even de tafel afgeruimd, een was aangezet. Meer niet. Eerlijk gezegd kwam ik al heel vermoeid uit bed. Het lijkt wel of ik opgebrand ben. Wat voel ik me hierover schuldig richting mijn man en mijn kinderen. Ik zou zo graag een vrouw en moeder willen zijn die een wereld aan kan, vrolijk zingend door huis gaat. Nu ben ik vaker dan anders kort af, lijk ik veel minder van dingen te kunnen genieten, veel gaat langs me heen. Als mijn dochter mij iets vertelt uit school, dan weet ik twee uur later soms al niet meer wat ze gezegd heeft. Het lijkt wel als of mijn geest en mijn lichaam me in de steek laten en ik voel dat ik er steeds minder controle over heb.

Een opgelegd kruis

In het huwelijksformulier staat: Overmits aan de gehuwden velerhande tegenspoed en kruis vanwege de zonde overkomt, zo mogen zij ook in hun harten verzekerd zijn van de gewisse hulp van God in hun kruis. Hij wil de getrouwden Zijn hulp en Zijn bijstand altijd bewijzen, ook wanneer men zulks allerminst verwacht. Misschien zijn deze woorden tijdens je trouwdag wel langs je heen gegaan. Wie denkt op zo’n blijde dag nu aan tegenspoed en kruis? Totdat je nu misschien zelf wel last hebt van burn-out klachten en deze woorden uit het formulier waarheid zijn geworden. Ook een burn-out is een kruis dat de Heere je oplegt. Dat valt niet mee. Misschien juist wel op een moment dat je denkt alles nog wel in de hand te hebben, zet de Heere er een streep door. In een periode dat je voelt dat je steeds meer lichamelijke of psychosomatische klachten ontwikkeld of dat je van de een op andere dag ervaart dat de emmer is overgelopen en je elastiek is geknapt. Wat een machteloos gevoel kan je overweldigen. Terwijl je graag alles zelf zou willen blijven doen, lukt dit je niet (meer). Je wilt alles op alles zetten, maar je merkt: mijn lichaam wil niet mee. Je hebt het idee dat je de controle over jezelf bent kwijtgeraakt. Soms kan het je ook moedeloze en depressieve gevoelens geven. Zal ik ooit weer de oude worden? Wat is het een les om te leren dat je iedere dag weer opnieuw manna nodig hebt om – enigszins – op de been te kunnen blijven.

Een beroep op andere mensen doen is vaak een hele stap. Het kan een inbreuk zijn op je eigen privacy. Andere mensen in je huis die voor je huishouden of kinderen zorgen, dat geeft een tegennatuurlijk gevoel. Misschien voel je je wel schuldig. ‘Ik kan niet eens voor mijn eigen man en kinderen zorgen’. Probeer te bedenken dat je juist nu heel goed voor jezelf moet zorgen zodat je er zo snel mogelijk weer optimaal voor hen kan zijn. Al voelt dit nu misschien niet goed, uiteindelijk doe je het juist wel in het belang van je gezin.

Huwelijk

Ook in je huwelijk kan jij je tekort voelen schieten. Je vermoeidheid en emotionele uitputting kan een sta-in-de-weg zijn. Je zou soms (of misschien wel regelmatig) het liefst samen met je kinderen naar bed gaan. Je voelt je zo moe. Vaak heb je last van een kort lontje. Dat kan ook wel eens woordenwisselingen geven. Bespreek dit met je man zodat hij hier rekening mee kan houden.

Ook is het mogelijk dat je minder behoefte hebt aan lichamelijk en seksueel contact. Probeer hier open over te zijn richting je man. Probeer je gevoelens te benoemen. Kijk of je bijvoorbeeld of je man eens een dagdeel vrij kan nemen en je oppas kunt regelen zodat je even tijd hebt voor elkaar. Misschien heb je wel energie voor een wandeling of kan je ergens een bakje koffie drinken (take away). Of wellicht is het bijvoorbeeld mogelijk om vroeg in de avond even te slapen en dat je dan wat later op de avond toch nog een poosje ‘tijd samen’ hebt. Realiseer dat tijd samen ook ontspannend kan werken.

Het valt niet mee

Wat zou je waarschijnlijk graag willen dat je herstel sneller ging dan dat het gaat. Dit kan je erg tegenvallen. Je wenste dat je een knop kon omdraaien en waarmee alles weer als vanouds was.

Ik hoop dat je in dit proces mag ervaren dat de Heere dicht bij je wil zijn. Dat je moed mag putten uit teksten die in Gods Woord staan. Maar die de HEERE verwachten zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen gelijk de arenden; zij zullen lopen en niet moe worden; zij zullen wandelen en niet mat worden (Jes. 40:31).

Misschien geloof je er wel helemaal niets van, en ervaar je opstand in je hart. Waarom moet mij dit overkomen? Breng ook je vragen en opstand bij de Heere. Al lijken je gebeden misschien niet verder te komen als het plafond, blijf tóch volharden in het gebed. Ik zal U niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent (Gen. 32:26). Die zegen heb jij ook nodig. Iedere dag opnieuw. Dan mag het toch misschien wel eens meevallen. Bij Hem loopt niets uit de hand. Hij ziet jou, ook je getob, je tranen, je gedachten en emoties. Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, doch zonder zonde (Hebr. 4:15). Christus wist ook wat vermoeidheid was. Breng je kruis aan Zijn voeten. En bid iedere dag: ‘Geef mij de kracht en het geduld om dit kruis te dragen en mag het mij dichter brengen aan Uw voeten?’

Praktische handvaten bij een burn-out

Graag wil ik je ook een aantal praktische tips meegeven.

  • Besef dat je in het begin meer het gevoel zal hebben dat je achteruit gaat i.p.v. vooruit, ‘dweilen met de kraan’ open;
  • Leer heel bewust te luisteren naar je lichaam! Ga niet je grenzen over. Bijvoorbeeld als je aanvoelt even een rustmomentje te moeten nemen omdat je je uitgeput voelt, ga je toch nog maar even een wasje ophangen. Als je zo steeds weer ‘kleine’ grenzen overgaat, maak jij voor jezelf je proces alleen nog maar veel langer;
  • Leer te leven bij de dag, kijk wat je wél lukt die dag, niet wat niet lukt. Leg de lat laag voor jezelf. Kijk of het zinvol is om een dagschema te maken. Verwacht hierin niet teveel van jezelf, maar het kan ook goed zijn om hierdoor toch structuur/overzicht voor jezelf te houden;
  • Schrijf dingen op die écht moeten gebeuren, dat geeft rust in je hoofd. Kijk of je deze zelf kunt doen, of dat wellicht iemand anders jou er mee kan helpen. Als je zulke dingen niet opschrijft, blijft het in je hoofd ‘hangen’, dat is alleen maar extra ballast voor jou op dit moment;
  • Bespreek open en eerlijk met je kinderen dat je heel moe bent, op dit moment weinig aankan, maar wel heel veel van hun houdt;
  • Kijk wat je kinderen zelf kunnen doen. Probeer ze wellicht nog meer zelfstandig te maken. Bijvoorbeeld zelf aan- en uitkleden, zelf hun slaapkamer opruimen, meehelpen met huishoudelijke taken. Pas wel op dat je je kinderen hierin niet overvraagt, ze mogen ook gewoon kind blijven;
  • Als je het idee hebt dat je hoofd de drukte van je kinderen niet goed aan kan, kijk dan of je ze per kind bijvoorbeeld elke dag 15 min. individuele aandacht kan geven, dan ben je er toch voor hen, ook al ben je er niet bij alle gezinsmomenten;
  • Probeer de rust van de natuur op te zoeken, ga een eindje wandelen. Al kan je dit misschien maar 10 min. per dag, begin er mee en probeer dit uit te breiden, als dit mogelijk is;
  • Kijk of er een bepaalde ontspannende activiteit/hobby is die je wellicht kunt oppakken en waaruit je op den duur positieve energie kunt halen;
  • Probeer je te oefenen in geduld, wees tevreden met hele kleine stapjes vooruit. Misschien als jij weer wat zelf kunt doen, ben je daar al weer snel aan gewend en wil je weer meer, terwijl je lichaam dit misschien nog wel helemaal niet aankan. Ga die kleine stapjes niet zien als vanzelfsprekend, maar als een zegen;
  • Het is een proces van vallen en opstaan! Geef jezelf die ruimte. Goede dagen zullen zich afwisselen door slechte dagen.

Houd de moed erin

Probeer, als dit lukt, zo positief mogelijk te blijven. Op momenten dat je niet lekker in je vel zit, voelt alles moeizaam. Dat is begrijpelijk. Deze dagen zijn vaak heel zwaar. Als of er een ‘zwarte wolk’ boven je hoofd hangt en het eind van de tunnel nóg niet in zicht is. Probeer op zo’n dag niet volledig in je ‘eigen cocon’ te kruipen maar al je zorg en verdriet bij de Heere neer te leggen en contact te zoeken met iemand waar je even je hart kan luchten, je tranen kan laten gaan, maar die je ook probeert wat moed in te spreken. Heb je het idee dat je er zelf niet uitkomt, zoek dan professionele hulp, zoals bijvoorbeeld bij stichting de Vluchtheuvel, waarvoor ik zelf werkzaam ben.

Ik wil jou persoonlijk heel veel sterkte toewensen in jouw (herstel)proces. Graag wil ik je de volgende psalm als bemoediging meegeven:

Zalig hij die, in dit leven,
Jakobs God ter hulpe heeft!
Hij, die door den nood gedreven,
Zich tot Hem om troost begeeft;
Die zijn hoop in ’t hacht’lijkst lot
Vestigt op den HEER’, Zijn God.

Psalm 146:3 (berijmd)

 

Dit blogartikel werd geschreven door Abigaïl.

Meer lezen:

  • Stil zijn in de LijdenstijdStil zijn in de Lijdenstijd
  • De Wijd Open Mond van een MamaDe Wijd Open Mond van een Mama
  • 10 Manieren om Moslimvrouwen Lief te hebben10 Manieren om Moslimvrouwen Lief te hebben
  • Recept: pruimentaart met speculaaskruidenRecept: pruimentaart met speculaaskruiden
  • Versgelezen boeken: dit zijn aanraders!Versgelezen boeken: dit zijn aanraders!

10 Reacties

« De Kerk die Niet Werft, Sterft
Moederdag 2021 »

Reacties

  1. Mirjam zegt

    12 mei 2021 om 10:57

    Dankjewel abigail dat he hierover hebt geschreven, het is bij mij ook heel herkenbaar. Ik heb al heel veel jaren terugkerende depressies en als dat zich met geloofsdingen vermengd, dan word het helemaal duister! Atheïstische gedachten, de duivel en je eigen hart werken ook niet mee. Inmiddels ben ik eindelijk ervoor in behandeling en inderdaad lijkt het alleen erger te worden maar toch raad ik andere moeders ook aan, doe het wel! Het kan zo n andere blik geven op iets! En inderdaad ook wat abigail zei: doe wat je kan.. neem je rust momenten!

    Beantwoorden
    • Abigail zegt

      19 mei 2021 om 12:31

      Beste Mirjam, wat liggen er veel zorgen op je bordje, dappere stap dat je hulp gezocht hebt, hopelijk kom je hier toch wat mee verder, al zou het op langere termijn zijn, probeer je niet te overvragen, rustmomenten zijn heel belangrijk!

      Beantwoorden
  2. anoniem zegt

    6 mei 2021 om 20:42

    Hoe herkenbaar, dit blog. Dank dat je hier over wilde schrijven.
    Ken zelf ook meerdere periodes van uitputting, door overbelasting en ziekte.
    Wil 2 spreuken met jullie delen die mij veel rust gaven en wezen op het belang van leven bij de dag:
    Gisteren is geweest, morgen komt nog, vandaag zorgt de Heere

    Door je zorgen te maken, verdwijnen de problemen van morgen niet, maar verdwijnt de kracht voor vandaag. (Corry ten Boom)

    De Heere wil elke dag geven wat we nodig hebben, maar ik vind het moeilijk om altijd in afhankelijkheid te leven.
    Je wilt zo graag zelf de touwtjes in handen houden.

    Beantwoorden
    • Abigaïl Janse zegt

      6 mei 2021 om 21:46

      Hartelijk dank voor deze mooie spreuken! Ik ga ze zeker onthouden.

      Beantwoorden
    • janna zegt

      12 mei 2021 om 16:54

      Abigail, heel hartelijk dank voor dit mooie artikel!
      Ik heb het uitgeprint om te lezen en te herlezen wanneer ik het nodig heb.
      Mijn moeilijkste en meest benauwde momenten zijn die waarop ik suicidale geachten heb! Dat vind ik zo erg dat ik die heb, maar ze dringen zich op in mijn hoofd. Gelukkig heeft de Heere mij tot op heden vastgehouden!
      Ik ben al zo lang uitgeput en aan het overleven……………….komt er ooit nog een eind aan, komt het ooit nog goed vraag ik mezelf vaak af. Misschien moet ik tevreden zijn met hoe het vandaag gaat?!

      Beantwoorden
      • Abigail zegt

        19 mei 2021 om 12:28

        Beste Janna, wat moet dit heftig voor je zijn, al zolang uitgeput dat het je wel eens echt wanhopig maakt, heb je wel hulp of wellicht medicatie die hierin wat kunnen ondersteunen?
        Laat het me gerust weten, je mag ook m’n mailadres vragen via Elke Dag Nieuw.
        Veel sterkte, het oog naar boven!
        Hartelijke groet, Abigail

        Beantwoorden
        • janna zegt

          26 mei 2021 om 20:35

          Dank voor je reactie abigail! Ik hoop nog terug te schrijven dv.
          Hartelijke groet, Janna.

          Beantwoorden
  3. Anoniem zegt

    5 mei 2021 om 20:07

    Zo, wat is dit herkenbaar!

    Beantwoorden
  4. Anoniem zegt

    4 mei 2021 om 14:27

    O wat fijn dat je hier over hebt willen schrijven! Ik heb een zware burn out gehad en kon helemaal niet meer voor mijn kinderen zorgen, maandenlang moesten ze naar verschillende oppasadressen. Wat voel je je machteloos en vreselijk eenzaam. En dan de druk te ‘moeten zorgen -naast je eigen gezin- voor je naaste, een open huis te zijn, evangeliseren… maar niet eens je vaatwasser uit te kunnen ruimen of ook maar 1 bladzijde te kunnen lezen. Na 2 jaar ging het pas weer een beetje en nu gelukkig goed. Maar ik blijf zwak. Wat een dagelijkse strijd dat ik net voor mijn gezin kan zorgen maar niets voor anderen kan betekenen omdat ik telkens weer terug val. Terwijl dat toch je christelijke plicht is…

    Beantwoorden
    • Abigaïl Janse zegt

      4 mei 2021 om 14:57

      Lieve anoniem, wat een onbegrepen weg ligt er achter je en nog steeds te ervaren dat je zwak blijft. Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht, zo zegt Paulus. Ik hoop dat je dit mag ervaren.
      Je eerste taak ligt in je gezin. Daar wil de Heere de kracht en Zijn zegen over geven. Hij weet er ook vanaf dat jij daar genoeg aan hebt, voel je je daar vooral niet schuldig over. Een gebed voor je kinderen of voor je naaste wil de Heere ook gebruiken. Wees in alles maar heel afhankelijk! Hij weet van je af!
      Ik hoop dat deze blog je tot bemoediging mocht zijn.

      Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom!

Ik ben Elise - Vrouw van, mama van, kind van, houd van: ijs, chocolade, pioenrozen en een mooi boek. Ik blog over bijbels opvoeden, huishouden en meer hier op elkedagnieuw.nl.

Welkom en leuk dat je mee leest!

Je kunt mij ook vinden op:

  • Bloglovin
  • Facebook
  • Instagram
  • Pinterest

Leer je kind zelf stille tijd te houden met ‘Mijn reis door de Bijbel’

De Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag

Zwanger?

Word vriendin!

Schrijf je in voor het laatste nieuws en aanbiedingen op Elke Dag Nieuw publicaties! en ontvang een leuke set mini-posters met bemoedigende teksten voor moeders in je mailbox!

Dankjewel!

Je krijgt binnen enkele minuten een e-mail van ons. 

Niet? Check dan even de SPAM of map met ongewenste e-mails. Als je het daar vindt, markeer het dan gelijk als 'dit is geen SPAM', om te voorkomen dat onze e-mails altijd in je SPAM belanden. 

Alles over stille tijd & aanmelden voor de Moeskruid Bijbelleesgroep:

Op Instagram:

Wij verhuisden afgelopen week. Alle spullen hebbe Wij verhuisden afgelopen week. 
Alle spullen hebben een plek, alle dozen zijn al uitgepakt. 
Er moeten nog wat lampen opgehangen worden en de jassen liggen in een wasmand bij gebrek aan kapstok. 
En hoewel we maar zo'n 800 meter verderop gingen, moeten we allemaal nog een beetje onze draai vinden. 
We zijn allemaal moe en hebben korte lontjes.
We vergeten steeds waar we de theepot en de waterkan zijn opgeborgen en nergens zijn de sandalen te vinden.
Als ik 's nachts naar een roepend kind moet, stoot ik steeds mijn tenen tegen mijn bureaustoel en mijn hoofd tegen de lamp, die hier een andere plek blijken te hebben dan in ons vorige huis.
Maar we genieten ook ieder van onze eigen dingen. 
En we hebben nog steeds een beetje het gevoel dat we op vakantie zijn. 
Dat is absoluut een voordeel van verhuizen 😉.
In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag N In maart 2019 hadden wij voor het eerst Elke Dag Nieuw live bijeenkomsten... Wij hadden dat graag het volgende jaar opnieuw willen doen, maar toen kwam de tijd dat grote bijeenkomsten niet meer mogelijk waren. 

De laatste tijd heb ik vaak gedacht aan de woorden van Johannes, uit zijn tweede zendbrief, en daarover gebeden. 

Ik heb veel aan ulieden te schrijven, doch ik heb niet gewild door papier en inkt; maar ik hoop tot ulieden te komen, en mond tot mond met u te spreken, opdat onze blijdschap volkomen moge zijn (2 Johannes 1:12).

En de Heere geeft dat die mogelijkheid er nu weer is, om elkaar te ontmoeten en 'van mond tot mond met elkaar te spreken'. Ik zie uit naar een dag vol vreugde met veel moeders bij elkaar, om samen te zingen en de wil van de Heere te zoeken voor ons leven. 

Op D.V. 25 juni is er de Elke Dag Nieuw ontmoetingsdag met een Bijbelse boodschap, leerzame workshops, prachtige muziek van ensemble Parlando en veel samenzang, en lekkere lunch én veel ruimte voor ontmoeting. 

Ook een fijne en bemoedigende dag weg?
Lees snel alle informatie via de link in de bio. 

#elkedagnieuw
#elkedagnieuwontmoetingsdag
#roepingenverwachtingvoormoeders
Een nieuwe fase, een geschenk. Vandaag kregen we Een nieuwe fase, een geschenk. 
Vandaag kregen we de sleutel van ons nieuwe huis. 

Wij zien ernaar uit dat dit een plek zal zijn om samen de Heere te mogen dienen en om onze deur open te hebben voor anderen.
Het was veel van dit, de afgelopen dagen. Wij ver Het was veel van dit, de afgelopen dagen. 
Wij verwonderden ons erover hoe enorm de kwetsbaarheid van je kind je raken kan.
Die fletse oogjes, halve slokjes, krachteloze armpjes. We wilden wel de hele dag onze armen om haar heen slaan, haar koesteren. En dat wilde zij ook. Als mama maar in de buurt was, dan was alles goed. 

Nu knapt ze weer wat op. Ze denkt dat ze weer van alles kan ondernemen. Ik moet haar uitleggen waarom ze nog niet bij haar vriendje kan spelen. Nu toch maar even met een bellenblaas naar buiten, het zonnetje in. Dat doet iedereen goed, toch?

Op www.elkedagnieuw.nl verscheen een nieuw blogartikel vandaag, met de titel 'God van generaties', geschreven door blogschrijfster Corma. Zij ziet haar dochter ontwikkelen en haar oma achteruit gaan. Maar de Heere is trouw, door de generaties heen. Ze neemt je mee door de Psalmen die daarvan getuigen. 

En Save the Date: op D.V. 25 juni hopen wij veel jonge moeders te zien op de Elke Dag Nieuw Ontmoetingsdag. Binnenkort meer info, maar denk alvast aan: Bemoediging vanuit Gods Woord, Bijbelstudie, veel zingen, mooie muziek, workshops & ontmoeting! Binnenkort hoop ik je meer informatie te kunnen geven over het thema en de invulling van de dag. 

Nou, dit was een verhaaltje van van alles en nog wat. Tot later!
Er wordt wat afgebeden deze dagen. Voor de situat Er wordt wat afgebeden deze dagen. 
Voor de situatie in de wereld, maar ook voor al die zorgen en vragen, voor ziekte en pijn in je eigen leven en het leven van je naasten. 

Helpt bidden wel? Hoort God wel? Waarom zie je vaak zo weinig 'resultaat' op je gebed?

En hoe komt het dat je altijd maar het gevoel hebt dat je het helemaal niet goed kan? Dat je gedachten voortdurend afdwalen? 

Over dat laatste schreef Guido Gezelle zo'n 150 jaar geleden zo treffend herkenbaar: 

Gij bad op enen berg alleen,
en… Jesu, ik en vind er geen
waar ‘k hoog genoeg kan klimmen
om U alleen te vinden:
de wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn ogen sla;
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan;
die honger, en niet vragen kan;
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet!
o Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet!

Via de link in de bio vind je een artikel bij biddag. Morgen in ons deel van het land, maar ook als dat bij jou niet is kan je nooit teveel lezen over het gebed. 

Want iemand zei zo treffend: het gebed is de adem van de ziel. Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn ziel zou wel meer zuurstof kunnen gebruiken. 

#elkedagnieuw
#moeskruid
#stilletijdvoorvrouwenvandaag
Vakantie. De zon op m'n gezicht. Mijn vier liefjes Vakantie.
De zon op m'n gezicht.
Mijn vier liefjes op één plaatje.
Zoveel zegeningen.

Gisteren waren wij voor het eerst in bijna twee jaar weer met de hele gemeente in de kerk. Wij zongen: 

't Is trouw, al wat Hij ooit beval;
Het staat op recht en waarheid pal,
Als op onwrikb're steunpilaren;
Hij is het, Die verlossing zond
Aan al Zijn volk, Hij zal 't verbond
Met hen in eeuwigheid bewaren.

Er werd gepreekt over de vijf wijze en de vijf dwaze meisjes. Wat een beschamende gedachte dat ze alle tien in slaap gevallen waren. Wat hebben de afgelopen twee jaar met ons gedaan? Zijn wij wakker geweest, wachtend en verlangend naar de komst van de Bruidegom? Heb ik er met mijn kinderen en anderen over gepraat: "Joh, je hebt olie nodig, want je lamp gaat uit!" 

Vanuit een schuilkelder in Tsernihiv, Oekraïne kreeg ik het volgende bericht doorgestuurd: 

"In onze kelder zijn er verder geen gelovigen. Maar gisteren hebben allen gebeden!!!!
Men luisterde naar wat wij vertelden over God en hadden zelfs vragen
Het is voor ons ook tijd om het goede nieuws te delen. En God geve dat ze zich tot Christus wenden ... ik wil niet dat ze dit doen door een soort verdriet, maar ook in vredestijd standvastig zullen blijven."

Laten we blijven bidden voor deze broeders en zusters die waken! Wij horen veel berichten van mensen die niet zwelgen in hun angst, maar vooral de mogelijkheden aangrijpen om te mogen getuigen van de Heere Jezus.

Laten we bidden én een voorbeeld aan hen nemen. Nu is de tijd (Esther 4:14).

#elkedagnieuw
Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en leg Vanavond dekte ik ons driejarige meisje toe en legde mijn hand op haar krullebol om zoals elke avond voor haar te bidden. Het raakt me. Ons peutertje zo veilig in haar bedje, zonder zorgen. Hoe zouden moeders in Oekraïne vanavond hun kinderen in bed leggen? Als in een dag tijd je wereld zo veranderd is en je op geen enkele manier meer in staat bent je gezin te beschermen? En moeders in Rusland? Want gewone mensen in Rusland staan vandaag ook niet te juichen. Die zien met lede ogen aan wat er gebeurt en waaronder zij alleen maar (meer) te lijden zullen krijgen. 

Vandaag had ik een bezwaard hart. En vandaag mocht dat er zijn. Maar morgen mag dat weer minder zijn. Wij hoeven geen lasten te dragen die te zwaar voor ons zijn, want we hebben een machtig wapen. Het gebed. 

Ik betrap mezelf wel eens op de gedachte: "we kunnen alleen maar voor hen bidden". Maar wat denken we wel niet? Dat onze daden meer zin zouden hebben dan onze gebeden? Is onze God niet vele malen machtiger dan alle legers van deze wereld bij elkaar?

Poetin denkt zijn rijk te bouwen, maar de Heere bouwt Zijn Koninkrijk op deze aarde, dwars door alles heen. Eenmaal zal dat zichtbaar worden. En tot die tijd mogen wij al onze zorgen en die van deze wereld aan Zijn voeten leggen. En daar laten.

Bid je mee? Swipe voor concrete gebedspunten om met je gezin te bidden. Mogelijk vul ik ze de komende dagen nog aan in de stories. 

Ik ben opgegroeid met warme banden met Russische christenen. Jaarlijks bezochten wij de Friedenstimme dag waar we hoorden over het werk van God in onherbergzame gebieden. Meer dan eens waren wij op bezoek bij Russische baptistengemeenten in Duitsland. Wat telkens opviel was het eenvoudige, diepe geloof in een God Die 
hoort en een volkomen overgave aan Hem. Om jaloers op te worden! Laten we bidden om bescherming voor onze broeders en zusters in Oekraïne en Rusland, maar ook om openingen voor hen om getuige te zijn in hun omgeving, juist in deze omstandigheden. Dat is wat velen van hen het liefste doen. 

Eenmaal komt er een nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar vrede en gerechtigheid wonen zal. Maranatha!

#bidvooroekraïne 
#prayforukraine 
#prayforrussia
#bidvoorrusland
Wat een stormachtig weer deze week! Net als wij Wat een stormachtig weer deze week! 

Net als wij mensen, zoeken de meeste vogels voor de storm begint een veilig heenkomen. Zo niet de adelaar. Om de storm uit de weg te gaan gaat hij erbóven vliegen. Een les voor ons. Het hoofd en hart omhoog, als de stormen van het leven komen.

In de Bijbel lezen we ook over de adelaar. Bijvoorbeeld in Jesaja 40: 

"De jongen zullen moede en mat worden, en de jongelingen zullen gewisselijk vallen; Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden; zij zullen lopen, en niet moede worden; zij zullen wandelen, en niet mat worden."

En onze dominee preekte afgelopen zondag over Deuteronomium 32, waarin de vergelijking met deze vogel gemaakt wordt om uit te leggen hoe de Heere zorgt voor Zijn volk:

"Gelijk een arend zijn nest opwekt, over zijn jongen zweeft, zijn vleugelen uitbreidt, ze neemt en ze draagt op zijn vlerken."

Ja, zo is onze God en nog veel groter. Sterk en trouw en altijd zo vol zorg. Hij wekt Zelf het nest op, Hij zorgt ervoor dat mensen naar Hem gaan verlangen en zoeken. En Hij laat hen nooit vallen.

Ik heb veel over dit beeld nagedacht in de afgelopen week. Morgenochtend zal ik geopereerd worden. Ruim een week al kan ik nauwelijks iets beginnen voor ons gezin. Maar de Heere zorgt! Hij geeft steeds weer nieuwe moed en rust. Hij geeft ons mensen om ons heen die voor ons gezin zorgen, eten koken, meeleven. 

En terwijl ik dit schreef, een beetje zoekend naar woorden, hoorde ik onze oudste dochter een lied spelen op de piano. "Hoe gaat dat lied?" vroeg ik haar. En ze las het voor: 

Verberg mij nu,
onder Uw vleugels Heer.
Houd mij vast,
in Uw sterke hand.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God.

Vind rust mijn ziel,
in God alleen.
Ken Zijn kracht,
vertrouw Hem en wees stil.

Als de oceaan haar krachten toont,
zweef ik met U hoog boven de storm.
Vader, U bent sterker dan de vloed,
dan word ik stil, U bent mijn God

-
Hoe jouw 'storm' er ook uit ziet deze week, vlieg omhoog als de adelaar! Zie omhoog tot God. Zijn vleugels zijn sterk om te dragen.
Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de Als je niet ziek zou zijn, zou het leuk zijn om de dynamiek op kamer 56 te observeren. En als je wel ziek bent is het bij vlagen afwisselend vermakelijk en vermoeiend.

Een dame van 76. 
Een vrouw van begin 40, moeder van 2 peuters.
Een man van rond de 50.
En ik. 

De gesprekken gaan over zeer alledaagse onderwerpen. 
Het weer.
Welk eten van de menukaart goed smaakt.
Hoe lang het duurt voor het komt.
Hoeveel eetlust men heeft. 
Of er sprake is van misselijkheid en hoeveel en wanneer precies.
De nachtrust van alle aanwezigen wordt weer eens geanalyseerd. 
Ik prijs voor de derde keer mijn oordopjes aan.
Dat die vooral goed van pas kwamen omdat de overbuurvrouw een luidruchtige snurker bleek, dat zei ik er maar niet bij. 
De peutermoeder zag het vanmorgen 'nog helemaal niet glimmen'  maar loopt nu in ganzenpas de kamer op en neer. Dan mag ze straks tóch naar huis.
Want, daarover is iedereen het roerend eens, thuis is toch de beste plek om beter te worden.

Dan vertelt de dame, die er als eerste was opgenomen, dat er in haar eerste nacht een patiënt overleed. 
Op mijn plek. 
96 was ze, dus dat is een mooie leeftijd. 
Maar wel naar dat haar familie er niet bij was. 
De kleinzoon was 's avonds wel geweest maar nietsvermoedend weggegaan.

'Dat lijkt me voor u ook wel confronterend om mee te maken' zeg ik. 
'Ach', zegt de dame. 'Ik vond het voor haarzelf zo zielig. 

'Het hangt ervan af wat haar bestemming was', zucht ik. Als ze naar de Heere Jezus mocht gaan dan is dat het beste wat je je wensen kunt op je 96e'. 

De kamer valt even stil. De peutermoeder knikt: 'inderdaad'.

De anderen doen er het zwijgen toe. Mijn ogen vallen alweer dicht. 

Ik denk aan die mevrouw van 96. 
Ik ken haar niet, maar dat ze in dit bed lag geeft een vreemd gevoel van verbondenheid. 
Zij is niet meer hier. 
Wij vier wel. Deze drie mensen en ik. Schepselen onder de zon. 
In de hand van de Schepper.

We geloven allemaal ergens in, zei ds. Vergunst gisteravond. In het weer. In het eten. In nachtrust. Ook ik kan dat best belangrijk vinden op een moment als dit. Maar de wetenschap dat de Heere regeert en Zelfs Zijn eigen Zoon wilde geven voor mensen zoals wij zet kamer 56 in een ander licht.

.
Volgen op Instagram
Dit foutbericht is alleen zichtbaar voor de WordPress admins
Er is een probleem met je Instagram feed.
  • Privacyverklaring Elke Dag Nieuw

Copyright © 2022 · Refined theme by Restored 316